Όταν έχεις γίνει περίγελως των σκύλων, περίμενε να εισπράξεις!

Υποθέτω ότι ο πρωθυπουργός θα αισθάνεται πολύ περήφανος με το επίτευγμά του, να έχει τη γνώμη η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού ότι έκλεισε τη Βουλή για να συγκαλύψει τα σκάνδαλα της κυβέρνησής του και για να απαλλάξει των όποιων ποινικών ευθυνών τους εμπλεκόμενους. Την ίδια στιγμή πάλι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού σημειώνει την αντιδιαμετρικά με τη ΝΔ ορθή στάση που υιοθέτησε ο Χρήστος Βερελής παραιτούμενος από τη θέση του βουλευτή ώστε η Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της χωρίς εμπόδια αφού είναι πλέον απλός πολίτης και βέβαια δεν θα έχει την ευκαιρία η κυβερνητική προπαγάνδα να κάνει συμψηφισμούς.

Από τη μια δηλαδή έχουμε την ηθική υπεροχή ενός πρώην βουλευτή της αντιπολίτευσης κι από την άλλη τον ηθικό ξεπεσμό ενός πρωθυπουργού που ήθελε να είναι άλλος αλλά δεν τα κατάφερε παρά να ταυτιστεί με τους Παυλίδηδες που έχουν μάθει να χρησιμοποιούν το αξίωμα στο οποίο εξελέγησαν για να έχουν ασυλία ακόμα και απέναντι στη Δικαιοσύνη. Το μόνο που μένει πια στον Καραμανλή είναι να τον έχει πάλι υποψήφιο στα Δωδεκάνησα για να ολοκληρωθεί η ταύτιση.

Μέσα σε πεντέμισι χρόνια κατάφερε να κατρακυλήσει από την κορυφή όπου είχε τοποθετήσει τον εαυτό του, στο τελευταίο σκαλοπάτι της ηθικής απαξίωσης καθώς δεν μπορεί πλέον ούτε τα προσχήματα να κρατήσει και όλοι οι πολίτες τους έχουν πάρει χαμπάρι. Στη χειρότερη θέση φυσικά είναι οι νεοδημοκράτες ψηφοφόροι, οι οποίοι είναι έξαλλοι γιατί είχαν πιστέψει μερικοί από αυτούς, τα λόγια τα μεγάλα. Δεν υπάρχουν πια λόγια για να περιγράψουν τον ξεπεσμό και φυσικά το χειρότερο είναι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί πια να κυβερνήσει γιατί κανείς δεν την υπολογίζει.

Δείτε πως της συμπεριφέρονται οι τράπεζες. Εν μέσω κρίσης αυξάνουν τα περιθώρια κέρδους τους εκμεταλλευόμενες δημόσιο αγαθό δηλαδή το δικαίωμα που τους δίνει η κοινωνία να ασκούν πιστωτική δράση με τα χρήματα των καταθετών. Κόβουν τις χρηματοδοτήσεις αδιαφορώντας αν σπρώχνουν πελάτες τους στη χρεοκοπία ή στη συρρίκνωση, παίρνουν τα χρήματα των φορολογούμενων και γδέρνουν τους ίδιους τους χρηματοδότες τους αυξάνοντας τα περιθώρια κέρδους σε σύγκριση ακόμα και με το αυθαίρετο παρελθόν τους.

Αντί δηλαδή να μειώσουν το περιθώριο κέρδους τους το αυξάνουν. Το δικαίωμα όμως τους το δίνει η ίδια η κυβέρνηση η οποία είναι εντελώς αδύναμη να κυβερνήσει και απλώς υπογράφει ότι της ζητήσουν οι τραπεζίτες. Στ0ο 11% έχουν το περιθώριο κέρδους στα καταναλωτικά δάνεια όταν το επιτόκιο της ΕΚΤ είναι στο 1%. Και έχουν αυξήσει το περιθώριο κέρδους σε όλα τα δάνεια και επιχειρηματικά και στεγαστικά. Και το προηγούμενο διάστημα έβγαζαν τρελά κέρδη, αλλά τώρα αποφάσισαν να τα αυξήσουν ακόμα περισσότερο. Ποιος όμως να τους ελέγξει; Η κυβέρνηση δεν μπορεί να ελέγξει ούτε τον Παυλίδη, αλλά επιπλέον κλείνει και τη Βουλή για να μην αναγκαστεί να αθωώσει χωρίς δίκη και άλλους βουλευτές της που έχουν διατελέσει υπουργοί. Οι οποίοι μπορεί να κάνουν και τους δυσαρεστημένους που έχασαν το υπουργιλίκι, αλλά τα σπιτάκια τους τα εξοχικά στον Παρνασσό τα χτίζουν και φυσικά μιλάμε για παλατάκια… όχι για σπιτάκια.

Θα τα βρουν βέβαια μπροστά τους όλα αυτά, όπως βρήκαν μπροστά τους και τον Παυλίδη και τις άλλες υποθέσεις. Γιατί αν είχαν κάνει το αυτονόητο και τον Απρίλιο του 2007, όταν έφτασαν οι καταγγελίες του Μανούση στο μέγαρο Μαξίμου, δεν θα είχαν τώρα τόσα προβλήματα. Η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο, τα δημόσια οικονομικά έχουν ξεφύγει και η κυβέρνηση προπονείται από τώρα να επιτεθεί στην τσέπη όσων εργαζόμαστε στον ιδιωτικό τομέα για να κλείσει τις τρύπες της και να συνεχίσει τις σπατάλες της.

Το χειρότερο όμως είναι ότι και ο ιδιωτικός τομέας έχει προβλήματα και αντιμετωπίζει την ύφεση. Στην οικοδομή που είναι η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας, είχαμε μείωση 31% το πρώτο δίμηνο του 2009 και στη βιομηχανία είχαμε μείωση 7% το πρώτο τρίμηνο του 2009 έναντι 4% το πρώτο τρίμηνο το 2008. Δηλαδή συνεχίζεται η μείωση, αλλά αυξάνεται ο ρυθμός της μείωσης. Και φυσικά δεν είναι ο ίδιος ρυθμός σε όλη την Ελλάδα. Στο Βόρειο Αιγαίο η οικοδομική δραστηριότητα μειώθηκε 58%, στη Δυτική Μακεδονία 56% και στην Πελοπόννησο 50%. Ο μέσος όρος ήταν 31%. Με λίγα λόγια από το 2004 μέχρι σήμερα και προφανώς ως το τέλος της δεύτερης τετραετίας Καραμανλή έχουμε μια χαμένη οκταετία, στην οικονομία, χάσαμε οριστικά πλέον τους αναπτυξιακούς ρυθμούς, κατέρρευσαν τα δημόσια οικονομικά και για να συνέρθουμε θα χρειαστούμε αρκετά χρόνια και προσπάθειες. Πάντως τη δεκαετία την έχουμε χαμένη είναι αλήθεια. Άλλα δέκα χρόνια χαμένα για τη χώρα.