Η κατάσταση στην οικονομία προβλέπεται να δυσκολέψει το 2009. και πώς να μην δυσκολέψει αφού η κυβέρνηση φροντίζει γι αυτό και με όσα κάνει και με όσα παραλείπει να κάνει.
Για παράδειγμα είμαστε οι πρώτοι στην ΕΕ των 15 μετά τη Λετονία στη μακροχρόνια φτώχεια. Ένας στους πέντε το 20% ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και το 14% από αυτούς είναι μακροχρόνια φτωχοί. Στον τομέα αυτό επί πέντε χρόνια η κυβέρνηση έχει παραλείψει να κάνει οτιδήποτε για να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους να βγούν από την παγίδα στην οποία έχουν πιαστεί. Δεν έχει ιδέα τι άνθρωποι είναι, τι προβλήματα έχουν και γιατί επι σειρά ετών δεν μπορούν να ανακάμψουν και να ξεπεράσουν το όριο της φτώχειας. Αν είχαν ασχοληθεί θα μάθαιναν ότι το ελληνικό κράτος είναι υπεύθυνο για την κατάντια τους στο μεγαλύτερο ποσοστό. Είναι άνθρωποι που τους έχει καταστρέψει το κράτος, η γραφειοκρατία, οι αγκυλώσεις, η διάλυση, και η κομματοκρατία. Δεν λειτουργεί το κράτος και εν πολλοίς οι άνθρωποι αυτοί είναι καταδικασμένοι.
Η παραοικονομία υπήρχε αλλά σε συνθήκες κρίσης, αυξάνεται πάλι με ευθύνη του κράτους. Από τη μια επιτρέπει σε πολλούς κλάδους να φοροδιαφεύγουν και από την άλλη αρνείται να βοηθήσει αυτούς που χρεοκόπησαν ή είχαν κάποιο οικονομικό πρόβλημα ή ανέλαβαν ένα επιχειρηματικό ρίσκο και δεν τους βγήκε, να επανέλθουν στην πραγματική οικονομία. Για κανέναν από αυτούς δεν ενδιαφέρθηκε ως τώρα η κυβέρνηση. Ούτε για μικρούς επιχειρηματίες ούτε για εργαζόμενους. Αντιθέτως κάνει τα στραβά μάτια ώστε οι εργαζόμενοι να χάνουν μια κανονική δουλειά και να γίνονται μερικώς απασχολούμενοι, ανασφάλιστοι και αμειβόμενοι με 400 ή με 500 ευρώ δηλαδή κάτω από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Ενώ λοιπόν έχει κόψει όλες τις χρηματοδοτήσεις που θα βοηθούσαν το άνοιγμα των αγορών ή τις δημόσιες επενδύσεις που θα δημιουργούσαν θέσεις εργασίας και θα επέτρεπαν στο χρήμα να κυκλοφορήσει και να αλλάξει χέρια, είδατε ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα να βρεί 28 δισεκατομμύρια ευρώ και να τα δώσει στους τραπεζίτες περίπου εν λευκώ. Παρά τη διόγκωση των όρων με τους οποίους θα δανειστούν ή θα εγγυηθούν πιστώσεις ή θα αγοράσει μετοχές το κράτος, γίνεται φανερό ότι οι τράπεζες περίπου θα επιδοτηθούν και θα έχουν εγγυητή το κράτος στα δύσκολα, αλλά χωρίς κανένα όφελος για τους πολίτες φορολογούμενους οι οποίοι επιβαρύνονται με αυτό το χρέος.
Αυτά τα 28 δισεκατομμύρια ευρώ δεν γράφονται στον προϋπολογισμό, άρα και δεν μετρούν στο έλλειμμα της χώρας. Είναι όμως δάνεια και μετράνε στο εξωτερικό χρέος της χώρας. Δηλαδή οι Έλληνες φορολογούμενοι θα τα πληρώσουν έτσι κι αλλιώς. Από αυτά τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ είναι μετρητά και θα μπεί το κράτος στο μετοχικό κεφάλαιο και στο ΔΣ της Τράπεζας. Αλλά η τράπεζα μπορεί όποτε θέλει μετά την 1η Ιουλίου 2009, όταν δηλαδή ελπίζουν να έχουν γυρίσει τα δάνειά τους και να ξέρουν πού πατάνε, να δώσει πίσω στο κράτος όσα έδωσε και να ξαναγοράσει τις μετοχές. Δηλαδή ποια είναι η κομπίνα; Αν η μετοχή της τράπεζας είναι ακριβότερη, τότε θα δώσει λιγότερα χρήματα και θα επαναγοράσει τις μετοχές. Σίγουρα λεφτά και σίγουρα κέρδη χωρίς ρίσκο. Έτσι κι εγώ γίνομαι πλούσιος. Αυτό λέγεται κομπίνα όμως δεν λέγεται τίμια συναλλαγή. Το τίμιο θα ήταν αν η μετοχή έχει μεγαλύτερη αξία, τότε ο ενδιαφερόμενος να πληρώσει τη μεγαλύτερη αξία, μαζί με ένα πρίμιουμ όπως γίνεται πάντοτε στις πωλήσεις μεγάλων πακέτων που σχετίζονται με τη διοίκηση της τράπεζας. Για τον ΟΤΕ π.χ. η κυβέρνηση πήρε περίπου 800 εκατ. Ευρώ για να πουλήσει το μάνατζμεντ κι αυτό το έκανε με νόμο που ψήφισε επειδή δεν του άρεσαν τα μούτρα του Βγενόπουλου. Τις μετοχές των τραπεζών θα τις πουλήσει υποχρεωτικά όχι μόνον χωρίς πρίμιουμ αλλά και κάτω από την αγοραία αξία των μετοχών. Στην αρνητική περίπτωση που οι μετοχές θα έχουν μικρότερη αξία από ότι θα έχει πληρώσει τώρα το κράτος, δεν υπάρχει καμία δέσμευση της τράπεζας να επαναγοράσει τις μετοχές ακόμα και με έκπτωση. Δεν τις αγοράζει καθόλου. Έχασε λεφτά το δημόσιο δηλαδή οι φορολογούμενοι. Τέλος. Μα έτσι κι εγώ γίνομαι πλούσιος. Αυτός ο νόμος έπρεπε να έχει τίτλο πως θα γίνεται πλούσιος με νόμο, αρκεί να είστε ιδιοκτήτης τράπεζας.
Τα 13 δισεκατομμύρια ευρώ από τα 28 είναι εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου για να μπορέσουν οι τράπεζες να πάνε στην ΕΚΤ και να αντικαταστήσουν δικές τους εγγυήσεις με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Για να το καταλάβουν όλοι, πως έχουμε βάλει εμείς εγγύηση το σπίτι μας αξίας 200.000 ευρώ για να πάρουμε στεγαστικό δάνειο 100.000 ευρώ. Έ! Είναι σαν να ήρθε το κράτος να δώσει τη δική του εγγύηση για το στεγαστικό μας δάνειο κι εμείς είμαστε ελεύθεροι να άρουμε την υποθήκη από το σπίτι μας και ή να το έχουμε ελεύθερο υποχρεώσεων άρα και να το πουλήσουμε, ή να το βάλουμε υποθήκη και να πάρουμε άλλα 200.000 ευρώ δάνειο. Αυτή τη χαριστική πράξη, την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου τη δίνει το κράτος δωρεάν στις τράπεζες, ενώ δεν την έχει δώσει σε κανέναν άνεργο για να ζήσει, σε κανέναν φτωχό, σε κανέναν αγρότη, ούτε σε κανέναν άλλον επιχειρηματία. Κατασκευαστή, βιομήχανο, έμπορο, εφοπλιστή…Μόνον στις τράπεζες. Χωρίς καμιά δέσμευση ότι με τα κεφάλαια που θα απελευθερωθούν πρέπει να δώσουν χαμηλότοκα δάνεια. Τίποτα από όλα αυτά. Αν όμως έστω και μία τράπεζα έχει πρόβλημα και χρεοκοπήσει, τότε οι φορολογούμενοι θα πληρώσουν ολόκληρο αυτό το ποσό που έχει εγγυηθεί το δημόσιο. Πάλι χωρίς καμία δέσμευση που να συμφέρει τους φορολογούμενους.
Τα τελευταία 8 δισεκατομμύρια ευρώ είναι ειδικά κρατικά ομόλογα τα οποία μπορούν οι τράπεζες που θα τα πάρουν να πάνε κατευθείαν στην ΕΚΤ και να τα κάνουν μετρητά για να χρηματοδοτήσουν τη δουλειά τους και τα δάνειά τους στη διατραπεζική αγορά.
Πώς να μην μπούν σε τέτοιο φαγοπότι όλες οι τράπεζες; Αυτή είναι επιδότηση, δωρεάν κρατική εγγύηση, και ανάληψη όλου του ρίσκου από το κράτος. Χώρια που ανοίγει ο δρόμος σε έναν αν υπάρχει αυτός απατεώνας, να υπονομεύσει σκοπίμως την τράπεζα αφού προηγουμένως έχει βγάλει σε μερικούς φίλους του δάνεια εκατομμυρίων ή δισεκατομμυρίων τα οποία και δεν θα πληρώσει ώστε η τράπεζα αδειάσει και να ενεργοποιηθεί η κρατική εγγύηση. Ελπίζω να μην γίνει κάτι τέτοιο, αλλά κι αν γίνει κανένας υπουργός που έφερε τέτοιο νόμο στη Βουλή δεν κινδυνεύει με ποινική δίωξη. Ενώ αν έκανες ένα τέτοιο πράγμα σε μια ανώνυμη εταιρία θα καταδικαζόσουν για απάτη…
Πριν από κάτι μήνες, κάποιες ελληνικές εταιρίας εμπορίας ηλεκτρικών ειδών, είχαν προβλήματα ρευστότητας και δεν μπορούσαν να πληρώσουν όλες τις δόσεις των δανείων τους. Είχαν πάρει πολλά δάνεια, οι τζίροι τους δεν ήταν τόσο μεγάλοι και βάρεσαν κανόνι. Δεν είχαν δηλαδή ρευστότητα να πληρώσουν τις επιταγές, μείνανε ακάλυπτες και χρεοκόπησαν. Δεν τις βοήθησε ούτε το κράτος ούτε οι τράπεζες. Το ίδιο έγινε τώρα και με μια δυο εταιρίες τηλεπικοινωνιών. Δεν μπορούσαν να πληρώσουν τα χρέη τους στον ΟΤΕ, τους έκοψε την πίστωση αφού δεν μπορούσαν να πληρώνουν τις δόσεις κι έκλεισαν. Δεν ήρθε το κράτος να καλύψει με κρατική εγγύηση δωρεάν το χρέος της εταιρίας και να εξασφαλίσει το έσοδο του ΟΤΕ. Για τις τράπεζες όμως το κάνουν αν και οι ίδιες ισχυρίζονται ότι δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα.
Δηλαδή γίνεται μια άνιση κατανομή διαθέσιμων πόρων από τους φτωχότερους στους πλουσιότερους. Και όχι σε όλους τους επιχειρηματίες, αλλά μόνον στους τραπεζίτες που είναι μέρος του προβλήματος. Στους επιχειρηματίες της πραγματικής οικονομίας θα δώσουν μερικά ψίχουλα από ότι τους περισσεύει, οι τράπεζες. Επιμένει δηλαδή και ο υπουργός Οικονομίας και ο πρωθυπουργός στην αυτορύθμιση της αγοράς και στην πλήρη απ[ουσία κρατικής παρέμβασης στην οικονομία. Γι αυτό και θα χειροτερέψει η κατάσταση το 2009…
2 σχόλια:
Αντώνη καλημέρα,
δεν ξέρω αν έτυχε να διαβάσεις όλο το πόρισμα του ΠΑΦ-ΕΑΚ για το 2008 αποτελείται από τρία κείμενα, αλλά επειδή εγώ το διάβασα σου αναφέρω παρακάτω μερικά παρα πολύ ενδιαφέροντα αποσπάσματα.
Καλό είναι, το πόρισμα να το διαβάσουν όλοι οι βουλευτές και όλοι οι αρχηγοί κόμματος για να ξεστραβωθούν λίγο και να επικεντρωθούν λίγο στις ομάδες που πραγματικά έχουν πρόβλημα.
Αν μπορείς σε μελλοντική εκπομπή σου, ασχολήσου λίγο με το θέμα μπας και ακούσει κανένας.
Αλλά τι να λέμε τώρα, οι άνθρωποι ακόμα δεν έχουν κάνει πράξη την προεκλογική και πολυδιαφημιζόμενη δέσμευση του 2004 και του 2007, για χαρακτηρισμό των τρίτεκνων ως πολύτεκνων. Αρκούνται σε κάτι ανάξια λόγου μικροεπιδόματα, που αντιστοιχούν σε αξίες 2002 (διάβασε άρθρο του ΜΑΝΟΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ http://acmyblog.blogspot.com/search?updated-max=2008-11-17T18%3A35%3A00%2B02%3A00&max-results=6 )
*****************************
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΩΝ, ΑΝΙΣΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ (ΠΑΦ-ΕΑΚ)
Η Φτώχεια στην Ελλάδα και την Ε.Ε. - Διαχρονικές Τάσεις και Συγκρίσεις
Η Ελλάδα παρουσιάζει το 2006 την υψηλότερη φτώχεια μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.-15 (20,1%), ενώ κατέχει τη δεύτερη θέση στην ΕΕ- 27 με τη Λετονία να είναι η μοναδική χώρα που εμφανίζει μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας (23%) από αυτήν.
Όσον αφορά το χάσμα φτώχειας, η εικόνα δεν αλλάζει σημαντικά. Οι χώρες της Νοτίου Ευρώπης (3) παρουσιάζουν τα υψηλότερα ποσοστά στο βάθος της φτώχειας και έπονται με σειρά οι χώρες με φιλελεύθερο προνοιακό καθεστώς.
Χαμηλότερες τιμές εμφανίζουν οι σοσιαλδημοκρατικές χώρες και οι χώρες με κορποπαριστικό καθεστώς. Επίσης, ίδια παραμένει και η εικόνα στην περίπτωση της μακροχρόνιας φτώχειας με τις χώρες της Νοτίου Ευρώπης να κατέχουν και σε αυτό μέγεθος την πρώτη θέση γεγονός που φανερώνει την αδυναμία των χωρών αυτών να αντιμετωπίσουν τη φτώχεια σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού που επαναλαμβανόμενα βρίσκονται κάτω από το όριο φτώχειας.
Σε ό,τι αφορά την περίπτωση της Ελλάδας προκύπτει ότι σύμφωνα με όλους τους παραπάνω δείκτες βρίσκεται στη δεύτερη χειρότερη θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. Αυτό συνεπάγεται ότι η Ελλάδα δεν έχει απλά ένα υψηλό αριθμό φτωχών αλλά επιπρόσθετα αυτοί οι φτωχοί διαθέτουν κατά μέσο όρο ένα εισόδημα που απέχει πολύ από το κατώφλι φτώχειας.
Επίσης όποιοι βρίσκονται σε κατάσταση φτώχειας φαίνεται ότι παραμένουν σε αυτήν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οι τύποι νοικοκυριών οι οποίοι είναι οι πιο εκτεθειμένοι σε κίνδυνο φτώχειας πριν τις
μεταβιβάσεις είναι και αυτοί όπου οι συντάξεις ενδέχεται να αποτελέσουν το πιο σημαντικό πόρο διαβίωσης. Στα νοικοκυριά με 2 ενήλικες, όπου τουλάχιστον ο ένας είναι άνω των 65 ετών το ποσοστό φτώχειας πριν τις μεταβιβάσεις ανέρχεται στο 84%. Το 62% των μονομελών νοικοκυριών θα ήταν φτωχοί εάν δε λάμβαναν μεταβιβάσεις. Οι συντάξεις μειώνουν τη φτώχεια κατά τα 2/3 στα νοικοκυριά με 2 ηλικιωμένους ανήλικες και κατά 50% στα μονομελή νοικοκυριά. Με αυτό τον τρόπο αυτά τα νοικοκυριά καταλήγουν να αντιμετωπίζουν μικρότερο κίνδυνο τελικής φτώχειας σε σχέση με άλλους τύπους νοικοκυριών, όπως αυτά με 2 γονείς και 3 ή περισσότερα παιδιά (37,5%), τα μονογονεϊκά νοικοκυριά (27,6%) και την κατηγορία «Άλλα οικοκυριά με εξαρτώμενα παιδιά»(29,6%).
Στην Ελλάδα, όπως εξάλλου παρατηρείται και στις περισσότερες χώρες της ΕΕ-15, τα νοικοκυριά με το μικρότερο κίνδυνο φτώχειας αποτελούνται από 2 έως 4 μέλη και αντιπροσωπεύουν κυρίως πυρηνικές οικογένειες με ζευγάρι με ή χωρίς εξαρτώμενα παιδιά (ένα ή δύο). Ταυτόχρονα, όμως, η συνεισφορά αυτής της ομάδας των νοικοκυριών στην συνολική φτώχεια είναι ιδιαίτερα υψηλή (78%).
Αυτό παρατηρείται και στις υπόλοιπες χώρες της Νοτίου Ευρώπης και είναι αποτέλεσμα του χαμηλού ποσοστού των μονομελών νοικοκυριών στο συνολικό πληθυσμό των χωρών αυτών.
Όσον αφορά στη σύνθεση του νοικοκυριού, το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ελλάδα εμφανίζουν οι πολύτεκνες οικογένειες δηλαδή τα νοικοκυριά με δύο γονείς και τρία ή περισσότερα εξαρτώμενα παιδιά(37,5%).
Υψηλά φτώχειας σε αυτή την κατηγορία των νοικοκυριών εμφανίζεται στις περισσότερες χώρες της Νοτίου Ευρώπης, με την εξαίρεση της Ισπανίας.
Υψηλό κίνδυνος φτώχειας στην Ελληνικά εμφανίζουν και τα μονογονεϊκά νοικοκυριά (27,6%) ποσοστό όμως που είναι σχετικά χαμηλό συγκρινόμενο με το αντίστοιχο ποσοστό φτώχειας στις περισσότερες χώρες της ΕΕ-15.
a.c.
Μά το έκανα θέμα στην εκπομπή ήδη την Παρασκευή. Την ίδια μέρα δηλαδή που μου το έστειλες. Σε ευχαριστώ προκαταβολικά για το ενδιαφέρον σου... Το δικό μου συμπέρασμα είναι οτι δεν έχει εφαρμοστεί κανένα πρόγραμμα επανέντεξης αυτών των ατόμων...
Δημοσίευση σχολίου