Η συγκάλυψη του Μαξίμου καταρρέει...

Είναι πλέον κανόνας στην επικοινωνία, ότι αν δεν απαντήσεις αμέσως στην κάθε υπόθεση που δημοσιοποιείται, και πάντα είναι δυσάρεστες οι υποθέσεις που δημοσιοποιούνται, τα πράγματα χειροτερεύουν. Το ίδιο έγινε και στην υπόθεση του σκανδάλου των επιδοτήσεων για τα πλοία της άγονης γραμμής. Η κυβέρνηση γνώριζε ότι είναι εκτεθειμένη και αφού δεν είχε τίποτα καλύτερο να πει προτίμησε τη σιωπή.
Λάθος. Έπρεπε αφού ήξερε ότι είναι εκτεθειμένη με μια τεράστια επιχείρηση συγκάλυψης η οποία ξεκινά από τον Νοέμβριο του 2006 και συνεχίζεται πιο φανερά τουλάχιστον από τον Απρίλιο του 2007, να αναλάβει αμέσως τις ευθύνες της και όχι να σύρεται επί δύο εβδομάδες με την ελπίδα ότι το θέμα θα ξεφουσκώσει από μόνο του κι εν πάσει περιπτώσει, απάνω στον 15Αύγουστο πολύ λίγοι θα πληροφορηθούν την υπόθεση.

Όλες αυτές οι υποθέσεις αποδείχθηκαν λαθεμένες. Όπως ήταν λαθεμένη και από την αρχή, προεκλογικά δηλαδή, η μεθόδευση να καλύψουν τον Παυλίδη, να του δώσουν τα στοιχεία που τους κοινοποίησε ο Μανούσης μέσω του Ζαχαράκη, για να μπορέσει να διαμορφώσει την υπερασπιστική του γραμμή προσφεύγοντας όπως του υπέδειξαν προφανώς στη Δικαιοσύνη.

Αλλά η συγκάλυψη άπαξ και άρχισε δεν έχει τέλος. Τώρα αποδεικνύεται ότι η κατάθεση Μανούση στον ανακριτή με την οποία ισχυρίζεται ότι πλήρωνε προστασία στον υπουργό Αιγαίου, έγινε μετά τις εκλογές τον Οκτώβριο του 2007. Αλλά η δικογραφία δεν διαβιβάστηκε αμελλητί όπως επιτάσσει το Σύνταγμα στη Βουλή, από τη στιγμή που διαπιστώθηκε εμπλοκή πολιτικού προσώπου, πρώην υπουργού, αλλά ακόμα δεν έχει διαβιβαστεί. Δηλαδή και στην υπόθεση αυτή προσπαθούν να καλύψουν τον υπουργό και να τραβήξουν τις διαδικασίες ώστε να επέλθει παραγραφή, όπως και με την υπόθεση της Ζήμενς.

Δηλαδή η πολιτική συγκάλυψη που είναι το μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο, συνδυάζεται και με συνταγματική εκτροπή, εν γνώσει του μεγάρου Μαξίμου. Όπως επίσης ήταν εν γνώσει του μεγάρου Μαξίμου, η αίτηση άρσης της ασυλίας του κ. Παυλίδη, το 2006 για την ίδια υπόθεση των επιδοτήσεων, αλλά δεν ήρθε καν στη Βουλή για να συζητηθεί και επομένως η Δικαιοσύνη δεν μπόρεσε να προχωρήσει.

Το να διαχωρίζουν τώρα τη θέση τους βουλευτές και υπουργοί και να λένε ότι όσοι έκλεψαν πρέπει να πάνε στη φυλακή, δεν αλλάζει τις εντυπώσεις ότι είναι συνένοχοι και όλα αυτά δεν έτυχαν αλλά πέτυχαν. Και αν ένας βουλευτής μπορεί να παριστάνει τον ανεύθυνο και να λέει δεν ήξερα ή δεν μπορούσα εγώ να κάνω τίποτα, το μέγαρο Μαξίμου και η ηγεσία της ΝΔ δεν μπορεί να αποποιηθεί των ευθυνών της ούτε και να δηλώσει ότι αγνοούσε την υπόθεση. Τη γνώριζε και τη συγκάλυπτε.

Δεν γνωρίζω αν θα βρει χρόνο να ασχοληθεί προσωπικά ο πρωθυπουργός με την υπόθεση αυτή, αλλά είναι καλό μια και συναντάται σήμερα με τον νομικό Προκόπη Παυλόπουλο να τον ρωτήσει μερικά πράγματα για να συνειδητοποιήσει και ο ίδιος που έχει καταντήσει αυτή η παράταξη που έκανε σημαία της τη διαφάνεια και αυτός ο πολιτικός που έλεγε ότι δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Πως θα δικαιολογήσει τώρα το γεγονός ότι κόλλησε αντισυνταγματικά ο φάκελος στον Εισαγγελέα; Είναι δυνατόν να έγινε κάτι τέτοιο χωρίς πολιτική παρέμβαση; Κανένας δικαστικός λειτουργός δεν κάνει τέτοιες παραβάσεις και δεν έχει λόγο να τις κάνει. Εκτός κι αν υπάρχει πολιτική μεθόδευση από πολύ ψηλά. Τι έγινε; Μήπως είναι ώρα να μάθουμε και γιατί εκτός από τον Παυλίδη δεν έγινε υπουργός και ο Αναστάσης Παπαληγούρας;

Αυτή είναι η πολιτική υπόθεση την οποία το ΠΑΣΟΚ είναι φανερό ότι δεν έχει από την αρχή αξιολογήσει σωστά γι αυτό και περιορίζεται σε σχολιασμό της πραγματικότητας και των γεγονότων που αποκαλύπτονται. Και φυσικά σε όσα έχουμε πει ως τώρα δεν είπαμε κουβέντα για την δικαστική υπόθεση που εκκρεμεί. Άρα είναι εντελώς άτοπη η δήλωση που έκανε χθες ο γραμματέας της ΝΔ Ο Λ. Ζαγορίτης, ότι περιμένουμε τη δικαιοσύνη για να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Είναι εντελώς άλλη υπόθεση η δικαστική διερεύνηση. Οι πολιτικές ευθύνες είναι δεδομένες, αλλά δεν βρίσκεται κανένας να τις αναλάβει. Και γίνονται βαρύτερες κάθε μέρα που περνάει.

Ακόμα και ο ισχυρισμός ότι εμείς στείλαμε το φάκελο στη Δικαιοσύνη, που επικαλείται η κυβέρνηση σε άλλες περιπτώσεις, εδώ δεν ευσταθεί γιατί είναι ο Μανούσης που έκανε τις καταγγελίες επί έξι μήνες και η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρθηκε να στείλει την υπόθεση στη Δικαιοσύνη. Αλλά και φρόντισε ώστε τώρα επί 10 μήνες ήδη, να μη φτάσει ο φάκελος στη Βουλή για διερεύνηση…