Πέμπτη, Μαΐου 16, 2013

Η Μέρκελ ψάχνει αποδιοπομπαίους τράγους για να καλύψει τις ευθύνες της Γερμανίας




Όσο περνάει ο καιρός και τα επιχειρήματα της Γερμανίας τα οποία κάποτε ήταν ατράνταχτα στο εσωτερικό και ισχυρά στο εξωτερικό, αρχίζουν να τελειώνουν και να μην πείθουν τόσο καλά. Είναι ακόμα ισχυρά αλλά όχι ακλόνητα. Δεν στηρίζονται τόσο στη λογική, όσο στην κρατική ισχύ.

Ως πριν από 6 μήνες γερμανικά έντυπα, έγραφαν με χαρά ότι η Μέρκελ, μεταχειρίζεται τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, σαν απείθαρχα παιδιά. Έπιανε και έδινε πόντους αυτή η προπαγάνδα. Τα επιχειρήματα της Μέρκελ όμως περί της ανόδου των μισθών στο Νότο, με πολύταχύτερους ρυθμούς σε σύγκριση με τους μισθούς στη Γερμανία, έχουν καταρριφθεί. Πλέον όλοι γνωρίζουν ότι ήταν μια προπαγανδιστική θέση και όχι ένα επιχείρημα που στηριζόταν σε πραγματικά στοιχεία και στην οικονομική ανάλυση. Εκ των υστέρων μπορούμε να μετρήσουμε ότι η Γερμανία κατασκεύασε τρείς φορές ενόχους για να αποσείσει τις ευθύνες της από πάνω της.


Η ίδια η Γερμανία ήταν η πρώτη χώρα που παραβίασε τους κανόνες για αύξηση του κρατικού χρέους. Όταν όμως της έλεγε ο Μπερλουσκόνι ότι οι γερμανικές τράπεζες που πούλησαν χωρίς αύριο τα ομόλογα του Νότου με τη δική της έγκριση και εκείνες δημιούργησαν το πρόβλημα, η Μέρκελ του έλεγε ότι είναι γραφικός και είναι ο Μπερλουσκόνι. Άρα δεν πιάνεται.

Η ΕΚΤ, ως το 2008 που ο Νότος είχε ανάπτυξη, κρατούσε τα επιτόκια χαμηλά προκειμένου να βοηθήσει τη Γερμανία η οποία βρισκόταν σε φάση ύφεσης. Και επιπλέον ως το 2008 δεν κατέγραφε τα ελλείμματα του Νότου, συνεπώς κανείς δεν είχε στοιχεία που να δείχνουν ότι ο Νότος κάνει κάτι που ενδεχομένως να μην είναι το ορθό. Και πάντοτε το ορθό, υπόκειται στην ερώτηση «για ποιόν;» Για τους τραπεζίτες ή για τους πολίτες;

Επίσης η ατελής αρχιτεκτονική της ευρωζώνης και του ευρώ, ήταν από την αρχή πρόβλημα και έγινε με ευθύνη της Γερμανίας. Δεν φτιάχτηκε στα μέτρα του Νότου.

Η Γερμανία χρησιμοποιεί την ισχύ της για να πείσει ότι η Γερμανία, οι γερμανικές τράπεζες, η ΕΚΤ που εκτελούσε οδηγίες της Γερμανίας και η αρχιτεκτονική του ευρώ που φτιάχτηκε στα μέτρα της, δεν έχουν καμία ευθύνη, αλλά για όλα υπάρχουν άλλοι αποδιοπομπαίοι τράγοι.

Στην ελληνική κρίση, η Μέρκελ είχε ως συμμάχους τους θλιβερούς Γιώργο παπανδρέου και Γιώργο Παπακωνσταντίνου οι οποίοι γύριζαν την Ευρώπην και τον κόσμο διασύροντας τη χώρα τους και λέγοντας ότι διευθύνουν μια διεφθαρμένη χώρα και οδηγούν τον Τιτανικό. Για όλα πάντως έφταιγαν οι Έλληνες που ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους και παραβίασαν τους κανόνες νοθεύοντας τα στοιχεία. Πάλι δηλαδή ο Παπακωνσταντίνου και η αναθεώρηση των στοιχείων χρησιμοποιήθηκαν ως επιχείρημα εναντίον της Ελλάδας. Και μου έκανε εντύπωση ότι ακόμα και ο Καραμανλής ψήφισε το τελευταίο νομοσχέδιο του Στουρνάρα, όπου καθαρά αποδίδει την ευθύνη στην δική του διακυβέρνηση, αναφέροντας ότι το έλλειμμα ήταν 15% και όχι 6 έως 9% όπως έλεγε εκείνος προεκλογικά.

Για την Ιρλανδία και για την Ισπανία, η Μέρκελ κατηγόρησε τις αστόχαστες τράπεζες των δύο χωρών, οι οποίες όμως δεν έκαναν τίποτα διαφορετικό από αυτό που έκαναν και οι γερμανικές τράπεζες. Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι όλες οι γερμανικές τράπεζες ήταν φορτωμένες με τοξικά ομόλογα και ότι δεν αντιμετώπισαν πρόβλημα γιατί η Γερμανία επέβαλε στην Ιρλανδία να σώσει εκείνη τις τράπεζές της για να μην χάσουν ούτε ένα ευρώ οι γερμανικές τράπεζες.

Το τρίτο επιχείρημα της Μέρκελ ότι δηλαδή οι μισθοί στο Νότο έφταιγαν για την μειωμένη τους ανταγωνιστικότητα, είναι αλήθεια ότι της προσφέρθηκε από τον Ντόμινικ Στρός Κάν και από το ΔΝΤ. Τη βόλεψε όμως κι εκείνη και το επαναλαμβάνει από τότε σταθερά κάθε φορά που τη ρωτάς ή ακόμα και χωρίς να την ρωτήσεις.

Γιατί και το ΔΝΤ ενδιαφέρεται να ανοίξει τις αγορές και να επιβάλει εσωτερική υποτίμηση, ακινήτων, επιχειρήσεων και εργασίας ώστε να πουληθούν για ένα κομμάτι ψωμί τα περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Το ίδιο συμφέρον έχει και η Γερμανία. Γιατί όχι;

Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής από το 2008 μέχρι σήμερα, είναι ότι το 75% των Γερμανών θεωρούν ότι η οικονομική τους κατάσταση είναι καλή και ότι η πολιτική τους ηγεσία είναι καλή. Την αντίθετη άποψη έχουν οι πολίτες σε όλες τις χώρες μεταξύ των οποίων στη Βρετανία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Ελλάδα, στην Πολωνία και στην Τσεχία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: