Έληξαν οι διαπραγματεύσεις για την κατάργηση επαχθών όρων του μνημονίου

Αναμφισβήτητα η παραίτηση του Νίκου Νικολόπουλου, έχει τη σημασία της, γιατί θίγει το θέμα της τακτικής των διαπραγματεύσεων, αλλά πρέπει να το εντάξουμε στη γενικότερη εικόνα. Αλλιώς θα κοιτάμε το δάχτυλο, όταν εκείνο δείχνει το φεγγάρι.

Οι δανειστές και κυρίως το ΔΝΤ διεμήνυσαν ξεκάθαρα ακόμα και δημοσίως ότι αυτή τη χρονική στιγμή δεν γίνεται καμιά διαπραγμάτευση, αλλά θα σας ακούσουμε, όχι θα συμφωνήσουμε, αλλά θα σας ακούσουμε στο τέλος Ιουλίου και τον Αύγουστο όταν θα διαπραγματευτούμε την επικαιροποίηση του μνημονίου με βάση τις ως τώρα επιδόσεις της Ελλάδας. Η κυβέρνηση αποδέχθηκε αυτή την υπόδειξη της τρόϊκας (η οποία εκφράζεται πλέον ενιαία και δεν υπάρχει διαφοροποίηση ανάμεσα στα μέλη της) όπως ρητά το ανέφερε στη Βουλή ο αρμόδιος για διαπραγματεύσεις, και για την υπογραφή δεσμευτικής  για τη χώρα συμφωνίας χωρίς έγκριση από τη Βουλή, υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας. Η συμφωνία Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη να αποδεχθούν αυτή τη διαδικασία κατά την οποία θα ακουστούν οι απόψεις της ελληνικής κυβέρνησης, προδιαγράφει και το αποτέλεσμα. Γι αυτό έχει σημασία η παραίτηση Νικολόπουλου.

Η τρόϊκα και κυρίως το ΔΝΤ έχει τεράστια εμπειρία διαπραγματεύσεων με κυβερνήσεις οι οποίες ήταν όλες απρόθυμες να αποδεχθούν τους όρους που θέτει γιατί περιορίζουν την κυριαρχία, ανοίγουν την αγορά σε ξένες επιχειρήσεις και συμφέροντα και αγνοούν πλήρως τις ανάγκες των πολιτών οι οποίοι αντιδρούν. Δεν υπάρχει κανένα παράδειγμα όπου το ΔΝΤ υποχώρησε και συμφώνησε να πληρώσει έστω και μία δόση, αν η κυβέρνηση δεν υποτάσσεται πλήρως σε δυσάρεστες για την ίδια αποφάσεις, όπως απολύσεις υπαλλήλων, κατάργηση νομοθεσίας και πωλήσεις επιχειρήσεων. Ο μόνος τρόπος λέει η διεθνής εμπειρία, είναι να έχεις εξασφαλίσει ότι θα δανειστείς από αλλού ή ότι δεν θα δανειστείς καθόλου.

Αν ο στόχος είναι η επαναδιαπραγμάτευση σε πολιτικό επίπεδο, οφείλεις να «αγοράσεις» τον πολιτικό χρόνο που απαιτείται για την επίτευξη πολιτικής συμφωνίας σε κορυφαίο επίπεδο.  Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμία πολυτέλεια να χάσει έστω και μία δόση, απόδειξη ότι αποδέχεται και υπογράφει (όπως τον περασμένο μήνα) να λάβει δάνειο και να πληρωθεί στο 100% της ονομαστικής του αξίας ομόλογο που βρίσκεται στην κατοχή του ενός δανειστή (της ΕΚΤ) ύψους 4,2 δισεκατομμυρίων ευρώ χωρίς η ίδια να εισπράξει το 1 δισεκατομμύριο για να πληρώσει υποχρεώσεις της προς τα ασφαλιστικά ταμεία με αποτέλεσμα να μείνουν καρκινοπαθείς και άλλοι ασφαλισμένοι με χρόνια νοσήματα χωρίς φάρμακα εν μέσω προεκλογικής περιόδου!!! Η τρόϊκα με την εμπειρία της έχει στριμώξει τόσο πολύ την ελληνική κυβέρνηση, ακριβώς γιατί διαθέτει τεράστια εμπειρία τέτοιων διαπραγματεύσεων και η Ελλάδα δεν έχει δικό της σχέδιο ώστε να ξέρει που μπορεί να υποχωρήσει και πού  πρέπει να προτιμήσει να κάνει στάση πληρωμών. Αυτός είναι ο λόγος που έχει τρομοκρατηθεί η κυβέρνηση και τρόμαξε ο Τσίπρας με αποτέλεσμα να ανακουφιστεί που έμεινε στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Η αποδοχή εκ μέρους της νέας κυβέρνησης Σαμαρά της διαδικασίας που υπέδειξε η Κριστίν Λαγκάρντ, προδιαγράφει και το μηδενικό αποτέλεσμα που θα έχουν αυτές οι «διαπραγματεύσεις» του Αυγούστου. Προφανώς η κυβέρνηση Σαμαρά θα μιμηθεί την κυβέρνηση Παπανδρέου η οποία πανηγύριζε κάθε φορά που υπόγραφε νέα συμφωνία η οποία ήταν πάντοτε χειρότερη από την προηγούμενη. Αλλιώς έπρεπε να παραιτηθεί και δεν ήθελε να παραιτηθεί. Δεν υπάρχει όμως κανένας άλλος τρόπος για να τους υποχρεώσεις να σε ακούσουν παρά αν απειλήσεις (όπως ο Μόντι) πως είτε θα παραιτηθείς είτε σε ατομικό επίπεδο ότι θα … αυτοκτονήσεις.

Η όποια διαπραγμάτευση με την τρόϊκα, πρέπει να γίνει προηγουμένως και να πεισθούν τα εξής πρόσωπα: Ο πρόεδρος των ΗΠΑ και ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ (οι οποίοι θα «πείσουν» με τη σειρά τους τη Γερμανία και το ΔΝΤ) η καγκελάριος της Γερμανίας και ο πρόεδρος της Γαλλίας (οι οποίοι θα πείσουν με τη σειρά τους τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ και την ΕΚΤ) όλοι οι ηγέτες της ΕΕ οι οποίοι πρέπει να πείσουν με τη σειρά τους τα κοινοβούλια των χωρών τους. Παραλείπουμε για ευνόητους λόγους τις «αγορές» δηλαδή το χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο μόνον αμελητέο δεν είναι, αλλά υπερασπίζεται τα συμφέροντά του τόσο μέσω του Τύπου όσο και μέσω των κυβερνήσεων και των κοινοβουλίων, αλλά και με ενέργειες στις αγορές.

Εφόσον λοιπόν δεν έχουμε δεί καμία επίσημη επίσκεψη του πρωθυπουργού (και άλλων απεσταλμένων του) σε αυτά τα κέντρα αποφάσεων και πολύ περισσότερο δεν έχουμε δεί συμφωνία τους για επαναδιαπραγματευση των επαχθών όρων του μνημονίου, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στις συνομιλίες με τους υπαλλήλους της τρόϊκας. Δεν έχουν τέτοια εντολή και εξουσιοδότηση. Ούτε βλέπουμε κάποιες κινήσεις που θα βοηθήσουν να είναι παραγωγικές οι διαπραγματεύσεις. Όπως δεν έχουμε δεί επαφές και αποστολές στην Κίνα, στη Ρωσία και στις αραβικές χώρες ώστε να εξασφαλιστεί δανεισμός που να επαρκεί για λίγους μήνες όσο θα χρειαστούν οι πολιτικές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ για να αποδώσουν μια νέα συμφωνία. Επομένως είναι δεδομένο ότι η κυβέρνηση Σαμαρά είναι πιασμένη στο δόκανο που είχε πιαστεί η χώρα με την κυβέρνηση Παπανδρέου και Παπαδήμου. Τα καλά αισθήματα των βουλευτών της ΝΔ για τον Αντώνη Σαμαρά, δεν αλλάζουν το αποτέλεσμα όπως δεν έσωσαν και τον Γιώργο Παπανδρέου ο οποίος το 2010 απολάμβανε πλήρους εμπιστοσύνης από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ.

Πρόσωπο

Γιάννης Στουρνάρας

Το όνομα του νέου υπουργού Οικονομικών παραπέμπει σε έναν πολύ σκληρό άνθρωπο και διαπραγματευτή. Όποιος έχει το όνομα όμως δεν έχει και τη χάρη. Ο κ. Στουρνάρας είναι γνωστό  ότι έχει αποδεχθεί όλη την υποχωρητική ρητορία του Γιώργου Παπανδρέου και του Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Αν παρακολουθήσουμε από το 2009 όλες τις συνεντεύξεις του, δεν έχει διαφοροποιηθεί πουθενά και συχνά χρησιμοποιούσε τον εαυτό του ως λαγό για να αναγγείλει εκείνα που δεν έλεγαν στην ώρα τους ο Παπανδρέου και ο Παπακωνσταντίνου. Εκείνο που μπορεί να τον προφυλάξει, είναι η Βουλή να ακυρώσει την εκχώρηση της αρμοδιότητάς της να υπογράφει την επικαιροποίηση του μνημονίου, αφού πρόκειται για αντισυνταγματική εκχώρηση αρμοδιότητας σε ένα πρόσωπο το οποίο επιπλέον είναι μη εκλεγμένος. Αν η τρόϊκα γνωρίζει ότι πρέπει να συμφωνήσει και η Βουλή στο κείμενο της όποιας επικαιροποίησης του μνημονίου, δεν θα είναι τόσο πιεστική. Και με την πλατεία Συντάγματος γεμάτη κόσμο, η Βουλή δεν θα αισθάνεται πολιορκημένη, αλλά ότι δίνει μάχη για τα συμφέροντα των Ελλήνων. Αλλιώς η κυβέρνηση των τριών κομμάτων σύντομα θα καταγράψει τις πρώτες της απώλειες από τους 179 βουλευτές που της έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης.