Ελλάδα και Κύπρος κάτω από την ίδια μπότα του κατακτητή

Η Ελλάδα συνεχίζει την απελπισμένη της προσπάθεια να νικήσει τη βαρύτητα, αναπτύσσοντας ταχύτητα πτώσης στο κενό. Αγωνιζόμαστε να πάρουμε κι άλλη μια δόση, από την οποία ούτε ένα ευρώ δεν θα κατευθυνθεί στην πραγματική οικονομία, αλλά θα μεγαλώσει το χρέος το οποίο ήδη δεν είναι βιώσιμο. Το μόνο πλέον ενδιαφέρον που έχει η «ελληνική περίπτωση» είναι οι γεωπολιτικές της επιπτώσεις καθώς γίνεται πλέον φανερό ότι η διαχείριση της ευρωπαϊκής κρίσης, από τη Γερμανία έχει μοναδικό σκοπό να αυξήσει την επιρροή της χωρίς να πληρώσει τίποτα και να επεκταθεί χωρίς να επενδύσει τίποτα.

Αν δούμε την περίπτωση της Κύπρου θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα και τι κάνουν στην Ελλάδα οι τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού. Η Κύπρος έχει εμπορικό έλλειμμα από τις σχέσεις της με τη Γερμανία και με το Ισραήλ. Αντιθέτως έχει πλεόνασμα από τις εισαγωγές-εξαγωγές με την Ελλάδα και με τη Βρετανία που είναι οι μεγαλύτεροι εταίροι της. Με την Ελλάδα έχει το 47% των εμπορικών της ανταλλαγών, με τη Βρετανία το 20%, με τη Γερμανία το 13% ενώ με το Ισραήλ το 10% σχεδόν αποκλειστικά με εισαγωγές.

Η οικονομία της Κύπρου στηρίζεται στον τουρισμό και στις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες όπου σημαντικός της εταίρος είναι η Ρωσία. Ήδη κατοικούν 40.000 Ρώσοι (το 5% του πληθυσμού) υπάρχουν σχολεία, ραδιοσταθμοί εφημερίδες, εστιατόρια που μιλάνε ρώσικα κλπ. Όλοι αυτοί οι Ρώσοι εργάζονται σε ρωσικές επιχειρήσεις και επενδύσεις ενώ και το 25% των καταθέσεων στις τράπεζες προέρχεται από τη Ρωσία. Η Κύπρος έχει παραδοσιακά πολύ φιλικές σχέσεις με τη Ρωσία από την οποία έχει ήδη δανειστεί 2,5 δις ευρώ για να αποφύγει την τρόικα και το ΔΝΤ. Θα μπορούσε να δανειστεί και τα υπόλοιπα που της λείπουν αν της το επέτρεπαν. Αλλά δεν της το επέτρεψαν. Η ΕΚΤ μόλις ο οίκος Φίτς την υποβάθμισε είπε ότι δεν θα δέχεται τα κυπριακά ομόλογα, πράγμα που δεν έχει κάνει για καμία άλλη χώρα που βρίσκεται σε αδυναμία δανεισμού με επιτόκια μικρότερα του 4,5% από τις διεθνείς αγορές. Ουσιαστικά δηλαδή την οδήγησε με το ζόρι στην τρόικα για να μπορεί να την ελέγχει γεωπολιτικά και να μην επιτρέψει στη Ρωσία να αυξήσει την επιρροή της με νέο δάνειο.

Αυτή τη στιγμή ο ρωσικός στόλος στη Μεσόγειο, έχει βάση-λιμάνι μόνον στη Συρία κι αν καταφέρουν να τη διώξουν από κει θα βρεθεί χωρίς βάση-λιμάνι. Φυσικά στα λόγια κανείς δεν το «επιδιώκει» απλώς αυτό μπορεί  να είναι «παράπλευρη απώλεια» της πτώσης του Άσαντ. Ενόψει όμως όλων αυτών των εξελίξεων και λόγω της διαπιστωμένης ύπαρξης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ, κανείς άλλος (ΗΠΑ, Γερμανία, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Ισραήλ κλπ) δεν θέλει να δει τη ρωσική επιρροή να αυξάνεται στην Κύπρο.

Από την άλλη στην Κύπρο δεν μπορούν να γίνουν νεοφιλελεύθερες διαρθρωτικές αλλαγές γιατί έχουν γίνει όλες και βρίσκεται στην παγκόσμια πρωτοπορία της απορρύθμισης των αγορών. Ο φορολογικός συντελεστής είναι στο 10% και είναι ένας παγκόσμιος φορολογικός παράδεισος αν και έχει τον μοναδικό κομμουνιστή πρόεδρο στην Ευρώπη. Είναι φοβερός συνδυασμός. Χώρα μέλος της ΕΕ, με κομμουνιστή πρόεδρο και με πλήρη νεοφιλελεύθερη νομοθεσία που θα ζήλευε και το Λουξεμβούργο ή μπορεί να συγκριθεί μαζί του. Δεν κινδυνεύει δηλαδή το κεφάλαιο (κυρίως ξένο) από τίποτα. Το μόνο ενδιαφέρον λοιπόν είναι η γεωπολιτική της θέση (να μην αυξηθεί η επιρροή της Ρωσίας) και να λεηλατηθεί ο φυσικός της πλούτος που μόλις ανακαλύφθηκε από τις εταιρίες ΗΠΑ, Ισραήλ, ΕΕ, και ειδικά η Γερμανία θέλει να βάλει πόδι.

Το άλλο πρόβλημα της Κύπρου είναι το ίδιο που έχει όλη η Ευρώπη, όπου πάλι βρίσκεται στην πρωτοπορία. Τραπεζική φούσκα με ενεργητικό το 153% του ΑΕΠ. Πάλι όμως δεν συγκρίνεται με το 886% της Ισλανδίας π.χ. ή το διπλάσιο της Ιρλανδίας. Μόνο που δεν έχει πια το νόμισμά της και δεν μπορεί να κάνει παιχνίδι ως ανεξάρτητη χώρα. Με την τρόικα θα απολέσει ολοσχερώς την ανεξαρτησία της κι έτσι ΗΠΑ και Γερμανία θα έχουν απλώς να μοιράσουν τη λεία με διαιτητή το ΔΝΤ!!! Κι όλα αυτά με κομμουνιστή πρόεδρο. Άρα δεν κινδυνεύουν μελλοντικά με καμιά πολιτική ανατροπή.

Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα και οι «διαρθρωτικές αλλαγές» δηλαδή η μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου, κυρίως το ξένου, μπορεί να μειωθεί κι άλλο, οι εργασιακές σχέσεις μπορούν να ελαστικοποιηθούν κι άλλο και οι αμοιβές να μειωθούν περισσότερο. Η δημόσια και η ιδιωτική περιουσία που θα λεηλατηθεί είναι μεγαλύτερη και ο φυσικός πλούτος είναι ακόμα στο στάδιο της ανακάλυψης και της επιβεβαίωσης. Και πολιτικά ο μόνος κίνδυνος που εμφανίστηκε τον Μάϊο, αποσοβήθηκε τον Ιούνιο και το νερό μπήκε στο αυλάκι. Αντί η πλήρης καθυπόταξη να γίνει ως το 2014 μπορεί να παραταθεί ο χρόνος ως το 2016 ώστε να γίνει ασφαλέστερα.

Ο μοιραίος χρόνος για την κατάρρευση της Ελλάδας είναι το 2013 προς το τέλος του. Κάτι τέτοιο θα παρασύρει και την Κύπρο. Γιατί ήδη η ΕΚΤ την απομόνωσε από τις διεθνείς αγορές. Η τρόϊκα αγωνίζεται να πείσει την Κύπρο να μην επιτρέψει στις τράπεζές της να καταρρεύσουν και να κρατικοποιηθούν στη συνέχεια όπως το απέτρεψαν και στην Ελλάδα. Έτσι το χρέος τους (153% του ΑΕΠ) θα πέσει στις πλάτες των Κυπρίων φορολογουμένων αφού εξαιρούνται ήδη οι επιχειρήσεις κυπριακές και ξένες. Οι διαφορές υπάρχουν και οι ομοιότητες επίσης από χώρα σε χώρα. Η Κύπρος είναι κάπου ανάμεσα στην Ιρλανδία και στην Ελλάδα.

Όλα αυτά δείχνουν το φονικό πρόσωπο της ευρωζώνης και την κυνικότητα με την οποία αντιμετωπίζει η Γερμανία τους πολύπαθους λαούς της Ελλάδας και της Κύπρου, όσο και του ευρωπαϊκού Νότου….