Είναι μια από τις λίγες προεκλογικές περιόδους, όπου συμμετέχουν άμεσα και οι ξένοι προωθώντας τα δικά τους ενδιαφέροντα. Αυτά συμπλέκονται με τα ενδιαφέροντα των ελληνικών κομμάτων τα οποία συνεργάζονται με τους ξένους, αλλά έχουν άλλες προτεραιότητες γιατί ξέρουν καλύτερα τους Έλληνες. Αυτό δημιουργεί το πρώτο τουρλουμπούκι γιατί έχουν και μεγάλη υποστήριξη από τα μέσα ενημέρωσης τα οποία αναπαράγουν τα πάντα. Υπάρχει όμως και το ενδιαφέρον για διαφορετικά θέματα τα οποία ενδιαφέρουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία είναι πάρα πολλά και το καθένα έχει και τη δική του ατζέντα. Κι όλα αυτά προσγειώνονται άναρχα στα μέσα ενημέρωσης και δημιουργείται ένα τοπίο το οποίο έχει απ’ όλα αλλά χωρίς ιεράρχηση.
Για παράδειγμα, το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και το αναγκαστικό δάνειο της Ελλάδας προς τη Γερμανία, είναι ένα θέμα που δεν συμφέρει τα δύο μεγάλα κόμματα να ανοίξει, ενώ συμφέρει τα μικρά κόμματα. Η Γερμανία όμως ενδιαφέρεται να το κλείσει, κι έτσι ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας κάνει μια δήλωση που ακούγεται πολύ προκλητική. Η δήλωση φιλοξενείται στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης και χαλάει τις προσπάθειες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να μην αναφερθούν στο ζήτημα. Έρχεται και η παιδαριώδης δήλωση του υπουργού Οικονομικών στη Βουλή ότι έχουν χαθεί όλοι οι φάκελλοι για τις γερμανικές αποζημιώσεις από όλα τα υπουργεία και ακολουθεί η προσπάθεια κυβέρνησης και κομμάτων της συγκυβέρνησης να επηρεάσουν τα μέσα ενημέρωσης να πνίξουν το θέμα. Αλλά υπάρχουν τα μπλόγκς τα οποία παρακολουθούν καθημερινά 2.500.000 Έλληνες κι έτσι το θέμα καταλήγει όχι μόνον να μην πνιγεί, αλλά να εκθέτει όσους πνίγουν την είδηση. Γιατί όλοι αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα του θέματος, Έλληνες και Γερμανοί και οι παλαιότεροι θυμούνται ότι το πνίξιμο των γερμανικών αποζημιώσεων ήταν ένα από τα «πολιτικά θέματα» με βάση τα οποία η Γερμανία συμφώνησε στο παρελθόν για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, για «πολιτικούς λόγους». Όχι γιατί πληρούσε τις οικονομικές προϋποθέσεις.
Το ίδιο γίνεται με το θέμα των ρυθμίσεων για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Υπάρχει ο νόμος Κατσέλη ο οποίος πρέπει να βελτιωθεί για να ανταποκρίνεται στις σημερινές περιστάσεις. Όλα τα ελληνικά κόμματα συμφωνούν και είναι ένα θέμα εκτός της ατζέντας της τρόϊκας γιατί η τρόϊκα δεν θέλει να ακούει για οποιαδήποτε αναδιάρθρωση χρέους με πρωτοβουλία του δανειολήπτη. Κατατίθεται με συμφωνία όλων των κομμάτων η ρύθμιση, αλλά οι τραπεζίτες και η ΕΚΤ η οποία δεν έχει καμία αρμοδιότητα αντιδρούν και ειδοποιούν τον άνθρωπό τους, δηλαδή τον πρώην κεντρικό τραπεζίτη κ. Λουκά Παπαδήμο ο οποίος συμβαίνει να είναι πρωθυπουργός. Εκείνος καλεί τον κ. Κουτρουμάνη και του λέει να αποσύρει τη διάταξη, πράγμα που γίνεται και προκαλεί τέτοιες αντιδράσεις, ώστε λένε ότι θα κατατεθεί εκ νέου αργότερα σε άλλο νομοσχέδιο. Όλα τα μικρά κόμματα ανεβάζουν το θέμα και τα μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν να κουκουλώσουν πιά το θέμα το οποίο ενδιαφέρει όλα τα ελληνικά νοικοκυριά, ακόμα και τους ίδιους τους βουλευτές, αλλά και όλους τους Έλληνες επιχειρηματίες εκτός των τραπεζιτών. Οι τραπεζίτες όμως είναι εκείνοι που επηρεάζουν περισσότερο και τα δύο κόμματα του μνημονίου και τα μέσα ενημέρωσης. Η σύγχυση επιτείνεται και κανένας δεν μπορεί να καταλάβει ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα. Γιατί ταυτόχρονα ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης προαναγγέλει αναδιάρθρωση του ιδιωτικού χρέους στο σύνολό του και η Λούκα Κατσέλη με επιστολή της στα κόμματα, ζητά να συζητηθεί το θέμα και να συνεργαστούν για να το προωθήσουν. Ο Σαμαράς γνωρίζει ότι το θέμα καίει όλους τους Έλληνες επιχειρηματίες και όλοι οι εκπρόσωποι των μικρών επιχειρηματιών το υποστηρίζουν και μάλιστα οι δύο από τους τρείς εκπροσώπους των μικρών επιχειρηματιών ανήκουν στη ΝΔ. Κορκίδης και Μίχαλος. Ο Ασημακόπουλος επίσης το υποστηρίζει και ο Δασκαλόπουλος του ΣΕΒ πρέπει να αποφασίσει αν θα υποστηρίξει την τρόϊκα και τις τράπεζες, γιατί ο ίδιος είναι ραντιέρης και όχι επιχειρηματίας στην πραγματική οικονομία, ή τους επιχειρηματίες της πραγματικής οικονομίας, οι οποίοι είναι η πλειοψηφία στον ΣΕΒ.
Το πρόβλημα είναι ότι για να κερδίσει κάποιος τις εκλογές πρέπει να κερδίσει τουλάχιστον το 40% όσων πάνε στις κάλπες. Η τρόϊκα ή οι Γερμανοί δεν καταλαβαίνουν όμως από τέτοιες προεκλογικές σκοπιμότητες και κάθε τόσο παρεμβαίνουν και αντικειμενικά πέρα από προθέσεις λειτουργούν εις βάρος του μνημονιακού κόμματος. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όμως είναι τόσο αποδυναμωμένοι που δεν μπορούν να τους επιβάλουν σιωπή, ούτε ως τις 6 Μαίου για να κάνουν τη δουλειά τους. Και τα μέσα ενημέρωσης επίσης δεν είναι σε καλή κατάσταση οικονομικά ώστε να μπορούν να ασκήσουν την εξουσία τους με τον συνήθη επαγγελματικό τους τρόπο. Σε πολλά μέσα ενημέρωσης γίνονται απεργίες λόγω απολύσεων, κι αυτό υπάρχει η πιθανότητα να επεκταθεί σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, γιατί οι τράπεζες έχουν κλείσει τις στρόφιγγες δανειοδότησης και πληρώνουν μόνον τις διαφημίσεις γιατί αν τις κόψουν κι αυτές, δεν θα έχουν καθόλου έσοδα πιά οι εκδοτικές επιχειρήσεις. Μόνον τράπεζες, κινητή τηλεφωνία, αυτοκίνητα και σούπερ μάρκετ διαφημίζονται πιά κι αυτά με το 50% του παλαιού προϋπολογισμού τους.
Πρόκειται για έναν μεθοδευμένο εμφύλιο πόλεμο, όπου ο αδερφός στρέφεται κατά του αδερφού, το ένα κόμμα του μνημονίου καταγγέλει το άλλο, αν και πρόκειται να κυβερνήσουν μαζί αλλιώς δεν θα κυβερνήσουν καθόλου. Ο τραπεζίτης στρέφεται εναντίον του επιχειρηματία της πραγματικής οικονομίας, εναντίον του πελάτη του, εναντίον του καταθέτη του, τον οποίο καλεί όμως να βγάλει τα λεφτά από το σεντούκι και να του τα καταθέσει για να σωθεί. Κανείς δεν πρόκειται όμως να σωθεί με αυτό τον τρόπο και αυτό το γνωρίζει εκείνος που προωθεί τον εμφύλιο πόλεμο, δηλαδή η τρόϊκα, η οποία βρήκε τρόπο και χρόνο να διαφημίσει ότι το σχέδιό της είναι να μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις στα 170 ευρώ το μήνα όπως είναι και στη Βουλγαρία. Αλλά η Βουλγαρία που με νόμο διατηρεί τους μισθούς τόσο χαμηλά, γιατί αλλιώς θα είχαν ανέβει, όπως λέει ο πρόεδρος της Βουλγαρίας στον Τσίμα, δεν έχει προσελκύσει καμιά επένδυση. Οι επενδύσεις γίνονται στη Γερμανία όπου οι μισθοί είναι πολύ μεγαλύτεροι έως και δέκα φορές μεγαλύτεροι. Κι αυτό καταστρέφει την προπαγάνδα της τρόϊκας, η οποία υποχρεωτικά στρέφεται μέσω των μέσων ενημέρωσης εναντίον του κόμματος του μνημονίου και καταστρέφει την προπαγάνδα τους. ΝΔ και Βενιζέλος προσπαθούν να τραβήξουν το ενδιαφέρον στο μεταναστευτικό, και να τρομοκρατήσουν τον κόσμο με ένα θέμα που υπάρχει εδώ και 10 χρόνια και για το οποίο δεν έχουν κάνει τίποτα, αλλά τώρα με τη βοήθεια των μέσων ενημέρωσης, φτιάχνουν στα χαρτιά στρατόπεδα συγκέντρωσης λαθρομεταναστών και το πράγμα καταρρέει από μόνο του γιατί όλοι καταλαβαίνουν ότι με 1.500.000 λαθρομετανάστες, η μόνη λύση είναι τους χορηγήσεις ταξιδιωτικά έγγραφα για να φύγουν από τη χώρα. Και μετά επειδή θα είναι πρόβλημα της ΕΕ να ενδιαφερθεί η ΕΕ ώστε με δικά της μέσα, χρήματα και φροντίδα να επαναπροωθηθούν στις χώρες από όπου ήρθαν. Με το να απασχολείς 1000 αστυνομικούς για να μαζέψεις 2500 λαθρομετανάστες και μετά να μην έχεις αστυνομικούς για να τους φυλάξεις, σε 48 ώρες θα αναγκαστείς να τους αφήσεις. Για να φυλάξεις 30 στρατόπεδα έστω και στα χαρτιά πρέπει να έχεις τουλάχιστον 4-5000 αστυνομικούς και 60.000 μερίδες φαγητό να τους μοιράσεις. Κι αυτό με την προϋπόθεση ότι οι λαθρομετανάστες θα συνεργάζονται όπως στις φυλακές και θα κάνουν οι ίδιοι τις περισσότερες εργασίες που απαιτούνται για να συντηρούνται. Κι αυτό την ίδια στιγμή που έχεις ανάγκη να μοιράζεις 60.000 μερίδες φαγητό σε Έλληνες άστεγους και άνεργους και συσσίτια στα ολοήμερα σχολεία γιατί υποσιτίζονται Έλληνες και ελληνόπουλα.
Κι αν μπορούσες να προσλάβεις 5.000 αστυνομικούς θα ήταν προτιμότερο να προσλάβεις 5.000 δασκάλους και νηπιαγωγούς ή 5.000 νοσηλευτές γιατί καταρρέουν σχολεία και νοσοκομεία. Ενώ στους λαθρομετανάστες μπορείς να δώσεις ταξιδιωτικά έγγραφα και να φύγουν μόνοι τους να πάνε στη Γερμανία ή όπου αλλού θέλουν.
Με όλα αυτά προσπαθείς να μην συζητηθεί το θέμα της μείωσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα κατά 40% από τις 15 Μαίου και με την προϋπόθεση ότι αυτό το έχουν ξεχάσει όσοι θα πάνε να ψηφίσουν στην κάλπη το κόμμα του μνημονίου. Γιατί μπορεί μεν να θέλει κάποιος τον Σαμαρά για αρχηγό της ΝΔ και τον Βενιζέλο για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν μπορεί να ζήσει με μείωση 40% επί των αποδοχών του στον ιδιωτικό τομέα. Για τετράωρη απασχόληση που είναι πλέον μεγάλη μερίδα εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, η αμοιβή είναι 260 ευρώ τα οποία φτάνουν μόνον για εισητήρια από και προς τη δουλειά σε μια πόλη σαν την Αθήνα. Εκτός κι αν μένεις στη Νίκαια και πηγαίνεις με τα πόδια στο Ελληνικό να δουλέψεις. Ή μένεις στον πειραιά και πηγαίνεις με τα πόδια στο Μαρούσι ή στην Κάτζα να δουλέψεις. Για να περπατήσεις όμως 25 ή 40 χιλιόμετρα και άλλα τόσα για να επιστρέψεις πρέπει να έχεις φάει. Και τα λεφτά δεν σε φτάνουν για να φάς 30 μέρες το μήνα.
Το ίδιο ισχύει για μισθό 417 ή 517 ευρώ για πλήρες οκτάωρο. Όταν μάλιστα το οκτάωρο ξεκινάει στις 9 ή στις 10 το πρωί, κρατάει ως τις 6 το απόγευμα και πρέπει για να μείνεις στη δουλειά αυτές τις ώρες να πληρώσεις περισσότερα σε βενζίνες, τσιγάρα και καφέδες με σάντουϊτς. Πωςθα ζήσεις την οικογένειά σου και θα πληρώσεις το στεγαστικό δάνειο και τις πιστωτικές κάρτες; Θα τις αφήσεις απλήρωτες και θα καταστραφεί και ο τραπεζίτης, που υποστήριξε την τρόϊκα, την οποία υποστήριξε το κόμμα του μνημονίου για να μας σώσουν αλλά μας χρεοκόπησαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου