Οι δαίμονες χoρεύουν ζεϊμπέκικο: Τί να περιμένουμε από τις συζητήσεις με την τρόϊκα...

Οι δαίμονες χoρεύουν ζεϊμπέκικο: Τί να περιμένουμε από τις συζητήσεις με την τρόϊκα...:   Εφόσον τα στελέχη του ΔΝΤ, της Κομισιόν και της ΕΚΤ, μπορούν να συζητήσουν μόνον με βάση το μνημόνιο, δεν πρέπει να περιμένουμε κα...

Τί να περιμένουμε από τις συζητήσεις με την τρόϊκα

 

Εφόσον τα στελέχη του ΔΝΤ, της Κομισιόν και της ΕΚΤ, μπορούν να συζητήσουν μόνον με βάση το μνημόνιο, δεν πρέπει να περιμένουμε κανένα αποτέλεσμα από τις συζητήσεις των Παρισίων. Αυτό λέει η κοινή λογική. Εφόσον δεν θα γίνει καμία πολιτική διαπραγμάτευση, δεν πρέπει να περιμένει και η κυβέρνηση κανένα αποτέλεσμα.

Οι δαίμονες χoρεύουν ζεϊμπέκικο:

Η αποτυχία της γερμανικής Ευρώπης

Του Αντώνη Κοκορίκου

Η πολιτική της ευρωζώνης για την αντιμετώπιση της κρίσης έχει αποτύχει. Μια απλή σύγκριση με τα αποτελέσματα που πέτυχαν οι ΗΠΑ, επιβεβαιώνει την αποτυχία.

Η Ποινική δίωξη, η δημοσιογραφική δεοντολογία και η πολιτική αντιμετώπιση του νεοναζισμού

Ένα σημαντικό ζήτημα, είναι ασφαλώς η απονομή Δικαιοσύνης για το αποτρόπαιο έγκλημα της δολοφονίας ενός 34χρονου αντιφασίστα, από έναν υποστηρικτή της Χρυσής Αυγής. Υπάρχει το ερευνητικό μέρος από τις αστυνομικές αρχές και από την Δικαιοσύνη και στη συνέχεια υπάρχει η ανάγκη μίας δίκαιης δίκης και η παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

Ένα σημαντικό ζήτημα, είναι ασφαλώς η απονομή Δικαιοσύνης για το αποτρόπαιο έγκλημα της δολοφονίας ενός 34χρονου αντιφασίστα, από έναν υποστηρικτή της Χρυσής Αυγής. Υπάρχει το ερευνητικό μέρος από τις αστυνομικές αρχές και από την Δικαιοσύνη και στη συνέχεια υπάρχει η ανάγκη μίας δίκαιης δίκης και η παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

Αναφέρομαι σε ενόχους και όχι στον φυσικό αυτουργό της δολοφονίας μόνον, γιατί είναι ολοφάνερο σε κάθε πολίτη και το κοινό περί δικαίου αίσθημα είναι σημαντική παράμετρος της απονομής Δικαιοσύνης, ότι το θύμα και ο θύτης δεν γνωρίζονταν, δεν είχαν προσωπικές διαφορές και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα η οποία καλλιεργήθηκε εδώ και χρόνια, οδήγησε στη διάπραξη εκατοντάδων άλλων εγκλημάτων μικρότερης σημασίας μέχρι που φτάσαμε σταδιακά και στο φόνο. Η κατάσταση αυτή μπορεί μόνο να χειροτερεύσει αν δεν αναληφθεί δράση από την κοινωνία. Μόνη της, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ας ελπίσουμε ότι το κίνητρο είναι ικανό να κινητοποιήσει όλους τους πολίτες και να καταλάβουν το λάθος που έκαναν. Γιατί όλοι έκαναν κάποιο μικρό ή μικρότερο λάθος.

Η καλλιέργεια του μίσους, για όσους είναι διαφορετικοί, είναι η βάση της μισαλλοδοξίας η οποία οδηγεί στο έγκλημα. Οι ηθικοί αυτουργοί είναι αυτοί που εκπαίδευσαν τον συγκεκριμένο δολοφόνο να μισεί όσους είναι διαφορετικοί. Είτε είναι κομμουνιστές κι αυτός είναι δεξιός, είτε είναι ξένοι κι αυτός είναι Έλληνας, είτε είναι ομοφυλόφιλοι ενώ αυτός είναι άνδρας κλπ. Σκοτώνουμε το διαφορετικό, ήταν το μήνυμα που έσπειραν και τώρα δρέπουμε τους καρπούς.

Επομένως αν ο κ. Δένδιας και ο πρωθυπουργός και όλη η κυβέρνηση των δύο κομμάτων και η αστυνομία και η Δικαιοσύνη θέλουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους, πρέπει να εντοπίσουν όλα τα φυσικά πρόσωπα, που ειδοποίησαν τον δολοφόνο να έρθει να καθαρίσει. Αν ξετυλίξουν αντίστροφα το κουβάρι, θα βρουν όλα τα φυσικά πρόσωπα που τηλεφώνησαν με τη σειρά, από την καφετέρια, ως τον δολοφόνο και τι ακριβώς είπε ο καθένας και τι πρότεινε. Αυτή είναι δουλειά της αστυνομίας, να ανοίξει τα τηλεφωνικά αρχεία να δει τους διαλόγους και μετά να ανακρίνει αποτελεσματικά όλους τους εμπλεκόμενους και να τους πάρει καταθέσεις ως μάρτυρες και στη συνέχεια να τους απαγγείλει τις κατηγορίες που προκύπτουν από το νόμο.

Για τον καθένα από τους εμπλεκόμενους θα προκύψει διαφορετική ευθύνη, γιατί δεν έχω καμιά ένδειξη ότι κάποιος από αυτούς έδωσε εντολή ή παρότρυνε τους άλλους να σκοτώνουν. Πρέπει να διερευνηθεί κι αυτό ώστε να αποκλειστεί. Αν όμως έστω και ένας από αυτούς το ξεστόμισε, πάλι πρέπει να τιμωρηθεί. Θα βρεθούν λοιπόν καμιά δεκαριά άτομα τα οποία κατεχόμενα από μισαλλοδοξία σκέφτηκαν να δείρουν ή να κακοποιήσουν κάποιους που ήταν διαφορετικοί. Στη συνέχεια η έρευνα πρέπει να επεκταθεί με τον ίδιο τρόπο σε όσους τους περιβάλουν και έκαναν την ίδια δουλειά τα τελευταία 5 χρόνια και δεν έχουν παραγραφεί αυτά τα αδικήματα. Μια σοβαρά αστυνομική και δικαστική έρευνα θα αποκαλύψει όλα αυτά τα πρόσωπα και μέσα από εκατοντάδες καταθέσεις και ανακρίσεις θα προκύψει ένας μεγάλος κατάλογος ακροδεξιών που σχεδίαζαν και εκτελούσαν τέτοιες πράξεις μισαλλοδοξίας, έδερναν μαύρους, ή μετανάστες, ή αριστερούς ή διαφορετικούς τέλος πάντων. Δεν έχει σημασία αν αυτές οι πράξεις τιμωρούνται με πολύ μικρές ποινές από το νόμο. Πρέπει να τιμωρηθούν για να καταλάβει όλη η κοινωνία αλλά και οι ίδιοι, ότι εκτός του ότι είναι απάνθρωπο και δεν είναι ηθικό, είναι και παράνομο να σχεδιάζεις πώς θα ασκήσεις βία οποιασδήποτε μορφής εναντίον άλλου ανθρώπου που πατάει σε ελληνικό έδαφος. Η βία είναι αποκλειστικό προνόμιο, είναι μονοπώλιο του κράτους, ασκείται από τα όργανά του και σύμφωνα με τους νόμους. Κανείς άλλος δεν δικαιούται να ασκεί βία ή αυτοδικία.

Το μεγαλύτερο βάρος όμως πέφτει στη Βουλή η οποία πρέπει να δει το θέμα πολιτικά και κοινωνικά. Μέσα από μια επιτροπή ανθρώπων που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και εξασφαλίζοντας όλη την τεχνική υποστήριξη που χρειάζεται, πρέπει να ερευνήσει την υπόθεση σε βάθος. Τι ήταν αυτό που οδήγησε στη δημιουργία της νεοναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, ώστε να θεραπευτεί το απόστημα. Ένα μόνο μέρος είναι η ποινική δίωξη για εγκλήματα που διέπραξαν οι αυτουργοί. Το σημαντικότερο μέρος είναι η πολιτική ευθύνη η οποία πρέπει να διαπιστωθεί και να προταθούν μέτρα. Εδώ μπορούν όλοι οι πολίτες να συνεισφέρουν.

Ένα σημαντικό μέρος της δράσης της Χρυσής Αυγής, είναι η δίωξη και η εκδίωξη των μεταναστών, η επιδίωξη να τους κάνουμε το βίο αβίωτο με κάθε νόμιμο και παράνομο μέσο. Η μίξη νόμιμων και παράνομων μέσων είναι αυτή που είναι περισσότερο επικίνδυνη, γιατί διαλύει τις διαχωριστικές γραμμές και μετατρέπει μια πολιτική οργάνωση σε εγκληματική οργάνωση. Και μια νεοναζιστική οργάνωση είναι και εγκληματική οργάνωση.

Το δεύτερο σημαντικό θέμα είναι η εθνικιστική δράση γιατί στην Ελλάδα, η λέξη εθνικιστής δεν έχει το ίδιο περιεχόμενο όπως σε άλλες γλώσσες, αλλά λόγω της ιστορίας μας, την οποία αγνοούν οι περισσότεροι, ταυτίζεται με τη λέξη αντικομουνιστής. Όποιος χρησιμοποιεί τη λέξη εθνικιστής δημοσίως, την ταυτίζει με τη λέξη αντικομουνιστής και κουβαλάει όλη την ελληνική παράδοση από το 1930 ως σήμερα. Για δεκαετίες ο κομμουνιστής ήταν παράνομος και διωκόταν και ποινικά. Η εγκληματική δράση του κομμουνιστή ήταν αυτονόητη και η δίωξή του ήταν έργο της αστυνομίας, της Δικαιοσύνης και όλων των μηχανισμών καταστολής του κράτους, περιλαμβανομένων και των ιδεολογικών όπως το σχολείο, τα μέσα ενημέρωσης, η Βουλή κλπ και χρέος όλων των νομοταγών Ελλήνων πολιτών.

Αν δεν αποδεχθούμε την ιστορία μας και δεν την κατανοήσουμε αλλά μαζέψουμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί, θα το βρούμε πάλι μπροστά μας. Ότι παραλείψαμε να κάνουμε μετά το 1974 και μετά το 1981 όταν έκλεισε το βιβλίο του εμφύλιου πολέμου πρέπει να το κάνουμε τώρα που έχουμε μεγαλύτερη απόσταση και οι περισσότεροι από τους πρωταγωνιστές έχουν πια πεθάνει από γερατειά.

Για δεκαετίες, από το 1930 ως το 1974, οι Έλληνες εκπαιδεύονταν στον αντικομουνισμό και στον εθνικισμό, έννοιες που έγιναν ταυτόσημες χωρίς να είναι ετυμολογικά και εννοιολογικά. Η μισαλλοδοξία του παρελθόντος όμως επιζεί μέσα στις λέξεις. Ένας πατριώτης, είτε δεξιός είτε αριστερός, αποφεύγει να αυτοπροσδιοριστεί ως εθνικιστής, ακόμα κι αν ονειρεύεται να κάνει λαμπρή την πατρίδα του εις βάρος γειτονικών λαών γιατί δεν θέλει να τον περνάνε για αντικομουνιστή, λέξη η οποία δεν προσδιορίζει αυτό που λέει, ότι δηλαδή είναι αντίθετος με την κομμουνιστή ιδεολογία, αλλά λόγω της ζωντανής παράδοσης, σημαίνει τον εγκληματία Έλληνα που με την παρότρυνση των ξένων πατρόνων και των ντόπιων συνεργατών του νομιμοποίησε τα βασανιστήρια, τις συλλήψεις, τις φυλακίσεις, τις εκτοπίσεις και την κακοποίηση κάθε κομμουνιστή και συνοδοιπόρου αυτών (εδώ περιλαμβάνονται και δεξιοί, φιλελεύθεροι και κεντρώοι πολίτες) για δεκαετίες. Έκαναν εγκλήματα κάθε είδους ακόμα και εναντίον της πατρίδας τους με το να σχεδιάζουν και να εγκαθιστούν δικτατορία καταλύοντας τη Δημοκρατία και οδηγώντας στον ακρωτηριασμό του ελληνικού κράτους, της πατρίδας μας, όπως έγινε με την Κύπρο το 1959 και το 1974.

Ο αντικομουνισμός έγινε παγκόσμια πολιτική μετά το 1930 για να εξυπηρετήσει τα παγκόσμια καπιταλιστικά συμφέροντα και όχι μόνον τα κρατικά συμφέροντα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Πάντως δεν εξυπηρετούσε τα ελληνικά κρατικά συμφέροντα αλλά η Ελλάδα υποχρεώθηκε να προσχωρήσει στον ακραίο αντικομουνισμό για να ευθυγραμμιστεί με την αμερικανική πολιτική και με τα αμερικανικά γεωπολιτικά συμφέροντα με τη βία. Με τις ξένες οικονομικές και στρατιωτικές επεμβάσεις και με τον απόλυτο έλεγχο της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας διαρκώς από το 1936 μέχρι σήμερα, με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα.

Αν δεν γνωρίσουμε και δεν συμφιλιωθούμε με το παρελθόν μας, θα το αναπαράγουμε μέσα από επιβιώσεις μίσους του ενός εναντίον του άλλου. Αυτά τα γεγονότα αποτελούν πλέον ιστορία και όχι εκτιμήσεις ή απόψεις της μιάς ή της άλλης παράταξης. Το θλιβερό είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των κατηγοριών της μιάς ή της άλλης παράταξης εναντίον της αντιπάλου είναι σωστό και βασίζεται σε γεγονότα. Αυτό πρέπει να αποδεχθούμε στη συντριπτική μας πλειοψηφία πλην κάποιων αμετανόητων. Για παράδειγμα είναι αλήθεια ότι αντί για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα η ελληνική πολιτική ηγεσία, βασιλιάς και κυβέρνηση το 1959 υπόγραψαν τη συμφωνία της Ζυρίχης για την Κύπρο, η οποία οδήγησε εκεί που όλοι γνωρίζουμε το 1974, πράγμα που επιδίωκαν οι Βρετανοί αποικιοκράτες και οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές διάδοχοί τους, από την αρχή. Αυτό είναι ιστορία. Είναι αλήθεια ότι το ΚΚΕ δυό φορές στην ιστορία του η τελευταία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου επεδίωκε την αυτονομία της Μακεδονίας, δηλαδή και της ελληνικής Μακεδονίας. Αυτά είναι ιστορία. Δεν είναι απόψεις.

Όπως και ο ναζισμός και τα αποτελέσματά του, το αιματοκύλισμα της ανθρωπότητας και το ολοκαύτωμα των Εβραίων και άλλων μειονοτήτων, είναι ιστορία. Δεν είναι διαφορετικές απόψεις. Δεν είναι δυνατόν τα μέσα ενημέρωσης της Ελλάδας (και όλου του κόσμου) να αντιμετωπίζουν τους αρνητές του ολοκαυτώματος και τους υπερασπιστές του ναζισμού σαν να είναι κάποιοι πολίτες με διαφορετικές απόψεις. Δεν είναι δεοντολογικό και ηθικό και νόμιμο, να καλούν τον Μιχαλολιάκο να αρνηθεί το ολοκαύτωμα ή να υπερασπιστεί τον ναζισμό, τον εθνικοσοσιαλισμό, τον φασισμό, στο πρόσωπο του Μεταξά, του Παπαδόπουλου, του Ιωαννίδη, ακόμα και του Χίτλερ. Δεν είναι αυτή μια διαφορετική άποψη, οπότε αν καλέσω σε μια εκπομπή έναν κομμουνιστή κι έναν νεοναζιστή, θα κάνω μια εκπομπή «αντικειμενική» γιατί θα έχω φιλοξενήσει και τις δύο αντίθετες απόψεις.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποστήριξη, αβάντα, ενδυνάμωση των νεοναζιστικών απόψεων και συμπεριφορών, από αυτό τον εξωραϊσμό και τη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας και το πλασάρισμα της ως δήθεν διαφορετικών απόψεων στο πλαίσιο της Δημοκρατίας. Το χειρότερο είναι ότι αυτό το κάνουν και δημοσιογράφοι, οι οποίοι είναι αρκετά ανόητοι, κυνικοί και αδίστακτοι, ώστε να μην καταλαβαίνουν τι κάνουν, ενώ για τον εαυτό τους, έχουν τη γνώμη ότι είναι δημοκρατικοί πολίτες και δημοσιογράφοι που τηρούν τη δεοντολογία. Σε αυτή  την κατηγορία, βάζω χωρίς να είναι ίδιοι και τον Τράγκα και τον Μπογδάνο και τον Αναστασιάδη και τον Σπίνο και άλλους που είναι φίλοι μου και γι αυτό παραλείπω τα ονόματά τους γιατί είναι διευθυντές ειδήσεων ή παρουσιαστές ειδήσεων, οι οποίοι για λίγη τηλεθέαση δεν διστάζουν να περάσουν τις κόκκινες γραμμές της Δημοκρατίας και να γίνουν αθέλητα τις περισσότερες φορές, διαφημιστές του νεοναζισμού της Χρυσής Αυγής.

Δεν είναι το ίδιο. Μια συνέντευξη μπορεί να πάρει ένας δημοσιογράφος από έναν δολοφόνο. Αλλά όχι για να εξωραΐσει τον δολοφόνο και να κάνει συμπαθητική τη δολοφονία. Ούτε φέρνεις στο στούντιο τον θύτη και το θύμα και κρατάς ίσες αποστάσεις με την ελπίδα ότι θα σφαγούν φραστικά μπροστά στις κάμερες για να κάνεις τηλεθέαση. Κάθε ένας που το κάνει αυτό, μια φορά πρέπει όλοι αμέσως να τον καταδικάσουμε και το μέσο ενημέρωσης να υποχρεωθεί αν τον απολύσει αμέσως. Το μέσο ενημέρωσης που το κάνει αυτό, πρέπει να χάνει αμέσως τη δημόσια συχνότητα που χρησιμοποιεί και κάθε εφημερίδα να διώκεται και ποινικά, αλλά κυρίως να καταδικάζεται πολιτικά και ηθικά από όλη την κοινωνία. Δεν μπορείς να δημοσιεύεις στημένο ρεπορτάζ με ψευδή στοιχεία, ότι οι χρυσαυγίτες συνοδεύουν γιαγιάδες που φοβούνται να πάνε στο ΑΤΜ να πάρουν τη σύνταξη και να γυρίσουν ασφαλείς στο σπίτι τους, ακόμα και με τη δικαιολογία ότι το κάνεις για να αφυπνίσεις τους δημοκράτες, γιατί διαφημίζεις μια νεοναζιστική οργάνωση. Κι εσύ είσαι αρκετά ανόητος για να μην το καταλαβαίνεις, πρέπει κάποιος να σου το πει.

Το ίδιο καταστρεπτικό για τη Δημοκρατία και το ίδιο ανόητο πολιτικά, είναι να λέει ο πρωθυπουργός ο ίδιος, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ο ίδιος, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ ο ίδιος και μερικές δεκάδες άλλοι ανόητοι που δεν καταλαβαίνουν τι λένε, τη θεωρία των δύο άκρων. Όπου το ένα άκρο είναι η Χρυσή Αυγή και το άλλο άκρο η αξιωματική αντιπολίτευση. Πρόκειται περί εγκλήματος που πρέπει και ποινικά να διώκεται, αλλά κυρίως ηθικά και δεοντολογικά είναι εντελώς απαράδεκτο σε μια δημοκρατία. Τα ίδια έλεγε και ο Μεταξάς και ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης και η Χρυσή Αυγή. Δεν μπορεί να τα λέει και ο Σαμαράς και ο Δένδιας και ο Βορίδης.

Ανοίξτε ένα βιβλίο και δείτε τις ομιλίες του Μεταξά και του Παπαδόπουλου. Τα ίδια έλεγαν. Η πατρίδα μας κινδυνεύει από τη μια μεριά από τους ερυθρούς πράκτορες του παγκόσμιου κομμουνισμού και (μετά το 1944) από την άλλη από τους νοσταλγούς του Χίτλερ ή του Παπαδόπουλου μετά το 1974 κι εμείς είμαστε η μόνη πατριωτική πολιτική δύναμη που μπορεί χωρίς τύψεις να ψηφίσει ένας Έλληνας. Ο Μεταξάς εφάρμοζε στην Ελλάδα με συμφωνία και εντολή  του Βασιλιά την πολιτική του Χίτλερ και του Μουσολίνι, ασχέτως αν για γεωπολιτικούς λόγους, επειδή ήταν και επιτελικός στρατιωτικός πριν γίνει δικτάτορας πρωθυπουργός με νόμιμο τρόπο, με εντολή του Βασιλιά, ήξερε ότι έπρεπε να πολεμήσει με την Αγγλία.

Οι στυλοβάτες της δικτατορίας του Μεταξά, είναι αυτοί που συνθηκολόγησαν με τον Χίτλερ, ενώ η εντολή του αρχιστράτηγου ήταν άμυνα μέχρι θανάτου, την οποία ακολούθησαν όλοι οι Έλληνες. Αυτοί είναι που αμείφθηκαν από τους Γερμανούς και μετά από τους Ιταλούς και έγιναν οι δοσίλογοι πρωθυπουργοί και υπουργοί για να σώσουν τη χώρα και τους Έλληνες, αφού αν δεν το έκαναν σύμφωνα με την απολογία τους στα δικαστήρια δοσιλόγων, τα πράγματα θα ήταν χειρότερα για τους Έλληνες και για την Ελλάδα. Είναι η ίδια επιχειρηματολογία των ντόπιων συνεργατών της τρόϊκας και των υπερασπιστών του μνημονίου. Αυτά είναι ιστορία. Γεγονότα. Δεν είναι απόψεις. Για να αναχαιτίσουν τον κομμουνισμό συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς και έγιναν δωσίλογοι. Αυτή είναι ιστορία. Δεν είναι απόψεις και εκτιμήσεις.

Αυτοί οι δωσίλογοι, εκτός από τους πρωταίτιους, που τιμωρήθηκαν και πήγαν φυλακή, κυβέρνησαν από το 1944 ως το 1974. Αυτή είναι ιστορία. Δεν είναι απόψεις. Όσο ανιστόρητοι είναι οι 450.000 ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής, άλλο τόσο είναι και οι πολιτικοί που λανσάρουν τη θεωρία των δύο άκρων, ασχέτως αν αυτοί είναι τόσο ανόητοι, ώστε να μην καταλαβαίνουν ότι παίζουν το παιχνίδι της Χρυσής Αυγής. Γιατί η Χρυσή Αυγή επωφελείται και διαφημίζεται όταν το ένα άκρο είναι αυτή και το άλλο η αξιωματική αντιπολίτευση. Εσύ νομίζεις αφελώς και ανοήτως ότι θα ευνοηθείς γιατί θα φαίνεσαι κεντρώος, αν καταγγέλλεις τα δύο άκρα.

Όχι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αρκετά ανόητος, ώστε να νομίζει ότι ίσως και να ευνοηθεί από αυτή την ολοφάνερα άδικη μεταχείριση που υφίσταται. Νομίζει ότι κάτι θα κερδίσει. Τίποτα δεν θα κερδίσει, αλλά η πατρίδα μας θα χάσει. Νομίζει ότι επειδή σε κάθε πάνελ καλούν έναν εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ και τρείς εκπροσώπους της ντόπιας τρόϊκας, εκείνος θα είναι η κύρια δύναμη της αντιπολίτευσης και θα κλέψει ψήφους από τους Ανεξάρτητους Έλληνες και από το ΚΚΕ. Λάθος. Τραγικό λάθος. Πρέπει να υπερασπιστεί την ισότιμη και αναλογική εκπροσώπηση όλης της αντιπολίτευσης, αν είναι τρείς από την κυβέρνηση. Δύο με δύο. Ένας με έναν. Όχι τρείς με έναν. Πρόκειται περί νοθείας. Κανείς δεν πρέπει να δέχεται να είναι στο ίδιο τραπέζι, στην ίδια εκπομπή με τη Χρυσή Αυγή. Δεν είναι το ίδιο με τα άλλα κόμματα. Είναι το ίδιο ηλίθια πραπαγάνδα με αυτό που είπε ο Χρύσανθος Λαζαρίδης πανάθεμά τον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκτός συνταγματικού τόξου. Από την άλλη η βλακεία είναι ανίκητη. Ένας βλάκα δεν πρόκειται να τον νικήσεις ποτέ.

Ένα σημαντικό ζήτημα, είναι ασφαλώς η απονομή Δικαιοσύνης για το αποτρόπαιο έγκλημα της δολοφονίας ενός 34χρονου αντιφασίστα, από έναν υποστηρικτή της Χρυσής Αυγής. Υπάρχει το ερευνητικό μέρος από τις αστυνομικές αρχές και από την Δικαιοσύνη και στη συνέχεια υπάρχει η ανάγκη μίας δίκαιης δίκης και η παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

Αναφέρομαι σε ενόχους και όχι στον φυσικό αυτουργό της δολοφονίας μόνον, γιατί είναι ολοφάνερο σε κάθε πολίτη και το κοινό περί δικαίου αίσθημα είναι σημαντική παράμετρος της απονομής Δικαιοσύνης, ότι το θύμα και ο θύτης δεν γνωρίζονταν, δεν είχαν προσωπικές διαφορές και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα η οποία καλλιεργήθηκε εδώ και χρόνια, οδήγησε στη διάπραξη εκατοντάδων άλλων εγκλημάτων μικρότερης σημασίας μέχρι που φτάσαμε σταδιακά και στο φόνο. Η κατάσταση αυτή μπορεί μόνο να χειροτερεύσει αν δεν αναληφθεί δράση από την κοινωνία. Μόνη της, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ας ελπίσουμε ότι το κίνητρο είναι ικανό να κινητοποιήσει όλους τους πολίτες και να καταλάβουν το λάθος που έκαναν. Γιατί όλοι έκαναν κάποιο μικρό ή μικρότερο λάθος.

Η καλλιέργεια του μίσους, για όσους είναι διαφορετικοί, είναι η βάση της μισαλλοδοξίας η οποία οδηγεί στο έγκλημα. Οι ηθικοί αυτουργοί είναι αυτοί που εκπαίδευσαν τον συγκεκριμένο δολοφόνο να μισεί όσους είναι διαφορετικοί. Είτε είναι κομμουνιστές κι αυτός είναι δεξιός, είτε είναι ξένοι κι αυτός είναι Έλληνας, είτε είναι ομοφυλόφιλοι ενώ αυτός είναι άνδρας κλπ. Σκοτώνουμε το διαφορετικό, ήταν το μήνυμα που έσπειραν και τώρα δρέπουμε τους καρπούς.

Επομένως αν ο κ. Δένδιας και ο πρωθυπουργός και όλη η κυβέρνηση των δύο κομμάτων και η αστυνομία και η Δικαιοσύνη θέλουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους, πρέπει να εντοπίσουν όλα τα φυσικά πρόσωπα, που ειδοποίησαν τον δολοφόνο να έρθει να καθαρίσει. Αν ξετυλίξουν αντίστροφα το κουβάρι, θα βρουν όλα τα φυσικά πρόσωπα που τηλεφώνησαν με τη σειρά, από την καφετέρια, ως τον δολοφόνο και τι ακριβώς είπε ο καθένας και τι πρότεινε. Αυτή είναι δουλειά της αστυνομίας, να ανοίξει τα τηλεφωνικά αρχεία να δει τους διαλόγους και μετά να ανακρίνει αποτελεσματικά όλους τους εμπλεκόμενους και να τους πάρει καταθέσεις ως μάρτυρες και στη συνέχεια να τους απαγγείλει τις κατηγορίες που προκύπτουν από το νόμο.

Για τον καθένα από τους εμπλεκόμενους θα προκύψει διαφορετική ευθύνη, γιατί δεν έχω καμιά ένδειξη ότι κάποιος από αυτούς έδωσε εντολή ή παρότρυνε τους άλλους να σκοτώνουν. Πρέπει να διερευνηθεί κι αυτό ώστε να αποκλειστεί. Αν όμως έστω και ένας από αυτούς το ξεστόμισε, πάλι πρέπει να τιμωρηθεί. Θα βρεθούν λοιπόν καμιά δεκαριά άτομα τα οποία κατεχόμενα από μισαλλοδοξία σκέφτηκαν να δείρουν ή να κακοποιήσουν κάποιους που ήταν διαφορετικοί. Στη συνέχεια η έρευνα πρέπει να επεκταθεί με τον ίδιο τρόπο σε όσους τους περιβάλουν και έκαναν την ίδια δουλειά τα τελευταία 5 χρόνια και δεν έχουν παραγραφεί αυτά τα αδικήματα. Μια σοβαρά αστυνομική και δικαστική έρευνα θα αποκαλύψει όλα αυτά τα πρόσωπα και μέσα από εκατοντάδες καταθέσεις και ανακρίσεις θα προκύψει ένας μεγάλος κατάλογος ακροδεξιών που σχεδίαζαν και εκτελούσαν τέτοιες πράξεις μισαλλοδοξίας, έδερναν μαύρους, ή μετανάστες, ή αριστερούς ή διαφορετικούς τέλος πάντων. Δεν έχει σημασία αν αυτές οι πράξεις τιμωρούνται με πολύ μικρές ποινές από το νόμο. Πρέπει να τιμωρηθούν για να καταλάβει όλη η κοινωνία αλλά και οι ίδιοι, ότι εκτός του ότι είναι απάνθρωπο και δεν είναι ηθικό, είναι και παράνομο να σχεδιάζεις πώς θα ασκήσεις βία οποιασδήποτε μορφής εναντίον άλλου ανθρώπου που πατάει σε ελληνικό έδαφος. Η βία είναι αποκλειστικό προνόμιο, είναι μονοπώλιο του κράτους, ασκείται από τα όργανά του και σύμφωνα με τους νόμους. Κανείς άλλος δεν δικαιούται να ασκεί βία ή αυτοδικία.

Το μεγαλύτερο βάρος όμως πέφτει στη Βουλή η οποία πρέπει να δει το θέμα πολιτικά και κοινωνικά. Μέσα από μια επιτροπή ανθρώπων που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και εξασφαλίζοντας όλη την τεχνική υποστήριξη που χρειάζεται, πρέπει να ερευνήσει την υπόθεση σε βάθος. Τι ήταν αυτό που οδήγησε στη δημιουργία της νεοναζιστικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, ώστε να θεραπευτεί το απόστημα. Ένα μόνο μέρος είναι η ποινική δίωξη για εγκλήματα που διέπραξαν οι αυτουργοί. Το σημαντικότερο μέρος είναι η πολιτική ευθύνη η οποία πρέπει να διαπιστωθεί και να προταθούν μέτρα. Εδώ μπορούν όλοι οι πολίτες να συνεισφέρουν.

Ένα σημαντικό μέρος της δράσης της Χρυσής Αυγής, είναι η δίωξη και η εκδίωξη των μεταναστών, η επιδίωξη να τους κάνουμε το βίο αβίωτο με κάθε νόμιμο και παράνομο μέσο. Η μίξη νόμιμων και παράνομων μέσων είναι αυτή που είναι περισσότερο επικίνδυνη, γιατί διαλύει τις διαχωριστικές γραμμές και μετατρέπει μια πολιτική οργάνωση σε εγκληματική οργάνωση. Και μια νεοναζιστική οργάνωση είναι και εγκληματική οργάνωση.

Το δεύτερο σημαντικό θέμα είναι η εθνικιστική δράση γιατί στην Ελλάδα, η λέξη εθνικιστής δεν έχει το ίδιο περιεχόμενο όπως σε άλλες γλώσσες, αλλά λόγω της ιστορίας μας, την οποία αγνοούν οι περισσότεροι, ταυτίζεται με τη λέξη αντικομουνιστής. Όποιος χρησιμοποιεί τη λέξη εθνικιστής δημοσίως, την ταυτίζει με τη λέξη αντικομουνιστής και κουβαλάει όλη την ελληνική παράδοση από το 1930 ως σήμερα. Για δεκαετίες ο κομμουνιστής ήταν παράνομος και διωκόταν και ποινικά. Η εγκληματική δράση του κομμουνιστή ήταν αυτονόητη και η δίωξή του ήταν έργο της αστυνομίας, της Δικαιοσύνης και όλων των μηχανισμών καταστολής του κράτους, περιλαμβανομένων και των ιδεολογικών όπως το σχολείο, τα μέσα ενημέρωσης, η Βουλή κλπ και χρέος όλων των νομοταγών Ελλήνων πολιτών.

Αν δεν αποδεχθούμε την ιστορία μας και δεν την κατανοήσουμε αλλά μαζέψουμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλί, θα το βρούμε πάλι μπροστά μας. Ότι παραλείψαμε να κάνουμε μετά το 1974 και μετά το 1981 όταν έκλεισε το βιβλίο του εμφύλιου πολέμου πρέπει να το κάνουμε τώρα που έχουμε μεγαλύτερη απόσταση και οι περισσότεροι από τους πρωταγωνιστές έχουν πια πεθάνει από γερατειά.

Για δεκαετίες, από το 1930 ως το 1974, οι Έλληνες εκπαιδεύονταν στον αντικομουνισμό και στον εθνικισμό, έννοιες που έγιναν ταυτόσημες χωρίς να είναι ετυμολογικά και εννοιολογικά. Η μισαλλοδοξία του παρελθόντος όμως επιζεί μέσα στις λέξεις. Ένας πατριώτης, είτε δεξιός είτε αριστερός, αποφεύγει να αυτοπροσδιοριστεί ως εθνικιστής, ακόμα κι αν ονειρεύεται να κάνει λαμπρή την πατρίδα του εις βάρος γειτονικών λαών γιατί δεν θέλει να τον περνάνε για αντικομουνιστή, λέξη η οποία δεν προσδιορίζει αυτό που λέει, ότι δηλαδή είναι αντίθετος με την κομμουνιστή ιδεολογία, αλλά λόγω της ζωντανής παράδοσης, σημαίνει τον εγκληματία Έλληνα που με την παρότρυνση των ξένων πατρόνων και των ντόπιων συνεργατών του νομιμοποίησε τα βασανιστήρια, τις συλλήψεις, τις φυλακίσεις, τις εκτοπίσεις και την κακοποίηση κάθε κομμουνιστή και συνοδοιπόρου αυτών (εδώ περιλαμβάνονται και δεξιοί, φιλελεύθεροι και κεντρώοι πολίτες) για δεκαετίες. Έκαναν εγκλήματα κάθε είδους ακόμα και εναντίον της πατρίδας τους με το να σχεδιάζουν και να εγκαθιστούν δικτατορία καταλύοντας τη Δημοκρατία και οδηγώντας στον ακρωτηριασμό του ελληνικού κράτους, της πατρίδας μας, όπως έγινε με την Κύπρο το 1959 και το 1974.

Ο αντικομουνισμός έγινε παγκόσμια πολιτική μετά το 1930 για να εξυπηρετήσει τα παγκόσμια καπιταλιστικά συμφέροντα και όχι μόνον τα κρατικά συμφέροντα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Πάντως δεν εξυπηρετούσε τα ελληνικά κρατικά συμφέροντα αλλά η Ελλάδα υποχρεώθηκε να προσχωρήσει στον ακραίο αντικομουνισμό για να ευθυγραμμιστεί με την αμερικανική πολιτική και με τα αμερικανικά γεωπολιτικά συμφέροντα με τη βία. Με τις ξένες οικονομικές και στρατιωτικές επεμβάσεις και με τον απόλυτο έλεγχο της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας διαρκώς από το 1936 μέχρι σήμερα, με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα.

Αν δεν γνωρίσουμε και δεν συμφιλιωθούμε με το παρελθόν μας, θα το αναπαράγουμε μέσα από επιβιώσεις μίσους του ενός εναντίον του άλλου. Αυτά τα γεγονότα αποτελούν πλέον ιστορία και όχι εκτιμήσεις ή απόψεις της μιάς ή της άλλης παράταξης. Το θλιβερό είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των κατηγοριών της μιάς ή της άλλης παράταξης εναντίον της αντιπάλου είναι σωστό και βασίζεται σε γεγονότα. Αυτό πρέπει να αποδεχθούμε στη συντριπτική μας πλειοψηφία πλην κάποιων αμετανόητων. Για παράδειγμα είναι αλήθεια ότι αντί για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα η ελληνική πολιτική ηγεσία, βασιλιάς και κυβέρνηση το 1959 υπόγραψαν τη συμφωνία της Ζυρίχης για την Κύπρο, η οποία οδήγησε εκεί που όλοι γνωρίζουμε το 1974, πράγμα που επιδίωκαν οι Βρετανοί αποικιοκράτες και οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές διάδοχοί τους, από την αρχή. Αυτό είναι ιστορία. Είναι αλήθεια ότι το ΚΚΕ δυό φορές στην ιστορία του η τελευταία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου επεδίωκε την αυτονομία της Μακεδονίας, δηλαδή και της ελληνικής Μακεδονίας. Αυτά είναι ιστορία. Δεν είναι απόψεις.

Όπως και ο ναζισμός και τα αποτελέσματά του, το αιματοκύλισμα της ανθρωπότητας και το ολοκαύτωμα των Εβραίων και άλλων μειονοτήτων, είναι ιστορία. Δεν είναι διαφορετικές απόψεις. Δεν είναι δυνατόν τα μέσα ενημέρωσης της Ελλάδας (και όλου του κόσμου) να αντιμετωπίζουν τους αρνητές του ολοκαυτώματος και τους υπερασπιστές του ναζισμού σαν να είναι κάποιοι πολίτες με διαφορετικές απόψεις. Δεν είναι δεοντολογικό και ηθικό και νόμιμο, να καλούν τον Μιχαλολιάκο να αρνηθεί το ολοκαύτωμα ή να υπερασπιστεί τον ναζισμό, τον εθνικοσοσιαλισμό, τον φασισμό, στο πρόσωπο του Μεταξά, του Παπαδόπουλου, του Ιωαννίδη, ακόμα και του Χίτλερ. Δεν είναι αυτή μια διαφορετική άποψη, οπότε αν καλέσω σε μια εκπομπή έναν κομμουνιστή κι έναν νεοναζιστή, θα κάνω μια εκπομπή «αντικειμενική» γιατί θα έχω φιλοξενήσει και τις δύο αντίθετες απόψεις.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποστήριξη, αβάντα, ενδυνάμωση των νεοναζιστικών απόψεων και συμπεριφορών, από αυτό τον εξωραϊσμό και τη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας και το πλασάρισμα της ως δήθεν διαφορετικών απόψεων στο πλαίσιο της Δημοκρατίας. Το χειρότερο είναι ότι αυτό το κάνουν και δημοσιογράφοι, οι οποίοι είναι αρκετά ανόητοι, κυνικοί και αδίστακτοι, ώστε να μην καταλαβαίνουν τι κάνουν, ενώ για τον εαυτό τους, έχουν τη γνώμη ότι είναι δημοκρατικοί πολίτες και δημοσιογράφοι που τηρούν τη δεοντολογία. Σε αυτή  την κατηγορία, βάζω χωρίς να είναι ίδιοι και τον Τράγκα και τον Μπογδάνο και τον Αναστασιάδη και τον Σπίνο και άλλους που είναι φίλοι μου και γι αυτό παραλείπω τα ονόματά τους γιατί είναι διευθυντές ειδήσεων ή παρουσιαστές ειδήσεων, οι οποίοι για λίγη τηλεθέαση δεν διστάζουν να περάσουν τις κόκκινες γραμμές της Δημοκρατίας και να γίνουν αθέλητα τις περισσότερες φορές, διαφημιστές του νεοναζισμού της Χρυσής Αυγής.

Δεν είναι το ίδιο. Μια συνέντευξη μπορεί να πάρει ένας δημοσιογράφος από έναν δολοφόνο. Αλλά όχι για να εξωραΐσει τον δολοφόνο και να κάνει συμπαθητική τη δολοφονία. Ούτε φέρνεις στο στούντιο τον θύτη και το θύμα και κρατάς ίσες αποστάσεις με την ελπίδα ότι θα σφαγούν φραστικά μπροστά στις κάμερες για να κάνεις τηλεθέαση. Κάθε ένας που το κάνει αυτό, μια φορά πρέπει όλοι αμέσως να τον καταδικάσουμε και το μέσο ενημέρωσης να υποχρεωθεί αν τον απολύσει αμέσως. Το μέσο ενημέρωσης που το κάνει αυτό, πρέπει να χάνει αμέσως τη δημόσια συχνότητα που χρησιμοποιεί και κάθε εφημερίδα να διώκεται και ποινικά, αλλά κυρίως να καταδικάζεται πολιτικά και ηθικά από όλη την κοινωνία. Δεν μπορείς να δημοσιεύεις στημένο ρεπορτάζ με ψευδή στοιχεία, ότι οι χρυσαυγίτες συνοδεύουν γιαγιάδες που φοβούνται να πάνε στο ΑΤΜ να πάρουν τη σύνταξη και να γυρίσουν ασφαλείς στο σπίτι τους, ακόμα και με τη δικαιολογία ότι το κάνεις για να αφυπνίσεις τους δημοκράτες, γιατί διαφημίζεις μια νεοναζιστική οργάνωση. Κι εσύ είσαι αρκετά ανόητος για να μην το καταλαβαίνεις, πρέπει κάποιος να σου το πει.

Το ίδιο καταστρεπτικό για τη Δημοκρατία και το ίδιο ανόητο πολιτικά, είναι να λέει ο πρωθυπουργός ο ίδιος, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ο ίδιος, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ ο ίδιος και μερικές δεκάδες άλλοι ανόητοι που δεν καταλαβαίνουν τι λένε, τη θεωρία των δύο άκρων. Όπου το ένα άκρο είναι η Χρυσή Αυγή και το άλλο άκρο η αξιωματική αντιπολίτευση. Πρόκειται περί εγκλήματος που πρέπει και ποινικά να διώκεται, αλλά κυρίως ηθικά και δεοντολογικά είναι εντελώς απαράδεκτο σε μια δημοκρατία. Τα ίδια έλεγε και ο Μεταξάς και ο Παπαδόπουλος και ο Ιωαννίδης και η Χρυσή Αυγή. Δεν μπορεί να τα λέει και ο Σαμαράς και ο Δένδιας και ο Βορίδης.

Ανοίξτε ένα βιβλίο και δείτε τις ομιλίες του Μεταξά και του Παπαδόπουλου. Τα ίδια έλεγαν. Η πατρίδα μας κινδυνεύει από τη μια μεριά από τους ερυθρούς πράκτορες του παγκόσμιου κομμουνισμού και (μετά το 1944) από την άλλη από τους νοσταλγούς του Χίτλερ ή του Παπαδόπουλου μετά το 1974 κι εμείς είμαστε η μόνη πατριωτική πολιτική δύναμη που μπορεί χωρίς τύψεις να ψηφίσει ένας Έλληνας. Ο Μεταξάς εφάρμοζε στην Ελλάδα με συμφωνία και εντολή  του Βασιλιά την πολιτική του Χίτλερ και του Μουσολίνι, ασχέτως αν για γεωπολιτικούς λόγους, επειδή ήταν και επιτελικός στρατιωτικός πριν γίνει δικτάτορας πρωθυπουργός με νόμιμο τρόπο, με εντολή του Βασιλιά, ήξερε ότι έπρεπε να πολεμήσει με την Αγγλία.

Οι στυλοβάτες της δικτατορίας του Μεταξά, είναι αυτοί που συνθηκολόγησαν με τον Χίτλερ, ενώ η εντολή του αρχιστράτηγου ήταν άμυνα μέχρι θανάτου, την οποία ακολούθησαν όλοι οι Έλληνες. Αυτοί είναι που αμείφθηκαν από τους Γερμανούς και μετά από τους Ιταλούς και έγιναν οι δοσίλογοι πρωθυπουργοί και υπουργοί για να σώσουν τη χώρα και τους Έλληνες, αφού αν δεν το έκαναν σύμφωνα με την απολογία τους στα δικαστήρια δοσιλόγων, τα πράγματα θα ήταν χειρότερα για τους Έλληνες και για την Ελλάδα. Είναι η ίδια επιχειρηματολογία των ντόπιων συνεργατών της τρόϊκας και των υπερασπιστών του μνημονίου. Αυτά είναι ιστορία. Γεγονότα. Δεν είναι απόψεις. Για να αναχαιτίσουν τον κομμουνισμό συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς και έγιναν δωσίλογοι. Αυτή είναι ιστορία. Δεν είναι απόψεις και εκτιμήσεις.

Αυτοί οι δωσίλογοι, εκτός από τους πρωταίτιους, που τιμωρήθηκαν και πήγαν φυλακή, κυβέρνησαν από το 1944 ως το 1974. Αυτή είναι ιστορία. Δεν είναι απόψεις. Όσο ανιστόρητοι είναι οι 450.000 ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής, άλλο τόσο είναι και οι πολιτικοί που λανσάρουν τη θεωρία των δύο άκρων, ασχέτως αν αυτοί είναι τόσο ανόητοι, ώστε να μην καταλαβαίνουν ότι παίζουν το παιχνίδι της Χρυσής Αυγής. Γιατί η Χρυσή Αυγή επωφελείται και διαφημίζεται όταν το ένα άκρο είναι αυτή και το άλλο η αξιωματική αντιπολίτευση. Εσύ νομίζεις αφελώς και ανοήτως ότι θα ευνοηθείς γιατί θα φαίνεσαι κεντρώος, αν καταγγέλλεις τα δύο άκρα.

Όχι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αρκετά ανόητος, ώστε να νομίζει ότι ίσως και να ευνοηθεί από αυτή την ολοφάνερα άδικη μεταχείριση που υφίσταται. Νομίζει ότι κάτι θα κερδίσει. Τίποτα δεν θα κερδίσει, αλλά η πατρίδα μας θα χάσει. Νομίζει ότι επειδή σε κάθε πάνελ καλούν έναν εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ και τρείς εκπροσώπους της ντόπιας τρόϊκας, εκείνος θα είναι η κύρια δύναμη της αντιπολίτευσης και θα κλέψει ψήφους από τους Ανεξάρτητους Έλληνες και από το ΚΚΕ. Λάθος. Τραγικό λάθος. Πρέπει να υπερασπιστεί την ισότιμη και αναλογική εκπροσώπηση όλης της αντιπολίτευσης, αν είναι τρείς από την κυβέρνηση. Δύο με δύο. Ένας με έναν. Όχι τρείς με έναν. Πρόκειται περί νοθείας. Κανείς δεν πρέπει να δέχεται να είναι στο ίδιο τραπέζι, στην ίδια εκπομπή με τη Χρυσή Αυγή. Δεν είναι το ίδιο με τα άλλα κόμματα. Είναι το ίδιο ηλίθια πραπαγάνδα με αυτό που είπε ο Χρύσανθος Λαζαρίδης πανάθεμά τον ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκτός συνταγματικού τόξου. Από την άλλη η βλακεία είναι ανίκητη. Ένας βλάκα δεν πρόκειται να τον νικήσεις ποτέ.

Η αντίσταση των Ελλήνων στην τρόϊκα και στην Ρωμαιοκρατία

Λέγαμε σε προηγούμενη εκπομπή, ότι η κατάσταση στη σημερινή Ελλάδα, θυμίζει την εποχή της Ρωμαιοκρατίας. Κατ αναλογία το ίδιο συμβαίνει με όλο τον ευρωπαϊκό νότο σήμερα, ο οποίος έχει τη θέση του ελληνικού χώρου της Μικράς Ασίας, της Ελλάδας, της Νότιας Ιταλίας και της Μασσαλίας και της Ισπανίας, εκείνης της εποχής.

Αντίσταση λοιπόν υπήρχε και εκείνη την εποχή και μάλιστα ήταν κυρίως λαϊκή και όχι από τις ντόπιες ελίτ και τους διανοούμενους οι οποίοι συχνά υποστήριζαν τους Ρωμαίους κατακτητές.

Το σχέδιο καταστατικού του συνεταιρισμού εργαζομένων στον ΦΛΑΣ 96

 Για λόγους διευκόλυνσης των συναδέλφων δημοσιογράφων του ΦΛΑΣ 96, δημοσιεύω το σχέδιο καταστατικού του συνεταιρισμού των εργαζομένων, το οποίο έχω θέσει υπόψιν τους από τις 11 Μαίου 2013. Νομίζω όμως οτι είναι χρήσιμο και σε όσους απλούς αναγνώστες ή ακροατές του ΦΛΑΣ θα ήθελαν να γίνουν κοινωνοί των προβληματισμών για το πως πρέπει να διοικείται εσωτερικά ένας συνεργατικός ραδιοσταθμός ώστε να είναι ανταγωνιστικός. Φυσικά είναι μόνον ένα σχέδιο και όχι το οριστικό σχέδιο.

Αντώνης Κοκορίκος

ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ  ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.)

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ – FLASH 96 ΚΟΙΝΣΕΠ

Οι εργαζόμενοι διορίζουν ΔΣ στην ΕΡΤ

Λίγα λόγια για τον αγώνα των εργαζόμενων στην ΕΡΤ και όλων των εργαζόμενων που τους συμπαραστεκόμαστε, αλλά και τους υπερασπιζόμαστε.

Σε όλη τη δημοκρατική Δυτική Ευρώπη, (Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία κλπ) η δημόσια ραδιοτηλεόραση έχει κόψει τον ομφάλιο λώρο με την κυβέρνηση και λειτουργεί με συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξαρτησία από την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό δεν το αναφέρω γιατί πρέπει κι εμείς να μεταφέρουμε άκριτα στην Ελλάδα ότι κάνουν οι άλλοι και κυρίως η Δυτική Ευρώπη, (αυτό το λένε και το κάνουν σπανίως οι λαϊκιστές μεταρρυθμιστές, οι οποίοι λειτουργούν ως όχημα της ξενοκρατίας). Υπάρχει και καλύτερο παράδειγμα, αυτό της Ελβετίας, όπου η δημόσια ραδιοτηλεόραση είναι αυτοδιαχειριζόμενος οργανισμός των εργαζομένων, με κοινωνικό πόρο για να εξασφαλίζει τη χρηματοδότησή του. Η ελβετική ραδιοτηλεόραση, στηρίζεται και στηρίζει τους θεσμούς άμεσης δημοκρατίας με τους οποίους κυβερνιέται αυτή η χώρα. Ούτε αυτό το αναφέρω για να το μιμηθούμε άκριτα.

Η παγκόσμια ύφεση, ανησυχεί τον ΟΗΕ, τη ΔΟΕ, τους κεντρικούς τραπεζίτες, αλλά όχι τους πολιτικούς

Η παγκόσμια οικονομία εμπνέει ανησυχία σε όλους πλέον. Και στους εργαζόμενους και στους τραπεζίτες και στους πολιτικούς και στους γραφειοκράτες. Οι τραπεζίτες παρατηρούν ότι μόνον οι κεντρικές τράπεζες συνεχίζουν να παρέχουν ρευστότητα στην παγκόσμια οικονομία και στην πραγματική και στη φούσκα. Οι εμπορικές τράπεζες εδώ και πολύ καιρό απέχουν από το να δημιουργούν χρήμα από το μηδέν, να αυξάνουν την πίστωση με τη δημιουργία ακόμα μεγαλύτερου χρέους. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να αντλήσουν ρευστότητα ενώ πολλές από αυτές έχουν μεγάλα διαθέσιμα, πάντως μεγαλύτερα από ότι πριν από την κρίση.

Η κυβέρνηση δεν βλέπει την κανονική εικόνα της Ελλάδας και του εαυτού της

Η κυβέρνηση είναι μονόπλευρα προσανατολισμένη στην υπηρέτηση της πολιτικής του μνημονίου κι έτσι δεν αντιλαμβάνεται τις δυνατότητες που εμφανίζονται για ουσιαστικές πολιτικές διαπραγματεύσεις. Όπως ακριβώς παρέδωσε τα όπλα αμαχητί, η κυβέρνηση Παπανδρέου – Παπακωνσταντίνου και δέχθηκε ότι της σερβίρισαν γιατί δεν είχε σχέδιο, το ίδιο κάνει τώρα η κυβέρνηση Σαμαρά Στουρνάρα, γιατί έτσι πρέπει να βλέπουμε το οικονομικό επιτελείο, ως ξεχωριστό κόμμα που έχει την εμπιστοσύνη της τρόϊκας. Ο Βενιζέλος έχει επίσης την εμπιστοσύνη της τρόϊκας ως πρώην υπουργός Οικονομικών κι εκείνος σκέφτεται να διατηρήσει αυτή την εύνοια έναντι άλλων πρόθυμων όπως ο Ανδρέας Λοβέρδος ή ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης, να γίνουν τα πουλαίν της.

Να γίνει ο ΦΛΑΣ 96 κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση

Σήμερα οι εργαζόμενοι του ΦΛΑΣ 96  έχουμε στις 14:00 συνέλευση, προκειμένου να ανταποκριθούμε στην πρόσκληση του ΕΣΡ, να σχηματίσουμε νομικό πρόσωπο στο όνομα του οποίου ο αρμόδιος υπουργός Σίμος Κεδίκογλου με την υπογραφή του, θα μας παραχωρήσει την άδεια λειτουργίας του ΦΛΑΣ 96.

Από σήμερα πρέπει να δείξουμε ως εργαζόμενοι, ότι είμαστε ικανοί να διαχειριστούμε την τύχη μας, να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, να λειτουργήσουμε επιτυχώς το σταθμό και να βιοποριστούμε από τη δουλειά μας. Η πρόκληση είναι μεγάλη και πρέπει να αποδείξουμε ότι είμαστε ικανοί. Νομίζω ότι μπορούμε να το κάνουμε, γιατί στις τάξεις μας έχουμε τα κατάλληλα πρόσωπα που εδώ και δεκαετίες κάνουν επιτυχώς αυτή τη δουλειά ο καθένας στον τομέα του, για λογαριασμό του ιδιοκτήτη. Επομένως δεν χρειαζόμαστε άλλες αποδείξεις. Συν το γεγονός ότι εδώ και 11 μήνες που ο ιδιοκτήτης αποχώρησε, ο σταθμός λειτουργεί κουτσά στραβά, χάρη στις θυσίες και την αυταπάρνηση των εργαζομένων.

Η λάθος διάγνωση, φέρνει την ύφεση

Οι εκθέσεις που εκδίδει κάθε τόσο το ΔΝΤ, όπως και άλλοι συστημικοί οργανισμοί με προβλέψεις για την παγκόσμια οικονομία, είναι αισιόδοξοι. Προβλέπουν ανάπτυξη για την παγκόσμια οικονομία. Αυτό εν μέρει συμβαίνει γιατί είναι μια αυτό - επιβεβαιωνόμενη προφητεία, αλλά και εν μέρει γιατί στηρίζεται σε λάθος υποθέσεις, σε υποτίμηση των δεδομένων και κυρίως σε λάθος διάγνωση για την κρίση στην ευρωζώνη, όπου παράγεται ένα σημαντικό μέρος του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Το 2010 το ΔΝΤ πρόβλεπε μακροπρόθεσμα ανάπτυξη 4,5% ποσοστό μεγαλύτερο από την επταετία 2000-2007, δηλαδή πριν την κρίση. Αυτό οφειλόταν στην υποτίμηση της κρίσης στο ευρώ και γιατί υπέθετε ότι η κρίση θα είχε ξεπεραστεί γρήγορα. Η υπόθεση αυτή δεν επαληθεύτηκε. Στην τελευταία έκθεση WEO world economic outlook  η πρόβλεψη αυτή έχει μειωθεί στο 3,3% αλλά εξακολουθεί να υπάρχει η λάθος διάγνωση.

H κοινωνία καταρρέει, η οικονομία δεν προφταίνει

Η κυβέρνηση έχει την εντύπωση ότι η οικονομική κατάσταση της χώρας βελτιώνεται και τα μέσα ενημέρωσης προσπαθούν να πείσουν και τον ελληνικό λαό γι αυτό με συντονισμένες ενέργειες, ενώ έχει μπερδέψει την οικονομική κατάσταση με την εικόνα που έχουν οι δανειστές. Πολύ περισσότερο δεν συνδυάζει στην κοινωνική κατάσταση η οποία μοιάζει με καζάνι έτοιμο να εκραγεί, ούτε βλέπει τα σημαντικά μεγέθη της οικονομίας τα οποία συνεχίζουν να επιδεινώνονται, χωρίς να καταβάλλεται η παραμικρή προσπάθεια να αναστραφεί η κατάσταση.

H Μαγική εικόνα μέσα από τα ΜΜΕ και η πραγματική εικόνα της Ελλάδας

Ας ασχοληθούμε πάλι με την μαγική εικόνα την οποία προσπαθεί να δημιουργήσει η κυβέρνηση και η τρόϊκα με το οικονομικό επιτελείο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η μαγική εικόνα δημιουργείται πρώτον με την υποβάθμιση των πραγματικών γεγονότων και συνθηκών και δεύτερον με την διόγκωση ασήμαντων ή μικρής σημασίας γεγονότων και την προβολή μελλοντικών προσδοκιών, ως πραγματικών και αναμφισβήτητων γεγονότων. Τα πραγματικά γεγονότα που πρέπει να υποβαθμιστούν για να δημιουργηθεί η μαγική εικόνα, το 1.300.000 άνεργοι. Οι 400.000 οικογένειες όπου δεν υπάρχει ούτε ένας εργαζόμενος. Οι 300.000 εργαζόμενοι που είναι απλήρωτοι εδώ και ένα χρόνο ή σχεδόν ένα χρόνο. Οι 700.000 εργαζόμενοι οι οποίοι είναι απλήρωτοι από λίγες εβδομάδες έως λίγους μήνες και παίρνουν έναντι. Οι σχεδόν 100.000 το χρόνο νέοι μορφωμένοι που μεταναστεύουν στο εξωτερικό, αν το καταφέρουν για να ζήσουν αφού στην Ελλάδα δεν υπάρχουν δουλειές. Η απελπισία οδηγεί πάνω από έναν έως κατά μέσο όρο δύο άτομα την ημέρα στην αυτοκτονία. Αυτός ο πόνος και το αίμα πρέπει να υποβαθμιστεί μαζί με τον πόνο των υπολοίπων 3.500.000 Ελλήνων εργαζομένων που δεν ανήκουν στις παραπάνω κατηγορίες, αλλά έχουν υποστεί μειώσεις στο εισόδημά τους από 30 έως 60%, υφίστανται υπερφορολόγηση και κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους που πήραν με στεγαστικό δάνειο ή άλλη ακίνητη περιουσία που κληρονόμησαν από τους γονείς τους, οι τιμές συνεχίζουν να αυξάνονται πράγμα που σημαίνει φτωχοποίηση και εξαθλίωση για την πρώην μεσαία τάξη των εργαζόμενων και των αυτοαπασχολούμενων.

Ομπάμα - Ερντογάν και Μέρκελ - Ολάντ, δυό δίδυμα που δείχνουν πόσο έχει αποδυναμωθεί η Ελλάδα

 

Δύο ζητήματα της επικαιρότητας, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν μακροπρόθεσμα τα συμφέροντα της Ελλάδας. Το ένα είναι η επίσκεψη Ερντογάν στις ΗΠΑ και το άλλο η επιδείνωση των σχέσεων Μέρκελ και Ολλάντ. Οι ΗΠΑ όταν καλούν έναν ηγέτη μιας περιφερειακής χώρας, το κάνουν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Αν ο ηγέτης ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις τους, τον τιμούν και με το παραπάνω. Αν όχι δείχνουν τη δυσφορία τους, όπως το έδειξαν με το να μην ορίσουν μια επίσκεψη του Σαμαρά στην Ουάσινγκτον είτε πριν είτε μετά τον Ερντογάν αν και γνωρίζουν ότι αυτές οι ισορροπίες είναι κρίσιμες και τις έχουν κρατήσει τα προηγούμενα χρόνια.

Η πραγματικότητα εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας και η εικονική πραγματικότητα των αγορών που πανηγυρίζουν μαζί με την κυβέρνηση.

Σίγουρα η κυβέρνηση ψάχνει απελπισμένα για θετικές ειδήσεις που να αφορούν την ελληνική οικονομία ώστε να τις προβάλει και να δημιουργήσει θετικές προσδοκίες. Δεν είναι κακή η πρόθεση, αλλά οι θετικές ειδήσεις δεν πρέπει να κατασκευάζονται, όπως επίσης και θετικές ειδήσεις δεν πρέπει να θεωρούνται ούτε η εκταμίευση δόσης, γιατί αυτή δημιουργεί μεγαλύτερο κόστος, αν πρόκειται να πληρωθεί, σε σύγκριση με το σχεδόν μηδενικό για την ελληνική οικονομία καλό που προκαλεί. Όταν μια δόση προορίζεται απλώς για να πληρωθεί ομόλογο της ΕΚΤ το οποίο λήγει, αυτό δεν είναι καλή είδηση για τους Έλληνες και για την Ελλάδα. Όπως και η επίτευξη ονομαστικών στόχων του μνημονίου δεν είναι καλή είδηση για κανέναν εκτός της τρόϊκας.

Οι πανηγυρισμοί των τελευταίων ημερών, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, στους Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς και στη Γουώλ Στρήτ Τζέρναλ, δεν αφορούν καλύτερη πορεία της ελληνικής οικονομίας ή μείωση της ανεργίας, ή σημάδια ανάκαμψης, ή νέες επενδύσεις που θα δημιουργήσουν έστω και λίγες νέες θέσεις εργασίας.

Ο γερμανικός εκβιασμός και η κτηνώδης επιβολή στον Νότο.

Το Βερολίνο, διαστρέφει την πραγματικότητα για να ικανοποιήσει τα εθνικιστικά και ταξικά του σχέδια για ηγεμονία στην Ευρώπη, με όργανο και προς όφελος του μεγάλου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου της Γερμανίας.

Έχουμε αναφερθεί πρόσφατα από την εκπομπή μας στη θεωρία που αγαπάει περισσότερο από οτιδήποτε η Μέρκελ. Ότι δηλαδή, οι λαοί του Νότου, αντιμετωπίζουν τώρα προβλήματα (ευφημισμός για την επίθεση που δέχονται από τη Γερμανία) χαμηλής ανταγωνιστικότητας, λόγω της αύξησης των μισθών που απολάμβαναν τα προηγούμενα χρόνια, έναντι των Γερμανών εργαζομένων. Επομένως τώρα πρέπει να πληρώσουν, με την έννοια της εσωτερικής υποτίμησης, δηλαδή υποτίμηση, ακινήτων, επιχειρήσεων και εργασίας. Ως εργαλείο χρησιμοποιείται η μείωση των μισθών, συντάξεων και γενικά των εισοδημάτων.

Είναι μια κλασσική περίπτωση, όπου η πολιτική επιλογή προϋπάρχει της οικονομικής επιχειρηματολογίας που επιστρατεύεται για να την δικαιολογήσει. Μαζί με τους μισθούς ανέβαιναν και οι τιμές των προϊόντων τα οποία ήταν κυρίως εισαγόμενα και κυρίως από τη Γερμανία, αυξάνονταν επίσης τα κέρδη των επιχειρήσεων και κυρίως των ξένων μεταξύ των οποίων πρώτες οι γερμανικές, αυξανόταν το κόστος του κεφαλαίου με αποτέλεσμα να κερδίζουν οι τράπεζες, μεταξύ των οποίων κυρίως οι ξένες που δάνειζαν το κράτος για να μπορέσει να συντηρήσει αυτόν τον κύκλο ελλειμμάτων στον Νότο, τα οποία μετατρέπονταν σε πλεονάσματα του Βορρά.

Η Μέρκελ ψάχνει αποδιοπομπαίους τράγους για να καλύψει τις ευθύνες της Γερμανίας

Όσο περνάει ο καιρός και τα επιχειρήματα της Γερμανίας τα οποία κάποτε ήταν ατράνταχτα στο εσωτερικό και ισχυρά στο εξωτερικό, αρχίζουν να τελειώνουν και να μην πείθουν τόσο καλά. Είναι ακόμα ισχυρά αλλά όχι ακλόνητα. Δεν στηρίζονται τόσο στη λογική, όσο στην κρατική ισχύ.

Ως πριν από 6 μήνες γερμανικά έντυπα, έγραφαν με χαρά ότι η Μέρκελ, μεταχειρίζεται τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, σαν απείθαρχα παιδιά. Έπιανε και έδινε πόντους αυτή η προπαγάνδα. Τα επιχειρήματα της Μέρκελ όμως περί της ανόδου των μισθών στο Νότο, με πολύταχύτερους ρυθμούς σε σύγκριση με τους μισθούς στη Γερμανία, έχουν καταρριφθεί. Πλέον όλοι γνωρίζουν ότι ήταν μια προπαγανδιστική θέση και όχι ένα επιχείρημα που στηριζόταν σε πραγματικά στοιχεία και στην οικονομική ανάλυση. Εκ των υστέρων μπορούμε να μετρήσουμε ότι η Γερμανία κατασκεύασε τρείς φορές ενόχους για να αποσείσει τις ευθύνες της από πάνω της.

O Flash 96, ανήκει στους εργαζόμενους και στους ακροατές

Χαιρετίζουμε την εφαρμογή του νόμου για παραχώρηση του Flash 96 στους απλήρωτους εργαζόμενους και  ζητάμε την επέκτασή του σε όλα τα μέσα ενημέρωσης για τα  οποία απαιτείται η χρήση δημόσιας συχνότητας.
Το άρθρο 15 του Συντάγματος της Ελλάδας ορίζει οτι η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του κράτους. Ο έλεγχος υπάγεται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του ΕΣΡ, που είναι ανεξάρτητη αρχή, όπως ο νόμος ορίζει. Ο άμεσος έλεγχος του κράτους λαμβάνει και τη μορφή του καθεστώτος της προηγούμενης αδείας. Συνεπώς δεν μπορεί να ξεχωρίζεται η ραδιοφωνία από την τηλεόραση και ο έλεγχος που προβλέπει ο νόμος 4109/2013 άρθρο 32 για τα ραδιόφωνα, πρέπει να επεκταθεί και να καλύπτει και τους τηλεοπτικούς σταθμούς, με τους ίδιους όρους. 

Επιστροφή στην αποικιοκρατία! Η Γερμανία επιμένει να πληρώσουν το κόστος της ηγεμονίας της οι χώρες του Νότου.

 Το αποτέλεσμα της εφαρμογής της γερμανικής πολιτικής λιτότητας θα είναι ο διαμελισμός της Ευρώπης και όχι η αιτία διάλυσης της ευρωζώνης, οι ανισότητες Βορρά και Νότου.

Μια σειρά διαπρεπών Αμερικανών και ευρωπαίων οικονομολόγων, μεταξύ των οποίων ο νομπελίστας Πώλ Κρούγκμαν, μια σειρά μεγάλων διεθνών επενδυτών και κερδοσκόπων όπως ο Ελ Αριάν και ο Τζώρτζ Σόρος, αλλά και μια σειρά Ελλήνων οικονομολόγων μεταξύ των οποίων ο δικός μας Κώστας Μελάς, έχουν επισημάνει εδώ και τρία χρόνια, δηλαδή από τότε που ξεκίνησε το ελληνικό επεισόδιο της κρίσης του ευρώ, ότι η βασική διάγνωση του προβλήματος είναι λάθος και ότι επομένως η συνταγή για τη θεραπεία η οποία εφαρμόζεται είναι λάθος.

Τώρα είναι η σειρά μιας σειράς οικονομολόγων του ΔΝΤ και κυρίως ερευνητών που πληρώνονται για να μελετούν εφαρμοζόμενες πολιτικές  και όχι για να χαράζουν πολιτική, μια σειρά οικονομολόγων κεντρικών και μεγάλων εμπορικών τραπεζών της Ευρώπης, και μια σειρά πανεπιστημιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών μεγάλων πανεπιστημίων, διαπιστώνουν με επιχειρήματα, ποσοτικές μετρήσεις και με την εφαρμογή οικονομετρικών μοντέλων, το ίδιο πράγμα. Ότι η διάγνωση των αιτίων της κρίσης ήταν λάθος και επομένως και η συνταγή που εφαρμόστηκε ήταν λάθος.

Το μοντέλο ανάπτυξης της Ευρώπης είναι λάθος. Η κερδοσκοπία πίσω από την πώληση του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος

Λένε πολλοί τώρα τελευταία, ότι η ένταξη της Κύπρου
Πριν την ένταξή της στη ζώνη του ευρώ, η Κύπρος θα έπρεπε να είχε αναλογιστεί ότι η οικονομία της που βασίζεται στους τραπεζικούς και τουριστικούς τομείς δεν είχε τίποτα κοινό με το υπόλοιπο της ευρωπαϊκής οικονομίας. Θα έπρεπε επίσης να αναγνωριστεί ότι εάν η οικονομία της λάμβανε ένα μεγάλο αρνητικό εξωτερικό σοκ, η Κύπρος δεν θα μπορούσε να επωφεληθεί από δημοσιονομικές μεταβιβάσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή από χαμηλά επιτόκια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η Κύπρος τώρα πληρώνει ένα πολύ υψηλό τίμημα για αυτό το λάθος, καθώς η οικονομία της είναι πιθανό να συρρικνωθεί κατά τουλάχιστον 25 τοις εκατό κατά το επόμενο έτος.