Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός, ότι ο αρμόδιος εκπρόσωπος ενός μεγάλου κόμματος, ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης της ΝΔ και η πρόεδρος ενός μικρού κόμματος η κα Λούκα Κατσέλη της Κοινωνικής Συμφωνίας πρότειναν ανοιχτά κάτι που έπρεπε να έχει γίνει ήδη από το 2010. Το κούρεμα του ιδιωτικού χρέους ταυτόχρονα με το δημόσιο χρέος και μάλιστα με αποτελεσματικό τρόπο. Όταν το εισόδημα στο εσωτερικό της χώρας μειώνεται, είναι φανερό ότι πρέπει να μειωθεί ανάλογα και το ιδιωτικό χρέος. Όταν το ΑΕΠ μειώνεται είναι φανερό ότι και τα επιχειρηματικά δάνεια πρέπει να κουρευτούν ανάλογα. Όπως ακριβώς και το δημόσιο χρέος, όταν υπάρχει ύφεση διογκώνεται και γίνεται μη βιώσιμο, ως εκ τούτου πρέπει να αναδιαρθρωθεί με αποτελεσματικό τρόπο, ώστε το μέρος του χρέους που απομένει να μπορεί να πληρωθεί.
Η ΕΕ έχει με πολιτική απόφαση μειώσει το ποσοστό του βιώσιμου δημόσιου χρέους στο 60% του ΑΕΠ. Ανάλογο πρέπει να είναι και το ιδιωτικό χρέος, διαφορετικά δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί. Αυτή τη στιγμή το ιδιωτικό χρέος είναι πάνω από 300 δισεκατομμύρια ευρώ. 250 δις ευρώ είναι το χρέος των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών και το υπόλοιπο είναι των τραπεζών. Αυτό σημαίνει ότι το κούρεμα στην αρχή της κρίσης αρκούσε αν ήταν 25%. Θα είχε φρενάρει την ύφεση και με μικρή προσπάθεια με ένα σχέδιο Μάρσαλ θα μπορούσε να ανακάμψει η οικονομία.
Για να έχουμε σήμερα τα ίδια αποτελέσματα, πρέπει το κούρεμα του ιδιωτικού χρέους με είναι της τάξης του 50% πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστεί και μεγαλύτερη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Γιατί το ιδιωτικό χρέος είναι σχεδόν στο σύνολό του εσωτερικό και ένα μικρό μέρος του μόνον είναι σε ξένες τράπεζες. Αυτό είναι και καλό και κακό. Δηλαδή αφενός μπορεί να μην είναι μέρος του μνημονίου αλλά μια ξεχωριστή πολιτική η οποία δεν θα εποπτεύεται από την τρόϊκα, αλλά αντιθέτως θα χρησιμοποιηθεί ως μοχλός για να απαλλαγούμε από την τρόϊκα και η χώρα να ανακτήσει την κυριαρχία της. Το ίδιο πρέπει να γίνει αμέσως μετά με ένα μίνι σχέδιο Μάρσαλ, το οποίο δεν πρέπει να είναι μέρος του μνημονίου, αλλά μοχλός για να εκδιωχθεί η τρόϊκα από τη χώρα.
Υποχρεωτικά σε ένα σύντομο σημείωμα λέμε τα πράγματα απλουστευμένα, αλλά είναι προφανές ότι η αναπτυξιακή διάσταση ενός τέτοιου κουρέματος, χωρίς να κάνουμε τα λάθη του παρελθόντος, με το δημόσιο χρέος, δεν πρέπει να είναι απλά οριζόντιο και πρέπει να είναι αρχικά θέμα πολιτικής διαπραγμάτευσης με απόφαση της Βουλής την οποία απλά θα εκτελέσει η επόμενη κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου