Αθήνα 8 Απριλίου 2013
Προς:
Τον υφυπουργό στον
Πρωθυπουργό
Κ. Σίμο Κεδίκογλου
Αξιότιμε κ. υπουργέ
Με έκπληξη για το θράσος της
ΕΙΙΡΑ, πληροφορηθήκαμε από το ΕΣΡ, ότι με επιστολή την οποία απευθύνει προς το
πρόσωπό σας, ζητά την κατάργηση του Ν 4109/2013, με τον οποίο τροποποιείται ο Ν
3592/2007 πριν καν εφαρμοστεί! Αν και ο νόμος αυτός, απλώς εισάγει ένα νέο
στοιχείο στ΄ στην παράγραφο 9, του άρθρου 8 του Ν 3592/2007 χωρίς να
τροποποιήσει ή να καταργήσει κανένα άλλο άρθρο του νόμου τα οποία εξακολουθούν
να ισχύουν, αν και πέντε χρόνια μετά την ψήφιση του ως άνω νόμου, ούτε ένας
ραδιοσταθμός δεν έχει λάβει άδεια λειτουργίας με αυτές τις προϋποθέσεις και
όρους, η ΕΙΙΡΑ δεν ζητά την κατάργηση αυτού του νόμου 3592/2007, αλλά ζητά την
κατάργηση του στοιχείου στ΄ της παραγράφου 9 του άρθρου 8 το οποίο ψηφίστηκε
από τη Βουλή στις 9 Ιανουαρίου 2013 και ακόμα δεν έχει εφαρμοστεί ούτε μία
φορά, για να αποκτήσει η κοινωνία και η ραδιοφωνική αγορά, η κυβέρνηση και το
ΕΣΡ, η Βουλή και οι εργαζόμενοι στους ραδιοσταθμούς εμπειρία από την εφαρμογή
του. Αυτό και μόνον δείχνει την προσπάθειά τους να υπονομεύσουν την εφαρμογή
του νόμου και να προσαρμοστούν στη δίκαιη ρύθμιση που εισάγει η κοινωνία, με
αυτή τη διάταξη, την οποία ψήφισε ΟΜΟΦΩΝΑ η Βουλή των Ελλήνων.
Απαντάμε αμελλητί στους
λόγους που επικαλείται και επιφυλασσόμαστε να απαντήσουμε εμπεριστατωμένα αν
χρειαστεί στο μέλλον:
1. Το «δικαίωμα ιδιοκτησίας»
του ιδιοκτήτη επί της συχνότητας του ραδιοσταθμού, δεν θίγεται για το λόγο ότι
δεν υφίσταται. Η δημόσια συχνότητα αποτελεί δημόσιο αγαθό, όπως όλοι
γνωρίζουμε, η χρήση του οποίου παραχωρείται υπό όρους και προϋποθέσεις τους
οποίους ορίζει ο νόμος και εποπτεύει την εφαρμογή τους το ΕΣΡ και τα όργανα του
κράτους. Ομοίως δεν υφίσταται καμία βλάβη το «δικαίωμα ιδιοκτησίας» των
συναλλασσομένων με τον χρήστη δημόσιας συχνότητας, διότι δεν αποτελεί
περιουσιακό του στοιχείο, δεν μπορεί να υποθηκευτεί ή να κατασχεθεί υπέρ
τρίτων, δεν έχει «τιμή», δεν πωλείται, δεν υποθηκεύεται, δεν αγοράζεται, δεν
μεταβιβάζεται και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο εμπορικών πράξεων.
Όποιος έχει απαιτήσεις μπορεί να στραφεί κατά της εταιρίας αλλά όχι κατά της
συχνότητας. Ακόμα και ο νόμος 2328/1995 τον οποίο επικαλούνται προβλέπει ότι «Οι άδειες χορηγούνται για την
εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος και η χρήση τους
συνιστά
δημόσια λειτουργία». Η παράγραφος 11 του άρθρου 6 του Ν 2328/1995 αφορά τη
μεταβίβαση της επιχείρησης, η οποία μεταβιβάζεται φυσικά μαζί με τα βάρη της.
Στην περίπτωσή μας ο προηγούμενος ιδιοκτήτης προσπάθησε να μεταβιβάσει την
εταιρία, αλλά δεν βρέθηκε πρόθυμος επενδυτής, διότι έχει αρνητική καθαρή θέση
πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Συνεπώς εφαρμόζεται η νομοθεσία του ελληνικού
κράτους.
2. Οι
θεσμοί του πτωχευτικού δικαίου δεν έχουν εφαρμογή στην περίπτωσή μας, ούτε
βέβαια θίγονται από το νόμο. Η Flash 96 δεν ζήτησε την υπαγωγή της στο άρθρο 99 και
φυσικά οποιαδήποτε άλλη εταιρία μπορεί να ασκήσει ανεμπόδιστα αυτό της το
δικαίωμα αν πληρεί τους όρους και τις προϋποθέσεις. Άλλωστε το να ζητήσει μια
εταιρία την υπαγωγή της στο άρθρο 99 δεν σημαίνει ότι αυτό θα γίνει και δεκτό
από τα αρμόδια δικαστήρια και πάντως η εμπειρία έχει αποδείξει σε πλείστες
περιπτώσεις (π.χ. ΑLTER) ότι δεν εξασφάλισε τη βιωσιμότητα της επιχείρησης,
δεν εξασφάλισε τις θέσεις εργασίας και κανένας δανειστής δεν πήρε πίσω τα
χρήματά του. Σε καμία εφαρμογή του άρθρου 99 σε επιχειρήσεις κάθε είδους, ακόμα
και στις περιπτώσεις κατά τις οποίες εμφανίστηκε νέος επενδυτής και εγκρίθηκε
νέο επενδυτικό σχέδιο, οι εργαζόμενοι δεν πληρώθηκαν τα δεδουλευμένα τους, τα
ασφαλιστικά ταμεία δεν εισέπραξαν τις εισφορές τους, το κράτος δεν απέσπασε
τους φόρους του, οι προμηθευτές δεν εξοφλήθηκαν και οι τράπεζες δεν εξασφάλισαν
τα δάνειά τους. Πάντως αυτή δεν είναι η περίπτωσή μας και η δημόσια συχνότητα
ποτέ δεν αποτελούσε περιουσιακό στοιχείο αυτών των επιχειρήσεων, ώστε κάποιος
δανειστής να μπορεί να αποζημιωθεί με τη δημόσια συχνότητα. Ούτε οι εργαζόμενοι
οι οποίοι παραμένουν απλήρωτοι και η νομική τους θέση είναι αυτή του δανειστή
της εταιρίας. Η δημόσια συχνότητα όπως δεν αποτελούσε περιουσία του
προηγούμενου ιδιοκτήτη, έτσι δεν αποτελεί ιδιοκτησία και των εργαζομένων στους
οποίους παραχωρείται με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις, γιατί όλα τα άρθρα
του Ν 3592/2007 ο οποίος αντικατέστησε τον Ν 2328/1995 εξακολουθούν να ισχύουν
και συνεπώς υπάρχει ισονομία και ισοπολιτεία.
3. Η
διευθέτηση των χρεών των υφιστάμενων επιχειρήσεων, προς το δημόσιο, προς τους
εργαζόμενους και προς τους προμηθευτές, ρυθμίζονται από τους ίδιους νόμους και
προϋποθέσεις από τους οποίους ρυθμίζονταν και πριν από τις 9 Ιανουαρίου 2013
γιατί καμία τροποποίηση αυτής της νομοθεσίας δεν έχει επέλθει με το άρθρο 32
του Ν 4109/2013. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ραδιοσταθμούς οι οποίοι
παραμένουν κλειστοί, χωρίς να εκπέμπουν πρόγραμμα ούτε καν σήμα στη συχνότητα
που τους έχει παραχωρηθεί για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών.
Κανένας επενδυτής δεν εμποδίζεται αν θέλει να επενδύσει και κανένας μέτοχος δεν
εμποδίζεται αν θέλει να κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου αν το επιθυμεί και να
συνεχίσει τη δραστηριότητά του. Οι εργαζόμενοι στους οποίους παραχωρείται η
συχνότητα δεν απαλλάσσονται της υποχρέωσής τους να αποδείξουν ότι το νέο σχήμα
είναι βιώσιμο, ούτε απαλλάσσονται οριστικά και αμετάκλητα της υποχρέωσης να
πληρούν τις ίδιες προϋποθέσεις βιωσιμότητας με τους ιδιωτικούς ραδιοσταθμούς.
4.
Ο Νόμος δεν λέει ότι η συχνότητα
παραχωρείται στο 50%+1 των εργαζομένων όπως ισχυρίζεται η ΕΙΙΡΑ, αλλά
«τουλάχιστον στο ήμισυ πλέον ενός» των εργαζομένων, συνεπώς παραχωρείται και
στο 75% και στο 85% και στο 95% εάν όλοι υποβάλουν αίτηση και πληρούν τις ίδιες
προϋποθέσεις αξιοκρατίας, βιωσιμότητας που απαιτούνται και από τους
εργαζόμενους όπως και από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες. Συνεπώς ο ισχυρισμός
τους είναι δόλιος και εξηγούμαστε. Η ΕΙΙΡΑ μυρίζεται ένα παραθυράκι ώστε τα
μέλη της να καταστρατηγήσουν το νόμο και να τον χρησιμοποιήσουν ώστε να
αποφύγουν την πληρωμή των υποχρεώσεών τους. Έχοντας την ευχέρεια με χρήση του
διευθυντικού δικαιώματος να διαμορφώσουν το σώμα των εργαζομένων στην
επιχείρησή τους, κατά την κρίση τους,
απολύοντας τους ενοχλητικούς εργαζόμενους, ακόμα και χωρίς αποζημίωση,
ακόμα κι αν αυτοί έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη και ζητούν την ακύρωσή της,
επιθυμεί να «κατοχυρωθεί» στην πράξη το «50%+1» ώστε με τη χρήση παρένθετων
προσώπων, δηλαδή των διευθυντικών στελεχών, να παίρνουν τη χρήση της συχνότητας
και στη συνέχεια να πτωχεύουν την προηγούμενη επιχείρησή τους. Αυτό σε
μουσικούς σταθμούς για τους οποίους ο νόμος προβλέπει μόνον 5 εργαζόμενους,
είναι ευχερέστερο. Με τον διευθυντή, με τον λογιστή και με την καθαρίστρια, αν
τους έχει του χεριού του, ο ιδιοκτήτης μπορεί να καταστρατηγήσει τον νόμο. Σε
ενημερωτικούς σταθμούς όπου απαιτούνται κατ ελάχιστον 20 εργαζόμενοι, αρκούν οι
11 μόνον. Συνεπώς ο ιδιοκτήτης ενημερωτικού ραδιοσταθμού ο οποίος ανήκει σε
όμιλο επιχειρήσεων, διατηρεί μόνον 20 εργαζόμενους στον ραδιοσταθμό,
χρησιμοποιεί χωρίς μισθό άλλους εργαζόμενους στον όμιλο (εφημερίδα ή τηλεόραση)
ή απασχολεί με «μπλοκάκι» εξωτερικούς συνεργάτες και εργολάβους, ή με ιδιωτικό
συμφωνητικό χρησιμοποιεί χορηγούς ως παρένθετα πρόσωπα για να αποφύγει την
νόμιμη πρόσληψη με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας κι έτσι η ΕΙΙΡΑ σκέφτεται να
χρησιμοποιήσει αυτό το παραθυράκι για να αποφύγουν τα μέλη τους να πληρώσουν το
δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους προμηθευτές τους, χωρίς να κινδυνεύσουν
να χάσουν τη δημόσια συχνότητα. Το ΕΣΡ πολύ σωστά ξεκαθάρισε το θέμα
αποδεχόμενο όλες τις αιτήσεις των εργαζομένων και απομένει να εξετάσει το θέμα
της αξιοκρατίας και της συμβολής τους στη βιωσιμότητα του νέου σχήματος, όπως ο
νόμος προβλέπει. Την πρακτική που σας περιγράψαμε παραπάνω, ακολουθούν σχεδόν
όλοι οι ενημερωτικοί ραδιοσταθμοί οι οποίοι ανήκουν σε όμιλο εκδοτικών
επιχειρήσεων, οι όροι αυτοί προβλέπονται στις ατομικές συμβάσεις των
εργαζομένων και πρέπει να απαλειφθούν και σε όλους τους ενημερωτικούς
ραδιοσταθμούς υπάρχουν προβεβλημένα πρόσωπα με εκπομπές, οι οποίοι αμείβονται
με ποσοστό από τους χορηγούς που φέρνουν στην επιχείρηση χωρίς να θεωρούνται
εργαζόμενοι. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι ο Ν 3592/2007 προβλέπει την υποχρέωση
των ραδιοσταθμών να υπογράφουν συμβάσεις με τους εργαζόμενους και αυτή η
διάταξη δεν έχει τροποποιηθεί.
5. Με
την αντίρρηση της να δεχθεί η ΕΙΙΡΑ το αυτονόητο, ότι για να φτάσει το ΕΣΡ να
συζητά την παραχώρηση άδειας στους εργαζόμενους, πρέπει προηγουμένως να έχει
αφαιρέσει την άδεια από τον προηγούμενο κάτοχο, καταπίνει την κάμηλο και
διυλίζει τον κώνωπα. Αν δεν έχει αντίρρηση με την αφαίρεση της άδειας από τον
προηγούμενο χρήστη και ανησυχεί μήπως οι εργαζόμενοι αφήσουν απλήρωτους τους
εαυτούς τους πρώτα από όλα και μετά τους τρίτους, τότε πραγματικά μας δουλεύει. Άλλωστε όπως ήδη αναλύσαμε το
ΕΣΡ κρίνει κάτω από τις συγκεκριμένες περιστάσεις και αναλόγως πράττει. Μια
οριζόντια ρύθμιση, ίδια για όλες τις περιπτώσεις θα ήταν άκαμπτη και αυτή θα
δημιουργούσε προβλήματα. Επί της ουσίας ο νομοθέτης, μέσα στη σοφία του, θεωρεί
δεδομένο ότι συντρέχουν ιδιαίτερες συνθήκες, δηλαδή απλήρωτοι εργαζόμενοι,
συνεπώς δεν έχουν μετρητά. Αν η προϋπόθεση για να πάρουν άδεια λειτουργίας οι
εργαζόμενοι ήταν η κατάθεση 500.000 ευρώ ή έστω 175.000 μετρητά, αντιλαμβάνεστε
ότι θα ήταν κοροϊδία, «δώρο άδωρο»,
προσφορά που δεν μπορεί να υλοποιηθεί.. Ο νομοθέτης όμως δεν έχει την απονιά
της ΕΙΙΡΑ και καταλαβαίνει ότι οι απλήρωτοι επί πολλούς μήνες δεν μπορούν να
πληρώσουν.
6. Με
αυτές τις παρατηρήσεις της η ΕΙΙΡΑ αλλάζει πρόσωπο και ανησυχεί για τους
εργαζόμενους αυτή τη φορά, αντί για τα μέλη της και για την αγορά. Ανησυχεί
μήπως δεν επιλέξουν τη νομική μορφή που προστατεύει κατά την κρίση της τους
ιδιοκτήτες και μπλέξουν με την εφορία ή με τη Δικαιοσύνη, προφανώς όμως
ανησυχεί μήπως επιλέξουν μια νομική μορφή την οποία μόνον όσοι θέλουν να
παραμείνουν εργαζόμενοι και όχι να γίνουν «αφεντικά» μπορούν να επιλέξουν. Τον
συνεταιρισμό των εργαζομένων, αλλά δεν το λέει καθαρά. Ανησυχεί επίσης για το
πού θα βρούμε δάνεια για να αγοράσουμε τεχνολογικό εξοπλισμό και κυρίως
ανησυχεί μήπως δεν μπορούμε να διοικήσουμε εμείς την εταιρία μας. Ας ρωτήσει
όμως τα μέλη της αν διοικούν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες αυτοπροσώπως τις εταιρίες
τους ή αν προτιμούν να διορίζουν εργαζόμενους στο τιμόνι των εταιριών τους
γιατί είναι ικανότεροι. Ούτε δάνεια θέλουν οι εργαζόμενοι γιατί έχουμε τη
δουλειά μας, ούτε αφεντικά να μας διοικούν με γνώμονα το κέρδος τους και την
αλλοτρίωσή μας (αποξένωσή μας) από το προϊόν της εργασίας μας.
7.
Εδώ αποκαλύπτει την κομπίνα που σκέφτηκε η ΕΙΙΡΑ για να απαλλάσσονται τα μέλη
της από τα χρέη. Απολύει όλους τους άλλους εργαζόμενους, κρατάει μόνον τους
αφοσιωμένους σε αυτήν, τους χρησιμοποιεί ως παρένθετα πρόσωπα και συνεχίζει. Πράγματι,
εδώ το ΕΣΡ έχει σοβαρή δουλειά γιατί πρέπει να ερευνήσει να βρεί στοιχεία και
να αποκαλύψει την κομπίνα. Εύκολη δουλειά γιατί θα το γνωρίζουν όλοι οι
εργαζόμενοι που απολύθηκαν αν τους ρωτήσει. Θα χρησιμοποιούν το ίδιο κτίριο για
να αποφεύγουν τα έξοδα μετακόμισης, τον ίδιο εξοπλισμό που με κάποιο τρόπο τους
παραχωρήθηκε μαγικά και πολύ σύντομα, θα συνεχίζουν απρόσκοπτα τις ίδιες
εμπορικές συμφωνίες με τις διαφημιστικές και τα μήντια σόπς, θα ισχύουν οι
ίδιες συμφωνίες για τα Year end bonus, θα
συμμετέχουν τα πρώην διευθυντικά στελέχη ως εργαζόμενοι κλπ. Αν μάλιστα είναι
τρείς ή πέντε όλοι κι όλοι, το ΕΣΡ έχει τις ικανότητες να διαπιστώσει ότι
πρόκειται για παρένθετα πρόσωπα και να μας απαλλάξει της παρουσίας τους και την
ΕΙΙΡΑ από τις ενοχές της.
Εν κατακλείδι, η ΕΙΙΡΑ
διαπιστώνει ότι πράγματι μπορεί να έχει παραπλανηθεί και να υπάρχουν πράγματι
μέλη της που δεν πληρώνουν τους εργαζόμενους, δεν έχουν οικονομικά βιώσιμες
επιχειρήσεις και πρέπει να τους αφαιρείται η άδεια λειτουργίας.
Με λίγη προσπάθεια μπορεί να
φτάσει στο σημείο να συμφωνήσει μαζί μας ότι ενημερωτικός σταθμός ότι οποίος
διαπιστώνεται ότι διοικείται από παρένθετα πρόσωπα ή ότι χρηματοδοτείται από
βρώμικο χρήμα, πρέπει να ελέγχεται και να αφαιρείται η άδεια λειτουργίας. Λίγο
ακόμα και θα φτάσει να υιοθετήσει αυτό που προβλέπει ο νόμος, ότι οι
ραδιοσταθμοί εκτελούν δημόσια λειτουργία, παρά την εμπορική ιδιότητα που
διαθέτουν και ότι η συχνότητα δεν αποτελεί περιουσιακό τους στοιχείο και πρέπει
να κατατίθεται στο ΕΣΡ και να δημοπρατείται από την αρχή, με τις προϋποθέσεις
του Ν 3592/2007 χωρίς να μείνουν ούτε μία μέρα απλήρωτοι οι εργαζόμενοι, τα
ασφαλιστικά ταμεία και το κράτος. Άλλως θα κατάσχεται η προσωπική περιουσία των
μετόχων για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις τους.
Στην περίπτωσή μας, ο
προηγούμενος ιδιοκτήτης κ. Κυριακίδης θα έπρεπε να καταβάλει στους εργαζόμενους
και στα ασφαλιστικά μας ταμεία 1.700.000 ευρώ και επομένως με αυτά τα χρήματα,
κανένα πρόβλημα δεν θα είχαμε να καταθέσουμε 500.000 ευρώ και να πάρουμε την
άδεια λειτουργίας από το ΕΣΡ με τις προϋποθέσεις του Ν 3592/2007.
Κύριε υπουργέ,
Κλείνοντας θέλουμε να σας
διαβεβαιώσουμε ότι ευχαρίστως θα συμμετάσχουμε σε έναν διάλογο με την ΕΙΙΡΑ και
σε έναν δημόσιο διάλογο στη Βουλή για την υιοθέτηση αυτής της νομοθεσίας και
είμαστε έτοιμοι να προσκομίσουμε τα στοιχεία που η ΕΙΙΡΑ αδυνατεί να συλλέξει
για τα μέλη της τα οποία έχουν συστηματικά παραβατική συμπεριφορά, για όσους
είναι αχυράνθρωποι αφανών κεφαλαιούχων και για όσους ολοφάνερα παραβιάζουν τους
νόμους της πολιτείας.
Με εκτίμηση,
Οι εργαζόμενοι του Φλάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου