Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 10, 2008

Η διαφάνεια ως οξυγόνο της Δημοκρατίας


Όπως ίσως θα θυμούνται και καλοί ακροατές εγώ έλειψα δύο μέρες προσκεκλημένος του ευρωκοινοβουλίου και μάλιστα των ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ Λαμπρινίδη και Ματσούκα στις Βρυξέλλες, μαζί με καμιά 50αριά μπλόγκερς για να λάβουμε μέρος στις διαβουλεύσεις που γίνονται για την εγκαθίδρυση μίας νομοθεσίας που αφορά το απόρρητο των επικοινωνιών, δηλαδή την παρακολούθηση όλων των επικοινωνιών, τις ελευθερίες των χρηστών δηλαδή την εκμετάλλευση των χρηστών από τις κάθε είδους επιχειρήσεις οι οποίες μας θέλουν ως υποζύγια που θα καταναλώνουμε τα προϊόντα τους, και καπάκι τις υπηρεσίες ασφαλείας όλου του πλανήτη, οι οποίες μας θεωρούν όλους ένοχους για όλα τα εγκλήματα, ιδίως ύποπτους για τρομοκρατία, οπότε έχουν ήδη πάρει από μόνοι τους το δικαίωμα να μας παρακολουθούν μαζικά ηλεκτρονικά ή και δια ζώσης.

Δυστυχώς είδα ότι ο πυρήνας των μπλόγκερς, άγεται και φέρεται από τις τεχνολογικές μαγείες και χάνει το δάσος. Πιο πολύ ενδιαφέρεται για το μπλιμπλίκι με το οποίο θα σερφάρει και θα κάνει τη δουλειά του και λιγότερο για την ελευθερία του. Θα μπορούσα να το παρομοιάσω με τη σημασία που δίνουμε στο να έχουμε μια μερσεντές να κάνουμε τις βόλτες μας και για το ελάχιστο έως μηδενικό ενδιαφέρον του οδηγού της μερσεντές, να μην τον παρακολουθούν 300 κάμερες σε όλες τις διαδρομές του.

Κάτι γίνεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, υπάρχουν εθελοντικές ακτιβιστικές οργανώσεις, δηλαδή ομάδες ενεργών πολιτών που ενδιαφέρονται διαμαρτύρονται και ακούγονται στο ευρωκοινοβούλιο, αλλά η κομισιόν και το συμβούλιο περισσότερο ακούει τις επιχειρήσεις και τις αστυνομίες και λιγότερο τους πολίτες.

Και όμως η ελευθερία έκφρασης είναι μέρος της δημοκρατίας χωρίς την οποία δεν μπορούμε να ζήσουμε αλλά θα πεθάνουμε από ασφυξία και δείτε το νοσηρό κλίμα που έχει διαμορφωθεί με τις δεκάδες υποθέσεις διαχείρισης του χρήματος των φορολογούμενων, των ασφαλισμένων, και τη συλλογική περιουσία του ελληνικού λαού. Αποκαλύπτονται μεν οι υποθέσεις που μυρίζουν από μακριά κακοδιαχείριση, λαμογιές, διαφθορά συμφέροντα και πλήρης αδιαφορία για την εφαρμογή των νόμων, για την τιμιότητα σε κάθε συναλλαγή και απόφαση και για τη διαφάνεια σε κάθε πράξη της =διοίκησης, των υπουργών, της Βουλής κλπ

Διαπιστώνουμε επίσης ότι όσο πιο υπουργός είσαι τόσο πιο βαθιά χωμένος είσαι στις μπίζνες. Όσο πιο καλόγερος είσαι τόσο πιο πολύ έχεις το μυαλό σου στις κομπίνες και στον πλουτισμό. Όσο πιο φιλόδοξος είσαι, αντί να φροντίσεις να είσαι υπεράνω μικροσυμφερόντων, τόσο πιο πολύ επιθυμείς τη δικτύωση και τη διαπλοκή.

Μέσα σε όλα αυτά κι αφού πλέον δεν μπορούν να αρνηθούν τις πράξεις τους και τις υπογραφές τους αρχίζουν και επικαλούνται διάφορες αστείες και παιδαριώδεις δικαιολογίες όπως με έπιασαν κοροΐδο, είμαι βλάκας και όχι απατεώνας, παραπλανηθήκαμε δεν είχαμε πρόθεση…Εγώ δεν υπόγραψα αλλά υπόγραψαν οι άλλοι κι εγώ έκανα το κοροΐδο για να μην τους χαλάσω τις μπίζνες…

Είναι μεγάλη κατάπτωση για έναν πρωθυπουργό να αφήνει την εκπροσώπηση της κυβέρνησής του στους υπουργούς που κατηγορούνται για συγκεκριμένες πράξεις και μεθοδεύσεις τους. Λειτουργούν δηλαδή επίσημα ως επιχειρηματίες ή ως υπερασπιστές του εαυτού τους. Και φυσικά έχουν δικαίωμα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, αλλά η κυβέρνηση πρέπει να κρατάει μια απόσταση ώστε να φαίνεται δίκαια και αποστασιοποιημένη. Κανένας δεν βλέπει την ουσία γιατί επιθυμεί να κρύψει την αλήθεια. Όπως έλεγε ο μοναχός Νικόδημος της μονής Μεγίστης Λαύρας, ποιος είναι τόσο ανόητος ώστε να πιστεύει ότι ο Ρουσόπουλος πήγαινε κάθε τρεις και λίγο στο μονή Βατοπεδίου για να εξομολογηθεί στον Εφραίμ; Κοροϊδευόμαστε τώρα; Και οι άλλοι βουλευτές και πολιτευτές της ΝΔ όλοι ξέρουμε γιατί πήγαιναν. Είχαν συγκεκριμένες μπίζνες να προωθήσουν ή γιατί ήθελαν μερίδιο ή γιατί ήθελαν να φανούν αρεστοί στο μέγαρο Μαξίμου.

Είναι τόσο ταυτισμένος λέει ο μοναχός Νικόδημος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με το Βατοπέδι που είναι αστείο να λέμε ή να ψάχνουμε να βρούμε ποια ήταν η χειρ που κινούσε όλες αυτές τις μπίζνες. Τις οποίες εδώ που τα λέμε έχει τέσσερα χρόνια που τις προβάλει το Έθνος γιατί έχει τη γνωστή κόντρα από την εποχή του βασικού μετόχου, και τώρα ο Άλφα γιατί έχει τη γνωστή κόντρα για το μετοχολόγιο. Αλλιώς δεν θα γινόταν τέτοιο νταβαντούρι. Και τα άλλα μέσα ενημέρωσης είδατε ότι είναι διακριτικά. Αν δεν μπορούν, τότε ασχολούνται και ψάχνουν αφορμή για να αλλάξουν θεματολογία.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μόλις έμαθα ότι επιστρέφετε και στα δικά μας μπλογκς....στην προηγούμενη ανάρτηση στα σχόλια...

Παναγιώτης Παπαχατζής είπε...

Αντώνη θα συμφωνήσω με την θεωρία του δέντρου και του δάσους. Άλλωστε αυτό που κρατώ απο τις Βρυξέλλες είναι η πολιτική ουσία της συζήτησης η οποία θα καθορίσει και τις όποιες αποφάσεις αφορούν την προστασία ή μη των προσωπικών δεδομένων.
Άλλωστε όπως διαπίστωσες τις αποφάσεις τις παίρνουν οι τεχνοκράτες της ευρωπαικής επιτροπής και οχι οι ευρωβουλευτές...

Υ.Γ Ειλικρινά χάρηκα για την γνωριμία !

Ανώνυμος είπε...

Η ελέυθερία της έκφρασης κατωχυρώνεται από το σύνταγμα....

Επίσης κάτι μηνύσεις στους bloggers,πιστεύω ότι είναι ανούσιες εκτός αν συκοφαντούν...
Όπως με τους δημοσιογράφους του mega...

Άντε σας περιμένω και στο δικό μου blog...

Ανώνυμος είπε...

Το παραπάνω μου σχόλιο,αναφέρεται στην παραγραφό σας για την ελευθερία της έκφρασης...

Unknown είπε...

Μάνο σου υπόσχομαι οτι θα επιστρέψω μόλις τελειώσω τα τρεχάματα που έχω με εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες, δουλειά κλπ...

Παναγιώτη, κρίμα που δεν βρήκαμε χρόνο στις Βρυξέλλες να πούμε περισσότερα, είδα και το Πρόχειρο τετράδιο και την Βουλή, πηγή,πολύ καλή δουλειά. Για να σε πειράξω... εκτός από λίγο ΠΑΣΟΚ είσαστε και λίγο βενιζέλος; Ή μου φάνηκε; καλά μη θυμώνεις, πλάκα σου κάνω...

Μάνο,
για άλλη μιά φορά σου λέω οτι αν δεν μπορείς μόνος σου ή συλλογικά να προασπίσεις την ατομική σου ελεύθερη έκφραση, κανένα Σύνταγμα Βουλευτών δεν πρόκειται να κάτσει να δώσει μάχη για σένα.