Δεν έχουμε απαρτία ρε...

(Δε σε πιάνω...σε χάνω!)

Εδώ και πολύ καιρό, λέμε ότι η πολιτική ζωή έχει πάρει έναν αέρα φαιδρότητας. Αλλά ακόμα κι εμείς που είμαστε μάλλον απαισιόδοξοι… δεν περιμέναμε ότι θα βλέπαμε τέτοια πλάκα σαν αυτή που είδαμε σήμερα στη Βουλή…Και δεν είμαι βέβαιος ότι πλέον τα έχουμε δεί όλα…

Σήμερα έχουμε μια Βουλή η οποία συνεδριάζει χωρίς να έχει απαρτία. Κάθε φορά που συνεδριάζει, ακόμα κι αν είναι ένας βουλευτής μέσα στην αίθουσα, θεωρείται ότι η Βουλή έχει τη δεδηλωμένη απαρτία βουλευτών και αν πάσα στιγμή μπορεί να διαπιστωθεί αυτό από το προεδρείο. Απλώς όλοι συμφωνούν για να μην παρεμποδίζουν τη λειτουργία της Βουλής και δεν ζητούν καταμέτρηση των παρόντων.

Δεν νοείται δηλαδή ποτέ… να απέχει η πλειοψηφία από τη Βουλή γιατί υποτίθεται ότι θέλει και να κυβερνάει. Αλλιώς θα είχε διαλυθεί η Βουλή. Εδώ η ΝΔ υποτίθεται ότι θέλει και να κυβερνά αλλά δεν θέλει και να αναγκαστεί να καταψηφίσει τη σύσταση της ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής, την οποία από κεκτημένη αποκαλούμε προανακριτική. Ούτε να φανεί δηλαδή ότι καταψηφίζει ούτε να φανεί ότι θέλει να παραγραφούν οι όποιες ποινικές ευθύνες και αν αναφανούν.

Υποθέτω ότι και τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα μιλήσουν, θα αγορεύσουν και στο τέλος θα αποχωρήσουν αφού διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει η δεδηλωμένη απαρτία των βουλευτών. Στην αρχή είδατε ότι βρισκόταν στην αίθουσα ο πρόεδρος και το προεδρείο της Βουλής, άρα διαπιστώθηκε απαρτία. Άρα σιωπηρώς και η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να γίνει η κολοβή συζήτηση και μετά να τερματιστεί η διαδικασία ως ατελέσφορη. Άρα αυτό που προτίμησε η ΝΔ είναι να μην μιλήσουν οι βουλευτές της ΝΔ γιατί θα διαπίστωνε ο ελληνικός λαός ότι και οι βουλευτές της ΝΔ, έστω λίγοι, έστω μερικοί, έχουν την κοινή λογική. Απλώς είναι παράλογοι οι συμβιβασμοί που θέλει να πετύχει η κυβέρνηση.

Αντιλαμβανόμαστε όλοι… ότι θέλει να κλείσει τα μάτια της και η δυσάρεστη υπόθεση του Βατοπεδίου να έχει εξαφανιστεί ως δια μαγείας. Δεν γίνονται όμως τέτοια πράγματα. Πρέπει να πιεί το ποτήρι ως τον πάτο και να μην διαμαρτυρηθεί καθόλου. Η άσκηση της εξουσίας δεν είναι αραλίκι στην παραλία. Όχι ότι αυτό είναι κουραστικό ή δυσάρεστο καθήκον, υπάρχουν άλλα που είναι πιο δύσκολα. Δεν μπορώ αν έχω αναλάβει τέτοια ευθύνη να παρατάω τη δουλειά επειδή κουράστικα ή βαρέθηκα και να πηγαίνω στην παραλία να πετάω βοτσαλάκια…Απλώς δεν γίνονται αυτά τα πράγματα…

Αυτή η κρίση βολονταρισμού, η οποία χαρακτήριζε και την ομιλία του Ρουσόπουλου, δεν υπάρχει στην πραγματική ζωή. Ευτυχώς που χθες είχα ένα δικαστήριο και έλλειπα και δεν χρειάστηκε να σχολιάσω την ομιλία του φίλου μου του Ρουσόπουλου. Αλλά ούτε και σήμερα θα το κάνω… Μόνο αυτό θα πώ… έκανε κι αυτός σαν να ήθελε να κλείσει τα μάτια και να έχει εξαφανιστεί το Βατοπέδι, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει απρόσκοπτα την καριέρα του. Ή έστω να του επιτεθεί ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ώστε να του δώσει αξία. Δοτά αξιώματα υπάρχουν. Δοτή αξία όμως δεν υπάρχει. Δεν χαρίζεται μόνον κατακτιέται.

Εγώ προσωπικά του είπα δημοσίως τη γνώμη μου…δεν ήθελε να το ακούσει και προτίμησε να παραιτηθεί μόνον από υπουργός. Τώρα θα κάτσει να εισπράξει τη χαρά της Ντόρας, του Μεϊμαράκη, και οι άλλοι βουλευτές της Α’ Αθηνών απλώς δεν θα κουνήσουν ούτε το δαχτυλάκι τους.