Τρίτη, Οκτωβρίου 16, 2007

Κυνισμός και σκοπιμότητα



Τώρα πρέπει και να χωνέψουμε όσα μας είπε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αλλά και να αρχίσουμε από τώρα τις οικονομίες για να τα βγάλουμε πέρα το χειμώνα με τις αυξήσεις στο πετρέλαιο και στα βασικά είδη διατροφής, αλλά και την ενδεχόμενη αύξηση του ΦΠΑ και τους νέους φόρους για τα ακίνητα.

Ας πάμε και λίγο στις μετρήσεις της κοινής γνώμης μια και χρησιμοποιούνται και για να επηρεάσουν αλλά και για να διορθώσουν οι υποψήφιοι την τακτική τους και τον λόγο τους ώστε να νικήσει ο ένας τον άλλον.

Ένα πράγμα που μου κάνει εντύπωση, είναι ότι η εικόνα που έχει η πλειοψηφία για τον Παπανδρέου είναι ότι είναι ειλικρινής, ότι πιστεύει αυτά που λέει, είναι πιο προσιτός, είναι πιο καλό παιδί με δικά μου λόγια. Ο Βενιζέλος επίσης αναγνωρίζεται ότι έχει προσόντα, είναι καλός ομιλητής, έχει επιχειρήματα και το σημαντικότερο, έχει την προσωπικότητα που θα τον έκανε καλύτερο αντίπαλο του Καραμανλή. Επίσης του αναγνωρίζεται ότι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει τον Καραμανλή.

Δηλαδή βλέπουμε ότι και στο επίπεδο των απλών πολιτών η σκοπιμότητα είναι σημαντικό προσόν για την επιλογή του πολιτικού αρχηγού. Δεν ξέρω αν θα φτάσουνε στις κάλπες οι πιο ρομαντικοί που θα διαλέξουν τον καλύτερο άνθρωπο ή τον πιο αποτελεσματικό. Ούτε είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι έχουν την πρόθεση να ψηφίσουν τον Γιώργο παπανδρέου το βλέπουν έτσι ρομαντικά ότι εγώ προτιμώ να είναι καλός άνθρωπος ο επίδοξος πρωθυπουργός και όχι να είναι πιο αδίστακτος από τον άλλον. Και ο Καραμανλής έχει δείξει για παράδειγμα ότι μπορεί να υποσχεθεί τα πάντα σε όλους για να κερδίσει τις εκλογές του 2004, ή ότι τη δεύτερη τετραετία μπορεί να μην υποσχεθεί ούτε καν όσα υποσχόταν το 2004 γιατί οι μετρήσεις και ο αντίπαλος δεν τον υποχρεώνουν, ή ότι η χώρα αντιμετωπίζει οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών για να συσπειρώσει τον κόσμο του…

3 σχόλια:

Georgios είπε...

Καλησπέρα Αντώνη.

Δεν έχω λόγια πλέον για να περιγράψω τι αισθάνομαι για τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ και αναγκαστικά θα καταφύγω στην λαϊκή σοφία.

Η πολιτική του κ.Γ. Παπανδρεού τα 3 προηγούμενα χρονιά ήταν η εξής .
«Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάν' οι κότες»

Και για τα αποτελέσματα των εκλογών που δεν μπορούν να τα εξηγήσουν λόγω της αδιέξοδης, νωθρής και απολίτικης στάσης τους στα καθημερινά προβλήματα,

«Γλυκός ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή.»

Για τον Βενιζέλο, αύριο.

Γιωργος Σακελλιων είπε...

Αγαπητέ Αντώνη,

Με πρόλαβε ο georgios με τη σαφήνεια που μόνο οι λαϊκές παροιμίες μπορούν να προσδώσουν.
Έχεις δίκιο σχετικά με τις δημοσκοπήσεις.
Όμως οι επιλογές σε αυτή τη φάση δεν είναι Μανιχαϊστικές με άσπρο-μαύρο, καλούς-κακούς, καραμανλήδες-αντικαραμανλήδες.
Σε μια συνολική σύγχιση (αποτέλεσμα της ήττας και της απουσίας πολιτικού και οργανωτικού "νεύρου" στο ΠΑΣΟΚ) έχουμε χάσει το ζητούμενο. Και αυτό είναι:
Ο ΓΑΠ πήρε ένα κόμμα με την εντολή "άλλαξέ τα όλα" και "κάνε ότι θες", δεν τον εμπόδισε και δεν τον υπονόμευσε κανείς, έκανε λάθη ή στάθηκε άτολμος (το παραδέχεται ο ίδιος) με αποτέλεσμα το κόμμα να χάσει πανηγυρικά.
Σήμερα λέει πως κατάλαβε τα λάθη του και ζητάει μια δεύτερη ευκαιρία, υποσχόμενος πως όσα δεν έκανε ή έκανε λάθος, με απόλυτη ελευθερία κινήσεων, θα τα διορθώσει τώρα που θα είναι και περιορισμένος από μια εκφρασμένη πλέον άλλη άποψη.
Από την άλλη ο ΒΒ λέει πως ο κόσμος, το ΠΑΣΟΚ, η Ελλάδα, δεν μπορούν να περιμένουν τη δεύτερη ευκαιρία στον ΓΑΠ και πάμε για τις αλλάγές τώρα. Με την προστιθέμενη αξία της -ήδη αναγνωρισμένης από τις δημοσκοπήσεις- καλύτερης προοπτικής νίκης από την αποδεδειγμένα ανύπαρκτη του ΓΑΠ.

Τα υπόλοιπα περί καλών, γλυκών και προσηνών παιδιών, αφορούν ανθρώπους που προτοεισέρχονται στην πολιτική και δεν έχουν "ιστορία". Ο ΓΑΠ έχει ιστορία και ως στέλεχος και ως Πρόεδρος. Αν το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ότι είναι καλό παιδί, τότε κι εδώ ο λαός έχει απαντήσει
"Οι κακοί είναι στη φυλακή".

Unknown είπε...

Χωριό που φαίνεται... κολαούζο δεν θέλει, λέει μιά άλλη παροιμία. Δυστυχώς, οι δυστυχείς φίλοι του ΠΑΣΟΚ που παραμυθιάζονται από τους άλλους και αυτοπαραμυθιάζονται οι ίδιοι οτι θα αποφασίσουν ποιός θα είναι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και θα πάνε να ψηφίσουν στις 11 Νοεμβρίου, είναι θύματα, κανείς δεν λαμβάνει υπόψιν τη γνώμη τους ούτε και οι ίδιοι οι υποψήφιοι αρχηγοί. Απλώς κι αυτοί βρέθηκαν μπλεγμένοι σε μιά διαδικασία στην οποία δεν πιστεύουν και έχουν σκοπό να την καταργήσουν στο επόμενο τακτικό συνέδριο τον Φεβρουάριο. Ιδίως αν αρχηγός αναδειχθεί ο ... άλλος.
Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει. Δηλαδή η πολιτική του ΠΑΣΟΚ που θα έπρεπε να μιλάει καθαρά στα δύο τρίτα της κοινωνίας, οι οποίοι είναι φτωχοί, είναι ανύπαρκτη. Τί να την κάνω λοιπόν την καταλληλότητα του πρωθυπουργίσιμου, αν δεν ξέρει να σταυρώσει μιά κουβέντα καθαρή για τα 2/3 των Ελλήνων. Και ούτε ο παπανδρέου, ούτε ο Βενιζέλος ούτε ο Σκανδαλίδης σταυρώσανε μιά κουβέντα. Δεν είναι αυτονόητη η κουβέντα, όταν το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 1% των αγαθών; Όταν στην Ελλάδα το 50% δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του σε βασικά αγαθά; Όταν το 60% φοβάται οτι αύριο θα ξυπνήσει μέσα στη φτώχεια; και όταν το 21% (στα χαρτιά γιατί στην πραγματικότητα είναι μεγαλύτερο) ζεί με λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα; Μόλις δώ μπροστά μου έναν υποψήφιο αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, ή έναν βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, ή ένα μέλος του Εθνικού συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, λέω αυθόρμητα... "Νά ένα αριστερό στέλεχος που μιλάει για λογαριασμό των φτωχών"; Ή λέω να ένα βολεμένο λαμόγιο που θέλει να συνεχίσει στην πλάτη μου ότι έκανε ως τώρα; Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας; Δείξτε μου έναν...Εκτός αν είναι ο ... Αντώνης ο Καράς!