Κουρασμένος ή όχι, πρόωρες εκλογές δεν έχει...

Αν δεν το είχαμε επισημάνει εδώ και αρκετές μέρες, περίπου πριν από τρείς εβδομάδες, θα το λέγαμε σήμερα μαζί με όλους τους άλλους που σχολιάζουν τις δηλώσεις του πρωθυπουργού το Σαββατοκύριακο, ή τις δηλώσεις σήμερα του υπουργού Οικονομίας του κ. Παπαθανασίου στην πρωϊνή γραμμή, στους Λυριτζή και Οικονόμου. Προαναγγέλουν νέα σκληρότερα μέτρα εις βάρος των πολλών δηλαδή των φτωχότερων, το δεύτερο εξάμηνο του 2009. Αυτά δηλαδή για τα οποία διαμαρτυρόμαστε τώρα είναι απλώς η πρώτη δόση και ο λόγος που τους συγκράτησε είναι οι ευρωεκλογές. Για να μην καταβαραθρωθούν από τον Ιούνιο με τα ποσοστά που θα καταγράψουν στις κάλπες.

Ήταν όμως φανερό, από τους ρυθμούς με τους οποίους δανείζονταν και από τους ρυθμούς με τους οποίους ξόδευαν. Ολόκληρος ο προϋπολογισμός της χρονιάς θα έχει δαπανηθεί, θα έχει ξοδευτεί ως το πρώτο εξάμηνο του 2009, και το δεύτερο εξάμηνο θα έχουμε παύση πληρωμών σε όλους τους προμηθευτές του δημοσίου που δεν θα έχουν εξοφληθεί το πρώτο εξάμηνο και δανεισμό και έκτακτα μέτρα για να μπορέσουν να πληρώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων.

Αυτό είναι το σκηνικό μπροστά στο οποίο παίζεται το έργο της πολιτικής. Αυτό είναι το οικόπεδο, στο οποίο στηρίζεται το οικοδόμημα της πολιτικής. Και είναι φυσικά περιοριστικό. Τα υπόλοιπα είναι διάφορες εμπνεύσεις επικοινωνιολόγων για να κερδίζουν χρόνο. Και φυσικά η εφορία δεν θα πρωτοτυπήσει το δεύτερο εξάμηνο του 2009, θα ακολουθήσει την πεπατημένη. Όποιοι έχουν ήδη συλληφθεί και πληρώσει θα πιαστούν πάλι στα πιο λεπτά δίχτυα που θα ρίξουν για να μαζέψουν περισσότερα χρήματα. Οι φοροφυγάδες θα αποφύγουν και τις έκτακτες εισφορές. Εκτός πιά κι αν βάλουν κεφαλικούς φόρους ακόμα και στα παιδιά του δημοτικού, οπότε θα πληρώσουν και κάποιοι φοροφυγάδες.

Δηλαδή η επίσημη δικαιολογία της οικονομικής πολιτικής έχει γίνει η αδυναμία της κυβέρνησης να κυβερνήσει. Γιατί βάζετε κεφαλικό φόρο; Γιατί έχουν καταρρεύσει οι μηχανισμοί είσπραξης και δεν μπορούμε να συλλάβουμε αυτούς που πρέπει να φορολογήσουμε. Αλλά και τα μέτρα απελπισίας που σκέφτονται είναι ατελέσφορα. Δηλαδή η ιδέα να αναθέσουν σε ιδιωτική εταιρία να μελετήσει πως θα εισπράξει η κυβέρνηση κάποια από τα καθυστερούμενα έσοδα που έχουν βεβαιωθεί, είναι απλώς άλλη μια σπατάλη, άλλο ένα ρουσφέτι για να κονομήσει η ιδιωτική εταιρεία κάποια παραπάνω χρήματα. Τη μίζα δεν ξέρω ποιος θα την εισπράξει αλλά εμείς οι φορολογούμενοι θα την πληρώσουμε.


Και φυσικά δεν θέλω να πώ ότι εδώ και έναν μήνα όταν όλος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της ΝΔ προσπαθούσε να νύχια και με δόντια και με υπερπροβολή του Καραμανλή προσπαθούσε να πείσει ότι μπορεί να μειώσει την ψαλίδα, εμείς λέγαμε ότι αυτά είναι δικαιολογίες των επιτήδειων για να φάνε τα λεφτά της κυβέρνησης. Αυτές οι προτάσεις είναι ατελέσφορες, και όποιος συμβουλεύει τον καραμανλή να μπεί μπροστά γιατί δήθεν είναι το καλό χαρτί της κυβέρνησης, απλώς τον δουλεύει. Δεν είναι το καλό χαρτί και δεν υπάρχει καλό χαρτί, μακριά από την πολιτική. Με σκέτη προπαγάνδα δεν μπορείς να πείσεις κανέναν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για μια μέρα και για μια βδομάδα δεν έχει καμία σημασία. Αν δεν αλλάξει πολιτικές η ΝΔ δεν έχει ελπίδα και δεν μπορεί να αλλάξει πολιτικές.

Δείτε για παράδειγμα την υπόθεση Μανούση-Παυλίδη. Ούτε καν σε αυτό το θέμα που είναι ηθικής τάξεως, και με την εμπειρία του Βατοπεδίου στην πλάτη και δεν μπορούν να σκεφτούν ότι δεν μπορεί η κυβέρνηση να εμποδίζει από τον Αύγουστο του 2008 τη Δικαιοσύνη να διαβιβάσει τον φάκελλο της δικογραφίας στη Βουλή. Από την εποχή που ο Καραμανλής και ο Ρουσόπουλος έκαναν διακοπές αμέριμνοι λέγαμε στις εκπομπές μας ότι θα το βρουν μπροστά τους το θέμα που τώρα αποφασίζουν για πολλοστή φορά να κουκουλώσουν. Ούτε αυτοί μας άκουγαν, αλλά κοιμούνταν ήσυχοι ότι ο κόσμος είναι σε διακοπές και δεν ακούει τίποτα. Οπότε δεν κινδυνεύουν, μπορούν να συνεχίζουν τις διακοπές τους.

Τώρα ο μεν Καραμανλής είναι κουρασμένος, ο δε Ρουσόπουλος είναι πρώην υπουργός με καλές πιθανότητες να είναι και πρώην βουλευτής. Ενώ όταν του πρότεινα να παραιτηθεί ο ίδιος από βουλευτής για να αντιμετωπίσει ως απλός πολίτης τη Δικαιοσύνη, θα είχε γίνει ήρωας και δεν θα κινδύνευε από τίποτα. Τώρα κουρασμένος ή ξεκουρασμένος, ο καραμανλής πρέπει να πάει ως το τέλος και να ταυτιστεί με τα καταγγελόμενα ως λαμόγια μέλη της κυβέρνησής του και της κοινοβουλευτικής του ομάδας, η οποία μετά τη διαγραφή του Τατούλη, αποτελείται από 150 και τον Παυλίδη. Και φυσικά δεν τολμά να υποχρεώσει σε παραίτηση τον Παυλίδη, ο οποίος απαιτεί και να ψηφίσουν στη Βουλή υπέρ της παραγραφής των πιθανών αδικημάτων που μπορεί να εντοπίσει η Δικαιοσύνη.

Μέ την ψήφο ή με την αποχή της ΝΔ από τη Βουλή θα αποφασίσουν την παραγραφή των αδικημάτων τον Ιούνιο. Δηλαδή ούτε για το Βατοπέδι, ούτε για τον Παυλίδη πρόκειται να συστήσουν την προβλεπόμενη κοινοβουλευτική επιτροπή, ώστε να μην παραγραφεί το αδίκημα.