Μην περιμένετε λογική μέχρι τις εκλογές. Αλλά μερικά πράγματα πρέπει να λέγονται. Το πρακτορείο Ρώϋτερς, αποκάλυψε τον τρόπο με τον οποίο οι ηγέτες της ΕΕ και οι αξιωματούχοι της, προσπαθούν να επιδράσουν στο εκλογικό αποτέλεσμα ή στον σχηματισμό κυβέρνησης, ώστε να εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντά τους. Γράφει ότι αποφάσισαν να μην απαντήσουν στην επιστολή Τσίπρα, με τη δικαιολογία ότι είναι αρχηγός κόμματος. Την ίδια δικαιολογία που χρησιμοποίησε και ο Φρανσουά Ολάντ, για να αποφύγει μια τέτοια συνάντηση, πριν συναντηθεί βέβαια με τον Βενιζέλο. Η προηγούμενο όμως παρέμβαση του Μπαρόζο, για τον σχηματισμό κυβέρνησης, η οποία δεν είχε φυσικά αποτέλεσμα, και εξόργισε τους Έλληνες, είχε προκληθεί από την Αθήνα. Συγκεκριμένα ο Λουκάς Παπαδήμος είχε τηλεφωνήσει στον Μπαρόζο και του είχε ζητήσει να παρέμβει για να καταλάβουν οι πολιτικοί αρχηγοί τη σοβαρότητα του πράγματος την οποία δεν αντιλαμβάνονταν κατά την άποψη του Παπαδήμου. Δεν είναι δηλαδή πάντοτε με πρωτοβουλία των ξένων η ανάμιξη στις εσωτερικές μας υποθέσεις.
Στο ίδιο μήκος κύματος είναι η παρέμβαση της Κριστίν Λαγκάρντ για να ενθαρρύνει τις φιλικές δυνάμεις προς το μνημόνιο όπως και το τηλεφώνημα της Άνκελα Μέρκελ στον Κάρολο Παπούλια, για να μας υποδείξει να κάνουμε δημοψήφισμα για το ευρώ και να εγκλωβιστεί ο ελληνικός λαός στο εκβιαστικό δίλημμα μνημόνιο ή δραχμή. Οι ξένοι κάνουν τη δουλειά τους, αλλά οι Έλληνες πολιτικοί που επιζητούν την παρέμβαση των ξένων στις εκλογές είναι τουλάχιστον κατακριτέοι. Και το δίλημμα ξέρετε ποιοι το προωθούν, αν και γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έχει κάθε δικαίωμα να ασκεί τα πλήρη της δικαιώματα ως πλήρες μέλος της ΕΕ κι όχι να ανέχεται σαν προτεκτοράτο, παρεμβάσεις από διορισμένους αξιωματούχους. Με την ευρεία έννοια και η Λαγκάρντ και ο Ρομπάϊ και ο Μπαρόζο, είναι κατά ένα μέρος διορισμένοι από την Ελλάδα, όπως και από τη Γερμανία και τις άλλες χώρες μέλη. Μάλιστα η Γερμανία δεν έχει μεγαλύτερο βάρος στον διορισμό τους, έχει κι εκείνη μία ψήφο όπως κι εμείς. Δεν έχει περισσότερες μετοχές λόγω μεγαλύτερου μεγέθους. Κι όμως υπάρχουν πρωθυπουργοί όπως ο διορισμένος Λουκάς Παπαδήμος οι οποίοι δεν σέβονται τον όρκο τους να υπηρετούν τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, αλλά υπηρετούν ξένους.
Όπως παλιά οι ξένες πρεσβείες αποφάσιζαν ποιος θα γίνει πρωθυπουργός, ο Γεώργιος Παπανδρέου, ή ο Σοφοκλής Βενιζέλος ή ο Νικόλαος Πλαστήρας, είτε άμεσα είτε μέσω του παλατιού, το ίδιο επιδιώκουν και τώρα μερικοί να γίνουν δοτοί πρωθυπουργοί. Μπορεί να έχουν αλλάξει τα μέσα, μπορεί τα μέσα ενημέρωσης που όλα έχουν πάρει δάνεια από τις τράπεζες να παίζουν μεγαλύτερο ρόλο, να προβάλουν άλλους και να εξαφανίζουν άλλους, αλλά η επιδίωξη παραμένει η ίδια.
Δυστυχώς οι άλλοι πολιτικοί είτε λόγω άγνοιας της ιστορίας, είτε λόγω δικής τους ανεπάρκειας, ανέχονται τέτοιους κολαούζους και δεν τους βάζουν στη θέση τους. Προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους δεν διστάζουν να προκαλέσουν και ζημιά είτε στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα με τη φιλολογία περί εξόδου από το ευρώ όπως γίνεται τόσες μέρες με αποτέλεσμα να αποσύρουν καταθέσεις οι τρομαγμένοι, ή με τις δηλώσεις Μπαρόζο που προκαλούν παγκόσμιους τριγμούς, όπως οι δηλώσεις του στις 11 Μαίου ότι όποιος δεν σέβεται τους κανόνες του κλάμπ, είναι καλύτερο να φεύγει. Το να ελέγχουν την ελληνική κυβέρνηση είναι πιο σημαντικό γι αυτούς, αλλιώς δεν μπορούν να επιβάλουν τα συμφέροντά τους.
Από την άλλη οι πολίτες πρέπει να αντισταθούμε σε όλες αυτές τις πιέσεις, να είμαστε πιο ικανοί από αυτούς και με δεδομένο ότι δεν υπάρχει ένας άλλος οργανωμένος και σοβαρός πόλος, δεν υπάρχει η αυτονόητη άλλη επιλογή, να διαλέγουμε μεταξύ δύο τριών επιλογών, υποδεέστερων των περιστάσεων, για να τους εμποδίσουμε να υποδουλώσουν τη χώρα μας και για να ελέγχουμε εμείς οι Έλληνες την κυβέρνησή μας. Απέτυχαν τον Μάϊο να κάνουν τη δουλειά τους, ελπίζουμε ότι θα αποτύχουν και τον Ιούνιο και αυτή τη φορά ελπίζουμε ότι θα πετύχουμε εμείς να εκλέξουμε κυβέρνηση και όχι οι ξένοι.
Στο πλαίσιο αυτό έχουν επιστρατεύσει όλα τα μέσα, μεταξύ των οποίων και τις μετρήσεις οι οποίες ξέρουμε όλοι πως λειτουργούν ως μέσα επηρεασμού της κοινής γνώμης και όχι ως μέτρηση των διαθέσεων της κοινής γνώμης. Η χθεσινή μέτρηση ήταν της GPO και παρουσιάστηκε από το Μέγκα στην Ανατροπή. Σύμφωνα με αυτήν, η ΝΔ είναι πρώτο κόμμα με 23% και δεύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ με 22%, με περιθώριο λάθους 2% όμως, δηλαδή αν η κάλπη βγάλει αντίστροφο αποτέλεσμα, η μέτρηση είναι μέσα. Το ΠΑΣΟΚ είναι στα ίδια και όλα τα άλλα κόμματα είναι κάτω από τις εκλογές του Μαίου. Δηλαδή η ΝΔ είναι σε άνοδο της τάξης των 4 μονάδων και ο ΣΥΡΙΖΑ επίσης σε άνοδο με πέντε μονάδες. Όλα αυτά μετά την προσπάθεια της προηγούμενης εβδομάδας να εκβιαστούν οι πολίτες να διαλέξουν οπωσδήποτε το κόμμα του μνημονίου. Τον ίδιο στόχο εξυπηρετεί και αυτή η έρευνα, ως προς την εκμετάλλευσή της και όλες όσες ανακοινώθηκαν τις προηγούμενες μέρες.
Παρόλα αυτά δεν αποκρύπτεται ότι η τάση ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφώς εντονότερη και εξηγείται από τη συμπίεση του ποσοστού του ΚΚΕ, της ΔΗΜΑΡ και των Οικολόγων Πράσινων. Η άνοδος της ΝΔ λογικά πρέπει να εξηγηθεί από τη συμπίεση του ΛΑΟΣ και της ΔΗΣΥ της Ντόρας. Η μείωση όμως του ποσοστού του ΛΑΟΣ είναι μικρή και της Ντόρας ήταν ήδη μικρή. Δεν εξηγείται δηλαδή επαρκώς γιατί εμφανίζονται και οι αναποφάσιστοι πολύ λιγότεροι από το 15% που εμφανιζόταν στις μετρήσεις του Μαίου. Η συγκεκριμένη έρευνα για να βγάλει τα ποσοστά που βγάζει εμφανίζει ότι μειώνεται το ποσοστό των Ανεξάρτητων Ελλήνων υπέρ της ΝΔ όσο και υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. 1,5% φέρεται να φεύγει προς τη ΝΔ και 1,5% προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Λογικά λοιπόν δεν επιδρά στον ανταγωνισμό γιατί εξισορροπούνται οι τάσεις.
Με άλλα λόγια σύμφωνα με την έρευνα 7,5% φεύγει για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μετριέται ως 5% και 2,5% φεύγει για τη ΝΔ αλλά φτάνει 4%. Δηλαδή μειώνεται 50% το ποσοστό που προστίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ και αυξάνεται 50% το ποσοστό που προστίθεται στη ΝΔ. Ο καυγάς είναι ότι μόνον με μια τέτοια στάθμιση των αποτελεσμάτων μπορεί να βγεί πρώτο κόμμα η ΝΔ, αλλιώς θα έβγαινε δεύτερη με 21,5% και ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτος με 24% δηλαδή πέραν του στατιστικού λάθους. Τότε όμως δεν θα μπορούσε να βγάλει την παράσταση νίκης υπέρ της ΝΔ και μάλιστα με συντριπτικά ποσοστά 56% των ερωτώμενων πιστεύουν ότι πρώτο κόμμα θα είναι η ΝΔ έναντι μόλις 33.6% των ερωτώμενων που πιστεύουν ότι πρώτο κόμμα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή πιστεύουν ότι θα βγεί πρώτο κόμμα όχι μόνον όσοι ψηφίζουν ΝΔ, αλλά και όλοι όσοι ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και Ανεξάρτητους Έλληνες. Και επειδή να το πιστεύουν αυτό όλοι αποκλείεται, πρέπει να βάλουμε την πλειοψηφία όλων των ερωτώμενων σε αναλογία 2 προς 1.
Σκεφθείτε τώρα ότι και οι μετρήσεις για τις εκλογές του Μαίου, της ίδιας εταιρίας η οποία πάλι παρουσιάστηκε από το Μέγκα, έδιναν στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ, στο ΚΚΕ, στη ΔΗΜΑΡ, και στα μικρά κόμματα περίπου τα ποσοστά που πήραν, αλλά έδινε 6,2% στον ΣΥΡΙΖΑ και 7% στους Ανεξάρτητους Έλληνες. Στα άλλα κόμματα έπεσε μέσα με απόκλιση +- 1,5% ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ έπεσαν έξω 10% και στους Ανεξάρτητους Έλληνες 3,5%. Εμφάνιζε όμως αναποφάσιστους 14,5%. Κάτι έχει δηλαδή το μηχάνημα της συγκεκριμένης εταιρίας και δεν αλλάζει το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ, πέφτει μέσα στο ποσοστό της ΝΔ αλλά τον Μάϊο έπεσε έξω στον ΣΥΡΙΖΑ 140% και 30% στους Ανεξάρτητους Έλληνες.
Παρόλα αυτά οι μετρήσεις ακόμα κι έτσι είναι χρήσιμες αν ξέρεις να τις χρησιμοποιήσεις. Για παράδειγμα η ίδια εταιρία έδειχνε από τον Φεβρουάριο ως τον Απρίλιο τη ΔΗΜΑΡ να πέφτει από το 12% στο 6%. Μέσα έπεσε. Αλλά έδειχνε και τον ΣΥΡΙΖΑ να πέφτει από το 8,5% στο 6,5% δηλαδή έπεσε έξω. Ή τη Χρυσή Αυγή την έδειχνε από ανύπαρκτη να φτάνει στο 3%. Και τους Ανεξάρτητους Έλληνες που δεν υπήρχαν τον Φεβρουάριο κατευθείαν στο 7%. Άρα εκεί που δεν υπήρχε μαγείρεμα και ενδιαφέρον έδειξε ακριβώς την τάση που υπήρχε. Όχι τα νούμερα αλλά τη δυναμική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου