Για δες καιρό που διάλεξε να φύγει ο Αλογοσκούφης

17 Νοέμβρη σήμερα και μάλλον θα έπρεπε να είναι ημέρα περισυλλογής για το πώς θα μπορέσουμε να επεκτείνουμε τη λαϊκή κυριαρχία και να στερεώσουμε την όποια εθνική ανεξαρτησία έχουμε κατοχυρώσει. Αλλά μάλλον δεν είναι καλή μέρα, γιατί η εθνική ανεξαρτησία εξακολουθεί να είναι μακριά από ήδη κατακτημένη, η εδαφική ακεραιότητα είναι ακόμα στα ίδια με τρείς δεκαετίες νωρίτερα, όπως απέδειξε και η παραλίγο κρίση με την Τουρκία να ψάχνεται ακόμα να αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Η λαϊκή κυριαρχία επίσης βλέπετε πού βρίσκεται αν σκεφθείτε ότι η είδηση για τους απεργούς πείνας φυλακισμένους πιο πολύ απασχολεί τους ευρωπαίους δημοσιογράφους παρά τους Έλληνες που δεν την έκαναν ούτε πρώτη ούτε τελευταία είδηση στα κανάλια χθες.

Το είδος της δημοκρατίας μπορείτε να το εκτιμήσετε και από το γεγονός ότι οι επιπτώσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης δεν έχουν φτάσει ακόμα στην Ελλάδα, αλλά η μόνη συζήτηση είναι πώς θα ενισχυθούν οι τράπεζες ώστε να μην αντιμετωπίσουν προβλήματα με την κερδοφορία τους. Η υπόλοιπη πραγματική οικονομία έχει αφεθεί στα χέρια των τραπεζών. Αν μοιράσουν αυτές τα λεφτά με εθνική συνείδηση, έχει καλώς. Αν τα μοιράσουν όπως τους βολεύει, πάλι καλώς έχουν γίνει όλα.

Αυτή δε καθ’ αυτή η μοιρασιά γίνεται χωρίς να παραδεχτεί έστω και μία τράπεζα ότι έχει πρόβλημα. Όλες έχουν την τέλεια κεφαλαιακή επάρκεια, αλλά παρόλα αυτά θα τσιμπήσουν ένα κομματάκι από την πίττα των 28 δισεκατομμυρίων ευρώ των φορολογούμενων, έτσι για να μην μας κακοκαρδίσουν και θα φροντίσουν φυσικά να διατηρήσουν τα υψηλά ποσοστά κέρδους των προηγούμενων ετών έτσι για να μην μας απογοητεύσουν. Να έχουμε να υπερηφανευόμαστε σε όλη την Ευρώπη για τις πιο κερδοφόρες τράπεζές μας, ενώ οι υπόλοιποι πολίτες πένονται.

Κατά τα άλλα συζητάμε με βεβαιότητα την αύξηση των άνεργων χωρίς όμως και να παίρνουμε κάποιο μέτρο. Συζητάμε άνετα ότι πολλές μικρές επιχειρήσεις θα κλείσουν, αλλά χωρίς αυτό να μας κινητοποιεί για τους ανθρώπους που θα καταστραφούν και θα μπούν σε μεγάλο κύκλο οικονομικών και δικαστικών περιπετειών, αλλά και αντιδικιών με τις εφορίες που θα τους ζητάνε να πληρώσουν μερίδιο από τα δήθεν κέρδη των προηγούμενων ετών ενώ θα έχουν κλείσει οι επιχειρήσεις. Γιατί στην Ελλάδα για την εφορία δεν υπάρχει επιχείρηση που να έχει ζημιές. Πρέπει να πληρώσουν λύτρα, με εθελοντική περαίωση, ακόμα και οι επιχειρήσεις που έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Πρέπει να είμαστε η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα, που το πακέτο των 28 δισεκατομμυρίων, δεν έχει τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος και της κρατικής παρέμβασης, αλλά το χαρακτήρα της επιδότησης των τραπεζών για να συνεχίσουν απρόσκοπτες παρά τη διεθνή κρίση. Για κανένα άλλο κλάδο της οικονομίας ή των επιχειρήσεων δεν δείχνουμε τέτοια φροντίδα. Αλλά επίσης πουθενά δεν βλέπουμε το κράτος που μας φεσώνει με άλλα 28 δισεκατομμύρια ευρώ, να μας εγγυάται ότι και τα επιτόκια θα πέσουν στα επίπεδα της ευρωζώνης. Δηλαδή δεν εγγυάται ότι η κερδοφορία των τραπεζών δεν θα γίνεται με αντικοινωνικό τρόπο αλλά σε παραδεκτά επίπεδα, ανάλογα αυτών που ισχύουν και στις άλλες καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης…Ούτε αυτό δεν εγγυάται.

Αντιθέτως οι ιδιωτικές τράπεζες έχουν και την αβάντα της Εθνικής η οποία είναι λίγο πιο επιθετική και λίγο πιο ανάλγητη με την ηγεσία του κ. Αράπογλου, σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη τράπεζα.

Πού μυαλό να ασχοληθούμε σε τέτοιο κλίμα με τα μεγάλα εθνικά μας θέματα. Για παράδειγμα διάβασα με πολύ μεγάλη ανησυχία ότι ο Νορβηγός υπουργός Εξωτερικών στον οποίο διαμαρτυρήθηκε η κα Μπακογιάννη, το υπουργείο Εξωτερικών (μια και το πλοίο που είχαν νοικιάσει οι Τούρκοι ήταν Νορβηγικό) είπε αμέσως ότι δεν μπορεί να γίνονται έρευνες σε αμφισβητούμενη υφαλοκρηπίδα και γι αυτό το πλοίο θα πρέπει να αναχωρήσει από το σημείο των ερευνών. Από πότε παραδέχεται η Ελλάδα ότι η ελληνική υφαλοκρηπίδα είναι αμφισβητούμενη και δέχεται ως ικανοποιητική αυτή τη δήλωση του Νορβηγού υπουργού εξωτερικών; Δεν δείχνει αυτό από μακριά ότι η κα Μπακογιάννη δεν ενημέρωσε καθόλου τον Νορβηγό ομόλογό της ότι δεν πρόκειται περί αμφισβητούμενης υφαλοκρηπίδας αλλά περί ελληνικής σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο απλώς δεν έχει συνυπογράψει η Τουρκία; Από πότε μια μονομερής δήλωση αμφισβήτησης του διεθνούς δικαίου, σημαίνει και αμφισβήτησή του; Αμφισβητεί και η Νορβηγία το διεθνές δίκαιο της Θάλασσας; Απλά πράγματα, αλλά στο υπουργείο εξωτερικών είναι όλοι σίγουροι ότι θα ασχολούμαστε περί άλλων και δεν θα σκεφτούν οι Έλληνες να παρακολουθήσουν και τι κάνει η κυρία Μπακογιάννη…

Ποιος να ασχοληθεί; Ο Καραμανλής δεν προλαβαίνει γιατί διαβάζει τις μετρήσεις και πηγαίνει για μήλα στην Κοζάνη μήπως και ανατρέψει την πρώτη θέση του ΠΑΣΟΚ. Πού καιρός να ασχοληθεί με το γεγονός ότι το σχέδιο Αλογοσκούφη για τις τράπεζες δεν εγκρίθηκε από την ΕΕ, ή με την κα Μπακογιάννη η οποία δείχνει ικανοποιημένη από τη δήλωση περί αμφισβητούμενης υφαλοκρηπίδας που εκμαίευσε από τον Νορβηγό ομόλογό της. Ο Τούρκος συνάδελφός της μπορεί να είχε κουραστεί περισσότερο.