Η νέα αριστοκρατία...

Σήμερα το θέμα νομίζω ότι θα έπρεπε να είναι ότι υπάρχουν τουλάχιστον 67 βουλευτές της ΝΔ που είχαν τη γνώμη, ότι δεν πρέπει να διερευνηθούν οι καταγγελίες του γαλάζιου εφοπλιστή Φώτη Μανούση κατά του πρώην υπουργού Αιγαίου Αριστοτέλη Παυλίδη. Δεν πρέπει να διερευνηθούν. Καθόλου. Είμαστε βουλευτές και έχουμε ασυλία είναι η γνώμη τους. Δεν είναι μόνον το κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει. Είναι κάτι χειρότερο. Σκέφτονται ότι ενδεχομένως να βρεθούν στη θέση του Παυλίδη, αισθάνονται ότι είναι ανοιχτοί από παντού και επομένως παίρνουν τα μέτρα τους. Στέλνουν μήνυμα ότι επιθυμούν να βρίσκονται στο απυρόβλητο.

Όλοι οι Έλληνες πολίτες έχουν τον ίδιο φόβο. Κανένας Έλληνας πολίτης δεν έχει τέτοιο προνόμιο. Μόνον οι 67 βουλευτές της ΝΔ επιθυμούν να το έχουν και να το διατηρήσουν. Του Παυλίδη δεν του άρεσε καν το γεγονός ότι ο ανακριτής διαβίβασε στη Βουλή όπως είχε υποχρέωση, έστω και με καθυστέρηση δύο πολύτιμων ετών (πολύτιμων πολιτικά και για την κυβέρνηση και για τον ίδιο τον Παυλίδη) το φάκελλο της δικογραφίας. Πρωτοφανής πώρωση που δείχνει ότι έχουν ξεκοπεί από τους πολίτες και θεωρούν μετά από 35 χρόνια βουλευτιλίκι ότι είναι άλλη κατηγορία αριστοκρατών που δεν υπόκεινται στους ελληνικούς νόμους της δημοκρατίας. Δεν έχουμε δημοκρατία κατά τη γνώμη τους. Ακόμα και ο Παυλίδης φιλοτιμήθηκε να πεί στα λόγια τουλάχιστον, αν και οι πράξεις του έδειχναν το αντίθετο, ότι κι εγώ αν ψήφιζα θα ψήφιζα υπέρ της σύστασης επιτροπής που θα κάνει την προκαταρκτική ανάκριση. Οι 67 είχαν τη γνώμη ότι δεν πρέπει να συσταθεί η επιτροπή.

Είναι γεγονός ότι όταν το ίδιο σώμα δηλαδή η Βουλή εντέλλεται να δικάσει τον εαυτό της, ένα μέλος της, δυσκολεύεται να είναι τυφλή σαν τη Δικαιοσύνη. Χιλιάδες Έλληνες κάθε χρόνο ταλαιπωρούνται στα δικαστήρια και για υποθέσεις που είναι αρκετά σοβαρές ταλαιπωρούνται για πέντε ΄΄εξι χρόνια πριν εκδοθεί μια απόφαση. Και είναι όμηροι του συστήματος. Βλέπουν τους ανακριτές και τα συμβούλια που παρεμβάλονται πριν από τη δίκη να αρνούνται στην πραγματικότητα να εκφέρουν κρίση και να μην αξιολογούν τα στοιχεία ώστε να απαλλάξουν κάθε κατηγορούμενο που είναι ολοφάνερα αθώος. Τα παραπέμπουν όλα στα δικαστήρια. Αθώοι, πιθανοί ένοχοι και ένοχοι που έχουν ομολογήσει την πράξη τους αντιμετωπίζονται όλοι το ίδιο. Ως τελεσίδικα ένοχοι.

Τώρα του κ. Παυλίδη και σε άλλους 67 δεν άρεσε το γεγονός ότι ο ανακριτής έκανε τη δουλειά του. Παρά τον προνομιακό τρόπο που αντιμετωπίστηκε δεν του άρεσε καθόλου. Χρειάστηκαν δύο χρόνια ταλαιπωρίας για να αποφασίσει η Βουλή ότι και για τον Παυλίδη ισχύει ο ίδιος νόμος, και θα γίνει με τον προνομιακό τρόπο βέβαια που προβλέπεται για τους βουλευτές, έρευνα για να διαπιστωθεί αν υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις που επιβάλουν την παραπομπή της υπόθεσης σε δίκη. Για τους απλούς Έλληνες πολίτες αυτά όλα είναι προσχηματικά. Στη θέση του Παυλίδη, ο απλός Έλληνας πολίτης θα έβλεπε να έχει γίνει κατηγορητήριο που θα αντέγραφε τις καταγγελίες του Μανούση. Θα είχε δεί τα συμβούλια εφετών να αντιγράφουν απλώς την κατηγορία του εισαγγελέα και να τον πα5ραπέμπουν σε δίκη. Εδώ χρειάζεται κι άλλη ψηφοφορία για να γίνει ότι για τον απλό Έλληνα πολίτη.

Και φυσικά δεν θα γίνει ποτέ. Γιατί ο Παυλίδης δεν δέχεται να δικαστεί ως απλός Έλληνας πολίτης. Δεν παραιτούμαι λέει… αλλά θα παραμείνω ο 151 ος βουλευτής και θα περιμένω να δώ τι θα αποφασίσουν οι βουλευτές του κόμματός μου. Η κυβέρνηση δηλαδή στηρίζεται στην ψήφο εκείνου του βουλευτή που περιμένει να δεί τι θα αποφασίσει η ολομέλεια της Βουλής, δηλαδή η πλειοψηφία του κόμματός του, μετά το πόρισμα στο οποίο θα καταλήξει η ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή. Θα περάσει από άλλες δύο κρισάρες δηλαδή ο οποιοσδήποτε βουλευτής πριν ξεπέσει στη θέση του απλού Έλληνα πολίτη.

Λογικό είναι ο Παυλίδης να τα παίρνει στο κρανίο που δεν αθωώθηκε μόνο με την εμφάνισή του. Κανονικά η βουλευτική ιδιότητα περιλαμβάνει το προνόμιο ότι είναι πάνω από τους νόμους. Το ίδιο έγινε και εμποδίστηκε η Δικαιοσύνη με τους εμπλεκόμενους υπουργούς στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Το ίδιο έγινε και για εκατοντάδες άλλους που κατηγορούνταν ακόμα και για παράβαση του ΚΟΚ. Δεν παραπέμφθηκαν ποτέ σε δίκη. Από την άποψη του Παυλίδη, πρέπει να πώ ότι αυτό είναι εναντίον του. Η ΝΔ δεν τον αντιμετωπίζει όπως αντιμετώπισε τους εμπλεκόμενους υπουργούς στο σκάνδαλο βατοπεδίου. Και αυτή η διαφορετική μεταχείριση, τον κάνει να μοιάζει περισσότερο ένοχος από τους άλλους. Δεν είναι αναλογική η συμπεριφορά.

Και ο ίδιος ο Παυλίδης όμως, αν και κατέθεσε στη Βουλή ως οιονεί κατηγορούμενος, κατέθεσε πολιτικά. Είναι η δική του ερμηνεία για την εφαρμογή των νόμων. Δεν είναι αυτονόητο γι αυτόν ότι ο κάθε πολίτης δικαιούται δίκαιη δίκη για να αποδειχθεί η κατηγορία από τον κατήγορο πέραν πάσης αμφιβολίας, αλλιώς να αθωωθεί ο κατηγορούμενος. Ούτε θεωρεί ότι είναι πολίτης, ούτε έχει καμία εμπιστοσύνη στην Δικαιοσύνη. Είδατε τι επίθεση έκανε εναντίον του ανακριτή. Η ίδια η πιθανότητα να στέκει η κατηγορία της ηθικής αυτουργίας σε δωροδοκία είναι ξένη στο σύστημα. Δεν δωροδοκούνται πολιτικοί. Είναι τρίτοι αυτοί που μεσολαβούν. Εξ ορισμού. Μα η κοινή λογική λέει πως μόνον όποιος έχει την εξουσία μπορεί να δωροδοκηθεί. Ποιος θα λάδωνε ο Mανούσης για να κάνει τη δουλειά του; Εμένα;