Σαν δεν ντρέπεστε...

Αυτή η ιστορία με τον υπουργό, όπως την αποκάλυψε χθες η Ελευθεροτυπία, είναι πολύ χοντρή για να χωνευτεί εύκολα. Μα δεν χωνεύεται με τίποτα. Από τις 2 Ιουνίου έχει κατατεθεί στον ανακριτή ότι ένας μη κατονομαζόμενος υπουργός συνταξίδεψε με τον ισχυρό άνδρα της Ζήμενς και με τους εκτελεστικούς του επί θεμάτων χρηματοδότησης πολιτικών κομμάτων από μαύρα ταμεία. Και ο μεν ανακριτής προφανώς γνωρίζει έστω και οφφ δε ρέκορντ το όνομα του υπουργού, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση κάνει την εντελώς ανήξερη σε μια πρωτοφανή προσπάθεια συγκάλυψης και υποβάθμισης της σημασίας του θέματος. Ακόμα και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι ασφαλώς και πρέπει να δηλώσει δημοσίως ο υπουργός που αναγνώρισε τον εαυτό του ότι είναι αυτός. Λες και πρόκειται όμως για ιδιωτική υπόθεση.

Μετά από αυτό νομίζουμε ότι η αντιμετώπιση που έχει η ΝΔ στο θέμα αυτό σαφώς και διαφέρει από τους χειρισμούς που κάνει για τα ίδια θέματα το ΠΑΣΟΚ. Το αντίστοιχο θα ήταν να λέει το ΠΑΣΟΚ ότι περιμένουμε τη Δικαιοσύνη να αποφανθεί για τον Τσουκάτο ή ότι περιμένουμε να απαντήσει ο ίδιος και πάντως η Δικαιοσύνη πρέπει να αφεθεί απερίσπαστη να κάνει τη δουλειά της. Δηλαδή η δουλειά της Δικαιοσύνη προφανώς είναι άσχετη με τη δουλειά που πρέπει οι πολιτικοί να κάνουν για τους εαυτούς τους. Αν όμως ο ανακριτής έχει σαφές νομικό κώλυμα να ερευνήσει για πολιτικά πρόσωπα, αλλιώς θα έπρεπε ήδη από τις 2 Ιουνίου να έχει διαβιβάσει αμελητί τη δικογραφία στη Βουλή, η Βουλή σαφώς και δεν έχει κανένα κώλυμα να ψάξει ή να αφαιρέσει τη δικογραφία από τον ανακριτή και να συστήσει προανακριτική επιτροπή.

Μπορεί να το κάνει παράλληλα και μάλιστα να αλληλοβοηθούνται οι έρευνες. Είναι σαφές λοιπόν ότι πάλι εδώ έχουμε να κάνουμε με επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης και μάλιστα με προσπάθειες συμψηφισμού. Η επικοινωνιακή πολιτική είναι ότι ήδη από τις 2 Ιουνίου θα έπρεπε η κυβέρνηση που ασφαλώς και έχει ενημερωθεί παρασκηνιακά και παρακολουθεί τις ανακρίσεις, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να κρύψει αυτές τις πληροφορίες ώστε να προλάβει να κλείσει η Βουλή και να περάσει η πρώτη περίοδος. Με την δεύτερη, δηλαδή του χρόνου το καλοκαίρι θα έχουμε και παραγραφή. Άρα αυτή η καθυστέρηση δεν είναι αθώα, αλλά οδηγεί τα πράγματα σε παραγραφή για υπουργούς. Δηλαδή στην ίδια ακριβώς κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ για το οποίο αν προκύψουν ευθύνες για υπουργούς έχουν ήδη παραγραφεί. Εδώ κολλάει ο συμψηφισμός που θέλει να κάνει η κυβέρνηση. Και για δικό σας υπ[ουργό έχει παραγραφεί και για δικούς μας.

Υπάρχει όμως σαφής διαφορά. Ο Παπανδρέου εξελέγη το 2004 και έμαθε τα περί λαδώματος το 2008. Δεν μπορούσε να εμποδίσει τις παραγραφές που προβλέπει το Σύνταγμα και ο νόμος. Ο Καραμανλής όμως έμαθε το 2008 κάτι που έγινε το 2005 και το 2006 και το 2007 άρα κατόπιν ενεργειών του θα επέλθει παραγραφή. Το 2009. Δεν έτυχε, πέτυχε. Και η επιδίωξη συμψηφισμού μπορεί να αφήσει την ίδια πικρή γεύση στους πολίτες αλλά ατομικά για τον Καραμανλή δεν θα είναι το ίδιο. Ο Παπανδρέου σαφώς και θα έχει την ηθική υπεροχή γιατί επεδίωξε την άμεση διερεύνηση και εμποδίστηκε. Επίσης ασχέτως παραγραφής των ποινικών ευθυνών, αμέσως επικύρωσε πολιτικές ευθύνες και έθεσε εκτός κόμματος όποιον εμπλέκεται ακόμα και χωρίς να αποδειχθεί δικαστικά η όποια ευθύνη. Είτε είναι υπουργός είτε είναι στέλεχος. Αυτό είναι που δεν μπορεί να κάνει ο Καραμανλής γιατί όλοι είναι εν ενεργεία και επομένως αν ανοίξουν το στόμα τους η κυβέρνηση θα καταρρεύσει.

Η ποιοτική διαφορά είναι εμφανής. Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Η ΝΔ σαφώς δεν διαχειρίζεται την κρίση αυτή με έντιμο και διαφανή τρόπο, προσπαθεί να συγκαλύψει και να δημιουργήσει προϋποθέσεις συμψηφισμού του σήμερα με το χθες. Ο συμψηφισμός δεν θα ήταν ο ίδιος ούτε και αν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ήταν ακόμα ο Σημίτης. Πόσο μάλλον που είναι ο Παπανδρέου, από το 2004.

Παρόλα αυτά η κυβέρνηση εδώ και δύο εβδομάδες αποφεύγει την φθορά που είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της στον τομέα της ακρίβειας εξαιτίας της υπόθεσης αυτής. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το μεν σκάνδαλο χρηματοδότησης του πολιτικού συστήματος μπορεί να το διαχειριστεί με μικρότερες απώλειες. Ενώ η ακρίβεια φαίνεται ότι δεν μπορεί παρά να της χρεωθεί 100%. Τόσο επειδή έτσι είναι αλλά και γιατί δεν μπορεί να κάνει συμψηφισμούς γιατί η σύγκριση με την εποχή ακόμα και του ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, δεν την συμφέρει. Μπορεί να είχαν ζοριστεί οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ εργαζόμενοι αγρότες κλπ αλλά τα μεν μεσαία στρώματα που υπήρχαν ακόμα είχαν προσανατολιστεί στη ΝΔ. Τώρα όμως τα μεν μεσαία στρώματα απλώς καταργήθηκαν και δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα και το εισόδημά τους έχει ξεπέσει στα επίπεδα της εργατικής τάξης και των υπαλλήλων οι δε εργαζόμενοι και συνταξιούχοι έχουν συμπιεστεί στα όρια και κάτω από τα όρια της φτώχειας. Οι οικονομικά ανώτερες τάξεις δεν φρόντισαν να δημιουργήσουν τουλάχιστον νέες θέσεις εργασίας ώστε να μην εξαθλιωθούν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού που ξεπερνούν το 25% του πληθυσμού. Φρόντισαν μόνο να αυξήσουν τα εισοδήματά τους.

Μόνον η ανικανότητα του ΠΑΣΟΚ να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στους εργαζόμενους και στους αγρότες αλλά και στα κατερχόμενα στρώματα της μεσαίας τάξης δεν μπορεί να εγγυηθεί νέα άνοδο και αυτή η ανικανότητα μόνον συντηρεί τη ΝΔ στη θέση του πρώτου κόμματος έστω και με ποσοστά κάτω από 30%. Με κάτω από 30% δεν υπάρχει δικομματικό σύστημα. Υπάρχουν κυβερνήσεις συνεργασίας και οι εκλογικοί νόμοι ακόμα δεν ευνοούν τις κυβερνήσεις συνεργασίας…