Το επίκεντρο της ευρωπαϊκής διπλωματίας, ενόψει των αποφάσεων του
Οκτωβρίου, είναι το Βερολίνο, όπως και συμβολικά μπορούμε να αντιληφθούμε από
την παρέλαση των πολιτικών ηγετών των ημερών. Ολάντ, Σαμαράς, Μόντι και έπεται
συνέχεια. Όλοι περνάνε από την έδρα του ηγεμόνα και υποβάλουν τις προτάσεις
τους και σε όλες τις περιπτώσεις χωρίς εξαίρεση, δεν ανακοινώνεται καμιά
απόφαση, όλα παραπέμπονται για τη Σύνοδο Κορυφής, όταν ο ηγεμόνας θα έχει λάβει
τις αποφάσεις του. Στις συνεντεύξεις μετά από τις συναντήσεις, ουδεμία πρόοδος
σε κανένα θέμα δεν πρέπει να θεωρείται αναμενόμενη. Γιατί η Γερμανία δεν
συναποφασίζει με κανέναν άλλον.
Από την άλλη η κα Μέρκελ διαβάζει και τις εφημερίδες όλων των χωρών της
Ευρώπης για να μαθαίνει τι γίνεται κατά δήλωσή της. Έμαθε λοιπόν ότι στην
Ελλάδα συναντήθηκαν οι τρείς πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν την κυβέρνηση
Σαμαρά, και συμφώνησαν στο γενικό επίπεδο κατά δήλωση του κ. Στουρνάρα. Μένουν
κάποια «ελάσσονα ζητήματα» , «τεχνικής φύσεως», κατά τη γνώμη του όπως και το
ακριβές ύψος των περικοπών δημοσίων δαπανών. Αν θα είναι 13,5 δισεκατομμύρια
ευρώ ή πάνω ή κάτω. Κάτι διάβασε επίσης για κόκκινες γραμμές του κ. Κουβέλη και
κάποιες ενστάσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν ανησύχησε γιατί δεν αμφισβήτησε κανείς το
ύψος των περικοπών, αλλά το αν θα το κόψουν δεξιά ή αριστερά. Πάνω ή κάτω. Από
το δώρο ή από το μηνιάτικο. Ασφαλώς θα χαμογέλασε γιατί η ουσία δεν είναι αν θα
κόψεις όλα τα δώρα σε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους και σε όλους τους
συνταξιούχους, αλλά αν θα αφαιρέσεις από το συνολικό διαθέσιμο εισόδημα της
χώρας 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Το αν θα αδικηθεί ο ένας ή ο άλλος δεν είναι
δουλειά της Μέρκελ. Αυτό είναι το πεδίο που έχει αφήσει για να παίζουν τα
παιδιά παιχνίδια εξουσίας και να κορδώνονται ο ένας στον άλλον, ίσως και να
βρίζει ο ένας τον άλλον. Αυτό καλό είναι για την Μέρκελ. Να τσακώνονται μεταξύ
τους. Ανησυχητικό θα ήταν να ομονοούν μεταξύ τους ώστε αντί για μειώσεις 13,5
δισεκατομμυρίων ευρώ να πούν ότι δεν θα κοπεί τίποτα, αλλά θα γίνει ορθολογικοποίηση
των δαπανών ώστε να είναι παραγωγικές με στόχο την επιστροφή στην ανάπτυξη.
Όποια δαπάνη επομένως κόβεται είτε από σπατάλες, είτε από καταργήσεις
υπηρεσιών, θα επενδύεται στην επέκταση της παραγωγικής βάσης της χώρας με σκοπό
την υποκατάσταση των εισαγωγών από τον Βορρά. Ή θα μειώνονται μεγάλες αμοιβές,
αλλά το ποσό που θα εξοικονομείται θα αυξάνει το πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων,
πάλι με στόχο την ανάπτυξη. Ή θα επιβάλλεται κάποιος φόρος σε εισαγόμενα και το
ποσό θα επενδύεται στην πραγματική οικονομία.
Αφού δεν είδε τέτοια θέματα, προφανώς θα χαμογέλασε
μέσα της, θα είπε όλα πάνε καλά στην Ελλάδα και θα άρχισε να διαβάζει τις ισπανικές
εφημερίδες. Εκεί λοιπόν διάβασε ότι η χώρα μπήκε πιο βαθιά στην ύφεση, 1,3% σε
ετήσια βάση κατά τη στατιστική υπηρεσία, και ότι μέσα σε έναν μήνα έφυγαν
καταθέσεις 75 δισεκατομμυρίων ευρώ από τις ισπανικές τράπεζες, σχεδόν το 5%
μέσα στον μήνα Ιούνιο. Αν υπολογίσουμε ότι
αυτή η τάση δεν είχε λόγο να αναστραφεί τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, πρέπει να
υπολογίσουμε άλλα τόσα κάθε μήνα, άρα και οι άλλες τράπεζες που ήταν σε
καλύτερη κατάσταση, τώρα θα είναι στα κόκκινα…Ωχ θα είπε μέσα της, ακολουθεί τον
δρόμο της Ελλάδας. όπου το πρόβλημα ρευστότητας όπως λέγαμε τους πρώτους μήνες
έγινε πρόβλημα φερεγγυότητας και επομένως δεν μπορούσε πιά να δανειστεί. Βέβαια
η Ισπανία έχει δημόσιο χρέος στο 70% του ΑΕΠ, αλλά αυτά χωρίς να υπολογίζουμε
το χρέος των τραπεζών. Αλλιώς θα φτάσει στο 230% ή και παραπάνω. Το
σημαντικότερο είναι ότι το έλλειμμα έτσι όπως πάει θα φτάσει στο 10%, ενώ ο
στόχος ήταν στο 4,3% και αναθεωρήθηκε μονομερώς στο 5,8%, αλλά ούτε κι αυτό
πρόκειται να επιτευχθεί αν και έκοψε ο Ραχόϊ 35 δισεκατομμύρια ευρώ.
Εδώ θα τα είδε σκούρα η Μέρκελ γιατί το μέγεθος της Ισπανίας
είναι πέντε φορές πάνω από της Ελλάδας. Αν λοιπόν ζητήσει διάσωση, δεν υπάρχουν
κεφάλαια στην ΕΕ όπως για τις μικρές χώρες του Νότου. Ακολουθώντας λοιπόν το
σενάριο της Ελλάδας, η Ισπανία το πολύ στο τέλος του χρόνου θα φανεί ότι θέλει διάσωση και τα
επιτόκια παρά τις παρεμβάσεις της ΕΚΤ θα φτάσουν σε τεράστια ύψη.
Μετά από αυτά η Μέρκελ συνάντησε τον Μόντι τον
πρωθυπουργό της Ιταλίας κι αυτό πολύ στενό της πολιτικό φίλο, όπως και της Ισπανίας
και της Ελλάδας. Καμιά ανακοίνωση πάλι αλλά δηλώσεις και από τους δύο ότι είναι
πεπεισμένοι ότι ο δρόμος της λιτότητας είναι ο μόνος σωστός για την Ευρώπη, ότι
σε λίγο τα μέτρα θα αποδώσουν και θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης ως
συνόλου. Ο γερο-Μόντι, βέβαια της είπε ότι σε λίγο έτσι όπως πάμε όλοι θα
αρχίσουν να κοιτάζουν τη Γερμανία και τις άλλες χώρες με βαθμολογία ΑΑΑ και θα
καταλάβουν ότι δεν δικαιολογείται η βαθμολογία τους. Ήδη ο ένας οίκος
αξιολόγησης προειδοποίησε την Ολλανδία η οποία έκανε τον κακό χωροφύλακα και
έβριζε τις σπάταλες χώρες του Νότου, αλλά είναι η πρώτη που αύξησε το έλλειμμα στο 4,3%. Κι αυτό για Πέμπτη
στη σειρά χρονιά, δηλαδή δεν δικαιούται να κάνει μαθήματα στις άλλες χώρες
γιατί είναι χειρότερη. Σημασία έχει ότι αυτή η διπλωματία των δηλώσεων έχει
στόχο τις αγορές, αλλά οι αγορές δεν δανείζουν την πραγματική οικονομία και
κυρίως άρχισαν να πουλάνε Ευρώπη.
Απόδειξη ότι η ΕΚΤ μαζεύει ομόλογα της Ισπανίας και της Ιταλίας και των άλλων
χωρών, αλλά όχι χωρίς πλαφόν, όχι μέχρι να πέσουν τα επιτόκια κοντά το 2,5%. Γιατί
αυτό θα σήμαινε ότι κόβει χρήμα από αέρα κοπανιστό.
Και ήδη η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας διαμαρτυρήθηκε
δημοσίως γιατί αγοράζει ομόλογα η ΕΚΤ. Αλλά αυτή τη φορά ο Ντράγκι απάντησε
δημοσίως στις δηλώσεις αυτές ότι η ΕΚΤ είναι ευρωπαϊκός θεσμός και μπορεί ακόμα
και να παρανομεί κατά το καταστατικό της για να μην αφήσει την πολιτική ηγεσία
χωρίς χρόνο να αποφασίσει τι θα κάνει.
Όλα αυτά ακολουθούν το σενάριο της Ελλάδας. Και τότε
η ΕΚΤ αγόραζε ελληνικά ομόλογα, αλλά όχι χωρίς όριο, αλλά έφτασε ως τα 50 και
σταμάτησε, με αποτέλεσμα τα επιτόκια να επιστρέψουν στα 16%, μετά στο 26%,
δηλαδή σε επιτόκια που κανείς δεν μπορεί να δανειστεί. Το σενάριο της Ελλάδας
βέβαια δεν μπορεί να εφαρμοστεί π.χ. στην Πορτογαλία δηλαδή να πάει σε κούρεμα,
γιατί αμέσως όλοι οι επενδυτές θα πουλήσουν όχι τα Πορτογαλικά που δεν αγοράζονται, αλλά τα ισπανικά και τα ιταλικά
που είναι πολλά τρισεκατομμύρια ευρώ.
Το σενάριο της εκδίωξης της Ελλάδας από το ευρώ, θα
έρχεται και θα επανέρχεται στο μυαλό της, αλλά όπως είπε ο Ομπάμα, δεν θα την
διώξετε ως τις αμερικανικές εκλογές. Αυτό άραγε σημαίνει ότι μπορούμε να την
διώξουμε τον Δεκέμβριο ή αργότερα, ή μετά θα μας απαγορευθεί οριστικά; Και πόσο
θα αντέξει ο Σαμαράς; Θα είναι και το 2013 πρωθυπουργός ή θα έχει ανατραπεί;
Γιατί και ο Παπανδρέου φαινόταν πανίσχυρος, αλλά σε δύο χρόνια έγινε ρεντίκολο
και παράδειγμα προς αποφυγήν σε όλο τον κόσμο… και σκασίλα της της Μέρκελ για
τον Παπανδρέου, αλλά δεν μπορεί και δεν
την συμφέρει να διώξει και την Ισπανία και την Ιταλία, χώρια που δεν είναι στο
χέρι της.
Επειδή λοιπόν δεν έχει καμία εμπιστοσύνη ούτε στον
Σαμαρά (που άλλα έλεγε και άλλα κάνει) ούτε στον Βενιζέλο (που επίσης άλλα
έλεγε και άλλα κάνει), ούτε φυσικά στον Κουβέλη, (πού τώρα δίνει εξετάσεις και
γι αυτό είναι πιο φανατικός ακόμα και ο τον Σαμαρά και από τον Βενιζέλο σε
αφοσίωση στο σκληρό ευρώ και κυρίως σε πολιτική συμπεριφορά υπακοής) θα κάνει
ότι χρειάζεται για να κρατάει την Ελλάδα με το λουρί στο σβέρκο για να μην
μπορούν να κουνηθούν καθόλου και να εκτελούν ακριβώς τις εντολές της Γερμανίας
και βλέπουμε… Τον Οκτώβριο και αφού δούμε την έκθεση της τρόϊκας, θα σας απαντήσουμε
τι αποφασίσαμε.
Βλέπετε η δουλειά της Μέρκελ δεν είναι να ενδιαφέρεται
για τους Έλληνες άνεργους γιατί δεν ψηφίζουν στις γερμανικές εκλογές. Ούτε για τους
Έλληνες εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα που έχει μειωθεί το εισόδημά τους 50%
με συνδυασμό μείωσης ονομαστικών μισθών και αύξηση των τιμών και της φορολογίας
και δεν μπορούν να ζήσουν. Αυτή δεν είναι δουλειά της Μέρκελ. Δουλειά της >Μέρκελ
είναι οι Έλληνες να μην έχουν κυβέρνηση που θα ελέγχεται από τους Έλληνες, αλλά
από τη Γερμανία, την ΕΕ και τις τράπεζες. Κι αυτό έχει εξασφαλιστεί. Θεωρητικά για
4 χρόνια, στην πράξη και ο ένας χρόνος πάλι επιτυχία θα είναι. Αρκεί να
καταφέρει να εισπράξει αυτά που έχει υποχρεωθεί. Αν δεν τα καταφέρει… θα έχουν
περάσει οι αμερικανικές εκλογές και το ξανασυζητάμε να την πετάξουμε εκτός ευρώ
για να συνετιστούν οι άλλοι.
Τώρα αν και οι Έλληνες μπορέσουν να ζήσουν με
μισθούς Βουλγαρίας, και ταυτόχρονα να πληρώνουν φόρους Γερμανίας, θα είναι
θαύμα και πρέπει να δούμε αν μπορούν να το κάνουν και οι Πορτογάλοι και οι Ισπανοί
και οι Ιταλοί. Τέτοια σκέφτεται η Μέρκελ και περνάει η μέρα της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου