Πέμπτη, Μαΐου 09, 2013

Το μοντέλο ανάπτυξης της Ευρώπης είναι λάθος. Η κερδοσκοπία πίσω από την πώληση του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος




Λένε πολλοί τώρα τελευταία, ότι η ένταξη της Κύπρου
Πριν την ένταξή της στη ζώνη του ευρώ, η Κύπρος θα έπρεπε να είχε αναλογιστεί ότι η οικονομία της που βασίζεται στους τραπεζικούς και τουριστικούς τομείς δεν είχε τίποτα κοινό με το υπόλοιπο της ευρωπαϊκής οικονομίας. Θα έπρεπε επίσης να αναγνωριστεί ότι εάν η οικονομία της λάμβανε ένα μεγάλο αρνητικό εξωτερικό σοκ, η Κύπρος δεν θα μπορούσε να επωφεληθεί από δημοσιονομικές μεταβιβάσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή από χαμηλά επιτόκια από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η Κύπρος τώρα πληρώνει ένα πολύ υψηλό τίμημα για αυτό το λάθος, καθώς η οικονομία της είναι πιθανό να συρρικνωθεί κατά τουλάχιστον 25 τοις εκατό κατά το επόμενο έτος.

Επιτρέποντας στις άναρχες τράπεζες της να αυξηθούν τόσο πολύ σε όγκο ήταν ένα λάθος.
στο ευρώ ήταν ένα τραγικό λάθος.

Αποδείχτηκε μέγα λάθος ότι το ‘ελαφρύ’ ρυθμιστικό πλαίσιο επέτρεψε στο μέγεθος του κυπριακού τραπεζικού συστήματος να αυξηθεί σε πάνω από επτά φορές το μέγεθος της κυπριακής οικονομίας, κυρίως λόγω της μεγάλης ρωσικής εισροής καταθέσεων. Ωστόσο, είναι παράλογο ότι οι τραπεζικές ρυθμιστικές αρχές επέτρεψαν στις κυπριακές τράπεζες να αγοράσουν ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου ύψους 150 τοις εκατό του μεγέθους του ΑΕΠ. Αυτός ο συνδυασμός ήταν μια οικονομική ωρολογιακή βόμβα - και αυτό συνέβη όταν η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά προχώρησε σε μερική στάση πληρωμών για τα ομόλογά της το 2012. Το αποτέλεσμα ήταν μια ζημιά των τραπεζών κοντά στα € 10 δισ. ευρώ, ή το 60 τοις εκατό του ΑΕΠ της Κύπρου.
Η Κύπρος δεν είναι όμως η μοναδική χώρα της ευρωζώνης η οποία είχε υιοθετήσει αυτό το μοντέλο ανάπτυξης και φυσικά  η ευρωζώνη, δεν θεώρησε αυτό το μοντέλο ασύμβατο με το μοντέλο που ακολουθεί ο πυρήνας των Βόρειων χωρών. Για την ακρίβεια το πρόβαλαν ως μοντέλο προς μίμησιν και οι χώρες του πυρήνα, κάνουν βήματα για να μοιάσουν με το κυπριακό, το Λουξεμβουργιανό και το Μαλτέζικο μοντέλο. Η Ολλανδία έχει δημιουργήσει ζώνες ελεύθερων συναλλαγών, η ιρλανδία το ίδιο εδώ και πολλά χρόνια, Η ίδια η Γερμανία, αναγνωρίζει στις τράπεζες που έχουν την έδρα τους στο εσωτερικό της να αναπτύσσουν εξωχώριες δραστηριότητες, να δημιουργούν εταιρίες σε προορισμούς εχεμύθειας για να κρατούν στοιχεία του ενεργητικού τους εκτός προϋπολογισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Ντόϊτσε Μπάνκ η οποία έχει συνολική έκθεση σε παράγωγα σχεδόν 59 τρισεκατομμύρια ευρώ, όταν το ΑΕΠ της Γερμανίας είναι μόλις 2,7 τρισεκατομμύρια ευρώ. Με άλλα λόγια η Γερμανία δεν είναι σε θέση να διασώσει τη Ντόϊτσε Μπάνκ αν χρειαστεί διάσωση.

Δεν είναι επομένως μη βιώσιμο το μοντέλο ανάπτυξης της Κύπρου, γιατί δεν είναι μοντέλο ανάπτυξης της Κύπρου, αλλά της ευρωζώνης, της Γερμανίας και του παγκοσμιοποιημένου υπεράκτιου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού. Και ο Πισαρίδης ρώτησε μια μέρα, σε τι είναι διαφορετικό το κυπριακό μοντέλο ανάπτυξης, από το ευρωπαϊκό ή το αμερικάνικο ή το αγγλοσαξωνικό, ή της Ολλανδίας ή της Αυστρίας, αλλά απάντηση δεν πήρε. Ούτε και πρόκειται να λάβει, γιατί η αυτονόητη απάντηση, είναι ότι δεν υπάρχουν διαφορές.

Σε τίποτα η Κύπρος δεν είναι μοναδική, ούτε φυσικά στο να είναι ο τραπεζικός της τομέας 8 φορές μεγαλύτερος από το ΑΕΠ της χώρας. Αντιθέτως και άλλες δύο χώρες μέλη της ευρωζώνης έχουν το ίδιο μέγεθος, αλλά και οι άλλες χώρες προσπαθούν να τις φτάσουν. Τα κέρδη είναι τεράστια και η απληστία απύθμενη. Η μόχλευση 40 προς 1 από τις τράπεζες είναι στόχος για να τον πετύχουν όλες οι τράπεζες, όπως είναι οι τράπεζες της Βρετανίας. Αυτό σημαίνει ότι δανείζουν αέρα και εισπράττουν τόκους για αέρα κοπανιστό.

Εδώ απλώς πρόκειται για την εφαρμογή κτηνώδους κρατικής ισχύος, πάνω σε αδύναμες πολιτικά χώρες, οι οποίες δεν μπορούν να αμυνθούν. Πρόκειται για ζούγκλα.

Θετική η πώληση του μεριδίου της Χόχτιφ στους Καναδούς έσπευσε να δηλώσει ο Χατζηδάκης. Πως φαίνεται από μακριά ο άνθρωπος που δεν έχει στρατηγική και σχέδιο για τη χώρα. Για να είναι θετική πρέπει να εντάσσεται σε ένα σχέδιο ανάπτυξης για τη χώρα. Για να είναι θετική εξέλιξη, πρέπει να την έχει επιδιώξει και να έχει δουλέψει γι αυτήν. Αντιθέτως η ελληνική κυβέρνηση, δούλευε ως τώρα στην κατεύθυνση των Κινέζων και μάλιστα η ανακοίνωση έγινε καθ οδόν. Αντί όμως για τους Κινέζους η κυβέρνηση βρίσκεται με συνομιλητές που δεν είχε επιδιώξει, δηλαδή με τους καναδούς. Η εξέλιξη θυμίζει την πορεία του ΟΤΕ, όπου η τότε κυβέρνηση και ο Αλογοσκούφης πούλησαν τον ΟΤΕ χωρίς κανένα αναπτυξιακό σχέδιο και πήγε και το αγόρασε από το χρηματιστήριο ο Βγενόπουλος της Μαρφίν. Ο Οποίος στη συνέχεια το μεταπώλησε στη Ντόϊτσε Τέλεκομ βγάζοντας χέρι μεχέρι κέρδος, για το οποίο δεν δούλεψε ποτέ. Και μόνον τότε ξύπνησε ο Αλογοσκούφης και πέρασε ειδικό νόμο από τη Βουλή, ώστε να πουλήσει το μάνατζμεντ έναντι 700 εκατομμυρίων ευρώ. Σαφέστατη παραβίαση των κανόνων της αγοράς και της νομιμότητας αλλιώς δεν θα χρειαζόταν νόμος. Απλώς ο Βγενόπουλος τότε δεν κοντράρισε, γιατί απλούστατα του επέτρεψαν να κρατήσει το κέρδος.

Κι αυτό έγινε γιατί βιαζόταν να πουλήσει και να καταγράψει κέρδη. Αν μπορούσε να κρατήσει πέντε χρόνια τις μετοχές της πλειοψηφίας χωρίς να πουλήσει, κανείς δεν θα του έλεγε τίποτα. Όπως και δεν του είχε πεί κανείς τίποτα όσο καιρό κράτησε τις μετοχές.

Το ίδιο γίνεται και τώρα. Χωρίς αναπτυξιακό πρόγραμμα, η κυβέρνηση βρίσκεται να έχει υποχρεωτικούς συνομιλητές του Καναδούς, οι οποίοι δεν κάνουν τίποτα άλλο, παρά να επενδύουν για να πουλήσουν. Συνταξιοδοτικά ταμεία είναι, όχι κατασκευαστές και δημιουργοί αεροδρομίων όπως η Χόχτιφ. Δεν έχουν σκοπό να αλλάξουν επάγγελμα. Απλώς κερδοσκοπούν νομίμως.  





Δεν υπάρχουν σχόλια: