Μετά από έναν χρόνο, θα μπορούν να μας διώξουν και από το ευρώ. Το χρέος για να γίνει βιώσιμο χρειάζεται νέο βαθύ κούρεμα

Η λέξη ανάπτυξη προφανώς θα γίνει η καραμέλα της προεκλογικής περιόδου στην Ελλάδα. Γι αυτό εγκαίρως και πριν να μπλέξουμε σε κομματικά συμφέροντα πρέπει να έχουμε υπόψη μας μερικά πράγματα. Ανάπτυξη με λόγια δεν υπάρχει. Και κανείς δεν συζητάει κανένα αναπτυξιακό πρόγραμμα αν δεν έχει τερματιστεί η πιθανότητα χρεοκοπίας της χώρας συνοδευόμενη ή όχι από υποχρεωτική έξοδο από το ευρώ. Ασχέτως αν το νόμισμα της χώρας θα είναι το ευρώ ή η δραχμή, η πιθανότητα χρεοκοπίας πρέπει να έχει προηγουμένως τερματιστεί.
Η αναμενόμενη ολοκλήρωση της διαδικασίας του PSI βαδίζει σύμφωνα με το πρόγραμμα και μερικοί θριαμβολογούν, αλλά κακώς το κάνουν γιατί πριν από τις εκλογές θα έχουν προσγειωθεί στην πραγματικότητα επομένως σκάβουν το λάκκο στον οποίο πολύ σύντομα θα πέσουν μέσα όπως και τις προηγούμενες φορές με τις θριαμβολογίες τους και με τα απαράδεκτα χειροκροτήματα του ενός προς τον άλλον στο υπουργικό συμβούλιο. Αντιθέτως τα δύσκολα τώρα αρχίζουν. Το χρέος αυξήθηκε κατά 25 δισεκατομμύρια ευρώ παρά το κούρεμα, τα δικαστήρια θα αρχίσουν σύντομα και αν όλες οι αποφάσεις είναι υπέρ της Ελλάδας το χρέος δεν θα αυξηθεί περισσότερο. Τα νέα μέτρα πρέπει να ληφθούν το αργότερο τον Ιούνιο.

Συνυπολογίζοντας τα προγραμματισμένα μέτρα νέας λιτότητας, τις νέες απαιτήσεις της τρόϊκας για μέτρα ισοδύναμα με κάθε αποτυχία του προγράμματος, την συνεχιζόμενη ύφεση για Πέμπτη συνεχή χρονιά με ρυθμούς -7% και την αυξανόμενη ανεργία που ξεπερνά το 21%, τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι έρχονται κι άλλα δάνεια προς την Ελλάδα τα οποία δεν έχει αποφασίσει ακόμα κανείς, ούτε και θέλει να προγραμματίσει κανείς. Καμιά χώρα της ευρωζώνης δεν έχει φροντίσει να λάβει οποιαδήποτε τέτοια νέα απόφαση. Σε αυτές τις συνθήκες μάλλον οι συνεχιζόμενες δηλώσεις Ελλήνων πολιτικών για μείωση του χρέους μοιάζουν με αστείο σε όσους το ακούν στο εξωτερικό και γι αυτούς είναι μόνον αριθμοί. Γι αυτούς το χρέος απλώς αυξάνεται. Εντός Ελλάδος κάθε αριθμός που αυξάνεται, είτε αφορά άνεργους, είτε ύφεση, πληρώνεται με αίμα ιδρώτα, φτώχεια και εξαθλίωση. Κάθε επιχείρηση που κλείνει χειροτερεύει τα πράγματα. Και τα τελευταία 2,5 χρόνια ούτε μία πρόβλεψη της Ελλάδας της ΕΕ ή του ΔΝΤ δεν επαληθεύτηκε. Όλες διαψεύστηκαν παταγωδώς. Τα απλά μαθηματικά λένε λοιπόν ότι το 2020 το χρέος θα είναι πάνω από 160% του ΑΕΠ αν φρενάρει η ύφεση, αλλιώς θα ξεπερνά και το 170% του ΑΕΠ. Η απόφαση για απελευθέρωση του νέου δανείου με δόσεις, σημαίνει ότι αμέσως μετά τις εκλογές, η Ελλάδα θα ψάχνει αγωνιωδώς νέα δάνεια για να μην κάνει στάση πληρωμών. Επομένως είναι η κατάλληλη στιγμή για να εκβιαστεί άγρια η νέα ελληνική κυβέρνηση.
Αν η ΕΕ βρισκόταν σε μήκος κύματος αλληλεγγύης με την ελληνική κυβέρνηση, θα αναλάμβανε χωρίς συζήτηση να καλύψει τις άμεσες ανάγκες πληρωμών της κυβέρνησης από το πακέτο των 130 δισεκατομμυρίων ευρώ και θα άφηνε την απόφαση για αύξηση του συνολικού ποσού για το μέλλον. Στο μέλλον σίγουρα πρέπει να το αυξήσει και μόνο από το γεγονός ότι το ΔΝΤ δεν προτίθεται να συμμετέχει με το ένα τρίτο του συνολικού ποσού όπως στο παρελθόν. Άρα εξαιτίας αυτού του λόγου θα υπάρξει και νέο δάνειο. Η ΕΕ όμως δεν δείχνει σημάδια να μετατρέψει την τιμωρία της Ελλάδας σε αλληλεγγύη προς την Ελλάδα και πάντως όχι πριν από τις γερμανικές εκλογές. Οι γαλλικές εκλογές, αν εκλεγεί ο Ολάντ ίσως να βοηθήσουν αλλά προφανώς η Γαλλία έχει να διαπραγματευθεί καλύτερους όρους για τον εαυτό της με τη Γερμανία επομένως θα τεθεί το ζήτημα της Ελλάδας, αλλά στη διαπραγμάτευση το Παρίσι θα προτιμήσει να κρατήσει για τον εαυτό του ότι μπορεί περισσότερο κι όχι να κόψει από τη Γαλλία για να το προσφέρει στην Ελλάδα. Οι χώρες έχουν συμφέροντα, όχι αισθήματα.
Η Ελλάδα και όσοι σκέπτονται γι αυτήν, δηλαδή η ΝΔ που σχεδιάζει να κυβερνήσει, δεν έχει άλλο σχέδιο, παρά να κερδίσει λίγο χρόνο ακόμα ως τη στιγμή που το πρόβλημα της Ευρώπης δεν θα κρύβεται πιά και θα έχει αγκαλιάσει εκτός της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, την Ισπανία, την Ιταλία και τη Γαλλία. Ποιος έχει εγγυηθεί όμως στον Αντώνη Σαμαρά ότι η Ελλάδα θα δανειοδοτείται διαρκώς μέχρι τις γερμανικές εκλογές ή ότι η Ελλάδα δεν θα έχει εξεγερθεί μέσα στα επόμενα δύο χρόνια;
Το γεγονός ότι τα νέα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου με την εγγύηση του EFSF και να διέπονται από αγγλικό δίκαιο διαπραγματεύονται κάτω από 20 λεπτά ανά ευρώ, σημαίνει ότι οι κάτοχοι προεξοφλούν ότι δεν μπορούν να πληρωθούν και ότι θα κουρευτούν σε μεγάλο ποσοστό. Κανένας ιδιώτης δεν θα ζημιωθεί από δώ και πέρα εκτός από το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και τις χώρες της ευρωζώνης. Επομένως μόνον οι χώρες της ευρωζώνης. Υπάρχει λοιπόν κίνητρο από τις αγορές να πιέσουν για να δούν τις αντοχές της ΕΕ. Για την επόμενη δεκαετία η Ελλάδα δεν θα έχει βγεί στις αγορές. Επομένως το ελληνικό δημόσιο χρέος θα βαρύνει όλο και περισσότερο τις χώρες της ευρωζώνης. Αυτός είναι ο λόγος που ο Σόϊμπλε ήδη άρχισε να συζητάει ανοιχτά όπως δήλωσε ο ίδιος με την ελληνική κυβέρνηση το αν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να εγκαταλείψει το ευρώ ή όχι. Αυτό είναι ένα θέμα που μπορεί ακόμα να διαπραγματευθεί η Ελλάδα. Δηλαδή ποιο θα είναι το ύψος του κουρέματος του χρέους εκ μέρους της ευρωζώνης, ως αντάλλαγμα για την εθελοντική απόφαση της Ελλάδας να εγκαταλείψει την ΕΕ και το ευρώ.
Μετά από έναν χρόνο, οι δυνατότητες διαπραγμάτευσης θα έχουν μειωθεί και στο τέλος του 2013 απλώς δεν θα υπάρχουν γιατί θα έχει λεηλατηθεί όλη η ιδιωτική περιουσία του δημοσίου θα έχει μειωθεί κατά 50% τουλάχιστον η αξία της ιδιωτικής περιουσίας και μια δοτή κυβέρνηση που θα έχει πεί μόνον ΝΑΙ μέχρι τότε στην ΕΕ απλώς θα κληθεί να υπογράψει. Η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος.



Αυτά τα ζητήματα πρέπει να συζητηθούν ανοιχτά στην προεκλογική περίοδο και το κάθε κόμμα να έχει τοποθετηθεί γιατί αλλιώς έχει κρυφή ατζέντα και σκοπό να κοροϊδέψει τους πολίτες για να αποσπάσει την ψήφο τους με ψεύτικες υποσχέσεις. Όπως το «λεφτά υπάρχουν» αποσκοπούσε να αποσπάσει την ψήφο των πολιτών και μετά τις εκλογές για να δικαιολογηθεί το προεκλογικό ψέμα ότι δεν θα χρειαστεί ούτε πάγωμα μισθών για 10 χρόνια, ούτε κόψιμο της σπατάλης οδήγησε στη μεθόδευση διόγκωσης του ελλείμματος για να πούν ότι δεν ξέραμε, δεν περιμέναμε τέτοιο έλλειμμα. Έτσι και τώρα όποιος λέει ότι με το κούρεμα μειώθηκε το χρέος λέει ψέματα. Ακόμα και σε ετήσια βάση η μείωση είναι μόνον 8% ενώ μέχρι να εκταμιευθεί το δάνειο, θα έχει αυξηθεί το χρέος στο 155% του ΑΕΠ. Πρέπει λοιπόν να πούν καθαρά τι έχουν στο νού τους να κάνουν και για να αποφύγουμε την έξοδο από το ευρώ και για να επιστρέψει η ανάπτυξη και για να μειωθεί η ανεργία και για να γίνει βιώσιμο το χρέος και για να προστατευθεί η περιουσία του δημοσίου και η ιδιωτική περιουσία.