Το ΠΑΣΟΚ κερδίζει και παίζει παιχνίδι...

Νομίζω ότι τις επόμενες 14 μέρες από τις οποίες οι δέκα είναι εργάσιμες, θα βαρεθούμε μέχρι θανάτου. Οι βουλευτές και οι υπουργοί της ΝΔ όταν δεν αποφεύγουν να μιλήσουν για να μην εκτεθούν έχουν στο μυαλό τους ένα χαρτί που έχουν απομνημονεύσει, το οποίο έχει γράψει κάποιος ανεγκέφαλος εγκέφαλος και το οποίο λένε παπαγαλία. Δεν έχει σημασία ότι είναι παλιό και ανεπίκαιρο, δεν έχει σημασία που έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα, αυτοί πρέπει να το πουν απέξω για να κάνουν το κομματικό τους καθήκον.

Υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορείς να κάνεις και τη δουλειά σου ως δημοσιογράφος γιατί επί 14 μέρες θα παριστάνεις ότι μιλάς και διαλέγεσαι με κάποιους πολιτικούς οι οποίοι έχουν κάτι να πουν ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουν να πουν τίποτα. Η βαρεμάρα προκαλεί μικρότερο ενδιαφέρον για την πολιτική και λογικά θα αυξήσει και την αποχή και την ψήφο διαμαρτυρίας. Κανένα κόμμα εξουσίας δεν ωφελήθηκε από τη βαρεμάρα και την πλήξη. Ούτε από την αποχή ούτε από την ψήφο διαμαρτυρίας. Από αυτή την άποψη πιο κοντά στο 30% θα βρεθεί η ΝΔ παρά πιο κοντά στο 33% που είναι ο στόχος της.

Για τη ΝΔ είναι ζήτημα ζωής και θανάτου το ποσοστό που θα πάρει στις ευρωεκλογές γιατί από το ποσοστό που θα καταγράψει την κάλπη, έχει να χάσει ψήφους ως τη στιγμή που θα γίνουν οι εθνικές εκλογές ενώ είναι σίγουρο ότι δεν θα κερδίσει πια ούτε μια ψήφο, ότι και να κάνει. Μα ότι και να κάνει κυριολεκτικά και μεταφορικά. Θα είναι λοιπόν το μικρότερο ποσοστό που θα έχει καταγράψει η ΝΔ σε κάλπες είτε εκλογών είτε ευρωεκλογών. Και αυτό θα είναι προμήνυμα του γκρεμίσματος ενός κόμματος εξουσίας και της διάλυσής του στα εξ ων συνετέθη. Παρόλα αυτά δεν έχουν συνειδητοποιήσει τα στελέχη και η ηγεσία την κρισιμότητα των στιγμών και νομίζουν ότι με την επανάληψη των ίδιων συνθημάτων και προτάσεων που έλεγαν και πριν από 6 χρόνια θα πάρουν ένα 33% το οποίο έχουν τη λαθεμένη διαβεβαίωση από ακριβοπληρωμένους επικοινωνιολόγους ότι στις εθνικές εκλογές θα γίνει 35% τουλάχιστον, πράγμα που σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα έχει αυτοδυναμία, άρα επετεύχθη ο στόχος του να χάσουμε μεν τις εκλογές αλλά υπό όρους που όχι μόνον δεν θα διαλυθεί το κόμμα μας αλλά θα είναι και πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Θα απειλεί ανά πάσα στιγμή να επανέλθει στην εξουσία άρα θα αρχίσει να βελτιώνει τη συσπείρωσή του και να επαναπατρίζει ψηφοφόρους, άρα και ο Καραμανλής μπορεί να παραμείνει αρχηγός γιατί πιο γρήγορα και εύκολα θα ανασυντάξει την ηγετική του ομάδα.

Αυτό το σενάριο όμως κρίνεται στις ευρωεκλογές. Και η ΝΔ που επιδοτεί την αποχή κάνει μεγάλο λάθος. Η αποχή θα χτυπήσει λιγότερο το ΠΑΣΟΚ και περισσότερο τη ΝΔ. Αλλά και από τους πρώην ψηφοφόρους της που θα πάνε στην κάλπη, θα ευνοηθεί το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑΟΣ και οι Οικολόγοι και όχι οι ίδιοι. Θεωρώ λοιπόν πιθανότερο το ποσοστό της ΝΔ να τείνει προς το 30% παρά προς το 33%. Από το ποσοστό αυτό, δηλαδή το 30%, από την επομένη των ευρωεκλογών έχει να χάσει όχι να κερδίσει. Άρα στις εθνικές εκλογές όταν γίνουν και όσο αργότερα τόσο το χειρότερο για τη ΝΔ, η ΝΔ θα καταγράψει 30%. Επομένως το ΠΑΣΟΚ μπορεί να έχει αυτοδυναμία με δέκα μονάδες διαφορά δηλαδή με 40%. Πολύ χαμηλό ποσοστό, είναι το ποσοστό ήττας του ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος, αλλά αυτή τη φορά θα είναι ποσοστό νίκης με την προϋπόθεση ότι το ΠΑΣΟΚ έχει μεταλλαχθεί και είναι το κόμμα του μέλλοντος δηλαδή των συνεργασιών και των συναινέσεων.

Τα μικρότερα κόμματα με τα οποία μπορεί να συνεργαστεί είναι πλέον δύο και όχι ένα. Και τα δύο θα είναι το άλλοθι και η δέσμευση ότι δεν θα υποχωρήσει στις προοδευτικότερες θέσεις του δηλαδή εφόσον συνεργάζεται μαζί τους δεν χάνει ψήφους προς τα αριστερά και μπορεί να δημιουργηθεί μια συνείδηση κυβερνώσας αριστεράς στη βάση και των τριών κομμάτων. Αυτή μπορεί να είναι η πρώτη πράξη της εποχής μετά τη μεταπολίτευση, της αρχής του τέλους του δικομματισμού και της αλαζονικής και αυταρχικής διακυβέρνησης. Αν είναι και αποτελεσματική στη διαχείριση της οικονομίας μπορεί να είναι το μέλλον της χώρας και της κάλυψης του δημοκρατικού ελλείμματος.

Αντιθέτως για τη ΝΔ που θα βρεθεί στην αντιπολίτευση με λιγότερους, πολύ λιγότερους από 100 βουλευτές, η εποχή θα είναι πρόσφορη σε αλλαγές γιατί με την σίγουρη τροποποίηση του εκλογικού συστήματος με ένα αναλογικότερο και δικαιότερο, περισσότερους βουλευτές μπορεί να βγάλει ο χώρος αν είναι χωρισμένος σε τρία κόμματα, παρά σε ένα. Μεγαλύτερες πιθανότητες έχουν να επανέλθουν στην εξουσία ως συνασπισμός κομμάτων της κεντροδεξιάς, παρά ως ένα ενιαίο κόμμα που διεκδικεί την αυτοδυναμία των 152 βουλευτών. Είναι όμως το κόμμα στο οποίο η πολιτική ιδεολογία και στρατηγική των συνεργασιών δεν έχει εμπεδωθεί καθόλου και επομένως δύσκολα μπορεί να πείσει ότι άλλαξε στρατηγική. Αλλά και η θέση του Καραμανλή θα είναι δύσκολη δεδομένου ότι δύο φορές κέρδισε τις εκλογές, αλλά κατέληξε με τις επιλογές του στη διαχείριση των σκανδάλων να ταυτιστεί με ότι πιο σάπιο υπάρχει στην κοινωνία και να οδηγήσει το κόμμα του σε μια μικρή κοινοβουλευτική ομάδα π.χ. 90 βουλευτών την οποία θα πρέπει να συνδιοικήσει με 9-10 στελέχη που θα έχουν πετύχει την επανεκλογή τους μόνο χάρη στην ατομική τους πελατεία και επιρροή και όχι του κόμματος.

Ακόμα όμως κι αν η ΝΔ καταφέρει να πετύχει το στόχο της να πιάσει το 33% και να δυσκολέψει την αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ στις εθνικές εκλογές, δεν διασώζεται γιατί πάλι από την επομένη των ευρωεκλογών δεν μπορεί να περιμένει να κερδίσει έστω και μία ψήφο. Απλώς δυσκολεύει το ΠΑΣΟΚ και το υποχρεώνει να ανεβάσει τον πήχυ των στόχων του. Σε συνθήκες ανόδου, το ΠΑΣΟΚ μπορεί πράγματι να τροποποιήσει τους στόχους του και επίσης έχει πιθανότητες να τους πετύχει έστω καννιβαλίζοντας τα μικρότερα κόμματα που είναι σύμμαχοί του με τη λογική ότι ο εκλογικός νόμος είναι που παίζει αυτό το ρόλο και όχι η πολιτική ανάγκη. Αλλά έχουμε δυό εκλογικές αναμετρήσεις μπροστά μας από τις οποίες στην πρώτη θα ισχύσει ο νόμος Σκανδαλίδη που πριμοδοτεί το πρώτο κόμμα ή τον πρώτο συνασπισμό κομμάτων με 40 έδρες και στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση με το νόμο που τροποποίησε ο Παυλόπουλος, επιδοτείται μόνον το πρώτο κόμμα και όχι οι συνασπισμοί κομμάτων με 50 έδρες.

Επομένως αν σε μία τετραετία το ΠΑΣΟΚ έχει καταφέρει να κυβερνήσει με συνεργασία των δύο μικρότερων κομμάτων, έχει το χρόνο να εμπεδώσει αυτή τη νέα μεταπολίτευση και να έχει τροποποιήσει το πολιτικό σύστημα ακόμα και με την αυξημένη πλειοψηφία που απαιτεί το Σύνταγμα ώστε ο νέος εκλογικός νόμος να ισχύσει αμέσως και όχι από την μεθεπόμενη εκλογική αναμέτρηση. Στην περίπτωση που δεν το πετύχει, μόνον το ΠΑΣΟΚ θα είναι το ωφελημένο με την έννοια ότι θα κερδίσει 50 έδρες παραπάνω από όσες δικαιούται αρκεί να παραμένει πρώτο κόμμα. Πράγμα μάλλον εύκολο. Ο Καραμανλής δηλαδή δουλεύει για τον Παπανδρέου και του εξασφαλίζει με στοιχειωδώς μέτριες έως καλές επιδόσεις μια γεμάτη οκταετία ως πρωθυπουργού της χώρας. Περισσότερα μετά τις ευρωεκλογές όταν θα έχει κατακαθίσει η σκόνη και θα μπορούμε να δούμε πιο καθαρά…