Πέμπτη, Φεβρουαρίου 23, 2012

Τρία κόμματα από το χώρο του ΠΑΣΟΚ

Το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον είναι φυσικό να στρέφεται στις διεργασίες οι οποίες γίνονται στα κόμματα ενόψει των εκλογών, γιατί ότι νέο, είναι το αντικείμενο της ενημέρωσης. Από την άλλη είναι γεγονός ότι από πολλές απόπειρες, οι περισσότερες από τις οποίες θα είναι αποτυχημένες, θα προκύψει το νέο πολιτικό σκηνικό, το οποίο θα διαμορφωθεί με ρυθμούς ταχύτατους, δεδομένου ότι η ρευστότητα συμπυκνώνει τον πολιτικό χρόνο. Στη ΝΔ έχει ξεκινήσει η διαδικασία επιστροφής όλων των διαγραμμένων βουλευτών, μέχρι τις εκλογές. Αν δεν βιαστούν να γυρίσουν άνευ όρων, (όπως ήδη το ζήτησε ο Γιάννης Μιχελάκης) αλλά με σεβασμό στην συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία συνείδησης των βουλευτών, ελευθερία γνώμης και ψήφου, τότε θα ωφελήσουν και την κοινωνία, και τη ΝΔ και τον εαυτό τους. Γιατί στο μέλλον δεν θα υπάρχουν κόμματα με βουλευτές πρόβατα που θα ψηφίζουν ότι έρθει στη Βουλή, τυφλά. Πολύ περισσότερο που ο Σαμαράς φλερτάρει με την ιδέα οι υπουργοί να μην είναι βουλευτές, επομένως οι βουλευτές θα νομοθετούν με δική τους πρωτοβουλία και οι υπουργοί θα είναι εκτελεστικά όργανα, όπως επιβάλει και ο διαχωρισμός των εξουσιών. Ο Αντώνης Σαμαράς, έχει κάθε συμφέρον, συλλογικό κοινωνικό και ατομικό, να είναι ο πρώτος πολιτικός αρχηγός που δεν θα τιμωρήσει, αλλά θα επιβραβεύσει την ιδεολογική και πολιτική ενότητα, αντί να προτιμήσει τον εύκολο δρόμο της διαγραφής κάθε διαφοροποίησης.
Στο ΠΑΣΟΚ είναι γεγονός ότι γίνονται τα πιο ενδιαφέροντα, καθώς το 75% των ψηφοφόρων του, του 2009 έχουν ήδη αποχωρήσει. Το επίσημο ΠΑΣΟΚ θα διεκδικήσει το υπόλοιπο 25% των ψηφοφόρων του, δηλαδή το 11% στα έγκυρα ψηφοδέλτια και θα το πετύχει αν δεν κάνει σοβαρά λάθη. Αυτή τη στιγμή το πιθανότερο είναι να προκύψουν άλλα δύο κόμματα που θα διεκδικήσουν στις εκλογές μαζί με τα άλλα κόμματα της Αριστεράς, το υπόλοιπο του 75% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ το 2009. Το ένα θα αποτελείται από περίπου δέκα σημερινούς διαγραμμένους βουλευτές, οι οποίοι μαζί με την Λούκα Κατσέλη και τον Χάρη Καστανίδη, θα συστήσουν κόμμα που θα διεκδικήσει στις κάλπες την είσοδο στην επόμενη Βουλή. Δεν υπάρχει θέμα αρχηγού του νέου σχήματος και το πιθανότερο είναι ο οριστικός επικεφαλής του σχήματος να εκλεγεί μετεκλογικά από την κοινοβουλευτική ομάδα ή από το ιδρυτικό συνέδριο το οποίο θα οριστεί παράλληλα με το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.


Το άλλο σχήμα θα ιδρυθεί (δεν έχει ακόμα αποφασιστεί) πιθανότατα από το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών του Γιάννη Δημαρά, την Ενωτική Κίνηση του Παναγιώτη Κουρουμπλή, με τον Νίκο Κοτζιά, τον Αλέξη Μητρόπουλο και συνδικαλιστικά στελέχη και ενδεχομένως τον Νότη Μαριά επικεφαλής σχήματος αυτοοργανωμένων πολιτών. Η έκπληξη στις κάλπες, την οποία δεν προλαβαίνουν να μετρήσουν οι σφυγμομετρήσεις, θα είναι ένα από τα νεοπαγή σχήματα να πάρει περισσότερες ψήφους από το επίσημο ΠΑΣΟΚ. Δεν αποκλείεται χωρίς να είναι και σίγουρο. Οι πιθανότητες θα ήταν περισσότερες, αν αντί για δύο σχήματα, εκείνων που αποχώρησαν από την αρχή διαφωνώντας με τη μνημονιακή πολιτική και απευθύνθηκαν στην κοινωνία, και εκείνων που αναγκάστηκαν να διαφοροποιηθούν όταν διαγράφτηκαν (κι ως τότε είχαν καταγράψει μόνον εσωκομματικά τις διαφωνίες τους) είχαμε ένα ευρύτερο σχήμα. Φυσιολογικά το νέο σχήμα θα είχε πιο θολή ιδεολογική και πολιτική εικόνα, αλλά θα είχε υποστήριξη από διαμορφωμένους μηχανισμούς εντός του ΠΑΣΟΚ, πράγμα που θα αποδυνάμωνε το επίσημο ΠΑΣΟΚ. Είναι φανερό ότι η καθαρότητα της πολιτικής γραμμής και η ξεκάθαρη τοποθέτηση του νέου σχήματος στην Αριστερά και όχι στην σοσιαλδημοκρατία θα κάνει τη διαφορά. Γιατί οι πολίτες που είχαν ψηφήσει ΠΑΣΟΚ το 2009 έδειξαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία ότι κατευθύνθηκαν στην Αριστερά και όχι σε κεντρώα ή κεντροαριστερά σχήματα. Δημοκρατική Αριστερά, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ ήταν οι ως τώρα δημοσκοπικά ωφελημένοι και σχεδόν κανείς δεν προτίμησε τη ΝΔ ακόμα και την εποχή της αντιμνημονιακής ρητορικής.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο, αλλά θα ήταν λάθος να ληφθούν οι πολιτικές αποφάσεις με βάση τις μετρήσεις, ή μια προσπάθεια να μαντέψεις προς τα πού θα πάει το ρεύμα, για να καβαλήσεις το κύμα. Σημαντικός παράγοντας επίσης της βιωσιμότητας ενός νέου σχήματος στο χώρο του ΠΑΣΟΚ θα είναι και η δυνατότητά του να προσελκύσει ψηφοφόρους από τη ΝΔ όπου το αντιμνημονιακό ρεύμα είναι κυριαρχικό στη βάση, αλλά έχει τρωθεί σε επίπεδο κορυφής. Όποιος ακολουθήσει πολιτική αρχών, και όχι εκλογικές λογικές με βάση το παρελθόν, τοποθετήσει το κόμμα του σταθερά και αδιαμφισβήτητα στην Αριστερά, με ενωτική και μαζική λογική και αποκλείσει προκαταβολικά συμβιβαστικές πολιτικές με την τρόϊκα, θα κριθεί από την αποτελεσματικότητά του να ανατρέψει τα σημερινά πολιτικά δεδομένα. Μετά τις εκλογές ασφαλώς θα υπάρχει μεγαλύτερο περιθώριο συγκρότησης ενός κοινωνικού μετώπου, το οποίο θα είναι πλειοψηφία στην κοινωνία ασχέτως αν η Βουλή θα έχει νοθευμένη εκπροσώπηση της κοινωνίας. Ή αν θα έχει αυθεντική εκπροσώπηση γιατί ο εκλογικός νόμος δεν θα πετύχει να αλλοιώσει το αποτέλεσμα.

Θα είναι πολύ ενδιαφέρον όμως να καταγραφεί αυθεντικά ως αριθμός ψήφων στο εκλογικό σώμα, η επιρροή του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ στο σύνολό του με όλους τους αυθεντικούς εκπροσώπους του, όπως ο νέος αρχηγός (προφανώς ο Βαγγέλης Βενιζέλος) ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης (δεν έχει εγκαταλείψει ακόμα την πιθανότητα να είναι υποψήφιος) ο Ανδρέας Λοβέρδος, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Δημήτρης Ρέππας, ο Χρήστος Παπουτσής, και πλήθος άλλων υπουργών και στελεχών. Ένα τέτοιο σχήμα είναι φανερό ότι κουβαλάει όλη την ιστορία ενός ιστορικού κόμματος, επίσης έχει το ατού της εξουσίας με όλους τους ακριβοπληρωμένους υπαλλήλους του κράτους και ασφαλώς έχει πλήρη οικονομικά και τεχνικά μέσα, πανελλαδικό μηχανισμό, και χρήματα κρατικά και ιδιωτικά για να κάνει μια καλή προεκλογική καμπάνια. Θεωρητικά δεν μπορεί να πέσει κάτω από τις μετρήσεις, ακόμα κι αν δεν αλλάξει πολιτική γραμμή. Το εύρος όμως των ποσοστών που καταγράφονται στις μετρήσεις από 8% έως 20% είναι πολύ μεγάλο και ασφαλώς το μικρότερο ποσοστό θα το οδηγήσει στη διάλυση, ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό θα του δώσει ελπίδες διατήρησης ως αξιωματική αντιπολίτευση. Όχι όμως και ως κυβερνητικό κόμμα γιατί μπορεί να συνεργαστεί μόνον με τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά.

Καμία μέτρηση επίσης δεν υπάρχει επίσης για τις δυνατότητες ενός αντιμνημονιακού κόμματος της κεντροδεξιάς όπως αυτό που θα εξαγγείλει αύριο ο Παναγιώτης Καμένος. Όλα θα εξαρτηθούν από τα υπόλοιπα πρόσωπα που θα στρατευθούν και η συνέπεια που έχουν δείξει στην υποστήριξη πατριωτικών θέσεων της λαϊκής δεξιάς. Από την άποψη αυτή είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον ΛΑΟΣ, γιατί θα βρεθεί να ψάχνει ψηφοφόρους στην ίδια δεξαμενή της ίδιας πολυκατοικίας και με μεγαλύτερη αξιοπιστία. Δεν έχει κάνει τρείς κωλοτούμπες ως τώρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: