Πέμπτη, Φεβρουαρίου 16, 2012

Το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών να δώσει την απάντηση στον Σόϊμπλε


Ακόμα κι αν πρόκειται για μπλόφα, το σενάριο να υποχρεώσουν οι άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες την Ελλάδα να αποχωρήσει από το ευρώ παρά τη θέλησή της, είναι στο τραπέζι. Άλλωστε για να πιάσει η μπλόφα, πρέπει να είναι πειστική και να μην μπορεί να προβλέψει με σιγουριά όποιος υφίσταται την πίεση, αν μπλοφάρουν ή αν το επιδιώκουν πραγματικά. Άλλωστε πολλές μπλόφες δεν πιάνουν. Όποιος όμως υφίσταται την πίεση της μπλόφας πρέπει να την αντιμετωπίσει πραγματικά, σαν να είναι αληθινό το χειρότερο σενάριο, δηλαδή να το επιδιώκουν πραγματικά, ιδίως αν έχει μείνει ταπί, όπως σήμερα η Ελλάδα. Δεν έχει τίποτα να χάσει. Δεν έχει νόημα η Ελλάδα να πάει πάσο, χωρίς να δεί τα χαρτιά τους.
Από την άποψη αυτή, δεν υπάρχει μπλόφα για την Ελλάδα. Έχουμε βάλει ως τώρα όλα τα λεφτά μας στο τραπέζι, όλη μας την περιουσία, δημόσια και ιδιωτική ακόμα και το προϊόν της εργασίας μας τα επόμενα 30 χρόνια. Είναι η ώρα να δούμε και τα δικά τους χαρτιά. Η Ελλάδα δεν μπορεί να εκβιαστεί, εκτός από ένα δύο πρόσωπα που ίσως να επιθυμούν να μείνουν στην ιστορία ως οι πρωθυπουργοί που κήρυξαν επίσημα χρεοκοπία της χώρας. Το 1932, μοιράστηκαν την τιμή ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Παναγής Τσαλδάρης. Για τον Βενιζέλο ήταν μια μαύρη παρένθεση η οποία δεν αμαύρωσε τα προηγούμενα κατορθώματά του. Ο Παναγής Τσαλδάρης δεν κατάφερε τίποτα καλύτερο στην πολιτική του σταδιοδρομία κι έτσι η ιστορία αγνοεί το όνομά του. Μετά από λίγο έπαψε να είναι και πρωθυπουργός και τον διαδέχθηκε η δικτατορία του Μεταξά. Ποιος από τους σημερινούς πολιτικούς αρχηγούς ζηλεύει τη δόξα του Τσαλδάρη και την ανύπαρκτη ιστορική του θέση;

Η Γερμανία και μερικοί άλλοι ηγέτες εμφανίζονται έτοιμοι να διώξουν την Ελλάδα από το ευρώ και να την υποχρεώσουν σε πτώχευση αν δεν παραδώσει τα πάντα. Είναι καιρός να δούμε τα χαρτιά τους. Ακόμα κι αν υπήρχε τρόπος να αποσπάσουν δηλώσεις εξευτελισμού από τους πολιτικούς αρχηγούς αυτής της Βουλής, η επόμενη Βουλή μπορεί να ανατρέψει όλες τις αποφάσεις της προηγούμενης Βουλής σύμφωνα με το Σύνταγμα. Επίσης κατά το διεθνές και κατά το κοινοτικό δίκαιο, μπορεί να διαπραγματευθεί την ανατροπή όλων των αποφάσεων που έχουν ληφθεί, με τις ίδιες διαδικασίες που προβλέπονται. Με άλλες αποφάσεις του Γιούρογκρουπ και της Συνόδου Κορυφής. Αφού ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και η Γερμανία έχει χάσει την υπομονή της με τους Έλληνες πολιτικούς και με την Ελλάδα που δεν μπορεί να υλοποιήσει τους στόχους που της επιβάλλονται, τι ακριβώς συζητάμε; Μπορούν με παρακάλια να αλλάξουν άποψη; Αφού έχουν δημιουργήσει αναχώματα για την κρίση και οι αγορές το έχουν προεξοφλήσει, τι περιμένουμε; Αν η διάσωση της Ελλάδας δεν αξίζει τον κόπο, τι συζητάμε;

Ειλικρινά, δεν είναι σοβαρή η συζήτηση που γίνεται στην Ελλάδα και πρέπει ένας από τους πολιτικούς αρχηγούς, κατά προτίμηση ο Αντώνης Σαμαράς που έχει το μοναδικό κάπως συγκροτημένο κόμμα να ξεκινήσει μια περιοδεία, στις ΗΠΑ, στο Βερολίνο, στο Παρίσι, στο Λονδίνο και στις άλλες πρωτεύουσες και να θέσει τα πράγματα ωμά και όπως είναι.

Το πρόγραμμα που κατόπιν εκβιασμού ψήφισε η ελληνική Βουλή, δεν είναι βιώσιμο και σε λίγους μήνες θα καταρρεύσει. Εκτός κι αν περιληφθεί ένα σημαντικό αναπτυξιακό πρόγραμμα που θα είναι τόσο ισχυρό ώστε να ανακόψει την ύφεση και η Ελλάδα με νέες άμεσες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις να επιστρέψει σύντομα στα μεγέθη του 2008 και το χρέος της στο 60% ώστε να είναι άμεσα διαχειρίσιμο. Δεν έχουν νόημα πιά οι εκβιασμοί. Ούτε υπάρχουν μπλόφες. Δείξτε μας τα χαρτιά σας. Αν θέλετε να διατηρηθεί η Ευρώπη όπως τη γνωρίζουμε τα τελευταία 50 χρόνια, έχει καλώς. Ας αναδιαρθρώσουμε το χρέος στα επίπεδα που έχουμε συμφωνήσει στο Μάαστριχτ, κι ας προβλέψουμε ένα πρόγραμμα πανευρωπαϊκό ώστε η Ελλάδα να συγκλίνει με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες του Βορρά. Δεν είναι τόσο δύσκολο αν υπάρχει πολιτική βούληση, η κάθε μεγάλη ευρωπαϊκή πολυεθνική να δημιουργήσει και από μια παραγωγική μονάδα στην Ελλάδα δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας, νέα εισοδήματα και νέο ΑΕΠ μαζί με νέους φόρους. Αν δεν υπάρχει πολιτική βούληση να διατηρήσουμε την Ευρώπη έτσι όπως την ξέρουμε τα τελευταία 50 χρόνια, και οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις προτιμούν να χτίσουν τα νέα τους εργοστάσια στην Κίνα ή στο Βιετνάμ όπου τα μεροκάματα είναι πολύ φθηνότερα, εμείς δεν μπορούμε να σας επιβάλουμε με τη βία το αντίθετο. Είμαστε μια μικρή χώρα και θα ζήσουμε με τις δικές μας δυνάμεις, όπως μπορούμε καλύτερα και στο πλαίσιο που η γεωγραφία μας επιβάλει γιατί η γεωγραφία μας δεν μπορεί να αλλάξει. Το διεθνές περιβάλλον μας είναι δεδομένο και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε. Αν το Βερολίνο έχει αποφασίσει να αλλάξει τα δεδομένα 60 χρόνια επιμελούς και βασανιστικής πολιτικής όλων των ευρωπαϊκών κρατών και των συμμάχων του Β’ παγκόσμιου πολέμου, όπως έχουν εξελιχθεί τα τελευταία 60 χρόνια, η Ελλάδα μόνη της δεν μπορεί να το εμποδίσει. Απαιτώντας έναν δημοσιονομικό επίτροπο και έναν δεσμευμένο λογαριασμό για την Ελλάδα, το Βερολίνο έχει υπερβεί κάθε όριο που δικαιούται κατά το διεθνές δίκαιο, κατά την κοινοτική νομοθεσία, κατά το εσωτερικό δίκαιο της Γερμανίας και κατά το εσωτερικό δίκαιο της Ελλάδας. Είναι ένα θέμα που μπορεί να συζητηθεί πλέον στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και όχι πιά στο εσωτερικό της ΕΕ, ή της Κομισιόν, της ΕΚΤ ή του ΔΝΤ. Το Βερολίνο, επιμένοντας σε μια πολιτική που ξεφεύγει από κάθε απόφαση διεθνούς συνεργασίας, ακόμα και από τις αποφάσεις του G-20 πρέπει επιτέλους να έρθει αντιμέτωπο με τις επιπτώσεις των πολιτικών του επιλογών. Ότι ισχύει για τον Σαμαρά, ισχύει φυσικά σε μικρότερο βαθμό και για τον Παπαδήμο, που έχει ορκιστεί να είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας και όχι τραπεζίτης ή μεσάζων ανάμεσα σε τραπεζίτες και Έλληνες ή ανάμεσα σε ευρωπαίους και Έλληνες πολιτικούς. Για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν λέω περισσότερα, αλλά μπορεί ασφαλώς να συγκαλέσει σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών και να τους θέσει, ενώπιον αυτών των ευθυνών τους και να καταλήξουν από κοινού σε αποφάσεις που θα δεσμεύουν όλους. Αν αυτή είναι η δέσμευση του πολιτικού συστήματος που γυρεύει ο Σόϊμπλε, ασφαλώς και πρέπει να ακούσει την απάντηση. Την ίδια απάντηση πρέπει να ακούσουμε και όλοι οι πολίτες που σε λίγο θα πάμε στις κάλπες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: