Τρίτη, Αυγούστου 18, 2009

Κάνουν το κουνέλι για τις Εβδομήντα μία πληρωμές!

(Σαρλίζ)
Τι είναι χειρότερο για τον πολίτη που κάθεται και σκέφτεται πως θα καταφέρει να τα φέρει βόλτα ετούτο το χειμώνα; Γιατί ένας οικογενειάρχης, από τώρα σκέφτεται τα έξοδα. Από τα δίδακτρα που πρέπει να πληρώσει για τα παιδιά του, το στεγαστικό δάνειο, ή το κρασί που πρέπει να βάλει στο βαρέλι για να βγάλει τη χρονιά ο αγρότης. Να ακούει το σήριαλ περί της έκδοσης του Χριστοφοράκου ή τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν φτάσει οι ακάλυπτες επιταγές; Το ένα δείχνει πως εύκολα ασχολούμαστε με κάτι που δεν έχει σημασία, αλλά ξεχνάμε αυτό που έχει σημασία. Σημασία έχει ότι ο Χριστοφοράκος αλλά και άλλοι 2-3 Γερμανοί πολίτες καταδικάστηκαν στη Γερμανία μετά την ομολογία τους ότι λάδωναν τα ελληνικά πολιτικά κόμματα από το 2004 ως το 2009. Το να έρθει στην Ελλάδα και να δικαστεί για τις 3 πληρωμές από τις 71 είναι λεπτομέρεια και υποσύνολο της υπόθεσης.

Προφανέστατα και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση δεν έχουν καμία διάθεση να ψάξουν μόνοι τους και να εντοπίσουν τα χρήματα που εισέρευσαν στο ταμείο τους. Και φυσικά ούτε λόγος για να τα επιστρέψουν πίσω. Τι κάνουν; Περιμένουν ο Χριστοφοράκος να κατηγορήσει μόνος του τον εαυτό του και να αποδείξει την παρανομία του πέραν πάσης αμφιβολίας ενώπιον δικαστηρίου για να αναγκαστούν κι αυτοί, αφού προφανώς θα εξαντλήσουν κάθε ένδικο μέσο, να αποδεχτούν την αμετάκλητη απόφαση του δικαστηρίου. Και μπορεί να ήταν άλλοι οι υπεύθυνοι οικονομικού της ΝΔ το 2003, αλλά από τότε μέχρι σήμερα ο αρχηγός είναι ένας. Και οι χειρισμοί που γίνονται τώρα χαρακτηρίζουν ευθέως τον πρωθυπουργό. Για το ΠΑΣΟΚ μπορεί να ήταν άλλος ο αρχηγός και ο υπεύθυνος οικονομικών το 2003, αλλά οι χειρισμοί που γίνονται τώρα χαρακτηρίζουν και αποφασίζονται από τον Γιώργο Παπανδρέου.

Πως είναι δυνατόν λοιπόν οι δύο αυτοί κορυφαίοι παράγοντες του πολιτεύματος να ανέχονται την ύπαρξη αμετάκλητης απόφασης της γερμανικής Δικαιοσύνης ότι Γερμανοί πολίτες εκπρόσωποι γερμανικής εταιρίας, λάδωσαν τα δύο κόμματα εξουσίας των οποίων είναι αρχηγοί, με το 2% του τζίρου και πάντως με ποσό άνω των 10 εκατομμυρίων ευρώ από το 2004 ως τον Ιανουάριο του 2009 και να μην κάνουν τίποτα. Και μάλιστα έχω τη βεβαιότητα ότι αν τα μέσα ενημέρωσης διερμηνεύοντας την οργή των πολιτών συνεχίσουν να επισημαίνουν το αδιανότητο, θα κάνουν κινήσεις συγκάλυψης και όχι αποκάλυψης.

Κίνηση συγκάλυψης για παράδειγμα θα είναι να καταθέσει το ΠΑΣΟΚ ή και η ΝΔ μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον του Χριστοφοράκου για όσα κατέθεσε στη γερμανική δικαιοσύνη εναντίον τους. Πανεύκολο είναι να πάρουν μια καταδικαστική απόφαση για τον Χριστοφοράκο και να ισχυρίζονται ψευδώς ότι δικαιώθηκαν και ότι ο Χριστοφοράκος είναι ένας ψεύτης ενώ εκείνοι ουδέποτε πήραν από τη Ζήμενς έστω και ένα ευρώ. Και είναι συγκάλυψη γιατί ένας τέτοιος χειρισμός δεν έχει σχέση με το λάδωμα, αλλά με το αν είναι συκοφαντικό και δυσφημιστικό να λές ότι λάδωσες. Φυσικά και είναι δυσφημιστικό. Άρα η καταδίκη σίγουρη, αν και ο φουκαράς ο Χριστοφοράκος δεν έκανε δηλώσεις στις εφημερίδες ή στις ελληνικές ανακριτικές αρχές. Εκεί είπε ψέματα, δηλαδή ότι ακριβώς λένε επίσημα ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν λάδωσε και όσα λένε στη Γερμανία οι κατηγορούμενοι πετυχαίνοντας την καταδίκη τους είναι ψέματα.

Σημαντικότερο όμως και από αυτή την υπόθεση διαφθοράς που δεν αφορά το παρελθόν αλλά το παρόν της κυβέρνησης είναι το γεγονός ότι από αυτή την κυβέρνηση περιμένουμε να κυβερνήσει και να πάρει πρωτοβουλίες που θα βγάλουν την οικονομία από την ύφεση. Μά αφού κρατιέται από μία τρίχα και με το ζόρι είναι 151 βουλευτές. Δεν έχουν την πολυτέλεια να θεωρήσουν ότι δεν δέχονται μύγα στο σπαθί τους. Δεν κάνουν καμία έρευνα στο κόμμα τους ούτε στη Βουλή. Και κρατάνε με νύχια και με δόντια τη Δικαιοσύνη μακριά από την πενταετία 2004-2009. Όταν θα εκλεγεί το ΠΑΣΟΚ τότε και η Δικαιοσύνη θα ψάξει την περίοδο της ΝΔ.

Πως όμως θα πείσεις τον νεοδημοκράτη πολίτη να βάλει το χέρι στην τσέπη και να πληρώσει 500 ή 1000 ευρώ παραπάνω εφορία για να γεμίσουν τα ταμεία του κράτους; Όταν βλέπεις ποιοι κρατάνε τα κλειδιά. Και αν μεν η οικονομία καταφέρει από μόνη της να ανακάμψει παρά την απουσία κυβερνητικών πρωτοβουλιών, τότε η κυβέρνηση είναι αχρείαστη. Αν δεν καταφέρνει να βγεί από την ύφεση όταν η υπόλοιπη Ευρώπη ήδη τα καταφέρνει, είναι απλώς άχρηστη.

2 σχόλια:

Γραφεας Πεζικου είπε...

Kυβέρνηση λοιπόν,ή άχρηστη ,ή αχρείαστη!Και μεταξύ δύο κακών το μη χείρον βέλτιστον?

Unknown είπε...

άλι με τέτοιο κριτήριο θα διαλέξουμε. Τον λιγότερο άχρηστο.