Παρασκευή, Ιανουαρίου 25, 2013

Κόψτε την ανατίμηση του ευρώ, να μειωθεί η ανεργία και η ύφεση




Η άνοδος της συναλλαγματικής ισοτιμίας του ευρώ, είναι άλλο ένα πρόβλημα της Ευρώπης, των ελλειμματικών χωρών της ευρωζώνης και της Ελλάδας ειδικότερα. Αλλά δεν ακούω κανέναν Έλληνα να ανησυχεί γι αυτό, ούτε κανέναν δημοσιογράφο οικονομικής εφημερίδας να σχολιάζει την κατάσταση, όπως αντιθέτως βλέπω, όλες τις ευρωπαϊκές οικονομικές εφημερίδες να κάνουν. Αυτό οφείλεται βέβαια και στο χαμηλό επίπεδο του Τύπου, και στον υψηλό βαθμό εξάρτησης από την εξουσία, αλλά κυρίως στο γεγονός ότι το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, δεν έχει ανησυχήσει καθόλου από αυτή την εξέλιξη, αν και είναι μνημονιακή, δηλαδή έχει στόχο την αύξηση των ελληνικών εξαγωγών, ώστε να συμβάλει ενδεχόμενο εμπορικού πλεονάσματος στην αύξηση του ΑΕΠ. Κανονικά έπρεπε το οικονομικό επιτελείο, να έχει σημάνει συναγερμό, γιατί ακριβό ευρώ, σε σύγκριση με το Γιέν και με το δολάριο, σημαίνει ότι οι ελληνικές εξαγωγές, γίνονται ακριβότερες.


Τουρισμός και επεξεργασμένα πετρελαιοειδή, είναι δύο τομείς που θίγονται άμεσα, αλλά και τα αγροτικά προϊόντα τα οποία προορίζονται εκτός ευρωζώνης, τομέας που αγαπάει ιδιαίτερα η Μέρκελ και η τρόικα.

Η ΕΚΤ επίσης συμπεριφέρεται σαν να μην ανησυχεί καθόλου από την ανατίμηση του ευρώ, και μόνον ο Ζαν Κλώντ Γιούνκερ, ο οποίος ήδη παραιτήθηκε από πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, είπε ότι η ισοτιμία του ευρώ, είναι «επικίνδυνα υψηλή».

Μάλιστα μερικοί το θεωρούν καλό σημάδι, με την έννοια ότι πριν από 6 μήνες ανησυχούσαν για τον κίνδυνο διάλυσης του ευρώ, ενώ τώρα το βλέπουν να ανατιμάται, άρα δεν υπάρχει κίνδυνος διάλυσης. Είναι όμως αυτό δείγμα υγείας; Αν η προτεραιότητα της νομισματικής πολιτικής είναι η ανάκαμψη και η μείωση της ανεργίας, ασφαλώς όχι. Οι ΗΠΑ έχουν 8% ανεργία ενώ η Ευρωζώνη 12%, δηλαδή 50% μεγαλύτερη και παρόλα αυτά η Ευρώπη δεν ανησυχεί καθόλου. Η Ιαπωνία έχει μικρότερη ανεργία και παρόλα αυτά η εντολή του Ιάπωνα πρωθυπουργού προς την κρατικοποιημένη κεντρική τράπεζα είναι να μην προσέχει κανέναν άλλο δείκτη, ούτε τα επιτόκια, παρά μόνον την ανεργία.

Οι ΗΠΑ έχουν εγκαταστήσει ένα μόνιμο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και η Ιαπωνία πληθωρίζει ανοιχτά το χρέος. Παρόλα αυτά το ευρώ έχει ανατιμηθεί 25% έναντι του Γιέν και 10% έναντι του δολαρίου, αλλά η ΕΚΤ δεν ανησυχεί καθόλου, γιατί η εντολή της είναι μόνον να κρατάει τον πληθωρισμό χαμηλά και να μην ενδιαφέρεται καθόλου για την ανάπτυξη και για την ανεργία. Αντιθέτως επιδοτεί την αύξηση της ανεργίας με δάνεια που δίνει σε ελλειμματικές χώρες, με την προϋπόθεση της λιτότητας, της ύφεσης και της επακόλουθης αύξησης της ανεργίας.

Τι θα μπορούσε να κάνει; Να μειώσει τα επιτόκια κάτω από το 0,75% είναι το πιο εύκολο και πιο αναμενόμενο. Αλλά στην προηγούμενη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΚΤ ο Ντράγκι είπε ότι ούτε καν συζητήθηκε αυτό το θέμα. Θα μπορούσε να παρέμβει λεκτικά με μια δήλωση όπως αυτή που έκανε ο Γιούνκερ, αλλά δεν το έχει κάνει ούτε αυτό. Θα μπορούσε φυσικά να προσφέρει μακροπρόθεσμη ρευστότητα, όπως κάνει η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ. Θα μπορούσε να προσφέρει αρνητικά επιτόκια, δηλαδή ασφάλιστρα για να παρκάρει κανείς με ασφάλεια τα χρήματά του.

Φυσικά θα μπορούσε να διαγράψει ένα μέρος των ομολόγων των ελλειμματικών χωρών τα οποία έχει αποκτήσει από τη δευτερογενή αγορά, κόβοντας τα πόδια των κερδοσκόπων των φορολογικών παραδείσων και μηδενίζοντας τα κέρδη τους. Γιατί αυτό σημαίνει ότι οι κάτοχοι π.χ. γερμανικών ομολόγων θα είχαν ζημιές και μόνον οι κάτοχοι προβληματικών ομολόγων όπως τα ελληνικά θα είχαν μικρά κέρδη. Αυτό όμως σημαίνει δύο πράγματα. Αμοιβαιοποίηση του χρέους στην ευρωζώνη και επιπλέον αντί για κέρδη των ιδιωτικών κεντρικών τραπεζών θα είχαμε μείωση του χρέους των κρατών. Και τα δύο απαράδεκτα για τους νεοφιλελεύθερους της ΕΕ.

Δεν ακούμε όμως και κανέναν από τους άλλους που υποτίθεται ότι δεν είναι νεοφιλελεύθεροι να το προτείνουν έστω…



Δεν υπάρχουν σχόλια: