Παρασκευή, Φεβρουαρίου 06, 2009

Δυό γάϊδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα!

(Κι αυτές δυό είναι...)
Είναι αλήθεια ότι το κάθε κόμμα, κοιτάει πρώτα το κομματικό του συμφέρον και μετά το συμφέρον του πολίτη και της χώρας. Πρέπει όμως αυτό να μην γίνεται με κυνικότητα, αλλά τουλάχιστον για τα μάτια πρέπει να μπαίνει μπροστά το συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας και να συνδέεται με το κομματικό συμφέρον. Αυτό φυσικά κρατάει τα κόμματα και τα κομματικά στελέχη σε κάποια όρια ευπρέπειας αλλά και τα αποτρέπει από το να μεταχειρίζονται κάθε μέσο, νόμιμο ή παράνομο, ηθικό ή ανήθικο για να εξυπηρετήσουν το κομματικό συμφέρον. Ακόμα κι αν οι επαγγελματίες της πολιτικής δεν είναι ποια ιδεολόγοι ούτε της Ελλάδας ούτε του σοσιαλισμού ή του φιλελευθερισμού, αλλά έχουν γίνει πωρωμένοι επαγγελματίες πρέπει να το κρύβουν. Για να υπάρχει κάποιο όριο δηλαδή. Οι πολίτες ξέρουν πως σκέφτονται στην πραγματικότητα, αλλά δεν πρέπει να εκχυδαίζεται η εξυπηρέτηση του κομματικού συμφέροντος.

Χθες όμως παρακολουθήσαμε τον πρωθυπουργό κυρίως αλλά και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προτάσσουν με τα λόγια αλλά κυρίως με τις πράξεις τους το κομματικό συμφέρον. Ξεκινάω από τον πρωθυπουργό γιατί εκπροσωπεί τον σημαντικότερο θεσμό της χώρας και της Δημοκρατίας μας, κατά το Σύνταγμα. Ενώ υποτίθεται ότι αντιμετωπίζουμε μια οικονομική κρίση που θίγει όλες τις δομές της χώρας και έχει γίνει αβάσταχτη για έναν στους τέσσερις πολίτες και ενοχλητική για τους τρείς στους τέσσερις, εκείνος δείχνει ότι ενδιαφέρεται μόνον για τις μετρήσεις της κοινής γνώμης. Τρέχει πίσω από τους γαλάζιους αγρότες όταν κλείνουν την εθνική οδό, επειδή είναι γαλάζιοι και δίνει μια λύση η οποία είναι φανερό σε όλους ότι βρέθηκε επειδή είναι γαλάζιοι και μόνον. Φυσικά δεν διανοείται να τους ξεφουσκώσει τα λάστιχα, όπως είχε κάνει ο Σημίτης και τους έχασε οριστικά και αμετάκλητα. Μετά από μια βδομάδα που ζητάνε τα ίδια και οι λοιποί αγρότες είτε νεοδημοκράτες από τις Σέρρες είτε προφανώς όχι νεοδημοκράτες από την Κρήτη, είτε οι περισσότεροι ανοργάνωτοι σε όλη την Ελλάδα οι οποίοι δεν κατέβηκαν στις διαδηλώσεις, δεν τους δίνει τίποτα. Τους γράφει κατά το κοινώς λεγόμενο γιατί ξέρει ότι δεν θα τον ψηφίσουν. Επιπλέον στέλνει και τα ΜΑΤ να τους τσακίσουν στα χημικά, γιατί δεν θέλει να τους βλέπει να διαδηλώνουν μέσα στην πρωτεύουσα, ενώ έχουν κάθε δικαίωμα όπως όλοι οι Έλληνες.

Παρατηρεί όμως ότι με όλα αυτά που έκανε για να κερδίσει τις εντυπώσεις και στις μετρήσεις να κλείσει η ψαλίδα με το ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος να παραμένει καταλληλότερος, έστω και σαν τον Σημίτη, δεν το κατάφερε. Η ψαλίδα μεγαλώνει και αυτό θα καταγραφεί στις μετρήσεις που θα αρχίσουν να δημοσιεύονται. Η διαφορά σταδιακά, θα πάει ως τα μέσα Φεβρουαρίου πάλι στο 5% που ήταν και πριν από τον ανασχηματισμό. Το ρίχνουν λοιπόν στην πλήρη εγκατάλειψη της πολιτικής και σε έναν άκρατο επικοινωνισμό που θα έλεγε και ο Τατούλης. Αν μπορέσουμε να τους κοροϊδέψουμε έχει καλώς. Αλλιώς έχουμε χάσει κάθε ελπίδα ότι μπορούμε να κυβερνήσουμε. Αυτό είναι το συμπέρασμά τους.

Ρίχνουμε λοιπόν χημικά για να εμποδίσουμε τον Παπανδρέου να μιλήσει στους αγρότες της Κρήτης ως εν αναμονή πρωθυπουργός για να μην του επιτρέψουμε να κάνει παιχνίδι. Γιατί αλήθεια είναι ότι ο Παπανδρέου έστω και χωρίς προμελέτη, επειδή ήξερε ότι θα τον υποδεχτούν ως πρωθυπουργό πήγε. Αλλιώς θα πήγαινε και στα Τέμπη. Πού να πάει εκεί όμως; Και επειδή έχει προγραμματίσει συνέντευξη Τύπου εδώ και μέρες ο Παπανδρέου, για να του χαλάσουμε τις εντυπώσεις οργανώνουμε τηλεοπτικό μονόλογο πάνω στα δελτία ειδήσεων των οκτώ, αδιαφορώντας αν έτσι όλοι θα υποθέσουν ότι πάμε σε εκλογές και άρα κανένας δεν πρόκειται να ασχοληθεί πιά με την οικονομία με την Εξωτερική πολιτική (τη Ντόρα τελικά θα την πληρώσουμε πολύ ακριβά) ή με τους αγρότες και με τα αιτήματά τους ή με τους 2,5 εκατομμύρια Έλληνες που δεν μπορούν να βγάλουν ούτε τη βδομάδα ούτε το μήνα φυσικά με τα εισοδήματα που έχουν.

Βγάζει λοιπόν έναν λόγο, ως πρωθυπουργός αποκλειστικά κομματικού περιεχομένου για να εξηγήσει ότι έχει πρόγραμμα και προϋπολογισμό εξόδου από την κρίση, τον οποίο δεν έχει φέρει όμως στη Βουλή και τον αγνοούν και οι βουλευτές και οι πολίτες αν και αυτό απαγορεύεται από το Σύνταγμα. Δεν έχει δηλαδή την συνταγματική νομιμοποίηση η κυβέρνηση να ασκεί μια οικονομική πολιτική που δεν έχει την τυπική έστω έγκριση της Βουλής. Γιατί εκεί την έχουν καταντήσει και τη Βουλή και τη δημοκρατία να είναι μόνον τυπική. Έστω κι αυτό το φύλλο συκής όμως πρέπει να τηρείται για να υπάρχουν κάποια όρια. Να μην ξεφτιλίζεται διαρκώς η δημοκρατία και το πολίτευμα…

Και μας εξηγεί δια μακρών ότι δεν έχουν δικαίωμα τα τρακτέρ της Κρήτης να μπαίνουν στην Αθήνα για να γίνει διάλογος για τα αιτήματά τους, ενώ τα υπόλοιπα μπορούν να πηγαίνουν στα Τέμπη, και διάφορα άλλα τέτοια που δεν δικαιολογούν γιατί ξαφνικά φταίει ο Αλογοσκούφης μόνος του για όσα έκανε η κυβέρνηση επί πέντε χρόνια, όταν είχε την έγκριση του πρωθυπουργού για το κάθε τι και ο φουκαράς ο Αλογοσκούφης έλεγε κάθε δύο λέξεις ότι αυτά που σας λέω δεν είναι δικά μου, αλλά έχουν την έγκριση του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Του Καραμανλή και της κυβέρνησης. Όχι ότι τα καινούρια του καραμανλή και της κυβέρνησης διαφέρουν από τα προηγούμενα του Καραμανλή και της κυβέρνησης. Αλλά επαναφέρουν π.χ. το αφορολόγητο όριο των 10.500 ευρώ το χρόνο για τους ελεύθερους επαγγελματίες που είχαν καταργήσει ένα μήνα πριν και αυξάνουν το φόρο στα τσιγάρα στα ποτά και στα ακίνητα. Πάλι πληρώνουμε τα ίδια, αλλά ο Αλογοσκούφης φταίει που έδειξε αναλγησία ένα μήνα πριν και όχι οι υπόλοιποι 150 μαντράχαλοι, βουλευτές, υπουργοί και πρωθυπουργός. Αυτοί είναι ανεύθυνοι.

Έχει δηλαδή μια συμπεριφορά που δείχνει αγωνία να κλείσει την ψαλίδα με το ΠΑΣΟΚ, χρησιμοποιώντας την εξουσία και το κρατικό ταμείο, υπέρ του κόμματός του, ώστε ο κάθε απλός πολίτης να είναι βέβαιος ότι πάει σε εκλογές. Αν δεν καταφέρει όμως να κλείσει την ψαλίδα, τότε δεν θα παραιτηθεί αποδεχόμενος το εκλογικό αποτέλεσμα της ευροκάλπης σαν τεκμήριο ότι δεν έχει την υποστήριξη της πλειοψηφία. Δεν θα παραιτηθεί γιατί δεν μπορεί αποδεδειγμένα να κυβερνήσει. Δεν θα παραιτηθεί γιατί δεν έχει διαπιστωμένα την υποστήριξη των πολιτών, αλλά θα αναγκαστεί να μείνει πρωθυπουργός γιατί η ελπίδα υπάρχει και πεθαίνει τελευταία. Μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα ως το τέλος της τετραετίας.

Την ίδια ελπίδα είχε και ο Σημίτης. Αλλά τουλάχιστον ο Σημίτης είχε να τελειώσει κάποιες δουλειές. Να βάλει την Ελλάδα στο ευρώ, να βάλει την Κύπρο στην ΕΕ, να προεδρεύσει στην ΕΕ και μετά του έμεναν 6 μήνες να κάνει παροχές. Ένα κουλούρι την ημέρα ήταν το πακέτο Σημίτη. Κι έδωσε και το δαχτυλίδι της διαδοχής στον Γιώργο, ξεχνώντας τις δημοκρατικές διαδικασίες, επειδή κάποιες σφυγμομετρήσεις του έλεγαν ότι με τον Γιώργο αρχηγό υπήρχε ελπίδα να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ τις εκλογές…Η ιστορία επαναλαμβάνεται αλλά σαν φάρσα… που έλεγε κι ένας μεγάλος διανοητής…

Ο Παπανδρέου από την πλευρά του δίνει μια συνέντευξη Τύπου για να δείξει ότι εκείνος είναι ο καταλληλότερος να μας οδηγήσει έξω από την κρίση, αλλά δεν λέει πως θα το καταφέρει αυτός, αλλά ότι το φάρμακο για την κρίση, είναι οι πρόωρες εκλογές και ο σχηματισμός αυτοδύναμης κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον ίδιο. Λευκή επιταγή πάλι δηλαδή. Τα ίδια που έλεγε ο Καραμανλής. Δεν ακούσαμε τις ρηξικέλευθες προτάσεις του ΠΑΣΟΚ που θα πείσουν τους ψηφοφόρους να εγκαταλείψουν μαζικά τη ΝΔ και να πάνε να ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ. Αυτά θα μας τα πεί λέει στην προεκλογική εκστρατεία, όταν την κηρύξει ο Καραμανλής. Τελικά ποιος κάνει αβάντα σε ποιόν;

Δεν υπάρχουν σχόλια: