Μεγαλώνει η θολούρα;

Πόσο έξυπνος και σοβαρός άνθρωπος πρέπει να είσαι, για να καταλάβεις ότι ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να εκπέμπουν συγκεχυμένα μηνύματα, μαζί με την αυτοκριτική ότι αρκετά ταλαιπωρήσαμε τον κόσμο μας με τα συγκεχυμένα μηνύματα που εκπέμπουμε; Ποιο είναι το ξεκαθάρισμα; Δεν επιδιώκει πιά ο ΣΥΝ τη συμμαχία με το ΚΚΕ για να δημιουργήσει τον τρίτο πόλο που θα κυβερνήσει αυτοδύναμα τη χώρα;

Επιδιώκει την καθιέρωση της απλής αναλογικής γιατί έχει σκοπό να συμμετάσχει σε συμμαχικές κυβερνήσεις; Κουβέντα για το αυτονόητο. Είναι πολύ απλό να ξεκαθαρίσουν τις απόψεις τους, αλλά το ταλαιπωρούν το μήνυμα, γιατί δεν τους αρέσει η λαίκή ετυμηγορία. Τι θα πεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μετεξελιχθεί ποτέ σε ενιαίο κόμμα, αλλά και δεν θα αφήσουμε να γίνει ένα κλειστό κλάμπ μόνο για τις ηγεσίες των συνιστωσών; Δεν υπάρχει μεγαλύτερη θολούρα από αυτό.

Κι αν στα δύο αυτά πολύ μικρής σημασίας για τους πολίτες θέματα δεν έχει καθαρή άποψη, ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε πως περιμένουμε να ομονοήσουν για το τι χρειάζεται και το πώς μπορεί να γίνει κάτι στην οικονομία, πως θα ξεπεραστεί η οικονομική κρίση, αν το ξεπέρασμα της κρίσης είναι πρωταρχικά πολιτική υπόθεση, επομένως οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμιά ελπίδα να δώσουν τη δική τους διέξοδο στην κρίση, συμμετέχοντας ή ελέγχοντας στο σύνολό της την επόμενη κυβέρνηση.

Οι πολίτες από την επομένη των εκλογών, το μόνο που σκέφτονται είναι αν υπάρχει ελπίδα αυτή η κυβέρνηση να βελτιωθεί, ή όχι. Σύντομα θα δώσουν την απάντησή τους. Με όσα κάνει η κυβέρνηση πολύ σύντομα δηλαδή από τον Σεπτέμβριο θα έχουν διαμορφωμένη άποψη, ότι η κατάσταση δεν βελτιώνεται καθόλου. Είναι αμφίβολο αν η ΝΔ μπορεί να βελτιώσει τα ποσοστά της πλέον αν και ασφαλώς θα βελτιώσει τον αριθμό των ψηφισάντων. Το ποσοστό της κεντροδεξιάς συνολικά στο 39 με 40% δεν είναι καθόλου μικρό. Είναι μεγάλο και μπορεί να συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο μέχρι το 36% συνολικά και για τα δύο κόμματα, αν το ΠΑΣΟΚ καταφέρει να δημιουργήσει ρεύμα, ότι έχει το κατάλληλο πρόγραμμα και μπορεί να ηγηθεί ενός αποτελεσματικού στην πράξη συμμαχικού σχήματος το οποίο θα εκφράζει την πλειοψηφία των πολιτών δηλαδή πάνω από το 51%.

Είναι πεταμένα λεφτά, άδικος κόπος, ματαιοπονία να προσπαθεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και να καταναλώσει την ενέργεια των ανθρώπων του για να πείσει το 10% του εκλογικού σώματος που ανήκει στο ΚΚΕ, στον ΣΥΝ και στους Οικολόγους-Πράσινους να προτιμήσουν το ΠΑΣΟΚ. Είναι πολύ πιο παραγωγικό να συνεργαστεί μαζί τους σεβόμενο την αυτονομία τους και να καλλιεργήσει την ενότητα στη βάση με όλους αυτούς τους ανθρώπους, χωρίς να καταγγέλει την ηγεσία τους, αλλά αποδεχόμενη το αυτονόητο, ότι εκείνοι ξέρουν καλύτερα. Οι πολίτες που όλους τους ακούν και τους παρακολουθούν, θα βγάλουν μόνοι τους τα συμπεράσματά τους και θα αποφασίσουν. Αρκεί να μην υψώνουν τείχη και εφευρίσκουν λόγους για να φανατίζουν τους φανατικούς και να απογοητεύουν τους σοβαρότερους.

Η πολιτική ζωή κατά πάσα πιθανότητα θα παραμείνει διπολική για καμιά 20αριά χρόνια και οι δύο πόλοι προφανώς δεν θα αποτελούνται από ένα κόμμα η καθεμιά, αλλά από δύο ή περισσότερα. Το ΠΑΣΟΚ έχει το προνόμιο να είναι το μεγαλύτερο κόμμα της λεγόμενης δημοκρατικής παράταξης η οποία ιστορικά έχει την υποστήριξη του 60% των πολιτών ή περισσότερο. Η ΝΔ έχει το προνόμιο να είναι το μεγαλύτερο κόμμα της κεντροδεξιάς που ιστορικά έχει την υποστήριξη του 40% των πολιτών και ή πέφτει στο 36% όταν είναι στην αντιπολίτευση, ή ανεβαίνει στο 45% όταν γίνεται κυβέρνηση. Πάντως είναι πάντοτε μειοψηφία που μπορεί να κυβερνά μόνο χάρη σε καλπονοθευτικούς νόμους και επειδή η Αριστερά στην Ελλάδα επί πολλά χρόνια ήταν κολλημένη στο τι Πλαστήρας τι Παπάγος. Είναι προφανώς μια τυφλή αριστερά, γιατί η διαφορά του Πλαστήρα από τον Παπάγο ήταν οφθαλμοφανής. Και πάντοτε θα είναι. Οι Αριστεροί όμως δεν είναι τυφλοί.

Η καλύτερη ατάκα του ΠΑΣΟΚ πάντως ήταν ότι τελικά τα πράσινα παπαγαλάκια έλεγαν την αλήθεια για τους νέους φόρους που θα έβαζε η κυβέρνηση, αν και μόλις πριν από λίγες μέρες ο πρωθυπουργός διαβεβαίωνε ότι δεν θα μπούν νέοι φόροι, διαψευδόμενος από τον υπουργό του της Οικονομίας τον κ. Παπαθανασίου.