Τετάρτη, Ιουνίου 06, 2007

ο ομόλογο και το δάσος


Βλέπουμε το ομόλογο και χάνουμε το δάσος

Μερικές φορές η πολύ δημοσιότητα βλάπτει την ουσία, αλλά και η πολύ αντιπολίτευση σε ένα θέμα το οποίο αποδίδει δημιουργεί λαθεμένες εντυπώσεις στους πολίτες.

Το ΠΑΣΟΚ είδε ότι το θέμα των ομολόγων αποδίδει πολιτικά γιατί δεν το ωφελεί αλλά προκαλεί ζημιά στη ΝΔ γιατί κάποιοι επιτήδειοι σφουγγοκωλάριοι της εξουσίας βγάζουν δεκάδες εκατομμυρίως ευρώ, χέρι με χέρι, λόγω των προνομιακών σχέσεων που έχουν με την εξουσία, και συνεχίζει απτόητο. Μάλιστα έχει σκοπό να συνεχίσει και τους επόμενους τρείς μήνες με αποκαλύψεις οι οποίες βρίσκονται τώρα στο στάδιο της τεκμηρίωσης και της διασταύρωσης. Πάντως είναι γεγονός ότι δεν έχουν εξαντληθεί οι αποκαλύψεις για το θέμα.

Δεν θέλω να το υποβιβάσω ή να δώσω προτεραιότητα στην επικοινωνιακή εκμετάλλευση, ή απόπειρα κουκουλώματος του ζητήματος, αλλά σε τελική ανάλυση, βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος. Περισσότερη συζήτηση έχει γίνει εδώ και τρείς μήνες για το ένα ομόλογο των 280 εκατ. Ευρώ και το σύνολο των προμηθειών ύψους 42 εκατ. Ευρώ, από τα οποία τα μισά βγήκαν χέρι με χέρι και μοιράστηκαν σε τρείς ανθρώπους, παρά για το συνολικό δανεισμό της χώρας που είναι πάνω από 36 δισεκατομμύρια ευρώ και αυτά για να καλύψουν μόνο τους ετήσιους τόκους του υπάρχοντος χρέους το οποίο δεν εξυπηρετείται στην πραγματικότητα αλλά μεγαλώνει.

Ως χώρα που μεταφράζεται ως φορολογούμενοι πληρώνουμε ετησίως σε τόκους αυτό το τεράστιο ποσό του εξωτερικού χρέους, χωρίς καμία προσπάθεια πραγματικής μείωσης και αποπληρωμής έστω και σε ορίζοντα 20 και 30 ετών. Αυτό σημαίνει ότι για το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα που μας δανείζει με το αζημίωτο κάθε χρόνο αυτό το απίθανο ποσό, περίπου 12 τρισεκατομμύρια παλιές δραχμές για να σας δώσω ένα άλλο παραστατικό μέτρο, αυτά είναι τα καθαρά ετήσια κέρδη του για το κεφάλαιο που παραμένει τοκιζόμενο και ξεπερνά τα 230 δισεκατομμύρια ευρώ. Φέρτε το σταμέτρα σας για να καταλάβετε, ότι ο καθένας από μας δεν θα το έκανε. Δεν θα πλήρωνε κανένας από μας 3.600 ευρώ το χρόνο όσο ζεί και δεν θα κληροδοτούσε στα παιδιά του ένα τέτοιο χρέος ή και μεγαλύτερο από ότι παρέλαβε από τον πατέρα του. Θα προτιμούσε κάτι να κάνει ώστε να μειώνεται σταδιακά αυτό το χρέος ώστε τουλάχιστον να μην το κληρονομήσει η επόμενη γενιά. Αυτή που το δανείστηκε όφειλε και να το αποπληρώσει.

Σκεφθείτε τα μεγέθη. Πολύ συζήτηση για τα 42 εκατομμύρια ευρώ της μίζας του ενός ομολόγου, και σχεδόν καθόλου συζήτηση για τα 36 δισεκατομμύρια των ετήσιων τόκων που πληρώνουμε χωρίς να κερδίζουμε τίποτα. Γιατί αυτά δεν είναι δάνεια που πήραμε για να φτιάξουμε έναν δρόμο ή ένα νοσοκομείο. Αυτά θα αποσβέσουν με τα χρόνια το κόστος. Είναι ανταποδοτικά. Κάτι φτιάχνουμε με τα λεφτά αυτά. Εδώ μιλάμε για 36 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο που είναι μόνον τόκοι του κεφαλαίου που παραμένει απλήρωτο ή και αυξάνεται ανάλογα με την ανικανότητα του Αλογοσκούφη, η οποία πλασάρεται στην πολιτική πιάτσα ως ικανότητα διαχείρισης των ελλειμμάτων.

Επί Σημίτη, είχε ειπωθεί τουλάχιστον η αρχή ότι τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις δεν θα μπαίνουν στη διαχείριση, αλλά θα αποπληρώνουν μέρος του εξωτερικού χρέους. Δηλαδή παίρνει 2 δισεκατομμύρια ευρώ πουλώντας μετοχές του ΟΤΕ η κυβέρνηση; Θα αφαιρούνται από τα 230 δις ευρώ του χρέους. Άρα αν πουλήσουμε 200 ΟΤΕ θα εξοφληθεί. Κι επειδή δεν έχουμε 200 ΟΤΕ, θα αποπληρωθεί ένα μέρος του χρέους, ώστε να μειωθούν και οι ετήσιοι τόκοι και να ανασάνουμε λίγο. Πάντως υπήρχε μια μικρή πρόνοια. Μια ελπίδα ότι σε 100 χρόνια, μπορεί και να ξεχρεωθούμε από το βραχνά που κρατάει από τότε που ήταν πρωθυπουργός ο Κουντουριώτης και ο Μαυροκορδάτος.

Δεν προτείνω πάντως στο ΠΑΣΟΚ να αφήσει το ομόλογο του ΤΕΑΔΥ. Όχι. Να το κυνηγήσει ως το τέλος γιατί και τα λαμόγια ασχέτως χρώματος, είναι λαμόγια. Κι αν αύριο κληθεί το ΠΑΣΟΚ να κυβερνήσει, πάλι κάποια λαμόγια θα στήσουν τέτοιες δουλειές. Κάνοντας όμως συζήτηση και για το πώς θα μειωθεί το χρέος και τα χρήματα που πληρώνουν οι φορολογούμενοι κάθε χρόνο και αφαιρούνται από την οικονομική ανάπτυξη και από την τσέπη μας, θα δείξει μεγαλύτερη ικανότητα διακυβέρνησης. Και μάλιστα στα οικονομικά όπου υστερεί. Είναι δυνατόν να υστερεί σε αυτόν τον τομέα;

Στην οικονομία παίζονται οι εκλογές και το κλίμα που θα δημιουργηθεί υπέρ του ενός ή υπέρ του άλλου κόμματος. Μην ψαχνόμαστε να βρούμε πού κρίνονται οι εκλογές. Η φθορά της ΝΔ είναι στην αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των πλουσιότερων, αλλά η αξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ της αξιοπρεπέστερης οικονομίας. Υπέρ της διαχείρισης που θα βελτιώσει την οικονομία και όχι υπέρ της δημιουργικής λογιστικής που θα ανεβοκατεβάζει κατά 3% το χρόνο, ως ποσοστό του ΑΕΠ το έλλειμμα της κεντρικής κυβέρνησης. Και ιδέες για το μπώς μπορεί να μειωθεί πραγματικά το χρέος υπάρχουν. Ήδη αναφέραμε μία που είχε βρεί η κυβέρνηση Σημίτη και κατήργησε η κυβέρνηση Καραμανλή. Ότι όλα τα έσοδα από αποκρατικοποιήσεις, θα μειώνουν το εξωτερικό χρέος. Αν σκεφτούν λίγο παραπάνω θα βρουν και άλλες ιδέες. Εγώ δεν είμαι σύμβουλός τους για να κατεβάσω ιδέες. Ας τις βρουν μόνοι τους…

Δεν υπάρχουν σχόλια: