Ο εκβιασμός της Μέρκελ δεν στρέφεται μόνον κατά της Ελλάδας

Είναι πολύ προσβλητικές και ταπεινωτικές οι δηλώσεις που κάνουν κάνουν τα τελευταία 24ωρα όλοι οι Γερμανοί αξιωματούχοι. Από την Μέρκελ και τον Σόϊμπλε, ως τους τραπεζίτες και κοινοβουλευτικούς, δημοσιογράφους και μπλόγκ. Κάθε πικραμένος Γερμανός λέειοτι «Η Ελλάδα αν θέλει να παραμείνει στο ευρώ πρέπει να εφαρμόσει τη συμφωνία του μνημονίου». Είναι ένα θέμα στο οποίο δεν τους πέφτει λόγος παρά κατά 1/17. Κατά το ίδιο κλάσμα πέφτει στην Ελλάδα λόγος για το αν η Γερμανία θα είναι στο ευρώ. Ενώ για το αν η Ελλάδα θα παραμείνει μέλος του ευρώ, αποφασίζει κατά τις συνθήκες 100% η Ελλάδα. Δεν υπάρχει κανένας νόμιμος τρόπος να εκδιωχθεί η Ελλάδα από το ευρώ, ακόμα κι αν συμφωνούσαν όλα τα κράτη μέλη του ευρώ και όπως καλά γνωρίζουμε κανένας άλλος δεν συμφωνεί και το έχουν δηλώσει. Το να ανέχεται η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της Ελλάδας τέτοιες δηλώσεις και να μην αντιδρά άμεσα και κατηγορηματικά υπενθυμίζοντας τις συνθήκες και τις υποχρεώσεις των άλλων αλλά και τα δικά της ζωντανά δικαιώματα, είναι απογοητευτικό για όλους τους Έλληνες αλλά και για όλους τους ευρωπαίους πολιτικούς οι οποίοι αισθάνονται φανατικότεροι των Ελλήνων οι οποίοι δεν μιλούν. Ούτε πρωθυπουργός, ούτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ούτε υπουργοί, ούτε κοινοβουλευτικοί άνδρες, ούτε κόμματα της αντιπολίτευσης. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας. Η έλλειψη σοβαρής πολιτικής ηγεσίας η οποία να μην έχει κόμπλεξ, να μην έχει τρομοκρατηθεί και να μην έχει βάλει την ουρά κάτω από τα σκέλια. Η έλλειψη Ελλήνων πολιτικών οι οποίοι να λένε τα αυτονόητα και να μην υποκλίνονται μπροστά στον αυθαίρετο σφετερισμό εξουσιών από τους Γερμανούς. Όπως και η Ελλάδα, όλες οι χώρες της ευρωζώνης μπορούν να αποφασίσουν 100% για τη δική τους τύχη και πορεία στο ευρώ. Με εξαίρεση τη Γερμανία η οποία δεν είναι το ίδιο κυρίαρχο κράτος στο θέμα αυτό, όπως η Ελλάδα. Μπορεί να αποφασίσει την έξοδό της από το ευρώ αλλά όχι και από την ΕΕ. Αυτό το γράφει ο «βασικός νόμος» της Γερμανίας που έχει τη θέση του Συντάγματος σε άλλες χώρες. Η Γερμανία μετά την ήττα του Β’ Παγκόσμιου πολέμου έχει στερηθεί του δικαιώματος και δεν έχει ψηφίσει δικό της Σύνταγμα. Εξακολουθεί να κυβερνιέται από τον Βασικό νόμο που είχαν φτιάξει οι τρείς σύμμαχοι της Δύσης όταν συγκρότησαν την Δυτική Γερμανία, στις τρείς κατεχόμενες περιοχές τους. (Αγγλίας, Γαλλίας και ΗΠΑ). Στην ίδιο βασικό νόμο προσχώρησε και το τέταρτο τμήμα της Ανατολικής Γερμανίας όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου. Αν λοιπόν υπάρχει μία χώρα στην Ευρώπη η οποία στερείται του δικαιώματος να έχει πλήρη κυριαρχία, και να διατηρεί Ένοπλες δυνάμεις, είναι η Γερμανία για ευνόητους λόγους. Δεν είναι η Ελλάδα. Αυτά στα χαρτιά. Γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι στην πράξη η Γερμανία σταδιακά έχει αποκαταστήσει μέρος της κυριαρχίας που δεν έχει στα χαρτιά ή που στα χαρτιά περιγράφονται ευγενικά και μάλιστα απειλεί να γίνει ηγεμόνας της Ευρώπης, αναγνωρίζοντας για λόγους τακτικής την επικυριαρχία των ΗΠΑ σε όλη την Ευρώπη. Για παράδειγμα η Ευρώπη αποδέχθηκε τη διάλυση της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης για την άμυνά της και την ανέθεσε στο ΝΑΤΟ δηλαδή στις ΗΠΑ. Κάτι ανάλογο έγινε και με το ΔΝΤ που μπήκε επίσημα ως βασικός πυλώνας της οικονομικής πολιτικής στην ευρωζώνη, με την ιδιότητα του δανειστή. Και στη δική μας τρόϊκα το ΔΝΤ έχει άμεσα την ιδιότητα του δανειστή, ενώ η Κομισιόν δεν είναι ο δανειστής, αλλά ενεργεί για λογαριασμό των δανειστών που είναι οι χώρες μέλη της ευρωζώνης. Και μέσα από αυτό το παραθυράκι προσπαθεί η Γερμανία να υποκαταστήσει όλες τις άλλες χώρες και να υφαρπάσει την εξουσία από το συμβούλιο υπουργών και από το συμβούλιο κορυφής και να εκπροσωπεί τους δανειστές της Ελλάδας. Όχι τα κοινοτικά όργανα, που διέπονται από την κοινοτική νομοθεσία αλλά τους δανειστές που διέπονται από αγγλικό δίκαιο δηλαδή είναι επικυρίαρχοι. Αυτά δεν είναι τόσο δύσκολο να τα καταλάβουν οι πολίτες. Με μια λέξη λέγονται διεθνής οικονομικός έλεγχος ή κατοχή, απώλεια της κυριαρχίας της χώρας ή προτεκτοράτο. Όλοι αυτοί οι Γερμανοί φυσικά μπορούν ανά πάσα στιγμή να κάνουν στροφή και να πούν ότι εντάξει είπαμε και μια κουβέντα παραπάνω στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για να πιέσουμε την Ελλάδα και να πάρουμε κάτι παραπάνω αν μπορέσουμε, αλλά ταυτόχρονα να εκφοβίσουμε και άλλες χώρες όπως η Ισπανία να μην τολμήσουν να εναντιωθούν. Αυτή είναι η αξία της Ελλάδας ως πειραματόζωου. Όπως μπορούν να τρομοκρατηθούν και άλλες χώρες βλέποντας πως τσακίζουν οι Γερμανοί την Ελλάδα και με άμεσο μποϋκοτάζ του ελληνικού τουρισμού , έτσι μπορούν και να αναθαρρήσουν όλες οι χώρες αν δούν ότι η Ελλάδα αντιστέκεται και ότι οι Γερμανοί δεν μπορούν να της επιβάλουν κάτι που δεν θέλει. Αν τα πράγματα δηλαδή φτάσουν στα άκρα, η Γερμανία δεν μπορεί να επιμείνει σε κάτι που δεν είναι σύμφωνο με το διεθνές δίκαιο, και με το κοινοτικό δίκαιο και με το ελληνικό Σύνταγμα. Τότε θα πουν και οι γερμανοί εντάξει μπλοφάραμε… αποσύρουμε τις απειλές, πράγματι δεν μπορούμε να διώξουμε την Ελλάδα από το ευρώ και το ξέραμε, δεν έπιασε ο εκβιασμός, ας πάμε νόμιμα. Ας ενεργοποιήσουμε άλλα άρθρα των ιδρυτικών συμφωνιών για να επιτραπεί στην Ελλάδα να ασκήσει άλλη πολιτική. Όχι την πολιτική του μνημονίου. Αυτό που αποκαλύπτει η πρόταση Τρισέ, η οποία κατά τα άλλα είναι άθλια, είναι ότι ακόμα και η ανεξέλεγκτη χρεοκοπία μιάς χώρας δεν συνεπάγεται την αυτόματη έξοδο μιάς χώρας από το ευρώ. Κάθε άλλο. Χρειάζεται τροποποίηση των συνθηκών για να δημιουργηθεί ένα καθεστώς επιτροπείας, ενώ χωρίς καμιά αλλαγή η χώρα διατηρεί ακόμα και χρεοκοπημένη όλα της τα δικαιώματα. Ο Ράϊχενμπαχ και η τάσκ φόρς εργάζονται εδώ και καιρό στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών για να προετοιμάσουν το έδαφος για μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, αλλά ακόμα δεν το έχουν καταφέρει. Και το δικαίωμα να εγκατασταθούν στην Ελλάδα και να ελέγχουν όλους τους λογαριασμούς τους το έδωσαν ο Παπανδρέου, ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς τώρα στο τέλος. Αυτό που λέμε ότι το μνημόνιο μας οδηγεί εκτός ευρώ και όχι το αντίθετο. Η αντιμνημονιακή πολιτική ακυρώνει τις προσπάθειες εκδίωξης της Ελλάδας από το ευρώ. Δεν μπορούν να μας δολοφονήσουν και προσπαθούν να μας πείσουν να αυτοκτονήσουμε. Μάλιστα θέλουν να μας δώσουν και γερμανικές σφαίρες για να αυτοκτονήσουμε. Με γερμανικό σχέδιο. Γιατί δεν θα τους άρεσε π.χ. να μην επιστρέψει στη δραχμή η Ελλάδα, αλλά να προσχωρήσει για 3 ή για 5 χρόνια στο δολάριο, στο ελβετικό φράγκο, στη βρετανική στερλίνα ή στο καναδέζικο δολάριο. Όχι θέλουν να επιστρέψουμε στη δραχμή η οποία θα είναι συνδεδεμένη με το ευρώ και όχλο το χρέος δεν θα μεταφραστεί σε δραχμές αλλά σε ευρώ, δηλαδή σε συνάλλαγμα. Η ορθή ευρωπαϊκή λύση, είναι άλλη. Το συνολικό χρέος της Ευρώπης να είναι ομοσπονδιακό χρέος που θα πληρωθεί από ομοσπονδιακό ενιαίο φόρο και οι κυβερνήσεις να δανείζονται από την ΕΚΤ με 1%. Το ίδιο και όλες οι δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί ή επιχειρήσεις. Ή το ισοδύναμο είναι να υπάρχει μια κρατική τράπεζα σαν την KfW η οποία θα δανείζεται με 1% και θα χρηματοδοτεί όλη την ελληνική οικονομία. Όλες τις επιχειρήσεις και θα δίνει όλες τις επιδοτήσεις κλπ. Δυστυχώς αντί να συζητάμε σαν Έλληνες μεταξύ μας τσακωνόμαστε σαν πελάτες των Γερμανών και των αμερικανών και άλλων. Ενώ αν μιλάμε ως Έλληνες αυτόματα έχουμε και την ευρωπαϊκή ταυτότητα και βρίσκουμε συμμάχους μέσα στην Ευρώπη, η οποία αντιμετωπίζει τα ίδια διλήμματα με μας. Προεκλογικά δυστυχώς έχει παρασυρθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ από τις επιθέσεις που δέχεται και έχει χάσει τον μπούσουλα. Αντί να θέσει το θέμα καθαρά ότι η Ελλάδα θα κάνει δημοψήφισμα για το σύμφωνο δημοσιονομικής σταθερότητας και επιδιώκει να τροποποιηθεί και η συνθήκη του Μάαστριχτ, η οποία απαγορεύει στις κυβερνήσεις να δανείζονται από την ΕΚΤ με 1% και τη συνθήκη της Λισσαβώνας, η οποία δεν προβλέπει ούτε ανάπτυξη ούτε καταπολέμηση της ανεργίας ως αναπόσπαστο μέρος της οικονομικής και νομισματικής πολιτικής. Νόμιμα και ευρωπαϊκά. Όπως έκαναν δημοψήφισμα η Γαλλία, η Ολλανδία και θα κάνει και η Ιρλανδία έτσι και η Ελλάδα. Ούτε απειλή για το ευρώ ούτε τίποτα. Διαπραγματεύσεις για να γίνει υποφερτή η παραμονή στο ευρώ, γιατί τώρα είναι αφόρητη. Και όσον αφορά το χρέος, θα πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση ιδιωτικού και δημόσιου χρέους στο ίδιο ποσοστό γιατί δεν είναι λογικό, να περιμένουν να πληρώσουμε ιδιωτικά δάνεια που έχουμε πάρει για εισοδήματα του 2007 ή του 2008 ενώ τώρα παίρνουμε ήδη τα μισά. Το ελάχιστο είναι όλα τα ιδιωτικά δάνεια να επιμηκυνθούν και το επιτόκιο να πέσει στο 3%. Αλλιώς θα πρέπει να κουρευτούν κατά 53,5% και να επιμηκυνθούν για 30 χρόνια και το επιτόκιο να πέσει στο 3%. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών εννοείται ότι θα γίνει με κοινές μετοχές εκτός κι αν κάποιος ιδιώτης βρεί τα χρήματα που χρειάζονται για να κρατήσει το ποσοστό του. Αυτό θα είναι επίσης θωράκιση ώστε να μην αφελληνιστεί το τραπεζικό σύστημα της χώρας όπως επιδιώκουν οι Γερμανοί. Οι Γερμανοί θεωρούν ότι το κόστος μιάς εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ θα είναι τα περίπου 110 δισεκατομμύρια ευρώ που φαίνονται στο λογαριασμό targket II να οφείλει η Τράπεζα της Ελλάδος στην ΕΚΤ και το μεγαλύτερο μέρος από αυτό είναι μέρος της αντίστοιχης απαίτησης της Μπούντεσμπανκ από την ΕΚΤ. Χάνουμε αυτά τα λεφτά και ησυχάζουμε φαίνεται να πιστεύουν. Αυτή όμως θα είναι η χασούρα μόνον της κεντρικής τους τράπεζας. Αν η Ελλάδα βγεί από το ευρώ και υιοθετήσει π.χ. το δολάριο ή το καναδέζικο δολάριο κλπ για 3 χρόνια, τότε θα είναι ένα χτύπημα της τάξης του 1,5 τρισεκατομμυρίου ευρώ γιατί όλα τα συμβόλαια πρέπει να μετατραπούν μαζί με όλες τις αξίες περιουσιών κλπ. Και τότε οι εκροές από το τραπεζικό σύστημα θα είναι για όλη την Ευρώπη και όχι μόνον για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Ήδη η Morgan καταγράφει διαρροές καταθέσεων από όλη την Ευρώπη και προφανώς ο εκβιασμός της Μέρκελ δεν είναι μόνον προς την Ελλάδα. Χτίζει διαπραγματευτικές θέσεις προς τις ΗΠΑ και προς τη Γαλλία. Ξέρει ότι ακόμα και μια χρεοκοπία μιάς χώρας δεν σημαίνει αυτόματα έξοδο από το ευρώ. Απλώς εκβιάζει και λέει το πολύ πολύ να χάσω 110 δισεκατομμύρια ευρώ και να υποχρεωθώ να ανακεφαλαιοποιήσω τις τράπεζες και την ΕΚΤ με το ποσό των 500 δισεκατομμυρίων ευρώ.