Δεν λέει και τίποτα εδώ που τα λέμε να επαναλαμβάνουμε ότι είδαν τα αποτελέσματα των τελευταίων μετρήσεων της κοινής γνώμης και θορυβήθηκαν στο ΠΑΣΟΚ ή μετέφεραν μεγάλα κύματα αμφισβήτησης και απαισιοδοξίας. Εδώ και 4 χρόνια, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται άτολμο και η ηγεσία του σε άλλο μήκος κύματος από τον κόσμο. Το πρόβλημα είναι ότι ο κόσμος δεν μπορεί να βλέπει την ίδια πολιτική που δεν έχει κανένα σοσιαλιστικό χαρακτηριστικό να υποστηρίζεται από τα ίδια πρόσωπα που υιοθέτησαν ως κυβερνητικά στελέχη νεοφιλελεύθερες πολιτικές και αλαζονικές πρακτικές. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ όμως θεωρεί ότι όταν λέμε νέα πολιτική εννοούμε κοροϊδία όπως «συμμετοχική δημοκρατία» και άλλες τέτοιες κενές περιεχομένου κουβέντες και όταν λέμε «άλλαξέ τα όλα» εννοούμε να βγάλουμε μερικά πολιτικά στελέχη του προηγούμενου φυράματος και να βάλουμε κάποια νέα μεν πρόσωπα από την παιδική χαρά δε η οποία περιβάλει και συνοδεύει τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό όμως όχι μόνο δεν είναι πρόοδος, αλλά συνιστά και οπισθοδρόμηση γιατί τουλάχιστον επί Σημίτη ο πρόεδρος είχε εκλεγεί δημοκρατικά και όχι μέσα από εκβιαστικού χαρακτήρα διαδικασίες (όπως η πρόσφατη απάντηση της βάσης στην αμετροέπεια του Βενιζέλου) ή από διαδικασίες που μόνο σε φασιστικά και σε κομμουνιστικά καθεστώτα συναντήσαμε, όπως το 2004. Αυτά τα δαχτυλίδια δεν βγαίνουν ποτέ σε καλό. Και όπως δεν βγήκε σε καλό στον Παπανδρέου έτσι δεν θα βγεί σε καλό και στον Τσίπρα. Εκτός κι αν αποδειχθεί ότι ο Τσίπρας μπορεί να διαχειριστεί το πράγμα με μεγαλύτερη σύνεση και σοφία από τον Γιώργο Παπανδρέου. Οι προδιαγραφές πάντως δεν είναι καλές ούτε για τον Τσίπρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου