Κυβέρνηση Σαμαρά, με δικαίωμα βέτο Βενιζέλου και Κουβέλη;

Οι διαβουλεύσεις για τον σχηματισμό τρικομματικής κυβέρνησης φτάνουν στο τέλος τους και θα δούμε ποια μορφή θα πάρουν τελικά. Η πιθανότερη συνταγματική μορφή της κυβέρνησης μάλλον είναι αυτή που περιγράφει ο τίτλος. Έτσι η Ελλάδα επιστρέφει σε έναν δρόμο που έχει αποδειχθεί εδώ και τρία χρόνια πλέον ότι δεν είναι βιώσιμος. Η φιλομνημονιακή ΝΔ επικράτησε τελικά με βραχεία κεφαλή 3 μονάδων του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι ανακουφίστηκαν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες, οι πολιτικές ηγεσίες των τριών κομμάτων στην Ελλάδα, οι επιχειρηματίες και οι τραπεζίτες οι οποίοι έλεγαν σε όλους τους τόνους ότι φοβούνταν  μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, εξαιτίας της καταγγελίας του μνημονίου. Η λογική αυτή μας επιστρέφει σε ένα στάτους κβο το οποίο είχαμε και πριν από τις εκλογές του Μαίου, το οποίο είχε ήδη αποδειχθεί ότι ήταν μη διατηρήσιμο. Συγκεκριμένα τα δύο μνημονιακά κόμματα είχαν τότε 255 έδρες και δεν μπορούσαν να κυβερνήσουν, τώρα έχουν 161 και οι τρείς μαζί 179 και ισχυρίζονται ότι θα μπορέσουν να κυβερνήσουν και να διαπραγματευθούν σχεδόν τα αντίθετα από όσα έχουν συμφωνήσει.

Μέχρι στιγμής τα 3 κόμματα που ισχυρίζονται ότι θα επαναδιαπραγματευθούν την πολιτική του μνημονίου, έχουν συμφωνήσει μόνον ότι πρέπει να σχηματισθεί κυβέρνηση και περιμένουμε να δούμε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης τις οποίες  επεξεργάζονται από χθές ο Μεϊμαράκης, ο Σκανδαλίδης και ο Χατζησωκράτης. Ως το βράδυ από ότι φαίνεται θα έχουν καταλήξει όπως είπε και ο Φώτης Κουβέλης. Περισσότερο πάντως δείχνουν να ενδιαφέρονται για το κομματικό τους συμφέρον παρά για το είδος της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές και το συμφέρον των Ελλήνων. Σε επίπεδο στελεχών, πάλι φαίνεται ότι κυριαρχεί το ατομικό πολιτικό συμφέρον του καθενός που τοποθετείται και αφορά κυρίως το αν θα συμμετέχουν ολόψυχα ή δι αντιπροσώπου. Η ΔΗΜΑΡ με πλειοψηφία 70% αποφάσισε συμμετοχή χωρίς πολιτικά στελέχη της και βουλευτές. Το ΠΑΣΟΚ συνεδριάζει στην κοινοβουλευτική του ομάδα για  να λυθεί η διαφωνία αν θα συμμετέχει με άλλα δήθεν τεχνοκρατικά στελέχη όπως προτείνει ο Βενιζέλος, ή με πρωτοκλασσάτα πολιτικά στελέχη όπως λένε ο Λοβέρδος, ο Χρυσοχοίδης και ο Ευθυμίου.

Η κατάσταση της κοινωνίας της οικονομίας και κυρίως του κράτους ανάμεσα στις δύο εκλογές έχει φτάσει σε ασφυκτική κατάσταση, έχει γίνει άτυπη στάση πληρωμών στους προμηθευτές του δημοσίου, μόνον μισθοί και συντάξεις δημοσίων υπαλλήλων πληρώνονται. Στο μέτωπο της υγείας η κατ΄’ασταση είναι τραγική, τα νοσοκομεία δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν ούτε τα στοιχειώδη, ανάλογα με το νοσοκομείο, ο ΕΟΠΥΥ δεν πληρώνει τους φαρμακοποιούς, κι εκείνοι έχουν κόψει την πίστωση και υπάρχουν μεγάλες ομάδες ασφαλισμένων που δεν μπορούν να πληρώσουν τα φάρμακά τους. Η ΔΕΗ επίσης ζητάει επειγόντως ένα δάνειο και η ΔΕΠΑ επίσης δεν μπορεί να πληρώσει τους προμηθευτές της. Στην οικονομία οι ξένοι επενδυτές των προηγούμενων ετών αποχωρούν με χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις την Κρεντί Αγκρικόλ που θέλει να αποχωρήσει από την Εμπορική και την Καρφούρ που θέλει να αποχωρήσει από την Μαρινόπουλος.

Οι άνεργοι έχουν φτάσει στο 1.000.000 και πάνω από 400.000 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα μένουν απλήρωτοι για μήνες. Η εγκληματικότητα είναι διάχυτη παντού και φασιστικές ομάδες πολλαπλασιάζουν τα τυφλά χτυπήματα εναντίον μεταναστών.

Η κυβέρνηση βάζει ως στόχο της να παραμείνει στην εξουσία ως το 2014 και ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα ασκεί την αξιωματική αντιπολίτευση, και κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει γι αυτό, αν και ο Βενιζέλος θεωρεί ακόμα ότι μπορεί να του τα ψέλνει.