Παρασκευή, Μαρτίου 30, 2012

Και ο Παπαδήμος διαπιστώνει οτι το μνημόνιο δεν βγαίνει ούτε στα χαρτιά...





Φυσικά και έχει δίκιο ο πρώην κεντρικός τραπεζίτης Λουκάς Παπαδήμος ο οποίος λέει στη συνέντευξή του σε ιταλική εφημερίδα ότι η χώρα δεν θα βγεί στις αγορές ακόμα κι αν όλα όσα έχουν αποφασιστεί εφαρμοστούν με τέλειο τρόπο, όπως και ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί κι άλλο ένα πακέτο, τρίτο, ύψους τουλάχιστον 100 δισεκατομμυρίων ευρώ για να μπορέσει απλώς να συνεχίσει τη σημερινή της πορεία ως το 2015. Φυσικά εκείνος τα λέει με διατυπώσεις πιο ευγενικές κι εγώ τα διατυπώνω όπως θα τα έλεγε και ο ίδιος αν δεν ήταν πρωθυπουργός. Γιατί το πρόγραμμα αυτό δεν βγαίνει ούτε στα χαρτιά. Δεν καταλήγει σε βιώσιμο χρέος του δημοσίου και δεν μπορεί λόγω της ύφεσης να εισπραχθεί αυτός ο πακτωλός εσόδων που προβλέπεται. Μετρημένα κουκιά.
Από τη στιγμή όμως που είσαι πρωθυπουργός, και δεν είσαι απλός αναλυτής της επικαιρότητας, είναι η δουλειά σου να επεξεργάζεσαι ένα βιώσιμο σχέδιο που να προστατεύει τους Έλληνες και την Ελλάδα. Ακομα και υπηρεσιακός πρωθυπουργός να είσαι περιορισμένης εντολής, εξακολουθείς να έχεις δώσει όρκο κανονικού κοινοβουλευτικού πρωθυπουργού. Τα ίδια φυσικά ισχύουν και για τους αρχηγούς όλων των κομμάτων, οι οποίοι φιλοδοξούν να γίνουν πρωθυπουργοί.
Δεν είναι δυνατόν τη στιγμή που ο εν ενεργεία πρωθυπουργός διαπιστώνει το αυτονόητο, το οποίο με αριθμούς έχει τεκμηριώσει και η τράπεζα της Ελλάδος πριν από λίγες μέρες, να λένε οι επίδοξοι διάδοχοί του ότι η οικονομία έχει σταθεροποιηθεί. Το αντίθετο συμβαίνει. Βρίσκεται σε ελεύθερη και ανεξέλεγκτη πτώση. Η ύφεση είναι στο 7% χωρίς ακόμα να έχουν εφαρμοστεί οι μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα από 40% και πάνω και έχετε δεσμευθεί να μειώσετε τις δαπάνες τον Ιούνιο κατά 14 δισεκατομμύρια ευρώ. Τη στιγμή που το μισθολόγιο είναι στα 16 δισεκατομμύρια και οι συντάξεις μαζί με την πρόνοια στα 32 δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν είναι προφανές ότι κόψεις τις συντάξεις και την πρόνοια κατά 14 δισεκατομμύρια ευρώ; Και τα υπόλοιπα θα είναι διορθωτικές κινήσεις; Δηλαδή επειδή κάτι πρέπει να κόψεις και από μισθούς και από σπατάλες θα κάνεις απλώς αυτές τις αναπροσαρμογές. Το σύνολο αυτών των μειώσεων θα είναι από την υγεία, την πρόνοια και από τις συντάξεις.


Ίσως γι αυτό επελέγη η κόρη του Γιώργου Γεννηματά ως εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, γιατί πρέπει να συγκαλυφθεί ότι ακριβώς δεν θα υπάρχει πιά ΕΣΥ μετά από λίγους μήνες.
Αλλά και με όσα απάντησε στη Βουλή ο κ. Παπαδήμος, στην ερώτηση του Καρατζαφέρη, ο άνθρωπος μιλάει ειλικρινά. Δεν γνωρίζει και δεν θέλει πάντως να πεί ποιες δαπάνες θα κοπούν. Προφανώς στον επόμενο πρωθυπουργό που θα παραδώσει, θα του πεί και μερικές ιδέες, αλλά και θα του επιβεβαιώσει ότι το πρόγραμμα δεν είναι βιώσιμο. Αλλά αυτά μετά τις εκλογές. Ειλικρινής είναι και όταν λέει ότι οι μικροί επενδυτές σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου δεν πρέπει να ελπίζουν να αποζημίωση. Γιατί για να ισχύσουν αυτά που έχουν συμφωνήσει με τους άλλους ιδιώτες, τράπεζες και επενδυτικά σχήματα, πρέπει να ισχύουν για όλους. Και για τα ασφαλιστικά ταμεία, αφού δεν εξαιρέθηκαν από την αρχή γιατί δεν είναι ιδιώτες αλλά ΝΠΔΔ. Είναι υποχρεωμένος σε αυτό.

Ήδη ξένοι ιδιώτες επενδυτές ετοιμάζονται να καταθέσουν αγωγές κατά του ελληνικού δημοσίου για το κούρεμα των δικών τους ομολόγων τα περισσότερα από τα οποία διέπονται από αγγλικό ή και από ιαπωνικό δίκαιο. Φαντάζεστε να έχουν στα δικαστήρια που θα απευθυνθούν κι ένα τέτοιο επιχείρημα; Ότι δηλαδή Έλληνες κάτοχοι ομολόγων αποζημιώθηκαν; Θα ζητήσουν και θα κερδίσουν την ίδια αποζημίωση. Ακόμα και σε ελληνικά δικαστήρια να απευθύνονταν θα δικαιώνονταν. Το να κάνει ένα κράτος λοβιτούρες δεν είναι λύση για κανέναν. Κανένας πολίτης δεν θα εφαρμόσει τους νόμους, αν τους παραβιάζει το κράτος και κανένας δεν θα αγοράσει στο μέλλον ελληνικά ομόλογα ή τραπεζικές μετοχές αν χάσουν τα λεφτά τους.
Υπάρχει τίμια λύση; Σαφώς και υπάρχει. Αλλά δεν πρέπει να την σχεδιάσουν αυτή τη φορά οι τραπεζίτες γιατί το ιδιωτικό συμφέρον του καθενός από αυτούς τους εμποδίζει να δούν το σύνολο. Η λύση για τον κάθε πολίτη και για τον κάθε επενδυτή, αλλά και για το ελληνικό κράτος είναι η ίδια. Η αναδιάρθρωση του συνολικού, δημόσιου και ιδιωτικού χρέους, ταυτόχρονα και η ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος ώστε να ξαναγίνει βιώσιμο και να μπορεί να παίξει το ρόλο του δηλαδή τη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας.

Εδώ κοιτάνε μόνον την εικονική οικονομία δηλαδή το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αυτό είναι το θεμελιώδες λάθος. Το κούρεμα, αν επιλεγεί το κούρεμα γιατί υπάρχουν κι άλλες μορφές αναδιάρθρωσης του χρέους, πρέπει να γίνει ταυτόχρονα για το δημόσιο και για το ιδιωτικό χρέος ώστε να φτάσει στο 60% του ΑΕΠ όπου βρίσκεται το όριο του βιώσιμου χρέους με πολιτική απόφαση.
Ταυτόχρονα με το δημόσιο χρέος πρέπει να κουρευτεί και το ιδιωτικό χρέος στο ίδιο ποσοστό. Το ιδιωτικό χρέος είναι τα δάνεια των τραπεζών, των επιχειρήσεων της πραγματικής οικονομίας και των νοικοκυριών. Το δημόσιο χρέος επίσης είναι στο εσωτερικό, στο εξωτερικό, υπό ελληνικό ή υπό αγγλικό δίκαιο, στο ΔΝΤ, στην ΕΚΤ και στις χώρες της ευρωζώνης. Δεν μπορεί δηλαδή να γίνει οριζόντια και να πείς θα το κόψω 50% σε όλους. Πρέπει να γίνει στοχευμένα, ώστε όποιος ζημιώνεται με το ένα χέρι να επωφελείται από το άλλο. Μπορεί να χάσω δηλαδή κάποιες οικονομίες που έχω σε ομόλογα, αλλά θα κερδίσω το αντίστοιχο από το δάνειο που χρωστάω. Οι επιχειρήσεις επίσης δεν είναι όλες ίδιες. Υπάρχουν οι επιχειρήσεις οι εξαγωγικές οι οποίες αμέσως μπορούν να κάνουν νέες επενδύσεις, αν τους κουρέψεις το δάνειο, όπως και οι επιχειρήσεις του τουρισμού και της επεξεργασίας τροφίμων, και οι φαρμακευτικές και ένα πλήθος άλλων επιχειρήσεων. Υπάρχουν κι άλλες που επιδίδονται στο λαθρεμπόριο και στη φοροδιαφυγή. Δεν μπορεί να είναι οριζόντιο. Και στους ιδιώτες το ίδιο υπάρχουν άνθρωποι που αγόρασαν ένα σπίτι, είναι πρώτη κατοικία και έπαιρναν 2.000 ευρώ όταν πήραν το δάνειο. Αν έχουν μείωση αποδοχών 20% πρέπει να έχουν διπλάσιο κούρεμα γιατί δεν μπορούν να το πληρώσουν. Κανείς δεν κερδίζει από τη στάση πληρωμών ούτε οι τράπεζες. Ούτε είναι λύση να πουλήσουν το πατρικό τους στο χωριό, το οποίο δεν καλύπτει τις στεγαστικές τους ανάγκες για να πληρώσουν το στεγαστικό τους δάνειο. Γιατί δεν το παίρνει κανείς κι αν το πάρει, δεν φτάνουν τα λεφτά ούτε για 6 μήνες.
Υπάρχουν επίσης καταναλωτικά δάνεια που τα πήρε κάποιος για να πάει να γεννήσει το παιδί του ή για να φάει η οικογένειά του. Σε αυτόν τον άνθρωπο αν του κουρέψεις το μισό δάνειο, αμέσως θα πάνε στην κατανάλωση αυτά τα χρήματα, και θα βοηθήσουν την ζήτηση, θα προκαλέσουν επενδύσεις και μείωση της ανεργίας. Κάποιος όμως που θα τα πάρει για να τα βγάλει στο εξωτερικό ή να τα κάνει μασούρια, ή διακοπές στη Μύκονο για να κάνει απάτες, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται το ίδιο. Το έθεσε το Θέμα και η Κατσέλη με επιστολή στα κόμματα και ο Βαρβιτσιώτης όπως ακούσατε, να δούμε τι θα κάνουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: