Πέμπτη, Μαΐου 17, 2012

Τί παίζεται στις εκλογές του Ιουνίου, αλλά δεν το λένε

(Φωτο: Γερμανικό ευρώ) Δεν θέλουμε έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, φωνάζει έντρομος ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Ραχόϊ, αντιλαμβανόμενος το αυτονόητο ότι έτσι και εκδιωχθεί η Ελλάδα η Ισπανία θα είναι η επόμενη χώρα που θα καταρρεύσει εντός ευρώ και επομένως θα εκδιωχθεί και εκείνη. Το ίδιο ανήσυχος είναι και ο Μόντι, αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον Ομπάμα και διαβεβαίωσε ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι πολύ ανήσυχος με την κατάσταση στην ευρωζώνη και ότι το θέμα αυτό θα απασχολήσει το Σαββατοκύριακο τους G8. Ο υπουργός Οικονομικών του Καναδά, συχνός επικριτής της Γερμανίας, είπε ότι οι Ευρωπαίοι ή πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα των φορολογουμένων για να στηρίξουν τις χώρες που έχουν πρόβλημα, ή πρέπει να διαλύσουν το ευρώ και να πούν ότι ήταν ένα πείραμα που απέτυχε. Με άλλα λόγια, ή τα χρέη της ευρωζώνης θα γίνουν ομοσπονδιακά χρέη που θα πληρωθούν από ενιαίο ομοσπονδιακό φόρο, της ΕΕ, ή διαλύστε το ευρώ γιατί απέτυχε. Η μόνη που προσθέτει τις λέξεις, … αλλά η Ελλάδα πρέπει να εφαρμόσει τη συμφωνία του μνημονίου είναι η Γερμανία. Ο Ολάντ δεν πρόσθεσε αυτές τις λέξεις στη δική του δήλωση. Αυτό είναι το κλίμα στο εξωτερικό. Τα χρέη όλων των χωρών της ευρωζώνης, και τα τρισεκατομμύρια της Γερμανίας και τα δισεκατομμύρια της Ελλάδας πρέπει να πληρωθούν από την ΕΕ, από δικό της πόρο. Με άλλα λόγια και επειδή δεν μπορούν να πληρωθούν από τους φορολογούμενους γιατί έχουν πάει στις τράπεζες και όχι στους φορολογούμενους, πρέπει να κόψει χρήμα και να πληρώσει τις τράπεζες. Δηλαδή να τροποποιηθεί η συμφωνία του Μάαστριχτ η οποία απαγόρευε το κόψιμο φρέσκου χρήματος από αέρα κοπανιστό. Εκεί βρισκόταν το λάθος και εκεί πρέπει να διορθωθεί. Μπορεί να παθαίνει εγκεφαλικό η Μέρκελ και ο Σόϊμπλε όταν το ακούνε μαζί με τους κεντρικούς τραπεζίτες, αλλά δεν θα αυτοκτονήσουμε εμείς οι Έλληνες και όλοι οι άλλοι ευρωπαίοι εργαζόμενοι και φορολογούμενοι, για να εφαρμόσουν αυτοί τις νεοφιλελεύθερες ιδέες τους, οι οποίες έχουν αποτύχει στην πράξη. Η συνθήκη του Μάαστριχτ απαγόρευε στα κράτη μέλη να δανείζονται απευθείας από την κεντρική τους τράπεζα με 1%, αλλά να πάνε στις αγορές για να δανείζονται με 5% ή με 6%. Έτσι μαζεύτηκαν τα χρέη. Κι ενώ η συνθήκη του Μάαστριχτ δεν εφαρμόζεται στα άλλα άρθρα της, ούτε στο έλλειμμα έως 3% ούτε στο χρέος που είναι στο 60% από καμία χώρα, εξακολουθεί να εφαρμόζεται αυτό που ενδιαφέρει τις τράπεζες. Να βγάζουν από αέρα κοπανιστό που δεν τους ανήκει, 5 και 6% σε κάθε ευρώ που δανείζουν τις χώρες. Ο κοπανιστός αέρας, από όπου μπορείς να κόβεις χρήμα ανήκει στις κοινωνίες και στις οικονομίες και με πολιτική απόφαση των κοινοβουλίων, πρέπει να αφαιρεθεί από τους ιδιώτες τραπεζίτες, όπως γίνεται στις ΗΠΑ ή στην Αγγλία, ή στην Ιαπωνία και σε άλλες καπιταλιστικές χώρες. Μόνον η Ευρώπη έχει εκχωρήσει το δικαίωμα να κόβεις χρήμα από αέρα κοπανιστό στους τραπεζίτες. Μόνον η Ελλάδα που είχε δέκα χρόνια με ανάπτυξη πάνω από 4% το χρόνο, ως το 2008, δικαιούται πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ από αέρα κοπανιστό. Επίσης όλα τα χρήματα που έχει πληρώσει στους τοκογλύφους με βάση τη συνθήκη του Μάαστριχτ. Και φυσικά στο μέλλον θα μπορεί να δανείζεται με 1% από την ΕΚΤ μαζί με όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις της. Αυτά όλα είναι θέματα πολιτικής απόφασης και τροποποίησης της συνθήκης του Μάαστριχτ. Δεν είναι θέματα οικονομικά ή ταμειακά. Ο ίδιος ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας Μέρβιν Κινγκ δήλωσε στο Λονδίνο ότι η Ευρωζώνη «δίχως μια προφανή λύση οδεύει στη διάρρηξη». Η προφανής λύση, είναι να γίνει και η ΕΚΤ σαν την τράπεζα της Αγγλίας. Είναι η προφανής λύση για όλους εκτός από τους Γερμανούς οι οποίοι ζητούν να γίνουν ηγεμόνες της Ευρώπης μέσω των χρεών. Μέσω της απώλειας κυριαρχίας των χωρών που δανείζονται, προς όφελος των χωρών που δανείζουν. Και η Κομισιόν έχει καταντήσει ο εντολοδόχος των δανειστών αντί να είναι η κυβέρνηση των χωρών μελών. Εκεί οδήγησε το έλλειμμα δημοκρατίας στην ΕΕ. Η Κομισιόν, το εκτελεστικό όργανο της ομοσπονδιακής κυριαρχίας, να έχει γίνει το εκτελεστικό όργανο των δανειστών δηλαδή των τραπεζιτών και των πολιτικών τους πελατών. Αν αυτά πάει και τους τα πεί ένας πολιτικός στις Βρυξέλλες, όλοι οι πολίτες της Ευρώπης θα πουν ότι δεν λέει τίποτα διαφορετικό από όσα έλεγε ο Σουμάν όταν οραματιζόταν την ενιαία Ευρώπη. Η ύφεση, η ανεργία και η καταστροφή του κράτους πρόνοιας είναι αυτή που προκαλεί τα εκλογικά αποτελέσματα σε όλη την Ευρώπη και όχι μόνον στην Ελλάδα. Γιατί οι ξένοι δεν τρομοκρατούνται μόνον από την Ελλάδα, απλώς βλέπουν πάνω στο πειραματόζωο, τι θα ψηφίσουν σύντομα, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία και στη Γερμανία και ήδη το ψήφισαν στη Γαλλία. Η Γαλλία θα είναι η πρώτη που θα σπάσει την αλυσίδα του νεοφιλελευθερισμού ή αλλιώς θα καταρρεύσει και εκείνος όπως κατέρρευσε ο Σαρκοζύ. Και δεν είναι μικρό πράγμα να χάνει τις εκλογές ο εν ενεργεία πρόεδρος. Είναι απίθανο και πολύ σπάνιο. Πιο σπάνιο από ότι θα ήταν να πάρει ο Τσίπρας 33% και να κινδυνεύσει να φτιάξει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Με την πολιτική του μνημονίου, η Ελλάδα δεν μπορεί να ζήσει ακόμα κι αν διαγραφεί σήμερα ολόκληρο το χρέος της. Σε λίγα χρόνια θα έχει δημιουργηθεί ξανά. Με το βιοτικό επίπεδο στην Ελλάδα να καταρρέει, και με τους μισθούς να πηγαίνουν προς τα 150 ευρώ το μήνα, δεν διατηρείται η κοινωνία. Αυτά δεν είναι άγνωστα αλλά δεν έχουν υπολογιστεί από την τρόϊκα η οποία φτιάχνει εκθέσεις και πίνακες κατά παραγγελία. Ένα νέο αναπτυξιακό πρόγραμμα είναι επείγον, αλλά σε συνδυασμό με καταπολέμηση της ανεργίας ώστε να σταματήσει η μετανάστευση των νέων και ταλαντούχων και σπουδαγμένων Ελλήνων. Η διαγραφή του χρέους από μόνη της δεν λέει τίποτα, αν δεν επιστρέψει και το βιοτικό επίπεδο στα προ του 2008 επίπεδα. Κι αν δεν αποκατασταθούν οι δημοκρατικές ελευθερίες και κατακτήσεις δηλαδή μεταξύ άλλων η δωρεάν δημόσια παιδεία και η δωρεάν υγεία και πρόνοια. Μαζί με την πολιτική δημοκρατία, δηλαδή να ελέγχονται τα κόμματα από τα μέλη τους, η Βουλή από τους πολίτες, η κυβέρνηση αποό τη Βουλή και για κορυφαίες επιλογές κυριαρχίας της χώρας, όπως η συνθήκη του Μάαστριχτ ή το νέο σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας να εγκρίνεται με δημοψήφισμα από τους πολίτες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: