Φόροι τετραπλάσιοι του προϋπολογισμού

Δεν έχουν περάσει παρά μόνον δύο εβδομάδες από τις εκλογές και τώρα ήρθε η πρώτη δόση της λυπητερής. Δεν μπορεί πάντως κανείς να κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι άλλα υποσχέθηκε προεκλογικά γιατί όλοι ήξεραν ότι τα κατά συνθήκη ψεύδη που λέγονται πριν τις εκλογές δεν ισχύουν μετά. Και ότι δεν έχει διαψευσθεί κατηγορηματικά, δεν μπορεί κανείς να πεί, ότι δεν το είχε αφήσει ως ανοιχτό ενδεχόμενο. Ούτε καν η αντιπολίτευση δεν μπορεί να εναντιωθεί με αυτές τις συνθήκες γιατί υπάρχει πρόσφατη λαϊκή εντολή. Το μόνο που μπορεί να κάνει η αντιπολίτευση, είναι να εκφράσει τους δικούς της οπαδούς και τους οπαδούς των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης οι οποίοι αποτελούν και την κοινωνική πλειοψηφία. Το 42%, ο Καραμανλής δηλαδή δικαιούται να δώσει τον τόνο και τον δίνει με τον προϋπολογισμό που κατέθεσε ο κ. Αλογοσκούφης.

Δεν είναι όμως αυτά όλα τα μέτρα λιτότητας. Απλώς η κυβέρνηση τα δίνει επικοινωνιακά με το σταγονόμετρο γιατί προσέχει την καλή εικόνα της για να έχει. Αργότερα θα βγάλει και τα άλλα μέτρα. Γιατί αυτός ο προϋπολογισμός δεν είναι ο οριστικός με την αναθεώρηση αφού δεν ξέρουμε καν πόσο τοις εκατό θα αναθεωρηθεί. Επομένως δεν γνωρίζουμε και πόση προσαρμογή θα χρειαστεί. Προς το παρόν πάντως ο λογαριασμός είναι έξι δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά η κυβέρνηση με όσα έχει πεί θα μαζέψει περίπου τα μισά. Τα άλλα μισά αν δεν βρεί άλλο τρόπο, προφανώς θα αυξήσει τον ΦΠΑ. Αρκεί να έχει προετοιμαστεί κατάλληλα αυτή τη φορά. Να μην την πάθει όπως την προηγούμενη φορά που αντί για περισσότερα εισέπραξε λιγότερα γιατί αυξήθηκε η μη απόδοση του ΦΠΑ.

Στο θέμα αυτό πάντως έστω και υπό πίεση, υπήρξε διάψευση εκ μέρους του πρωθυπουργού προεκλογικά. Οι οικονομικοί υπουργοί απέφευγαν τη ρητή διάψευση, αλλά τελικά το είπαν. Γι αυτό και δεν το σερβίρησαν αμέσως.

Στα πολιτικά νομίζουμε ότι από κεί θα προκύψει η πρώτη συζήτηση της προκοπής. Από την αλλαγή του εκλογικού νόμου, ώστε να αποτραπεί και στο μέλλον κάθε σκέψη εκλογικής συνεργασίας μεταξύ κομμάτων της κεντροαριστεράς, αφού δεν συμφέρει οποιαδήποτε συνεργασία της κεντροδεξιάς. Οι πολιτικές προϋποθέσεις εννοείται ότι δεν υπάρχουν αλλά το κυβερνητικό επιτελείο σκέφτεται σχεδόν φωναχτά ότι από τώρα πρέπει να προετοιμαστούμε ώστε να μην συνεργαστεί και στο μέλλον το ΠΑΣΟΚ με άλλο κόμμα. Έτσι εκτός του να αυξήσει τις έδρες που παίρνει ως μπόνους το πρώτο κόμμα από 40 σε 50, θα περιλαμβάνεται – σύμφωνα με τις σκέψεις που διαρρέονται – και η απαγόρευση να παίρνει το ίδιο μπόνους οποιοσδήποτε συνασπισμός κομμάτων. Μόνο αν ένα αμιγές κόμμα είναι πρώτο θα παίρνει τις 50 έδρες. Αν πρόκειται περί συνασπισμού, δεν θα παίρνει τίποτα. Μόνον τις έδρες που του αναλογούν με απλή αναλογική. Βέβαια στην περίπτωση που ξεπερνά το 50% δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, πάλι θα έχει πλειοψηφία, αλλά για παράδειγμα με τα ισχύονται ποσοστά σήμερα, 38+5=43% θα έπαιρνε περίπου 129 βουλευτές ή έως και 116. Κάπως θα μαγειρευτεί το σύστημα, ώστε μην είναι πολύ κραυγαλέο, αλλά αυτή είναι η σκέψη. Το μπόνους θα το παίρνει μόνον το πρώτο αμιγές κόμμα. Πως σας φαίνεται;

Γιατί μπορεί η Αριστερά να μην το σκέφτεται αφού δεν είναι στα άμεσα σχέδιά της η εξουσία, αλλά η δεξιά δεν έχει κανέναν λόγο να μην φροντίζει αφού ο σκοπός της είναι η εξουσία.