Δεξιοί μεν, σοβαροί δε...

Έχουμε μέρες πολλές που λέμε, ότι αν η διεθνής κρίση περάσει τα σύνορα, με τη μορφή έλλειψης ρευστού από τις τράπεζες, θα έχουν βέβαια πρόβλημα οι τράπεζες, αλλά το μεγαλύτερο πρόβλημα θα το έχουν οι πελάτες τους. Όσοι έχουν δανειστεί δηλαδή ή όσοι επιθυμούν να δανειστούν, λόγω της αύξησης των επιτοκίων…Η κυβέρνηση αμέσως ενδιαφέρθηκε να δώσει δωρεάν κρατική εγγύηση στις τράπεζες, αλλά δεν φιλοτιμήθηκε να δώσει την ίδια κρατική εγγύηση και σε όσες οικογένειες έχουν χαμηλό εισόδημα και επομένως είναι υποψήφια θύματα.

Έτσι θα βοηθήσει και τις τράπεζες εμμέσως και την αγορά γενικότερα. Μπορεί για παράδειγμα να επιδοτήσει τα επιτόκια γι αυτές τις οικογένειες με τις δύο μονάδες κι έτσι να πετύχει πολλαπλά αποτελέσματα. Και ευτυχώς που υπάρχει και η ΕΕ και θα συγκρατ’ήσει την κυβέρνηση που ετοιμαζόταν να τα δώσει όλα δωρεάν. Γιατί δεξιά νεοφιλελεύθερη πολιτική ακολουθούν και ο Σαρκοζί και η Μέρκελ και ο Μπράουν, αλλά δεν σκέφτηκαν να δώσουν τα χρήματα των φορολογούμενων δωρεάν. Έτσι και η δική μας η κυβέρνηση θα κάνει πίσω, υποθέτουμε και θα πάρει τις μετοχές των τραπεζών που θα ζητήσουν βοήθεια.

Οι χαριστικές πράξεις δεν έχουν θέση στον καπιταλισμό. Αυτές οι χαριστικές πράξεις υπάρχουν μόνον σε μπανανίες όπου οι κατέχοντες μοιράζονται μεταξύ τους τους κρατικούς πόρους, δηλαδή τα χρήματα των φορολογούμενων.

Στην Ελλάδα χάρη στην οικονομική πολιτική της κυβέρνησης αντιμετωπίζει η πλειοψηφία του πληθυσμού οικονομικά προβλήματα και χωρίς τις επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης. Από εσωτερική ανάγκη δηλαδή πρέπει να εγκαταλειφθεί αυτή η οικονομική πολιτική και να υιοθετηθεί η ενίσχυση των χαμηλών εισοδημάτων και να γίνουν τονωτικές ενέσεις στην αγορά με στόχο την αύξηση της απασχόλησης. Δεν είναι δυνατόν να αυξάνονται διαρκώς από τα δύο εκατομμύρια πριν από 5 χρόνια στα 2,5 εκατομμύρια οι Έλληνες που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται ακάθεκτη η ακρίβεια σε όλα τα είδη πράγμα που κατατρώει το εισόδημα όλων των Ελλήνων ακόμα και σε οικογένειες όπου εισρέουν δύο και τρείς μισθοί κάθε μήνα… Ακόμα κι αν υπάρχει ένας μόνον υπουργός που ζεί μόνον με τις 6.000 ευρώ το μήνα… κι αυτός δυσκολεύεται. Απλώς οι άλλοι έχουν άλλες πηγές έχουν άδηλους πόρους και τα βγάζουν πέρα. Αλλιώς θα έβαζαν κι εκείνοι τις φωνές. Φανταστείτε τους ανθρώπους που τη βγάζουν με τα μισά, με 3.000 ευρώ το μήνα ή μόνον με το 25% δηλαδή με 1500 ευρώ το μήνα ή με το 12% δηλαδή με 700 ευρώ το μήνα…

Κι εφόσον μακροπρόθεσμα η λύση που έχουν οι κυβερνήσεις για να τονώσουν την ανάπτυξη είναι τα χαμηλά επιτόκια, δεν καταλαβαίνουμε εμείς οι απλοί πολίτες γιατί οι τράπεζες πρέπει να αυξήσουν το περιθώριο κέρδους για να καλύψουν άλλες ζημιές τους από άλλες πηγές. Μόνο και μόνο για να αυξήσουν τα μπόνους στα στελέχη που επιδιώκουν την αύξηση των μεγεθών με κάθε τρόπο; Αντιθέτως είναι κατάλληλη στιγμή τουλάχιστον οι τράπεζες που έχουν κρατική διοίκηση όπως η Εθνική, να ζητήσουν τη συμμετοχή του κράτους στο μετοχολόγιο να πάψει η σημερινή επίφοβη θέση, όπου ο κάθε ξένος θεσμικός επενδυτής έχει περισσότερες μετοχές από το δημόσιο. Και τα χρήματα αυτά να χρησιμοποιηθούν για να γίνει η τράπεζα πιο υγιής και να δώσει το καλό παράδειγμα στις άλλες βελτιώνοντας τον ανταγωνισμό ο οποίος τώρα είναι ανύπαρκτος. Η Εθνική σέρνει το χορό της κερδοσκοπίας προς όφελος των ιδιωτικών τραπεζών. Μην κοιτάτε που η ίδια δεν έχει τόσο μεγάλα κέρδη. Αυτό οφείλεται στα ρουσφέτια που την πνίγουν. Οι ιδιωτικές τράπεζες με το ένα τέταρτο του μεγέθους της Εθνικής βγάζουν περισσότερα κέρδη. Μεγαλύτερα κέρδη ως ποσοστό και του επενδυμένου κεφαλαίου και ως ποσοστό επί του τζίρου. Επιτέλους πρέπει αυτή η κυβέρνηση να αλλάξει τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα γιατί έχει τρία χρόνια μέχρι να βγάλει την τετραετία. Δεν μπορεί με αυτή την πολιτική να βγάλει 36 μήνες… είναι στο χειρότερό της σημείο.

Για ανάκαμψη στις σφυγμομετρήσεις δεν το συζητάμε… αυτό μπορεί να το ξεχάσει. Το λέμε ήδη από τις 30 Αυγούστου, πολύ πριν να το δείξουν τα γκάλλοπ που δείχνουν με μεγάλη καθυστέρηση τις τάσεις απλώς και μόνο γιατί είναι μαϊμουδεμένα…Ο κόσμος με αυτά που βλέπει κάθε μέρα να αποκαλύπτονται για υποθέσεις όπως το Βατοπέδιο, έχει καταλάβει με ποιους έχει να κάνει… Ο Καραμανλής φαίνεται ότι έχει ακόμα μια μεγάλη απόσταση από την πραγματικότητα, και δεν ακούει ούτε τους δικούς του που χτυπάνε με αγωνία το καμπανάκι. Προτίμησε να επιβάλει σιωπητήριο στους βουλευτές, παρά να ακούσει τις προειδοποιήσεις τους.