Έχουμε κωλοσφυξούρες;

Τα πράγματα είναι απλά. Αν είχαν υλοποιηθεί οι προεκλογικές υποσχέσεις του 2004, δεν θα χρειάζονταν αυτές οι μάλλον πέτσινες εξαγγελίες του Αυγούστου οι οποίες αφορούν την επόμενη τετραετία. Ότι έχει υλοποιηθεί ως την ημέρα των εκλογών είναι αυτό που πρέπει να πιστωθεί η κυβέρνηση γι αυτή την τετραετία. τα υπόλοιπα που αφορούν την επόμενη τετραετία δεν πιάνονται. θα μετρήσουν στις εκλογές του 2011.
Οι κυβερνήσεις κρίνονται από τις προεκλογικές υποσχέσεις που δεν εφάρμοσαν και από αυτά που μπορούσαν αλλά δεν έκαναν. Είναι τόσο αυτονόητο αυτό που λέμε ώστε να αισθανόμαστε παραλίγο ανόητοι που το επαναλαμβάνουμε. Και η αντιπολίτευση κρίνεται από τις προτάσεις διακυβέρνησης που καταθέτει, οι οποίες από μακριά δείχνουν ότι θα μπορούσε να τα κάνει όλα καλύτερα για το κοινωνικό σύνολο αλλά και για τις κοινωνικές τάξεις που εκφράζει. Ακόμα και το ΚΚΕ πρέπει να καταθέτει προτάσεις που θα βελτιώνουν και το κοινωνικό σύνολο και την αστική τάξη δηλαδή και την εργατική τάξη. Αλλιώς δεν είναι πρόταση δημοκρατικής διακυβέρνησης αλλά πρόταση εμφύλιου διχασμού.

Αν φτιάξουμε έναν κατάλογο με όσα η κυβέρνηση αυτή υποσχέθηκε αλλά δεν υλοποίησε, ο κατάλογος θα είναι μακρύς, τόσο που δεν μας φτάνει μια ώρα για να τον διαβάσουμε. Αν φτιάξουμε έναν κατάλογο με όσα υποσχέθηκε και πράγματι υλοποίησε, είναι πολύ μικρός, αλλά κυρίως δεν είναι για διαφήμιση. Μπορείς για παράδειγμα να διαφημίσει ως επίτευγμα ότι έκανες μαϊμουδεμένη απογραφή ώστε την πραγματική κατάσταση της οικονομίας που κληροδότησε η προηγούμενη κυβέρνηση και με δημιουργική λογιστική την άφησε π.χ. με έλλειμμα 1,8% του ΑΕΠ να τη μετατρέπει σε 6,5%. Και μετά από έναν χρόνο να εφαρμόζει πάλι την ίδια δημιουργική λογιστική που καταδίκαζε για να εμφανίσει το έλλειμμα στο 3,5% δηλαδή στο διπλό από όσο το παρέλαβε.

Δεν είναι για να διαφημίζεις το γεγονός ότι πούλησες την Εμπορική τράπεζα χωρίς να εισάγεις κανέναν ανταγωνισμό στην ελληνική τραπεζική αγορά, ή ότι μείωσες τη φορολογία των κερδοφόρων επιχειρήσεων. Δεν νομίζω να ξέχασα κανένα από τα θετικά που είχε υποσχεθεί προεκλογικά. Ά! Και τους αγροφύλακες. Μπορεί να είναι ρουσφέτι, αλλά το είχε προεκλογικά υποσχεθεί.

Μέσα στον Αύγουστο είχαμε μια καταιγίδα προεκλογικών παροχών από τις οποίες οι περισσότερες είναι πέτσινες, εκτός από αυτές που δεν μπορούν να είναι πέτσινες γιατί έχει προηγηθεί δικαστική απόφαση για παράδειγμα. Οι χθεσινές εξαγγελίες του Αλογοσκούφη για τους φτωχούς, είναι κοροϊδία γιατί όχι μόνο δεν βελτιώνει τη θέση τους, όχι μόνο δεν μειώνει τον αριθμό τους από το 22% του πληθυσμού, αλλά μάλλον τους αυξάνει. Μπορεί να είπε ένα ωραίο νούμερο δηλαδή 2 δισεκατομμύρια ευρώ σε βάθος χρόνου, αλλά δεν είναι το ίδιο καλό με το ένα δισεκατομμύριο ευρώ άμεσα στους συνταξιούχους δικαστικούς και στους βουλευτές. Είναι σαν να μου λέει εμένα ο εργοδότης μου ότι θα σου δώσω ένα εκατομμύριο ευρώ αν συνεχίσεις να δουλεύεις τα επόμενα είκοσι χρόνια και άρα πρέπει να είμαι ευχαριστημένος όσο και ο άλλος που παίρνει 500.000 ευρώ σε ένα χρόνο. Κοροϊδευόμαστε δηλαδή με θράσος και με την υπόθεση ότι όποιος τον ακούει είναι ανόητος, ή δεν είναι κοντά του και δεν μπορεί να αντιδράσει όπως του αξίζει.

Κι άλλες εξαγγελίες είναι τέτοιες, όπως οι προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει για τους αστυνομικούς και για τους στρατιωτικούς. Σε σύγκριση με τις υποσχέσεις, δεν τους έδωσε ούτε τα μισά. «Οι αστυνομικοί δεν είναι κάφροι», τους απάντησε η ομοσπονδία των αστυνομικών που είναι δικοί τους βέβαια δεν είναι ΠΑΣΟΚ όπως και οι συμβασιούχοι οι οποίοι ακόμα ακούν υποσχέσεις.

Δεν ξέρω τι σχολή προπαγάνδας έβγαλαν αυτοί που έκαναν τέτοιες εξαγγελίες, σαν αυτές για τη φτώχεια, αλλά πάντως είναι του περασμένου αιώνα. Υπάρχει πρόβλημα φτώχειας και φτιάχνω ένα ταμείο που θα τους ενισχύει, αλλά το αφήνω άδειο. Σαν να λέμε στους κατοίκους της Βοιωτίας και της Ανατολικής Αττικής που έχουν δηλητηριασμένο με χρώμιο νερό που δεν είναι πια πόσιμο, λόγω του Ασωπού, ότι θα σας δώσουμε από ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό, λόγω των εκλογών. Αυτή είναι η αναλογία…