Η αντίσταση των Ελλήνων στην τρόϊκα και στην Ρωμαιοκρατία

Λέγαμε σε προηγούμενη εκπομπή, ότι η κατάσταση στη σημερινή Ελλάδα, θυμίζει την εποχή της Ρωμαιοκρατίας. Κατ αναλογία το ίδιο συμβαίνει με όλο τον ευρωπαϊκό νότο σήμερα, ο οποίος έχει τη θέση του ελληνικού χώρου της Μικράς Ασίας, της Ελλάδας, της Νότιας Ιταλίας και της Μασσαλίας και της Ισπανίας, εκείνης της εποχής.

Αντίσταση λοιπόν υπήρχε και εκείνη την εποχή και μάλιστα ήταν κυρίως λαϊκή και όχι από τις ντόπιες ελίτ και τους διανοούμενους οι οποίοι συχνά υποστήριζαν τους Ρωμαίους κατακτητές.

Χωρίς τη συνεργασία της ντόπιας ολιγαρχίας, οι Ρωμαίοι δεν μπορούσαν να τα καταφέρουν. Η λαϊκή αντίσταση, απέτρεψε την ενσωμάτωση, την αφομοίωση και τον αφελληνισμό, προς όφελος ολόκληρης της ανθρωπότητας. Ο συνδυασμός της φαινομενικής αυτονομίας, της αφοσίωσης των προνομιούχων τάξεων και της τρομοκρατίας, εξασφάλισε τον έλεγχο των ελληνικών πόλεων από τους Ρωμαίους. Τα σύμβολα της ρωμαϊκής εξουσίας ήταν ο πέλεκυς και η δέσμη ραβδιών για να εμπνέει σεβασμό και νομιμοφροσύνη. Όπως και αργότερα στην οθωμανική εποχή, οι ξύλινες σούβλες και τα σιδεροπάλουκα θύμιζαν στους ραγιάδες ότι υπάρχει και το παλούκωμα για τους ανυπότακτους. Τώρα υπάρχουν τα ΜΑΤ με τα δακρυγόνα και η εκπαίδευση του στρατού του ΝΑΤΟ, στην καταστολή εξεγέρσεων μέσα σε πόλεις.

Παρά τον εκρωμαϊσμό και φιλορωμαϊσμό  της ολιγαρχίας, ο ελληνισμός έδειξε μεγάλη αντοχή πνευματική και πολιτιστική. Αντιμετώπισε τον κατακτητή με σθένος και αίσθημα πνευματικής υπεροχής. Αυτή η ιδεολογική ηγεμονία όπως θα έλεγε ο ελληνοαλβανικής καταγωγής Αντόνιο Γκράμσι, του ελληνισμού ήταν η αιτία που δεν έγινε κανένας εκλατινισμός πουθενά στον ελληνικό κόσμο όπως θα λέγαμε σήμερα κανένας εκγερμανισμός.

Η οικονομική καταπίεση με βαριά φορολογία και αυθαίρετα πρόστιμα από τον Ρωμαίο δυνάστη και τους Έλληνες τοποτηρητές του ήταν η αιτία των εξεγέρσεων. Υπήρχαν οι έκτακτες εισφορές και η υποχρεωτική παροχή εφοδίων στις ρωμαϊκές φρουρές. Όπως και τώρα εμείς πληρώνουμε τα έξοδα της τρόϊκας και είναι συνολικά ένα ποσό της τάξης των 900 εκατομμυρίων ευρώ πέραν των τόκων επί των δανείων που εισπράττουν εκείνοι, αλλά πρέπει να εξοφλήσουμε εμείς.

Εμφανίζονταν όμως ως σωτήρες, ενώ ήταν ολετήρες. Ο Κικέρωνας γράφει σε μια επιστολή του προς τον αδερφό του για τους πραίτορες ότι είναι άπληστοι και αρπακτικά, «ενώ εσύ ο δίκαιος, και έντιμος ανθύπατος , ασκείς απόλυτη εξουσία σε αυτές τις πόλεις της επαρχίας σου και σε τιμούν σαν θεό. Οι Έλληνες θα σε βλέπουν σαν ήρωα του παλιού καιρού  ή σαν θεϊκό πρόσωπο που κατέβηκε από τον Όλυμπο για να κυβερνήσει την επαρχία».

Τρίχες κατσαρές. Ένας βάναυσος δυνάστης που βουτούσε τα χέρια του στο αίμα ήταν, όπως αποδεικνύεται από την συνέχεια της ίδιας επιστολής του Κικέρωνα. Του δίνει συμβουλές μια κι εκείνος ήταν μεγάλος τεχνίτης της προπαγάνδας, ενώ ο αδερφός του πιο άξεστος. Αφού του δίνει πιστοποιητικά φιλελληνισμού και του εξηγεί πόσο σημαντικό είναι να του στήνουν αδριάντες και να εκδίδουν ψηφίσματα με τα οποία να τον ευχαριστούν οι ντόπιοι, για αυτοδιαφήμιση, του λέει να μην είναι αιμοβόρος και ματωβαμένος, αλλά κυρίως να μην υπάρχουν γραπτά που να τον προδίδουν.

«Απειλείς του λέει με σταυρικό θάνατο και κυρίως δίνεις έγγραφη διαταγή να στήσει το ίδιο το θύμα το σταυρό του μαρτυρίου. Κι ακόμα προστάζεις να κάψουν ζωντανό πατέρα και γιό. Μα ήταν ανάγκη να γράψεις τέτοια πράγματα;»¨εξανίσταται ο Κικέρων. Μαλάκας είσαι;

«Δεν ξέρεις πως τα γραπτά κυκλοφορούν;»

Ο καλός αδερφός, που μιλούσε για χρηστότητα και δημοτικότητα, του λέει ότι έτσι διακινδυνεύεις το πολιτικό σου μέλλον. «Δεν καταλαβαίνω τι σε έχει πιάσει», λέει στην ίδια επιστολή, «τι λύσσα σε έχει κυριεύσει, και στη Σμύρνη έραψες σε σακί και έπνιξες δύο Μισούς για παραδειγματισμό». Τους είχε συλλάβει με απάτη και τους θανάτωσε χωρίς δίκη. Όπως και τώρα για να έχεις δικαίωμα να προσφύγεις στη Δικαιοσύνη, πρέπει να καταβάλεις το 50% της αυθαίρετης ποινής.

Και ο ίδιος ο Κικέρων που εμφανίζεται στις επιστολές τόσο προσεκτικός όσο και η Μέρκελ στις συνεντεύξεις της, όπως και ο Σόϊμπλε, δεν ήταν καλύτερος από τον αδερφό του, αλλά αυτό ίσως πρέπει να το αναλύσουμε σε άλλη εκπομπή, αφιερωμένη στους κατακτητές. Ήταν το ίδιο διεφθαρμένος, αιμοδιψής και απάνθρωπος, αλλά το δικαιολογούσε ως τιμωρητική πολιτική αρχών με πολιτική σκοπιμότητα, όπως ακριβώς και η Μέρκελ με τον Σόϊμπλε. Άλλη μέρα αυτά για να δείτε ότι υπάρχει μεγάλη ιστορική και πολιτική παράδοση πίσω και από τους Γερμανούς και από την αντίσταση του λαού.

Ο Αντιρωμαϊκός άνεμος έπνεε σε κάθε ελληνική πόλη της Ιταλίας, της Ελλάδας της Μικράς Ασίας κυρίως. Η αντίσταση των υπόδουλων εκδηλωνόταν μέσα από «εταιρίες» ή «εράνους», οι οποίες είναι το αντίστοιχο των σημερινών ομάδων διαμαρτυρίας τύπου «δεν πληρώνω» ή επιτροπών αλληλεγγύης, οι οποίες κατέληγαν και σε ένοπλες συγκρούσεις όπως στην Κερατέα ή στη Χαλκιδική. Μικρές, τοπικές ή εκτεταμένες μερικές φορές. Σώθηκαν ιστορικές μαρτυρίες για τις πιο μεγάλες από αυτές.

Αυτά τα σωματεία πάντως τα παρακολουθούσαν στενά όπως και τώρα για να προλαμβάνουν την εκτροπή τους σε ανατρεπτικά κινήματα. Η ρωμαϊκή εξουσία φοβόταν πολύ τις συνωμοσίες, τις μυστικές εταιρίες και τις ανταρσίες τύπου ΕΡΤ που καταλάμβαναν την εξουσία ακόμα και για πολύ μικρό λόγο ή για κοινωφελή λόγο. Για παράδειγμα ο αυτοκράτορας Τραϊανός, απαγορεύει να ιδρυθεί ένα εθελοντικό πυροσβεστικό σώμα για να σβήνει τις φωτιές στη Νικομήδεια, αν και το του ζητάει ο ανθύπατος της Βιθυνίας Πλίνιος ο νεώτερος και τον διαβεβαιώνει ότι θα προσέχει ο ίδιος ώστε να μην προσχωρήσουν άτομα που θα το εκτρέψουν από τον προορισμό του και θα είναι ένα σώμα το πολύ 150 ανδρών.

Και ο Τραϊανός εμφανίζεται ως φιλέλληνας, αλλά προτιμά να τους αφήσει να καίγονται για να μην δημιουργηθεί μια αντιρωμαϊκή οργάνωση. «Δεν είναι τόσο δύσκολη η επιτήρηση ενός τόσο μικρού σωματείου» του λέει ο Πλίνιος ο Νεώτερος, αλλά ο Τραϊανός του απαντάει: «Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η επαρχία σου βράζει από μυστικές οργανώσεις. Όποιο κι αν είναι το όνομα, όποιος κι αν είναι ο προορισμός των ανθρώπων που με δική σου άδεια ενώνονται σε ένα σώμα, γρήγορα καταλήγουν σε «εταιρία». Η σωματειακή ζωή του μικρασιατικού ελληνισμού ήταν πολύ έντονη, από την αρχαιότητα και τους ελληνιστικούς χρόνους, κι αυτό αντιστοιχεί στις σημερινές οργανώσεις χωρίς μεσάζοντες ή τους καταναλωτικούς συνεταιρισμούς για να προμηθεύονται φτηνά τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Όλα αυτά ήταν και είναι εν δυνάμει ανατρεπτικές οργανώσεις και έτσι αντιμετωπίζονται από την εξουσία.

Οι Έλληνες κυρίως της μικρασιατικής διασποράς είχαν οργανωθεί σε συλλόγους, αδελφότητες και σωματεία για αλληλοβοήθεια και κοινωνική επικοινωνία, από την εποχή της εκστρατείας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Και η Μαφία στη Σικελία, σε αυτές τις ιστορικές καταβολές στηρίζεται, ασχέτως αν εξελίχθηκε σε εγκληματική οργάνωση μετά από 20 αιώνες.

Ο ίδιος Τραϊανός, σε άλλη περίπτωση, δίνει την άδεια στους Έλληνες της Αμισού να ιδρύσουν σωματείο αλληλοβοήθειας. Το αίτημα το διαβίβασαν πάλι μέσω του Πλίνιου, αλλά επειδή αυτούς τους θεωρεί νομοταγείς τους δίνει την άδεια να σώσουν από την πείνα τους συμπολίτες τους και να μην υποκινηθούν ταραχές λόγω της πείνας και της φτώχειας. «Αλλά», τους απαντά, «με τον όρο, ότι αυτό το σωματείο δεν θα χρησιμοποιηθεί για υποκίνηση ταραχών και για οργάνωση παράνομων διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, αλλά μόνον για την υποστήριξη των φτωχών συμπολιτών». Μόνο για φιλανθρωπία, όπως π.χ. τα συσσίτια της αρχιεπισκοπής και του Δήμου Αθηναίων. Ήταν ειδική εύνοια του αυτοκράτορα στη ρωμαιόφιλη ολιγαρχία της Αμισού, αποικίας των Αθηναίων ενώ σε όλες τις άλλες πόλεις απαγορεύεται η ίδρυση συλλόγων αλληλοβοήθειας. Prohibenta est.

Eίναι κορυφαία ιστορική μαρτυρία, από το χέρι του ίδιου του αυτοκράτορα γιατί αποκαλύπτει ότι ο αντιρωμαϊκός αγώναςσυνεχιζόταν με όλα τα μέσα ως την κορυφαία περίοδο της Pax Romana. Η αντίσταση των Ελλήνων ως τον δεύτερο αιώνα, συνεχιζόταν με σύνθημα που δημιούργησε και πατριωτικά αισθήματα, στοιχεία εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα θα λέγαμε σήμερα. Όπως εμείς εναντίον των Γερμανών. Το σύνθημα ήταν το αρχαίο ότι «μαχόμαστε εναντίον των βαρβάρων». Της αρχαίας εποχής. Όπως κι εμείς σήμερα ζωγραφίζουμε σε πλακάτ τη Μέρκελ σαν να είναι ο Χίτλερ. Γι αυτό η γερμανική προπαγάνδα ενοχλείται σφόδρα από αυτή την αντιστασιακή προπαγάνδα που τους λέει κατακτητές και ναζί, και τους συνεργάτες τους δοσίλογους. Έχουν διαβάσει ιστορία και ξέρουν πόσο επικίνδυνο είναι αυτό και πόσο κοστίζει, αλλά και ότι η αντίσταση θα μείνει στην ιστορία.

Εκείνη την εποχή, της Ρωμαιοκρατίας δεν υπήρχαν εθνικά κράτη και εθνικό συναίσθημα όπως το ξέρουμε σήμερα, γιατί αυτά εφευρέθηκαν μετά από 17 αιώνες. Τους αποκαλούσαν λοιπόν alienigenas et barbaros. Αλλόφυλους και βαρβάρους, όπως διασώζει ο Τίτος Λίβιος. Δείτε και σήμερα πως εκφράζονται όσοι αντιστέκονται στην τρόϊκα και στις ντόπιες ελίτ, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και στην Ιταλία και στην Ισπανία και στην Πορτογαλία. Οι κατακτητές Ρωμαίοι γνώριζαν όπως και οι σημερινοί Γερμανοί ότι τους καταφρονούσαν πνευματικά και πολιτιστικά οι Έλληνες και γι αυτό τους μισούσαν. «Μας λένε βαρβάρους» έγραφε ο Κάτων. «Ποιος από αυτούς τους Έλληνες, πιστεύει ότι υπάρχει Ρωμαίος ικανός να σκέφτεται;» αναρωτιέται ο Κικέρων.

Κι αυτά προκύπτουν από κείμενα των Λατίνων ή των ρωμαιόφιλων Ελλήνων οι οποίοι τάσσονταν υπέρ της ρωμαιοκρατίας και της ντόπιας τάξης των συνεργατών τους. Είναι σαν να χρησιμοποιούν οι μελλοντικοί ιστορικοί, τα κείμενα των συνεντεύξεων της Μέρκελ και του Σόϊμπλε για να ανακαλύψουν αν υπήρξε αντίσταση του ελληνικού λαού στην τρόϊκα σήμερα. Όλοι αυτοί οι συγγραφείς καταφρονούσαν τις λαϊκές μάζες που αντιστέκονταν και υποστήριζαν το «σωφρονούν μέρος», τους «πρώτους», τους «χαριέστατους» και τους «Όπτιμους», τους άριστους. Και από την άλλη η μεφάλη πλειοψηφία των Ελλήνων που λιμοκτονούσαν ή φτωχοποιούνταν σε σημείο να ερημώσουν οι πόλεις, αποκαλούνται «πολλοί», ή «πλήθος», ή «όχλος» ή «καχέκται», φτωχολογιά, ή «χειρώνακτες» εργάτες και τεχνίτες, ή «κάκιοι» πρόστυχοι, ή «φιλόκαινον» νεωτεριστές, ή «κινηταί» δηλαδή ανατρεπτικά στοιχεία. Και τώρα έτσι αποκαλούνται τα λαϊκά στρώματα που αντιστέκονται με κάθε μέσο στην κυριαρχία της τρόϊκας, της λιτότητας, των τραπεζιτών και της γερμανικής επικυριαρχίας.

Αν διαβάσετε τους λόγους του Σαμαρά ή του Βενιζέλου και δείτε με ποιους χαρακτηρισμούς ονομάζουν όσους αντιδρούν είναι σαν να διαβάζεις τα σχόλια του Πολύβιου του Μεγαλοπολίτη για τους Έλληνες της εποχής εκείνης. Αντιλέγειν, αντιτάσεσθαι, αντιπράττειν, αντερείδειν, διωθείσθαι, αντοφθαλμείν, προσαντέχειν. Ανθίστασθαι στον Παυσανία. Ενώ για όσους συνεργάζονται με τους Ρωμαίους είναι οι εξής λέξεις: Συνεργείν, προστρέχειν, προσπίπτειν και ρωμαϊζειν. Για τον Στουρνάρα τα ίδια λένε.

Αυτά λοιπόν δεν διδάσκονται στα σχολεία, γιατί τότε οι μαθητές θα έβγαιναν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν. Οι ίδιοι οι δάσκαλοι θα έλεγαν μας τα διδάσκουν. Και πάλι βλέπετε ότι δεν αποφεύγουν το γιουχάϊσμα στα σχολεία αν εμφανιστούν σε καμιά προσευχή με την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Γι αυτό και δεν πηγαίνουν πιά ούτε στα δημοτικά. Πόσο μάλλον στα γυμνάσια και στα Λύκεια ή στα πανεπιστήμια. Το ίδιο γινόταν και τότε. Έχουν καταγραφεί στην ιστορία τέτοια γιουχαίσματα και προπηλακισμοί εναντίον των συνεργατών των Ρωμαίων. Στα δημόσια λουτρά δεν τολμούσαν να εμφανιστούν οι δοσίλογοι της εποχής γιατί οι Έλληνες ζητούσαν μετά να αλλάξουν το νερό και να καθαρίσουν τις γούρνες για να μην μολυνθούν από το έκαναν μπάνιο εκεί μέσα οι δοσίλογοι συνεργάτες των κατακτητών. Ποπιός από εσάς θα ήθελε να πάει στην ίδια σάουνα με τον Βενιζέλο ή τον Πάγκαλο, ή τον Λοβέρδο ή τον Άδωνη Γεωργιάδη της εποχής εκείνης;