Τρίτη, Απριλίου 03, 2012

Γιατί δεν σας αρέσουν οι μισθοί Βουλγαρίας; Άλλωστε έχετε τιμές Γερμανίας!



Η κατάσταση στην Ευρώπη είναι φέτος καλύτερη από πέρυσι; Ή έστω η προβλεπόμενη για το 2013 κατάσταση στην οικονομία της Ευρώπης θα είναι καλύτερη από τη φετινή; Η απάντηση και στις δύο ρητορικές ερωτήσεις είναι αρνητική. Οι αποφάσεις της Ευρώπης είναι απογοητευτικές, το «μεγάλο μπαζούκα» που είχαν ζητήσει οι G-20 από την Ευρώπη για να ξεπεράσει τα προβλήματά της και κυρίως να βοηθήσει την παγκόσμια οικονομία στην ανάκαμψη δεν υπάρχει. Τα κεφάλαια που έχει διαθέσιμα η Ευρώπη για να χρηματοδοτήσει τα επόμενα προγράμματα της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και της Ελλάδας, αλλά και της Ισπανίας και του Βελγίου είναι συνολικά 500 δισεκατομμύρια ευρώ. Για την Ιταλία δεν γίνεται συζήτηση. Είναι εντελώς ανεπαρκή.

Η Ευρώπη και κυρίως η Γερμανία είναι εντελώς απρόθυμη να διαθέσει μεγαλύτερα κεφάλαια για μια αναπτυξιακή προσπάθεια και μην σας παραπλανά η δήλωση της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας ότι θα συνεχίσει να δέχεται ομόλογα της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας. Το έκανε απλώς και μόνον για να μην επιδεινώσει το πρόβλημα για την ίδια. Και με τη δήλωση διέψευσε απλώς δικές της διαρροές, γιατί στην πραγματικότητα αυτό που διαψεύδει, θέλει να κάνει. Να μειώσει τον κίνδυνο έκθεσης σε ομόλογα των κρατών που χρηματοδοτεί και βεβαιώνει ότι με αυτά τα προγράμματα θα λύσουν τα προβλήματά τους. Δεκάρα δεν δίνει για τις χώρες και για τα προγράμματα.

Για την Ελλάδα όλοι γνωρίζουν ότι το δημόσιο χρέος της μειώθηκε στο 157% του ΑΕΠ από 162% μετά το κούρεμα και ενώ ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η κρίσιμη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Με άλλα λόγια δεν είναι βιώσιμο και πάντως απέχει πολύ από τον στόχο που ήταν να φτάσει στο 120% του ΑΕΠ σε πρώτη φάση. Χώρια που η εκτέλεση του προϋπολογισμού κάθε άλλο παρά συμβαδίζει με το πρόγραμμα που στα χαρτιά πρόβλεπε έναν πακτωλό εσόδων τα οποία δεν θα έρθουν από πουθενά λόγω της ύφεσης. Έτσι κι αλλιώς η ιδέα ότι με το κούρεμα θα έφτανε στο 120% του ΑΕΠ το 2020 ήταν εντελώς τρελή. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει σε έναν χρόνο, κι αυτοί είχαν προβλέψει τι θα γινόταν μετά από 8 χρόνια.

Για την Ελλάδα, η ιδέα και μόνον να αφήσει τους ξένους να αποφασίζουν για την πορεία της είναι εντελώς τρελή. Το κέντρο των αποφάσεων είναι αναγκαίο να μεταφερθεί πάλι εντός Ελλάδας, να δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα ανάταξης της οικονομίας το οποίο θα στηρίζεται αποκλειστικά στις ελληνικές προσπάθειες και οι εξελίξεις στην Ευρώπη να λαμβάνονται υπόψιν απλώς και μόνον για να είναι συμβατό και να φαίνεται πιο συμβατό με την ευρωπαϊκή πολιτική.

Αν η Ελλάδα κόντρα στις υποδείξεις της Γερμανίας η οποία ως τώρα έχει επιβάλει τρείς διαδοχικές και λαθεμένες πολιτικές, χωρίς να αλλάζει όμως την άποψή της, καταφέρει να ισορροπήσει την οικονομία και την κοινωνία της, θα έχει προσφέρει μεγάλη υπηρεσία και στην Ευρώπη και κυρίως στους Έλληνες. Η πολιτική της Μέρκελ και του νεοφιλελευθερισμού δεν είναι ούτε υπέρ των Γερμανών πολιτών. Απλώς τρομοκρατούνται και οι Γερμανοί με το φόβητρο της Ελλάδας, ή της Βουλγαρίας. Ούτε και είναι νεοφιλελεύθερη πολιτική, δηλαδή δήθεν υπέρ της ελεύθερης αγοράς χωρίς παρεμβάσεις του κράτους. Αντιθέτως πρόκειται για ωμές παρεμβάσεις του κράτους ώστε να επιβληθούν με τη βία του κράτους πολιτικές εξαθλίωσης των πολιτών και μεταφοράς κεφαλαίων στο τραπεζικό σύστημα.

Οι μισθοί στη Βουλγαρία, αν δεν είχαν επιβληθεί με νόμο, δεν θα ήταν στα 170 ευρώ, αλλά η αγορά θα τους είχε σπρώξει πιο ψηλά, ώστε να μπορούν ζούν όλοι οι πολίτες αξιοπρεπώς. Το ίδιο θα συνέβαινε και στη Γερμανία, αν δεν είχαν καθηλωθεί με κρατικές παρεμβάσεις επί μια δεκαετία. Το ίδιο θα συνέβαινε και στην Ελλάδα αν δεν υπήρχε ο καταναγκασμός του κράτους, αλλά και πάλι είναι αμφίβολο αν όλοι οι επιχειρηματίες θα συμμορφωθούν με τις κρατικές υποδείξεις να μειώσουν τους μισθούς στα 500 ευρώ για οκτάωρο και στα 250 ευρώ για τετράωρο. Στην πράξη το μόνο που θα πετύχουν είναι να μειώσουν τις ασφαλιστικές εισφορές και τη φορολογία, δηλαδή να δηλώνουν λιγότερα και να πληρώνουν λιγότερα στο κράτος. Οι εργαζόμενοι σαφώς και θα προτιμήσουν να ζήσουν από το να πεθάνουν στην πείνα αν ακολουθήσουν τη νομοθεσία.

Οι Έλληνες δεν μπορούν να ζήσουν με μισθούς Βουλγαρίας και με τιμές 30% μεγαλύτερες από της Γερμανίας. Ούτε μπορούν να πληρώνουν φόρους Γερμανίας με εισοδήματα Βουλγαρίας. Το σίγουρο αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η στάση πληρωμών του ελληνικού κράτους εντός του ευρώ. Διεύρυνση της ύφεσης και της παραοικονομίας, αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας, κατάρρευση του κράτους και του πολιτικού συστήματος. Κι επειδή είμαστε σε προεκλογική περίοδο, βλέπουμε ζωντανά ότι είμαστε σε μεταβατική περίοδο. Το παλιό δεν έχει πεθάνει και το νέο δεν έχει γεννηθεί. Το κόμμα του μνημονίου είναι ένα και αποτελείται από δύο κομμάτια. Σίγουρα δεν αποτελούν το μέλλον.

Οι πιο ρεαλιστές από το κόμμα του μνημονίου, λένε ότι δεν έπρεπε να κάνουμε εκλογές και είναι απολύτως νόμιμη η κυβέρνηση Παπαδήμου αφού έχει τη στήριξη 200 βουλευτών ενώ ξεκίνησε με 255. Οι ίδιοι λένε αποδεχόμενοι την πραγματικότητα ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν μπορεί να κυβερνήσει κι έχει ξεπέσει σε προεκλογική ρουσφετολογία, αλλά μετά τις εκλογές η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ θα μπορούν να κυβερνήσουν με 155 ή με 185 βουλευτές. Δεν είναι ρεαλιστικά αυτά τα σχέδια. Δεν φταίνε τα πρόσωπα, αλλά οι πολιτικές. Δεν φταίνε τα ποσοστά, αλλά οι πολιτικές. Στις δημοκρατίες δεν μπορείς να κυβερνήσεις όταν το 80% των πολιτών έχει τη γνώμη ότι έχεις πάρει λάθος δρόμο. Το πολιτικό σύστημα έχει πεθάνει και κάποιος πρέπει να του το πεί.

Η διεύρυνση των δημοκρατικών θεσμών, ο έλεγχος της κυβέρνησης από τους πολίτες, η λήψη των αποφάσεων από τους πολίτες μέσα από δημοψηφίσματα, η δημιουργία κομμάτων ελεγχόμενων από τους πολίτες, η δημιουργία συνδικάτων ελεγχόμενων από τους εργαζόμενους, δημάρχων και περιφερειαρχών που θα ανακαλούνται από τους πολίτες, είναι πιο χρήσιμοι και αναγκαίοι παρά ποτέ. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα πάλι έχει ανάγκη το ακριβώς αντίθετο. Κυβερνήσεις χωρίς καμιά δύναμη, οι οποίες θα εκτελούν τις εντολές τους και θα επιβάλουν με τη βία στους πολίτες να πληρώνουν τις δόσεις τους κόβοντας από το φαγητό τους. Πρώτα θα πληρώνουν τη δόση τους και μετά θα τρώνε ότι τους περισσεύει, αλλιώς θα τους ρίχνουν στην ανεργία και δεν θα τρώνε τίποτα. Ο Έλληνας θα βλέπει τον Βούλγαρο με τα 170 ευρώ και θα φοβάται, ο Πορτογάλος θα βλέπει τον Έλληνα και θα τρέμει και ο Ιταλός θα μακαρίζει την τύχη του που έχει τον Μόντι κι όχι τον Παπαδήμο. Και ο Γερμανός φυσικά θα μπορεί να παίρνει περισσότερα από όλους, όχι γιατί δουλεύει περισσότερο από τους Έλληνες, τους Βούλγαρους και τους Ιταλούς, αλλά γιατί οι Γερμανοί τραπεζίτες λεηλατούν τις άλλες χώρες και μπορούν να τους μοιράσουν καλύτερα μεροκάματα.

Δεν έχει κανένα νόημα να πάρεις 50 έδρες μπόνους στη Βουλή, αν δεν έχεις τη συναίνεση της κοινωνίας να κυβερνήσεις και δεν μπορείς να καταστρέφεις το 75% της κοινωνίας ελπίζοντας ότι θα σε ψηφίσουν. Εκτός κι αν το γυρίσεις σε δικτατορία. Κανείς άλλωστε δεν υποσχέθηκε να μας χαρίσει τη δημοκρατία. Ή την κατοχυρώνεις κάθε μέρα με τις πράξεις σου, ή δεν την έχεις ποτέ. Δεν ήταν ποτέ εισαγόμενο ή δάνειο είδος. Άλλωστε σε ποιόν περισσεύει για να την δανείσει ή να την εξάγει; Και στη Γερμανία η ΚΥΠ παρακολουθούσε 17 βουλευτές της Αριστεράς του εθνικού κοινοβουλίου και 11 τοπικών κυβερνήσεων, γιατί όπως είπε ο υπουργός Εσωτερικών δεν έχουν παραιτηθεί από τη δικτατορία του προλεταριάτου και δεν έχουν σαφώς απορρίψει κάθε μορφή βίας.

Οι Ισλανδοί καθαίρεσαν την κυβέρνησή τους, περνάνε από δίκη τον προηγούμενο πρωθυπουργό και έχουν την κυβέρνηση που τους αξίζει. Το ίδιο ισχύει και για μας. Και για τους Γάλλους και για τους Ιταλούς. Η λύση που μας προτείνει η Μέρκελ αν θέλουμε να ζήσουμε καλύτερα είναι να μεταναστεύσουμε σε άλλη χώρα. Το είπε και ο Μόντι. Το προωθεί και ο ΟΟΣΑ. Πρέπει οι εργαζόμενοι να γίνουμε πιο ευέλικτοι και να κινούμαστε από χώρα σε χώρα για να βρούμε δουλειά. Δεν μπορούμε να περιμένουμε να ζήσουμε μέσα στα εθνικά μας σύνορα. Θα μας φτιάξουν μάλιστα λέει και ένα πανευρωπαϊκό σύστημα ασφάλισης για να μην χάνονται τα χρόνια που έχουμε περάσει σε κάθε χώρα και στα γηρατειά μας πάλι θα διαλέγουμε σε ποια χώρα μπορούμε να ζήσουμε με την μικρή μας σύνταξη. Αν δεν φτάνουν για να ζήσουμε στην Ελλάδα, θα μπορούμε να πάμε στο Σουδάν που κάνει και ζέστη. Οι Γερμανοί θα μπορούν να έρχονται στην Ελλάδα. Παγκόσμια ποίηση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: