Η κυβέρνηση στην υπηρεσία των δανειστών, άρχισε το πούλημα

Το χθεσινό γεγονός είναι η ψηφοφορία η οποία έγινε στη Βουλή και έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης η κυβέρνηση Σαμαρά. Το σκορ είναι 179 υπέρ και 121 κατά. Δηλαδή δεν υπήρξε καμία διαρροή ψήφου πράγμα αναμενόμενο. Από την άλλη είναι φανερό ότι χωρίς να εμποδίζεται, υπάρχει μια δυσκολία για να αναθεωρηθεί το Σύνταγμα, αφού είτε στη μία είτε στην επόμενη Βουλή θα απαιτούνται 180 ψήφοι για να γίνουν αλλαγές. Αυτές οι αλλαγές ζητούνται από τους δανειστές για να κατοχυρωθούν περισσότερο τα συμφέροντά τους, αλλά ζητούνται και από τους πολίτες για να επιβληθούν αλλαγές π.χ. στο εκλογικό  σύστημα ώστε να ελέγχεται το πολιτικό  σύστημα το οποίο προς το παρόν έχει πλήρως αυτονομηθεί από τους πολίτες. Αυτό σημαίνει ότι αν αυτή η Βουλή αποφασίσει με 151 ψήφους την αναθεώρηση του Συντάγματος, η επόμενη Βουλή θα χρειαστεί 180 για να επικυρώσει την αλλαγή των συγκεκριμένων άρθρων. Επομένως είτε δεν θα προταθεί η συνταγματική αναθεώρηση, είτε θα εξαρτάται από την λαϊκή ετυμηγορία για τη σύνθεση της επόμενης Βουλής.

Αυτό το θέμα μπορεί να μην είναι άμεσο, αλλά θα καθορίσει τις συμμαχίες του άμεσου μέλλοντος. Προς το παρόν, υπάρχουν οι συμμαχίες του κόμματος του μνημονίου, το οποίο κατάφερε να δημιουργήσει εκείνο που δοκίμασε με την κυβέρνηση Παπαδήμου. Δηλαδή τον λεγόμενο «μεγάλο συνασπισμό», τη συνεργασία των δύο μεγαλύτερων κομμάτων του δικομματισμού. Η κυβέρνηση Παπαδήμου είχε 255 βουλευτές, η κυβέρνηση Σαμαρά έχει 179 βουλευτές. Και στις δύο περιπτώσεις έχουμε τους πολιτικούς αρχηγούς να εφαρμόζουν ένα πολιτικό πρόγραμμα αντίθετο από την λαϊκή εντολή που έλαβαν. Αντί για ακύρωση όλων των επαχθών όρων του μνημονίου μέσω επαναδιαπραγμάτευσης, με παραμονή στο ευρώ, έχουμε την εφαρμογή όλων των επαχθών όρων του μνημονίου, χωρίς πολιτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ ισότιμων πολιτικών εταίρων, μεταξύ ισότιμων εθνικών κρατών στα όργανα της ΕΕ, αλλά με συνομιλίες μεταξύ δανειστών οι οποίοι επιβάλουν όρους και δανειζόμενου ο οποίος δεν μπορεί να διαπραγματευθεί οτιδήποτε.. Η εφαρμογή του προγράμματος οδηγεί μετά τη λεηλασία του δημόσιου και του ιδιωτικού πλούτου, στη στάση πληρωμών, την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και την εκδίωξη από το ευρώ.  

Η εμπειρία που έχουμε αποκτήσει τα προηγούμενα 3 χρόνια, ακόμα κι αν η εφαρμογή των κανόνων του ΔΝΤ γινόταν για πρώτη φορά, χωρίς καμιά διεθνή εμπειρία μας λέει ότι προηγείται η πώληση όλων των κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων και των μεγάλων και μονοπωλιακών επιχειρήσεων σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, ένας από τους οποίους είναι οι τράπεζες και ένας άλλος η ενέργεια, η λεηλασία του ορυκτού πλούτου μέσω μακροπρόθεσμων συμβολαίων εκμετάλλευσης και στη συνέχεια η χώρα θύμα οδηγείται στην χρεοκοπία και στην κατάρρευση.

Βρισκόμαστε σε αυτή την Τρίτη φάση της γρήγορης εκποίησης του δημόσιου και του ιδιωτικού πλούτου, αρχίζοντας από τον ΟΠΑΠ  ο οποίος είναι το μονοπώλιο του τζόγου και ως εκ τούτου έχει μόνον κέρδη ενώ ταυτόχρονα αποτελεί το άριστο μέσο για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και στην Ελλάδα και διεθνώς. Όποιος έχει στα χέρια του τον ΟΠΑΠ μπορεί να διακινεί και να νομιμοποιεί βρώμικο χρήμα σε μεγάλες ποσότητες χωρίς να κινδυνεύει με διώξεις. Δεν εξαιρέθηκε η ΔΕΗ από τις αποκρατικοποιήσεις αν και τουλάχιστον ο ένας από τους τρείς εταίρους είχε δεσμευθεί προεκλογικά να μην ιδιωτικοποιηθεί η ΔΕΗ. Η ΔΗΜΑΡ είναι αυτή η οποία όχι μόνον συναίνεσε σε ένα σχέδιο τεμαχισμού και σταδιακής εκποίησης, αλλά ήταν και ο πραγματικός στόχος της επίθεσης εναντίον των Φωτόπουλων που δεν θέλουν την πώληση για να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τα προνόμιά τους. Ο άλλος στόχος ήταν οι νεοδημοκράτες συνδικαλιστές οι οποίοι επίσης αντιδρούν και γι αυτό έχουν γίνει στόχος επιθέσεων από στελέχη της ΝΔ όπως ο Κωστής Χατζιδάκης και ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τα συνθήματά τους που ΠΑΣΟΚοφέρνουν, όπως η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες.

Ο ορυκτός πλούτος της χώρας είναι επίσης αντικείμενο λεηλασίας και όχι μόνον οι υδρογονάνθρακες. Μόλις χθες κυκλοφόρησε η έκθεση του ΟΗΕ για τον ορυκτό πλούτο της χώρας και μεταξύ άλλων λέει ότι η χώρα κάθεται πάνω σε μια πλάκα με εξαιρετικά σπάνια ορυκτά απολύτως απαραίτητα στην αεροναυπηγική, στη βαριά βιομηχανία και τα οποία διαθέτει σε τεράστιες ποσότητες. Στην έκθεση αποκαλύπτεται η ύπαρξη χουντίτη (μοναδική παγκοσμίως η ύπαρξη του εν λόγω υλικού που χρησιμοποιείται για την κατάσβεση πυρκαγιών και ως αντιπυρικό υλικό στις οικοδομές), ενώ η χώρας μας είναι πρώτη στην προμήθεια βωξίτη, νικελίου, περλίτη και στην εξαγωγή ακατέργαστου μαγνησίου στην Ευρώπη και παράλληλα δεύτερη στην Ευρώπη και πέμπτη σε όλο τον κόσμο στην παραγωγή λιγνίτη. Από τον βωξίτη παράγεται το αλουμίνιο, το νικέλιο εξηγεί γιατί οδηγείται σε εκποίηση η ΛΑΡΚΟ με συνοπτικές διαδικασίες και ο λιγνίτης εξηγεί τον τεμαχισμό της ΔΕΗ. Υπάρχουν λοιπόν συγκεκριμένα συμφέροντα τα οποία εξυπηρετούνται από την πολιτική εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, ώστε να βάλουν στο χέρι τα συμβόλαια εκμετάλλευσης για πολλά χρόνια. Και για να εκμεταλλεύονται για πολλά χρόνια αυτά τα συμβόλαια πρέπει για πολλά χρόνια να ελέγχεται η χώρα με το καλό ή με το άγριο. Με ισχυρή νομική βάση κατοχύρωσης αυτών των συμφερόντων ώστε να μην μπορεί στο μέλλον καμιά ελληνική κυβέρνηση να τα αναιρέσει ακόμα κι αν το επιθυμεί. Κι αν κάποιος λαϊκιστής ηγέτης στο μέλλον θελήσει να απειλήσει αυτά τα συμφέροντα, να μπορεί να εκβιαστεί αποτελεσματικά με ανεξέλεγκτη χρεοκοπία λόγω του υπέρογκου χρέους.

Και εκτός από το να υπάρχει μια φιλική προς αυτά τα συμφέροντα κυβέρνηση, πρέπει να υπάρχει και πληθυσμός πρόθυμος να δουλεύει με χαμηλά μεροκάματα χωρίς δικαιώματα σε συλλογικές συμβάσεις και αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα για να αφήνουν μεγάλα κέρδη. Αν δεν είναι πρόθυμος πρέπει να υποταχθεί, με τη φτώχεια την ανεργία και με την εξαθλίωση. Πρέπει να υποχρεωθεί να πουλήσει τα σπίτια και τα ακίνητα που διαθέτει για να πληρώσει τους απίθανους φόρους, ώστε να πέσει η τιμή σπιτιών και ακινήτων σε χαμηλά επίπεδα και να αγοραστούν από αυτούς που έχουν βρει τον τρόπο να μην φορολογούνται ή πληρώνονται από το σύστημα για να κρατούν τους υπόλοιπους με σκυμμένο κεφάλι. Είτε είναι μέρος των μηχανισμών καταστολής ή μέρος του πολιτικού συστήματος ή μέρος των μέσων ενημέρωσης οι οποίοι κάνουν κατευθυνόμενη προπαγάνδα όλη μέρα για να κρατούν τον υπόλοιπο κόσμο σε σύγχυση, σε πλάνη και σε καταστολή.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα: πριν από λίγες μέρες το μέλος της ΕΚΤ Άσμουσεν έκανε δηλώσεις ως να είχε αρμοδιότητα και εξουσιοδότηση επί της Ελλάδας και ειδικά επί του ελληνικού δημοσίου. Όλοι ξέρουμε ότι δεν έχει καμιά τέτοια εξουσιοδότηση και αρμοδιότητα αλλά αυτός μιλούσε ως δανειστής στον οποίο ανήκει η χώρα. Και πράγματι η ΕΚΤ είναι ο ένας από τους τρείς δανειστές. Γι αυτό και ούτε ένας πολιτικός ούτε ένα μέσο ενημέρωσης δεν του είπαν ότι δεν έχει κανένα δικαίωμα να μιλάει για θέμα που δεν τον ενδιαφέρει. Με τον παρά μου και την κυρά μου…

Τι είπε ο άνθρωπος; Στην Ελλάδα λέει οι δημόσιοι υπάλληλοι παίρνουν κατά μέσο όρο 3.000 ευρώ το μήνα και είναι πάρα πολλά. Πρέπει να μειωθούν κι άλλο οι μισθοί. Αν διαβάσουμε τον προϋπολογισμό όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι που είναι περίπου 710.000 άνθρωποι, παίρνουν περίπου 15,5 δισεκατομμύρια ευρώ καθαρή δαπάνη, το 2011. Με μια απλή διαίρεση προκύπτει ότι παίρνουν 1.700 ευρώ το μήνα καθαρά. Από αυτά , περίπου 21.000 ευρώ το χρόνο κατά μέσο όρο, πρέπει να πληρώσουν την αυξημένη φορολογία του 2011 η οποία έρχεται αναδρομικά και θα είναι από έναν έως τρείς μισθούς και με τα υπόλοιπα πρέπει να ζήσουν αγοράζοντας τρόφιμα, καταναλωτικά αγαθά και υπηρεσίες. Πληρώνοντας ΦΠΑ και φόρους έμμεσους τουλάχιστον τους έξι ή τους επτά μισθούς. Δηλαδή στην πραγματικότητα πρέπει να ζήσουν με ψίχουλα της τάξης των δύο έως τεσσάρων μισθών το χρόνο, δηλαδή με 3.000 έως 7.000 ευρώ το χρόνο. Δηλαδή  με μισθούς Βουλγαρίας. Μέσα στη φτώχεια και στη μιζέρια και επομένως πρέπει να πουλήσουν την ακίνητη περιουσία που κληρονόμησαν από τον πατέρα τους και τη μάνα τους γιατί δεν αντέχουν να πληρώνουν τους φόρους ιδίως αν δεν τους αποδίδει κανένα εισόδημα.

Όλοι γνωρίζετε παραδείγματα συνταξιούχων με ετήσια εισοδήματα 6.000 ευρώ, οι οποίοι καλούνται να πληρώσουν φόρο 3.200 ευρώ επειδή έχουν στην κατοχή τους ερειπωμένα σπίτια που κληρονόμησαν εδώ και 50 χρόνια από τους γονείς τους. Ή οικογένειες με εξοχικά και αυτοκίνητα τα οποία δεν μπορούν να συντηρήσουν και πουλάνε κοψοχρονιά γιατί κανείς δεν έχει λεφτά να τα αγοράσει. Πόσοι είναι διατεθειμένοι να πάνε φυλακή στα γεροντάματα, αλλά να μην πουλήσουν ότι έχουν και δεν έχουν για λίγη αξιοπρέπεια; Μερικοί θα αυτοκτονήσουν. Οι άλλοι θα αναγκαστούν να πουλήσουν και θα γίνουν ζητιάνοι στο περιβάλλον τους, στα παιδιά τους και στα εγγόνια τους.

Ο Άσμουσεν όμως έχει δίκιο γιατί τα 1700 ευρώ καθαρά κατά μέσο όρο, αν συνυπολογίσουμε την ασφάλιση, και τις άλλες κρατήσεις, φτάνουν στα 3.000 ευρώ κατά μέσο όρο μικτά. Στην Ελλάδα η εργασία επιβαρύνεται με 55% φορολόγηση αν αθροίσουμε όλες τις κρατήσεις και φόρους. Οι 3.000 ευρώ το μήνα δεν είναι πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο στην Ευρώπη. Αλλά ο δανειστής απαιτεί η Ελλάδα να μην είναι σαν τις άλλες χώρες γιατί δεν είναι σαν τις άλλες χώρες κατά τη γνώμη του επειδή χρωστάει. Πρέπει να έχει το μισό κράτος, δηλαδή τους μισούς δασκάλους και νοσηλευτές, τους μισούς στρατιώτες και αξιωματικούς χωρίς να εξετάζει τα προβλήματα ασφάλειας και απειλών και αν δεν γίνονται πολλές διαδηλώσεις και τους μισούς αστυνομικούς. Για να μην γίνονται πολλές διαδηλώσεις πρέπει να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό περίπου 1.000.000 Έλληνες στις πιο παραγωγικές ηλικίες 18 με 35 και να μείνουν στην Ελλάδα μόνον οι υπόλοιποι περίπου 2.000.000 εργαζόμενοι οι οποίοι αντί για διαδηλωτές θα σκύψουν το κεφάλι και θα πάνε να δουλέψουν με 25 ευρώ την ημέρα γιατί είναι πολύ φτωχοί και χωρίς προσόντα οπότε δεν χρειάζεται να πάρουν περισσότερα. Αυτό θέλει ο δανειστής και όπως βλέπετε έχει εγκρίνει ήδη την κυβέρνηση Σαμαρά και τον διορισμό του Γιάννη Στουρνάρα στη θέση του υπουργού Οικονομικών για να εφαρμόσουν το μνημόνιο.