Παρασκευή, Μαΐου 27, 2011

Τί να περιμένουμε από τη σύσκεψη;


Είναι ολοφάνερο πλέον ότι είναι θέμα λίγων ημερών, οι οποίες φυσικά και θα περάσουν μέσα σε συνεχείς διαπραγματεύσεις και μπλόφες, αρκετοί άνθρωποι δεν θα κοιμηθούν ίσως ήσυχοι, ή πολλές ώρες, ως τη στιγμή που θα έχει αποφασίσει η ευρωζώνη να χορηγήσει ένα επαρκές νέο δάνειο στην Ελλάδα, με το οποίο θα αναβληθεί (χωρίς να ανασταλεί) ως το 2013 η χρεοκοπία της Ελλάδας. Οι άλλες διαβεβαιώσει είναι καθαρό πολιτικό θέατρο, καθαρές διαπραγματεύσεις όπου όποιος έχει πιο γερά νεύρα και είναι σταθερός στα επιχειρήματά του θα πείσει και τους υπόλοιπους. Οι «μπλόφες» είναι πλέον ολοφάνερες και όποιος έχει το δυνατότερο χαρτί κερδίζει σε ένα παιχνίδι που είναι πλέον ανοιχτό. Αν η Ελλάδα μιλήσει επιτέλους πολιτικά και δείξει ποιο είναι το συμφέρον της ευρωζώνης το οποίο ταυτίζεται με το δικό μας, θα μπορέσει να διορθώσει και τα συνεχή λάθη των ευρωπαίων.

Από τη στιγμή που το ΔΝΤ ανακοίνωσε επίσημα ότι θα αποσυρθεί από τη χρηματοδότηση της Ελλάδας αν οι Ευρωπαίοι δεν εξασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα χρεοκοπίας για 12 μήνες, η Ευρώπη θα χορηγήσει αυτό το δάνειο (πού όταν το ζήτησε ο Παπακωνσταντίνου δηλαδή η Ελλάδα, του είπαν ότι θα το δούμε τον Ιούνιο μετά την έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους).
Η διαπραγμάτευση η οποία θα συνεχιστεί ως την τελευταία στιγμή είναι πολιτική και όχι οικονομική. Οι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (και κυρίως οι τέσσερις πλεονασματικές) πιέζουν την Ελλάδα θα βάλει ως ενέχυρο την περιουσία της γιατί θέλουν να την αποκτήσουν στο 10% της αξίας της. Δεν χάνουν όμως αυτή την ευκαιρία και μπορούν να το κάνουν το 2013 αν ως τότε η Ευρώπη δεν βρεί την «τελική λύση» ή αν η Ελλάδα δεν βρεί μια άλλη λύση στηριζόμενη στις δικές της και όχι σε δάνειες δυνάμεις, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στις 22 Δεκεμβρίου στη Βουλή. Αυτό είναι το σχέδιο Β της Ελλάδας. Δεν έχει όμως επαρκώς διακινηθεί και οι πολίτες, (Έλληνες και Ευρωπαίοι) το αγνοούν. Εμείς το δημοσιεύσαμε στο φύλλο της Κυριακής. Αφού λοιπόν οι Ευρωπαίοι δεν χάνουν τίποτα από την αναβολή ως το 2013, είναι δίκαιο να δώσουν και στην Ελλάδα τη δυνατότητα ως το 2013 να λύσει μόνη της τα προβλήματά της, στηριζόμενη και στην περιουσία της.
Ο άλλος λόγος που οι Ευρωπαίοι μας πιέζουν να τους εκχωρήσουμε με 180 ψήφους στη Βουλή την περιουσία μας στην τιμή που επιθυμούν και με διαδικασία που εκείνοι θα ελέγχουν, είναι για να πείσουν τους πολίτες στις χώρες τους ότι δεν χρηματοδοτούν μια Ελλάδα σπάταλη και αποτυχημένη Πολιτεία, αλλά έναν πλούσιο σε ακίνητα και κινητές αξίες που χρειάζεται ρευστότητα και χρόνο. Σαφώς μπορούν να χρησιμοποιήσουν και το πιο σωστό επιχείρημα, ότι δηλαδή στην πραγματικότητα χρηματοδοτούν τον εαυτό τους και όχι την Ελλάδα.

Ιδού πως γίνεται αυτό. Όλα τα δάνεια και το περσινό και το φετινό δεν προορίζονται ούτε κατά ένα ευρώ να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη, νέα δημόσια έργα στην Ελλάδα κλπ Όλα τα χρήματα προορίζονται για την πληρωμή ομολόγων που λήγουν και οι δανειστές μας τα πληρώνονται κανονικά στο 100% της ονομαστικής τους τιμής, ενώ στη δευτερογενή αγορά θα τα πούλαγαν με έκπτωση έως και 50% αυτή τη στιγμή ή αν ήθελαν να τα ασφαλίσουν με CDS τώρα και δεν το είχαν κάνει ως τώρα, είναι τόσο ακριβά που δεν το κάνει κανείς. Τα χρήματα του δανείου η Ελλάδα τα παίρνει από το EFSF τον προσωρινό μηχανισμό, ο οποίος τα δανείζεται από τις διεθνείς τράπεζες με βαθμολογία ΑΑΑ και με χαμηλό επιτόκιο, περίπου με το γερμανικό επιτόκιο και με ελάχιστο σπρέντ και τα δίνει στην Ελλάδα με κέρδος, περίπου 2%.
Κατά κανόνα η ίδια διεθνής τράπεζα που κατέχει το ελληνικό ομόλογο το οποίο είναι πλέον αφερέγγυο, (και διαπραγματεύεται στην αγορά με έκπτωση 50%) δανείζει την ΕΕ που έχει βαθμολογία ΑΑΑ. Αυτό δεν είναι απόλυτο, αλλά ισχύει σχεδόν στο σύνολο των περιπτώσεων. Δηλαδή με διαφορά μιάς μέρας η τράπεζα ανταλλάσσει το αφερέγγυο ομόλογο με ένα άλλο απολύτως φερέγγυο στο 100% της αξίας του, αντί να το δώσει με έκπτωση. Επομένως η Γερμανία και η Γαλλία που κατέχουν και το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους είναι αυτές που επωφελούνται έμμεσα. Οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες κυρίως αλλά και όλες οι υπόλοιπες τράπεζες επωφελούνται και εξυπηρετούν το δικό τους συμφέρον ενώ η Ελλάδα δεν λύνει το πρόβλημα του χρέους που αντιμετωπίζει. Κανονικά θα έπρεπε να μας δίνουν έστω ένα 10% για να χρηματοδοτήσουμε την επιστροφή στην ανάπτυξη, αλλά δεν το κάνουν πριν από το 2013 που θα έχει δημιουργηθεί ο μόνιμος μηχανισμός σταθερότητας. Είναι δηλαδή δική τους η καθυστέρηση και δική τους η απαίτηση. Δεν εξυπηρετεί την Ελλάδα. Επομένως υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης τα οποία δεν έχουμε εξαντλήσει. Δεν πιέζουμε. Μόνον δεχόμαστε πιέσεις. Κυρίως γιατί η ελληνική κυβέρνηση απέδειξε ότι ούτε ξέρει ούτε μπορεί. Θα ήθελε, έχει καλές προθέσεις και 160 βουλευτές, (156 μείνανε ακριβώς επειδή δεν διαπραγματεύθηκε) αλλά δεν μπορεί να κάνει πολιτική διαπραγμάτευση.
Από τη σύσκεψη λοιπόν των πολιτικών αρχηγών την Ελλάδα συμφέρει να μην υποχωρήσει με τίποτα ο Σαμαράς και δεχθεί να ψηφίσει τη νέα σύμβαση που αφορά το νέο δάνειο με υποθήκη την ακίνητη περιουσία μας. Τέτοιο ενυπόθηκο δάνειο, που δεν έχει καμιά σχέση με τα ελληνικά ομόλογα που στηρίζονται απλώς στην αξιοπιστία της χώρας χωρίς εγγυήσεις και υποθήκες, μπορούμε να βρούμε και χωρίς δάνειες δυνάμεις. Αλλιώς θα βρεθούμε σε χειρότερη νομική θέση από αυτή που βρισκόμαστε σήμερα. Και όσο δεν έχει αποκατασταθεί η φερεγγυότητα της χώρας κανείς δεν θα μας κατηγορήσει γιατί δεν θέλουμε να αλλάξει η νομική μας θέση.
Από τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών συμφέρει τη χώρα να προκύψει και μια πιο αξιόπιστη κυβέρνηση, αλλά αυτή είναι εσωτερική μας υπόθεση και θα ήταν τεράστιο λάθος να πούμε δημοσίως στους δανειστές μας με τις πράξεις μας, ότι αλλάζουμε κυβέρνηση έστω και με απλό ανασχηματισμό επειδή μας πίεσαν. Ο ανασχηματισμός πρέπει να περιμένει τουλάχιστον ως τον Ιούνιο που θα έχει λυθεί αυτό το ζήτημα. Αλλιώτικα παραδεχόμαστε εμπράκτως και παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις ότι είμαστε ένα προτεκτοράτο τελευταίας υποστάθμης και την επομένη θα μπούν οι Τούρκοι να πάρουν κι αυτοί το μερίδιό τους, θα πλακώσουνε κι οι γύφτοι γιατί μάθανε ότι … αγαπιόμαστε.
Από τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών πρέπει να προκύψει ένα αρραγές μέτωπο όλων των πολιτικών δυνάμεων που θα λέει καθαρά ότι είμαστε αποφασισμένοι να παραμείνουμε στον σκληρό πυρήνα του ευρώ και να μηδενίσουμε το πρωτογενές έλλειμμα στον συμφωνημένο χρόνο που τον έχουμε ήδη υπογράψει και επομένως δεν χρειάζεται καινούργια υπογραφή. Παρόλα αυτά, μπορούν να πούν οι πολιτικοί αρχηγοί εμείς θα λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε το πρωτογενές έλλειμμα (χωρίς τους τόκους) θα το μηδενίσουμε πολύ νωρίτερα, παρά το γεγονός ότι δεν είναι συμβατική μας υποχρέωση. Και θα το κάνουμε γιατί κρίνουμε ότι έτσι εξυπηρετούμε το συμφέρον της χώρας μας και της Ευρώπης. Σ’ αυτή την προσπάθειά μας θέλουμε τη συμπαράσταση και της Ευρώπης και των ΗΠΑ και άλλων χωρών που μπορούν να μας βοηθήσουν με βάση ισότιμες συμφωνίες που θα κάνουμε μαζί τους και στις οποίες θα περιλαμβάνεται και η αξιοποίηση της περιουσίας του ελληνικού λαού την οποία διαχειρίζεται η κυβέρνηση με το σημερινό νομικό καθεστώς και χωρίς αυτό να αλλάξει.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

SXOLIO

Παιδιά μην μασάτε! Μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια. Ο FLASH είμαστε εμείς! Δεν είναι ούτε οι διευθυντές, ούτε οι επιχειρηματίες! Δεν είναι ούτε τα επιχειρηματικά, ούτε τα επενδυτικά, ούτε τα πολιτικά ή όποια άλλα σχέδια! Νισάφι πιά! Ήμουνα νιά και γέρασα. Και όλο τα ίδια και τα ίδια! Εκεί που είπαμε δόξα τω Θεό, άντε πάλι βοήθα Παναγιά. Όμως, πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε όλοι από την ίδια πλευρά. Και εμείς οι εργαζόμενοι δεν είμαστε και δεν πρέπει να δεχτούμε να είμαστε νούμερα σε μπακαλοτεφτέρια, που πρέπει να βγει το σωστό αποτέλεσμα. Τόσα χρόνια δώσαμε τη ψυχή μας, το μυαλό μας, τον χρόνο μας! Όλοι μας! Και το εννοώ! Η δουλειά είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας, δεν είναι το χόμπι μας ή ένας ανόητος πειραματισμός μας! Και ο σταθμός έχει ξαναβρεί το χαμένο γόητρο του χάρη σε μας, στην προσπάθεια μας. Γιατί εμείς δεν βλέπουμε τον FLASH σαν το μαγαζί του μπαμπά μας που μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει θα πάρουμε το μηνιάτικο.

Για μας ο FLASH είναι η καλημέρα που θα πεις στον συνάδελφο, η ώρα που θα ακούσεις την κυρία Κική και τον κύριο Δημήτρη και τους άλλους ακροατές να σου λένε το παράπονό τους, και ας τους έχεις ακούσει ένα εκατομμύριο φορές. Για μας ο FLASH είναι τα πηγαδάκια που θα πούμε και θα ακούσουμε τις πολιτικές εκτιμήσεις, που θα σχολιάσουμε τον έναν ή τον άλλο πολιτικό, η αγωνία να βγάλεις το έκτακτο στον αέρα, η προσπάθεια που κάνεις για να πείσεις τον καλεσμένο να δώσει τη συνέντευξη, η κριτική που κάνουμε για αυτά που ακούμε και τόσα, τόσα πολλά…

Ο FLASH είναι ένα μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητας μας! Όπως και τα άλλα μαγαζιά για τους συναδέλφους! Ο Αντώνης έκανε προτάσεις! Σε γενικές γραμμές δεν διαφωνώ, χωρίς ωστόσο να ξέρω ούτε τα περιθώρια αντίδρασης, ούτε τη μαγική λύση που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Ξέρω όμως ότι όλοι πρέπει να έχουμε θέση και σίγουρα πιστεύω ότι η λογική του διαίρει και βασίλευε δεν μπορεί να μας δώσει λύση. Αδικίες υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Τώρα, όμως εμείς δεν πρέπει να αδικήσουμε τους εαυτούς μας.

Η συνεργάτις