Δύναμη ηθικής κατάπτωσης...

(Έξτρα Ντάϊ Μαρτίνι)
Δεν χρειάζεται να σας περιγράψω πόσο ανίσχυρος είναι και αισθάνεται ο Καραμανλής. Το καταλάβατε όλοι από την απάντησή του ότι αισθάνεται ισχυρός. Στο τσάκ κρατήθηκε και δεν σηκώθηκε να δείξει τα μπράτσα του και να χτυπάει τα στήθια του σαν τον Ταρζάν για να δείξει ακριβώς πόσο δυνατός αισθάνεται.

Πέρα από την πλάκα όμως η πρωτοφανής νομική διαστροφή που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός χθες, δείχνει ότι έχει χάσει τη μπάλα. Σήμερα γελάνε μαζί του ακόμα και οι φοιτητές της νομικής αλλά και οι ασκούμενοι δικηγόροι, μαζί βέβαια με όσους ασχολούνται με την πολιτική και απλώς διαβάζουν εφημερίδες μέρα παρά μέρα ή βλέπουν δελτία ειδήσεων μια φορά την εβδομάδα.

Είπε με κάθε σοβαρότητα από τις βρυξέλλες και το επανέλαβε δύο φορές για να μην αφήσει περιθώριο παρεξηγήσεων, ότι αν προκύψουν είτε από τη Δικαιοσύνη ή από την εξεταστική επιτροπή, «αποχρώσες ενδείξεις» για ποινική ευθύνη υπουργών, τότε δεν έχει αντίρρηση να γίνει και προανακριτική επιτροπή. Το ορθό και όχι μόνο προκύπτει από απλή ανάγνωση του Συντάγματος, αλλά το έχουν πεί όλοι τις τελευταίες 45 μέρες, ειδικοί και ανειδίκευτοι, είναι ότι με «αποχρώσες ενδείξεις» ποινικών ευθυνών υπουργού, παραπέμπεται σε δίκη. Και ο ίδιος ο πρωθυπουργός είναι δικηγόρος. Δεν μπορεί να λέει τέτοιο πράγμα που δεν θέλω να το χαρακτηρίσω για να μην προσθέσω πολιτικό βάρος στη νομική ακροβασία.

Για τη δικαιοσύνη αρκεί η αναφορά του ονόματος υπουργού ως εμπλεκόμενου, για να στείλει το φάκελλο στη Βουλή. Απαγορεύεται στον δικαστικό να ερευνήσει σε βάρος υπουργού. Η Βουλή είναι αρμόδια να ερευνήσει συστήνοντας προανακριτική επιτροπή. Αν από τις έρευνες της προανακριτικής επιτροπής προκύψουν αποχρώσες ενδείξεις ενοχής υπουργού για ποινικό αδίκημα, τότε χωρίς να τον δικάσει γιατί δεν είναι δικαστήριο, τον παραπέμπει σε δίκη.

Αυτές οι λογικές και λεκτικές ακροβασίες του πρωθυπουργού δείχνει πόσο ανίσχυρος αισθάνεται και πόσο στριμωγμένος είναι. Αν δεν εμποδίσει τους δύο εισαγγελείς που αναγκάστηκαν να παραιτηθούν για να μην διαπράξουν εκείνοι παράβαση καθήκοντος, με νύχια και με δόντια να στείλουν τη δικογραφία στη Βουλή, τότε θα δεί τους εν ενεργεία υπουργούς και υφυπουργούς του να παραπέμπονται με συνοπτικές διαδικασίες δηλαδή πριν από τον Ιούνιο του 2009, μέσα στους επόμενους 9 μήνες σε δίκη με αποχρώσες ενδείξεις ποινικών ευθυνών. Αρκούν και μόνον τα στοιχεία που έχουν δημοσιοποιηθεί.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ένας πρωθυπουργός που είναι και δικηγόρος είναι τόσο απομονωμένος από το περιβάλλον και από την κοινωνία, ώστε να μιλάει μόνον με όσους εμπλέκονται στο σκάνδαλο και να πιστεύει ότι του λένε, ακόμα και νομικά που δεν στέκουν. Δεν είναι δυνατόν αυτό γιατί αν ισχύει τότε δεν είναι απλώς ανίσχυρος αλλά άγεται και φέρεται από τον πρώτο τυχόντα. Αν το γνωρίζει, αλλά προτιμά να γίνει ρεζίλι στα μάτια όλων όσων βγάλει τη νομική σχολή ή έχουν διαβάσει το Σύνταγμα, πάει να πεί ότι είναι τόσο τρομοκρατημένος που προσπαθεί να πιαστεί από όποια σανίδα βρίσκει μπροστά του.

Πνίγεται και πιάνεται από τα μαλλιά του. Αποφασίζει να παρεμποδίσει τους εισαγγελείς να παραιτηθούν, για να κερδίσει μέρες. Λέει εντάξει ας κάνουμε μια εξεταστική επιτροπή σαν να μην ξέρουμε τίποτα για την υπόθεση και να θέλουμε να μάθουμε τι λένε τα κανάλια και γράφουν οι εφημερίδες εδώ και 45 μέρες και αν προκύψουν αποχρώσες ενδείξεις ποινικής ευθύνης … τότε κάνουμε και προανακριτική επιτροπή… Δηλαδή εντελώς χαμένος μέσα στον ωκεανό, δεν μπορεί ούτε να παρακολουθήσει τις εξελίξεις οι οποίες τον έχουν ξεπεράσει εδώ και 45 μέρες. Αυτά πράγματι θα μπορούσε να τα έχει πεί πριν από 45 μέρες.

Αλλά τότε προτίμησε να πεί από τη Θεσσαλονίκη πως ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό άρα κανένα πρόβλημα δεν υπάρχει με τον Βουλγαράκη (ο οποίος πράγματι δεν είχε ατομική ανάμιξη στην υπόθεση βατοπεδίου. Η γυναίκα του είχε) ότι είναι φεμινιστικό να κάνει την πολιτική σχολιάστρια η σύζυγος του κυβερνητικού εκπροσώπου, ότι φυσικά και η αξιοπιστία του κυβερνητικού εκπροσώπου είναι αλώβητη και άλλα τέτοια συναφή, ότι το οικονομικό επιτελείο κάνει τέλεια δουλειά, ότι οι μεταρρυθμίσεις στο σύλ ΟΤΕ και Εμπορικής θα συνεχιστούν με την Ολυμπιακή και ότι πρέπει να πληρώσουμε 1,5 δισεκατομμύριο παραπάνω φόρους σε ένα χρόνο για να συνεχίσει το οικονομικό επιτελείο το θεάρεστο έργο του.

Δηλαδή μιλάμε ότι ο άνθρωπος είναι στα όρια της απελπισίας. Μέσα στην απελπισία του αναγκάστηκε να ικανοποιήσει και το αίτημα της Στέλλας Μπεζαντάκου να επιστρέψει ο Δαϊλάκης στην ΚΟ της ΝΔ γιατί αλλιώς θα έλειπε η ψήφος του και δεν θα μπορούσε να αποτρέψει την σύσταση προανακριτικής επιτροπής άρα και την παραπομπή σε δίκη των τριών υπουργών που εμπλέκονται χωρίς να ξέρουμε αν δεν θα περιληφθεί και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.

Κρέμεται κυριολεκτικά από την ψήφο του ΚΚΕ και του ΣΥΝ υπέρ της εξεταστικής και εναντίον της προανακριτικής. Αν το ΚΚΕ αλλάξει τη θέση του, πράγμα πιθανόν γιατί αλλιώς θα πάθουν πλάκα οι οπαδοί του βλέποντας να σώζουν οι κομμουνιστές την καταρρέουσα κυβέρνηση, τότε ο Καραμανλής εξαρτάται απολύτως από την ψήφο του Δαϊλάκη, του Τατούλη, του Γιαννόπουλου, του Πολύδωρα, του Μανώλη και άλλων 3-4 οι οποίοι ασφαλώς και θα απαιτήσουν πλέον την προηγούμενη παραίτηση όλων αυτών των υπουργών. Είναι πραγματικά απελπιστική η θέση του Καραμανλή γιατί όλα αυτά δεν θα τα κάνει για να αναστρέψει το πολιτικό κλίμα όπως λέει, αλλά για να διασώσει την κυβέρνηση από την κατάρρευση ένα χρόνο μετά τις εκλογές. Θα τα κάνει για να ταυτιστεί πλήρως ως πρωθυπουργός, αποδεχόμενος το πολιτικό κόστος, με τους εμπλεκόμενους υπουργούς στο σκάνδαλο βατοπεδίου. Δηλαδή από δύναμη ηθικής που θα σάρωνε στο διάβα του τους ανήθικους, έχει γίνει υποστηρικτής και υπερασπιστής όσων έκαναν τη δημόσια περιουσία, ιδιωτική περιουσία των φίλων τους επιχειρηματιών και καλόγερων που λειτούργησαν ως μεσίτες. Ασφαλώς όχι με το αζημίωτο. Έβαλαν και οι καλόγεροι κάτι στην τσέπη τους…