Ακολουθούμε μιά πορεία με τραγική κατάληξη

Συνεχίζουμε να βρισκόμαστε, ως χώρα και ως άτομα,  στον αυτόματο πιλότο, ο οποίος κάνει κύκλους γιατί δεν έχει λάβει καμιά εντολή προορισμού και περιμένουμε να τελειώσουν τα καύσιμα και να συντριβούμε. Η πορεία μας θυμίζει την πορεία του αεροσκάφους της «Ήλιος» πριν από μερικά χρόνια.

Η κυβέρνηση επιδιώκει να πάρει πάση θυσία, («αλλιώς θα πεινάσουμε») τη δόση των 31,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, την οποία η ΕΕ θέλει να μας δώσει ακόμα και χωρίς κανένα αντάλλαγμα γιατί όλα τα χρήματα θα πάνε στις τσέπες τους. Δηλαδή στις τράπεζές τους. Από αυτά τα 26,5 δισεκατομμύρια ευρώ (άμεσα τα 23) θα πάνε στις ελληνικές τράπεζες, αλλά έτσι οι μετοχές τους θα ελέγχονται πλέον από τους ξένους. Έτσι οι ξένοι θα ελέγχουν όχι μόνον τις τράπεζες ως επιχειρήσεις, αλλά κυρίως θα ελέγχουν την κυκλοφορία χρήματος στην ελληνική οικονομία για πάντα. Τα υπόλοιπα θα πάνε σε τοκοχρεωλύσια, πάλι σε ξένες τράπεζες. Ο Σαμαράς μπορεί να λέει συχνά ότι είναι οικονομολόγος, αλλά δεν έχει τελικά καμιά γνώση της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος αφού ελπίζει να κυβερνά ενώ άλλος θα ελέγχει την κυκλοφορία του χρήματος στη χώρα και άλλος θα αποφασίζει την νομισματική πολιτική.

Ο δε Βενιζέλος δείχνει να αγνοεί και στοιχειώδη πράγματα από τη λειτουργία μιάς κοινωνίας και οικονομίας, αφού θεωρεί ότι προτεκτοράτο γινόμαστε μόνον αν Γερμανοί εγκατασταθούν στο Γενικό Λογιστήριο του κράτους. Για λόγους οικονομίας της συζήτησης δεν το αναλύω, αρκεί μόνον να σκεφτούμε ότι και το 1941-1944, τυπικά υπήρχε και κυβέρνηση και Λογιστήριο, αλλά οι Γερμανοί αποφάσιζαν.

Εάν δεν παίρναμε τη δόση των 31,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, οι ξένοι θα ήταν χαμένοι και όχι οι Έλληνες οι οποίοι χάνουμε μονά-ζυγά. Για το ποσό αυτό, αν και κατευθύνεται σε ξένες τσέπες, χωρίς καν να περάσει από τον έλεγχοι της Ελλάδα έστω και για 24 ώρες, Η Ελλάδα αναλαμβάνει την υποχρέωση να το εξοφλήσει στο μέλλον, με υποθήκη το δημόσιο και ιδιωτικό πλούτο, αλλά και με υποθήκη τους φυσικούς πόρους που βρίσκονται στην επικράτειά της. Πρόκειται για εγκληματική πολιτική. Ακόμα χειρότερα, πρόκειται για λάθος.

Από την άλλη πλευρά, αν δεν σταματήσουμε να δανειζόμαστε κι αν δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι αυτής της διαχείρισης της κρίσης, δεν έχουμε καμιά ελπίδα να εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε ως εθνικό κράτος και ως έθνος ανεξάρτητο. Και δυστυχώς κανένα κόμμα δεν το θέτει ακριβώς σε αυτή τη ρεαλιστική βάση, ώστε να προσανατολίσει σωστά τους Έλληνες πολίτες για το μέλλον. Ούτε καν προειδοποίηση δεν γίνεται.

Η αντίστροφη πορεία σαφώς και υπάρχει αλλά και είναι η μοναδική νόμιμη πορεία σύμφωνα με το Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο. Μια Ευρώπη ισότιμων κρατών με αμοιβαία επωφελείς σχέσεις και ενιαία αντιμετώπιση των παγκόσμιων ηγεμονιών και του παγκόσμιου καταμερισμού εργασίας. Μια τίμια και έντιμη ομοσπονδία ισότιμων κρατών με εσωτερική δημοκρατία,  όπως ήταν το όραμα των ιδρυτών της ΕΕ, όπως είναι π.χ. οι ΗΠΑ ή η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Με μόνιμους μηχανισμούς μεταφοράς πόρων και με εγγυημένα όλα τα δημοκρατικά δικαιώματα για όλους τους πολίτες.

Υ.Γ. Σε επίπεδο επιχειρήσεων και ατόμων συνεχίζουμε να είμαστε στον αυτόματο πιλότο και το «σοκ και δέος» που υφιστάμεθα μας έχει παραλύσει. Για παράδειγμα στον Φλάς συνεχίζουμε να είμαστε απλήρωτοι Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, απεργούμε διεκδικώντας τα δεδουλευμένα, ο ραδιοσταθμός απαξιώνεται και κάθε μέρα που περνάει εμπιστευόμαστε όλοι τον αυτόματο πιλότο!!! Επιχείρηση, συνδικάτα, κυβέρνηση και εργαζόμενοι. Δεν θα μας σώσει όμως ο από μηχανής Θεός. Αν εμείς δεν κινηθούμε για να σώσουμε τους εαυτούς μας, δεν υπάρχει άλλη ελπίδα.