Πέμπτη, Ιουνίου 07, 2012

Ήταν στραβό το κλίμα το έφαγε κι ο Κασιδιάρης



Ήταν στραβό το κλίμα το έφαγε και ο Κασιδιάρης με τηλεοπτική εικόνα του τραμπουκισμού που εκπροσωπεί. Έτσι κι αλλιώς δηλαδή ασχολούμασταν με άνευ σημασίας υποθέσεις όπως το αν θα γίνει και με ποιους τρόπους ντημπέϊτ Τσίπρα – Σαμαρά, ενώ την ίδια στιγμή προωθούνται προτάσεις πλήρους απορρύθμισης του τραπεζικού συστήματος, πράγμα που θα μας φέρει πιο κοντά σε μια νέα παγκόσμια κατάρρευση, αργά ή γρήγορα. Προωθούν την απορύθμιση για να ζήσουν λίγες μέρες ή τέρμινα μέχρι να καταρρεύσουν.




Στη Βοστώνη έγινε πριν από λίγες μέρες μια σύσκεψη των σημαντικότερων παγκόσμιων τραπεζών με τους μεγαλύτερους θεσμικούς επενδυτές, αυτό δηλαδή που ονομάζουμε αγορές, οι οποίοι επιδιώκουν να καταργηθεί ο νόμος Βόλκερ ο οποίος απαγορεύει στις τράπεζες να κατέχουν χρεόγραφα γιατί είναι απόδειξη ότι τα έχουν για να κερδοσκοπήσουν με τις τιμές.

Στην Ευρώπη, ζητούν την άδεια των εθνικών κρατών, για να απελευθερωθούν πλήρως οι τράπεζες από κάθε εθνικό έλεγχο, χωρίς να αντικατασταθεί από καμιά ευρωπαϊκή ομοσπονδιακή πολιτική εξουσία δημοκρατικά ελεγχόμενη και εκλεγμένη φυσικά, και να μπορούν από μόνες τους να εγγυώνται τις καταθέσεις, να ανακεφαλαιοποιούν τις τράπεζες που χρεοκοπούν και αυτό όχι δωρεάν ασφαλώς, αλλά επιβάλλοντας οι τράπεζες έναν φόρο σε όλους τους πολίτες, τον οποίο θα εισπράττουν μέσω των εθνικών κρατών. Σηκώθηκαν δηλαδή τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι. Αντί να φορολογούν τα κράτη το μεγάλο κεφάλαιο και μάλιστα τις τράπεζες για να χρηματοδοτούν το κοινωνικό κράτος δηλαδή τους πιο αδύνατους πολίτες, θα κόβουμε το κοινωνικό κράτος για να πληρώνουμε φόρο στις τράπεζες. Με τη μορφή φυσικά ενός κόστους γι αυτές τις εγγυήσεις, μέσω του ιδιωτικού οργανισμού που λέγεται EFSF ή ESF ο οποίος ιδρύθηκε για να χρηματοδοτήσει με μεγάλα επιτόκια την Ελλάδα, στη συνέχεια για την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Τώρα προφανώς με κάποιο μικρότερο επιτόκιο, θα παρέχουν εγγύηση σε όλο το τραπεζικό σύστημα και θα παίρνουν αυτό το ποσό χωρίς όμως να αναλαμβάνουν κανένα ρίσκο σε περίπτωση πλήρους κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος.

Για άλλη μια φορά το κάρο πριν από το άλογο. Χωρίς να υπάρχει ευρωπαϊκή νόμιμη, πολιτική εξουσία, να ιδρυθεί πανευρωπαϊκό σύστημα εγγυήσεων, χωρίς καμιά εγγύηση και έλεγχο από τους πολίτες και τα εθνικά κράτη.

Μέσα σε αυτό το κλίμα η Ελλάδα δεν έχει κυβέρνηση και η τρομοκρατία που ασκείται πάνω στους Έλληνες πολίτες να επιλέξουν τη ΝΔ ως επικεφαλής του κόμματος του μνημονίου είναι σχεδόν αφόρητη. Οι καλά ενημερωμένοι πολίτες φυσικά δεν εκβιάζονται, αλλά όλοι οι άλλοι τα παίρνουν τοις μετρητοίς. Κι ενώ δεν γίνεται σοβαρός διάλογος για το σχέδιο που θα εφαρμόσει η επόμενη κυβέρνηση, είτε έχει ως κορμό της τη ΝΔ είτε αντιθέτως έχει ως κορμό της τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος είναι το μεγαλύτερο κόμμα της αντιμνημονιακής πολιτικής, έρχεται και το κρούσμα τραμπουκισμού του Κασιδιάρη να αποτελειώσει κάθε ελπίδα ότι τις επόμενες μέρες θα συζητάμε σοβαρά ζητήματα για το μέλλον μας.

Η σύμπτωση αυτού του γεγονότος με το άλλο γεγονός ότι κάποιος πολίτης οπλισμένος σκότωσε έναν επίδοξο κακοποιό επίσης οπλισμένο, δεν έχουν διευκρινιστεί ακόμα οι συνθήκες, (αν τον κυνηγούσαν από άλλη απόπειρα ληστείας ή αν μπήκε εκεί για να ληστέψει) υποχρεώνει όλους να ασχοληθούμε γιατί δεν είναι αμελητέο, είναι πολύ σοβαρή εξέλιξη.

Όταν σε ένα τηλεοπτικό πάνελ, όπου ο διάλογος γίνεται με τους κανόνες της τηλεόρασης με όλα τα αρνητικά, ότι δηλαδή και λίγη ένταση στη συζήτηση βοηθάει την τηλεθέαση, για να επιβάλει την άποψή του στους συνομιλητές του ο ένας αρχίζει να πετάει ποτήρια με νερό και στη συνέχεια το γυρίζει στα χαστούκια και στις γροθιές, καταλαβαίνουμε και τη συνέχεια. Όταν δηλαδή δεν είσαι στην τηλεόραση, αλλά τη νύχτα στο μετρό, θα σε δείρουν μέχρι θανάτου και θα λύσεις κοινωνικά προβλήματα όπως τη λαθρομετανάστευση με μπουνιές και με πιστολιές. Και η φυσιολογική εξέλιξη αν κυβερνήσεις, γιατί ήταν εκπρόσωπος Τύπου ενός νόμιμου κόμματος ο Κασιδιάρης, είναι να συλλαμβάνεις όσους έχουν διαφορετική άποψη από σένα και τους έχεις κηρύξει πόλεμο και να τους βασανίζεις στο ΕΑΤ-ΕΣΑ. Αυτό είναι το αντικειμενικό γεγονός και η πολιτική του διάσταση. Δεν σώζεται αυτή η κατάσταση ούτε ακόμα κι αν διαγραφεί σήμερα από το Χρυσή Αυγή ο Κασιδιάρης. Που αν κρίνω από την ανακοίνωση όχι μόνον δεν θα διαγραφεί, αλλά θα τον δικαιολογήσουν κιόλας.

Το άλλο κρούσμα βίας, όπου ένας πολίτης σκοτώνει κάποιον που απειλούσε ή θεώρησε ότι απειλούσε τη ζωή του και εισέβαλε στο σπίτι του, δείχνει ότι έχει σπάσει το κοινωνικό συμβόλαιο μιάς δημοκρατικής κοινωνίας. Το κοινωνικό συμβόλαιο τι λέει, ότι όλοι οι πολίτες εθελοντικά και με βάση νόμους που ψήφισαν οι ίδιοι, παραιτήθηκαν του δικαιώματός τους να χρησιμοποιούν και βία για να υπερασπίσουν τη ζωή και την περιουσία τους και αναθέτουν τη χρήση βίας σε εντεταλμένα όργανα της πολιτείας, την αστυνομία και τη Δικαιοσύνη. Όταν όμως επί σειρά ετών η αστυνομία και η Δικαιοσύνη, τα εντεταλμένα όργανα της πολιτείας αδυνατούν να εκπληρώσουν τους όρους του κοινωνικού συμβολαίου και να σταματήσουν τη βία, τις ληστείες, και τις δολοφονίες, τότε το κοινωνικό συμβόλαιο σπάει και οι πολίτες παίρνουν τη Δικαιοσύνη στα χέρια τους και φρουρούν μόνοι τους την περιουσία και τη ζωή τους. Πάλι με βάση τους νόμους ο κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί ακόμα και με τη βία και τη ζωή του και την περιουσία του και την ασφάλεια της οικογένειάς του. Δεν κάνουμε αξιολόγηση του συγκεκριμένου αλλά ο νόμος περιγράφει με λεπτομέρειες κάτω από ποιες προϋποθέσεις, ένας πολίτης βρίσκεται σε αυτοάμυνα και δεν χρειάζεται να περιμένει την αστυνομία να ασκήσει τη νόμιμη βία.

Το γραπτό δίκαιο σε κάθε περίπτωση, είναι απλώς η εξέλιξη του παραδοσιακού εθιμικού δικαίου. Όταν δεν εφαρμόζεται αποτελεσματικά έχουμε οπισθοδρόμηση σε προηγούμενες μεθόδους απονομής δικαιοσύνης. Από τη Βεντέτα για ανθρωποκτονίες ως την επιβολή αποζημιώσεων στην περίπτωση που το αποδεχθεί το θύμα οποιασδήποτε αδικίας. Υπάρχουν πολλά βιβλία που περιγράφουν τέτοιες διαδικασίες σε παραδοσιακές και πρωτόγονες ή απομονωμένες κοινότητες μέχρι και πριν από λίγες δεκαετίες.



Ας προσγειωθούμε όμως και στην προεκλογική εκστρατεία που διανύουμε. Και τα δύο γεγονότα θα επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα πράγμα απολύτως φυσιολογικό. Η Χρυσή Αυγή, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μπεί στη Βουλή εξαιτίας αυτού του επεισοδίου. Ενδεχομένως υπάρχουν και άλλα νόμιμα μέτρα που μπορεί να λάβει η Δημοκρατία προκειμένου να εμποδίσει ακόμα και την πολιτική δράση του συγκεκριμένου κόμματος αν κριθεί ότι είναι φασιστικό και έχει φασιστική δράση. Όπως μπορεί και να εμποδίσει τη δράση συγκεκριμένων ατόμων. Η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων είναι μια από τις ποινές που επιβάλουν τα δικαστήρια.



Το άλλο κρούσμα βίας είναι διαφορετικό και θα έχει διαφορετικές επιπτώσεις ακόμα και στη νομοθεσία που θα υιοθετηθεί τα επόμενα χρόνια. Δεν μπορεί να αγνοηθεί ούτε από τους πολίτες που επιλέγουν τους βουλευτές, ούτε από τους βουλευτές που φτιάχνουν τους νόμους, ούτε από τα όργανα του κράτους που επιβάλουν με τη βία τους νόμους, ούτε από τα δικαστήρια και τους δικαστές που επιβάλουν τις ποινές.



1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πάντα σοβαρός, μετρημένος και εύστοχος. Αλλά η πρόβλεψη ότι δεν θα μπει η Χ.Α. στη βουλή αγνοεί τα πραγματικά κοινωνικά αντανακλαστικά..