Δευτέρα, Αυγούστου 03, 2009

Ρε σείς... έχει κανείς λεφτά;


Αν είσαστε σ’ αυτή τη μικρή κατηγορία πολιτών που έρχονται από διακοπές και επιστρέφουν στην πόλη και στη δουλειά, θα ξέρετε ήδη ότι αυτό που σε περιμένει είναι λογαριασμοί και η εφορία. Έλειπες δεν πλήρωσες, έρχονται οι ειδοποιήσεις. Και μαζί με τους άλλους έρχεται και η εφορία που πάντα κάτι παραπάνω ζητάει γιατί δεν της φτάνουν όσα και να δώσεις. Σε μερικές περιπτώσεις σου χαλάνε και τις διακοπές γιατί σου στέλνουν μηνύματα με SMS στο κινητό και εκεί που κάνεις μπάνιο γιατί δεν πλήρωσες το λογαριασμό.

Φυσικά κανένας εκεί που πήγε να ξεκουραστεί λίγες μέρες, δεν βρήκε καινούρια δουλειά ούτε καινούργια έσοδα για να μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες του ή να αποπληρώσει τα χρέη του. Κυρίως το δεύτερο. Αντιθέτως η ανασφάλεια αυξάνεται μήνα με το μήνα σε όλους τους τομείς της οικονομίας ακόμα και μεταξύ των επιχειρηματιών. Οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει τους επόμενους μήνες και δεν θα βελτιωθεί. Ή έστω ότι θα χειροτερέψει πριν αρχίσει να βελτιώνεται.

Το λέγαμε και τους προηγούμενους μήνες ότι φοροεισπρακτικά μέτρα δεν πρόκειται να αποδώσουν σε περίοδο ύφεσης εξ ορισμού. Γιατί έχουμε ύφεση. Η κατάσταση χειροτερεύει με την ύφεση, δεν βελτιώνεται. Αντιθέτως αφαιρείται ρευστότητα από την αγορά τη στιγμή που την έχει ανάγκη. Δηλαδή αντί να κυκλοφορήσει πάλι το χρήμα που υπάρχει, το αφαιρεί η εφορία και μειώνει την κατανάλωση, ακόμα και εκείνων που την διαθέτουν. Ή πάντως τους δυσκολεύει όλους ακόμα κι εκείνους που κάτι έχουν.

Αυτοί που δεν έχουν απλώς δεν πληρώνουν. Δεν μπορούν δηλαδή ούτε οι επιδόσεις της εφορίας να βελτιωθούν ότι και να κάνουν. Και αυτή είναι η μοναδική άμυνα που έχουν οι πολίτες. Μόνον αν δεν αποδώσει παρά ψίχουλα, έχει την πιθανότητα να καταργηθεί ένας φόρος. Φόρος που αποδίδει έσοδα, δεν καταργείται ποτέ. Ούτε από συντηρητική ούτε και από σοσιαλιστική κυβέρνηση. Ένας φόρος καταργείται μόνον αν δεν αποδίδει έσοδα. Ένας πολιτικός κάνει τον καλό στους εργαζόμενους και κατ επέκτασιν στους φορολογούμενους, μόνον εκ του ασφαλούς.

Αφού δεν αποδίδει λεφτά, δεν τον καταργούμε για να παριστάνουμε και τους καλούς; Ενώ διατηρούν όλους τους άλλους φόρους πέραν δηλαδή του ΦΠΑ. Κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει άλλος φόρος πέραν του ΦΠΑ ο οποίος είναι ήδη αρκετά μεγάλος και πρέπει να μειωθεί. Με 19% το κράτος δεν είναι συνεταίρος, αλλά είναι το μεγάλο αφεντικό στις περισσότερες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Τέτοιο ποσοστό καθαρού κέρδους δεν έχει σχεδόν κανείς. Δηλαδή 19% επί του τζίρου. Και όμως το έχει το κράτος το οποίο δεν προσφέρει και τίποτα στην επιχείρηση. Κι αν αυτό ισχύει σε περιπτώσεις απλών εμπορικών και παραγωγικών επιχειρήσεων σκεφτείτε τι γίνεται σε επιχειρήσεις που εμπορεύονται π.χ. αυτοκίνητα όπου εκτός του ΦΠΑ επί της εργοστασιακής αξίας επιβάλλεται και ειδικός φόρος δηλαδή το κράτος εισπράττει πέραν του 20% της συνολικής αξίας που πληρώνει ο πελάτης στην επιχείρηση και η επιχείρηση περιορίζεται στο 1-2% μικτό έρδος από το οποίο πρέπει και να αφαιρέσει, έξοδα, ενοίκια, μισθούς εισφορές, έκτακτες εισφορές και να του περισσέψει και καθαρό κέρδος.

Γι αυτό και κλείνουν τόσες και τόσες επιχειρήσεις, μόλις πέσει μια κρίση τοπική ή κλαδική. Πόσο μάλλον αν είναι γενική. Η κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο είναι σε λάθος δρόμο όλα τα τελευταία 5,5 χρόνια αλλά δεν άλλαξε αυτό ούτε το τελευταίο εξάμηνο που άλλαξε ο Αλογοσκούφης, αλλά δεν άλλαξε η οικονομική πολιτική.

Και για να συνδέσουμε αυτή την πορεία της οικονομίας με την πολιτική, η κυβέρνηση είναι πλέον εγκλωβισμένη στις πράξεις της. Δεν της φταίει ούτε η οικονομική κρίση, δεν της φταίει η αντιπολίτευση, δεν της φταίνε οι λαϊκές αντιδράσεις που είναι υποτονικές, της φταίει μόνον ο κακός της εαυτός που δεν διορθώνεται πλέον. Κι αυτό πλέον έχει γίνει συνείδηση σε όλους τους πολίτες ακόμα και σ’ αυτούς που έχουν ψηφίσει τη ΝΔ. Γι αυτό και δεν έχει την ελπίδα που νομίζει ότι έχει. Δεν έχει ελπίδα ανάκαμψης. Το μόνο που μπορεί να περιμένει είναι αύξηση της διαφοράς της από το ΠΑΣΟΚ. Η οποία κάλλιστα μπορεί να φτάσει ως το τέλος της τετραετίας στο 10% και να έχει το ΠΑΣΟΚ αυτοδυναμία. Γιατί κι αν δεν φτάσει στο 10%, θα φρενάρει στο 9%. Πάλι αυτοδυναμία θα έχει. Απλώς όσο κάτω πέφτει από το 10% το ΠΑΣΟΚ τόσο θα μετράμε την πολιτική του ανικανότητα να συσπειρώσει τους πολίτες που δικαιούται, που είχε στο παρελθόν και δεν μπορεί να τους πείσει ότι επέστρεψε στην ορθή γραμμή που είναι βέβαια να τοποθετηθεί οριστικά στις δυνάμεις της εργασίας. Προτιμά να είναι αρεστό και στις δυνάμεις του κεφαλαίου.

Πάντως αυτό που προβλέπει ήδη ο ΟΟΣΑ ότι δηλαδή η επιβολή φόρων στην Ελλάδα είναι αυτοκτονία, θα είναι ιδιαίτερα οδυνηρό για τους πολίτες. Γιατί η κατάρρευση των δημόσιων οικονομικών θα φέρει κατάρρευση και των οικονομικών των οικογενειών που εργάζονται στον δημόσιο τομέα και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Θα φέρει κατάρρευση και των ασφαλιστικών ταμείων και θα χειροτερέψει τη ζωή των συνταξιούχων που ως τώρα δεν είχαν καταρρεύσει. Θα γίνουν όλοι οι συνταξιούχοι, χαμηλοσυνταξιούχοι και απλώς θα περιμένουμε πότε θα αποθάνουν και οι λίγοι συνταξιούχοι που είχαν ευπρεπείς συντάξεις. Δεν λέω μεγάλες γιατί αυτό είναι σχετικό και εξαρτάται από το πόσο μεγάλο μισθό είχες και επομένως τι εισφορές πλήρωνες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: