Τετάρτη, Απριλίου 10, 2013

H απάτη των Ευρωπαίων κατά της Κύπρου




Όσο περνάνε οι μέρες, και όσο περισσότερα στοιχεία έρχονται στη δημοσιότητα, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε το προμελετημένο έγκλημα που συντελέστηκε εναντίον της από τους ευρωπαίους τραπεζίτες, ενώ το πολιτικό σύστημα δεν έκανε τίποτα για να προστατεύσει την Κύπρο όπως άλλωστε και την Ελλάδα.

Επί σειρά ετών οι ευρωπαϊκές τράπεζες κερδοσκοπούσαν χωρίς κόπο και χωρίς λειτουργικά έξοδα, όπως το έκαναν άλλωστε  οι ίδιες τράπεζες στο εσωτερικό των χωρών τους. Δανείζονταν με μηδενικά επιτόκια από την ΕΚΤ και τα ίδια χρήματα δάνειζαν με μεγαλύτερα επιτόκια στις κυπριακές τράπεζες αποκομίζοντας άκοπα κέρδη, χωρίς λειτουργικά έξοδα και όπως αποδείχθηκε χωρίς ρίσκο, χάρη στην εσωτερική πληροφόρηση που είχαν από τις κυβερνήσεις τους και από τις κεντρικές τους τράπεζες.


Όταν τα πράγματα στριμώχτηκαν, πάλι οι ευρωπαϊκές τράπεζες εξασφάλισαν τον αναγκαίο χρόνο χάρη στην εσωτερική πληροφόρηση από τις κυβερνήσεις τους και τις κεντρικές τους τράπεζες οι οποίες εκπροσωπούνται στο ΔΣ της ΕΚΤ και απέσυραν τις καταθέσεις τους και τις χρηματοδοτήσεις τους από τις κυπριακές τράπεζες, ώστε να μην κουρευτούν. Οι κυπριακές τράπεζες αφέθηκαν απροστάτευτες όπως και οι ξένοι καταθέτες μεταξύ των οποίων και οι Ρώσοι. Κατά περίπτωση και μικρές ευρωπαϊκές τράπεζες αφέθηκαν απροστάτευτες και χωρίς πληροφόρηση, ή μικρά υπόλοιπα των μεγάλων τραπεζών αφέθηκαν στην Κύπρο γιατί δεν μπορούσαν να αποσυρθούν λόγω της μορφής που είχαν και των πελατών που εξυπηρετούσαν.

Είναι εντελώς διαφορετικό να συμβαίνει ένα ατύχημα, ή από μη προβλέψιμη αιτία να συμβαίνει ένα δυσάρεστο γεγονός και είναι εντελώς διαφορετικό, το πρόβλημα να δημιουργείται σκόπιμα γιατί τότε έχουμε την περίπτωση μιάς απάτης με την κυριολεκτική σημασία της λέξης.

Τα γεγονότα είναι τα εξής: Ήδη από το 2012, με το PSI στο ελληνικό χρέος, οι κυπριακές τράπεζες και κυρίως οι δύο μεγάλες, Λαϊκή και Κύπρου, είχαν ζημιές 11 δις ευρώ ποσό ισοδύναμο με το 60% του ΑΕΠ της Κύπρου. Επομένως από εκείνη τη στιγμή βρέθηκε στην κατάσταση της Ισλανδίας και οι δύο μεγαλύτερες τράπεζες είτε έπρεπε να χρεοκοπήσουν, είτε να διασωθούν με ένα πακέτο στήριξης, να αναδιαρθρωθούν και να ανακεφαλαιοποιηθούν. Εάν όμως αυτό συνέβαινε εγκαίρως όπως έπρεπε να γίνει σε μια ενιαία νομισματική ζώνη, δηλαδή στις αρχές και στα μέσα του 2012, όταν ελήφθησαν αυτές οι αποφάσεις, τότε οι μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες θα είχαν μεγάλα προβλήματα γιατί είχαν 20 δις ευρώ καταθέσεις σε κυπριακές τράπεζες.

Από το 2010 οι ευρωπαϊκές τράπεζες απέσυραν 50 δις ευρώ σε καταθέσεις που είχαν με διάφορες μορφές στις κυπριακές τράπεζες, χάρη στην εσωτερική πληροφόρηση. Κι αφού το πολιτικό σύστημα Γερμανίας και Γαλλίας καθυστέρησε τη «λύση» για έναν χρόνο, ώστε και οι δεσμευμένες καταθέσεις να λήξουν και να αποσυρθούν, τότε εφαρμόστηκε μια Παρασκευή βράδυ, το κυπριακό μοντέλο του κουρέματος των καταθέσεων. Η πολιτική ελίτ της Κύπρου, συνεργάστηκε με τους θύτες της Κύπρου επί έναν χρόνο, δεν αντιστάθηκε, δεν εναντιώθηκε και χάρη στη συνεργασία της, μπόρεσαν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι να αποσύρουν έγκαιρα γι αυτούς να αποσύρουν τα κεφάλαιά τους, τα οποία έτσι δεν κουρεύτηκαν.

Έχουν απομείνει περίπου 10 δις ευρώ καταθέσεων που ανήκουν σε ευρωπαϊκές τράπεζες. Ως το τέλος να δείτε που κάποια λύση θα βρεθεί ώστε ούτε κι αυτές να μην κουρευτούν. Το κούρεμα είναι μόνον για τους καταθέτες ταμιευτηρίου, ώστε να καταστραφεί το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου και να φύγουν όλες οι ξένες εταιρίες από το νησί. Κι όμως η κυπριακή πολιτική ηγεσία μπορούσε να σώσει τα πάντα, δηλώνοντας ότι θα εφαρμόσει την ίδια πολιτική με το Λουξεμβούργο, το οποίο δεν απειλείται στην πράξη. Ευθυγραμμιζόμενη με το Λουξεμβούργο, η Γερμανία δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει μια πολιτική «ειδικά για την Κύπρο». Γιατί δεν έχει καμιά ιδιομορφία…



Δεν υπάρχουν σχόλια: