Ωχ! Αδερφέ....

(Όταν ο Θεός έπλασε τη γυναίκα, αυτό είχε στο νού του;)

Καλά ρε σεις πώς κάνετε έτσι; Φύγαμε εμείς οι απλοί θνητοί ένα μήνα διακοπές να πάμε στο σπιτάκι που έχουμε στην επαρχία ή σε κανένα νησί οι πιο τυχεροί, γιατί αν επρόκειτο να πληρώσουμε ξενοδοχείο, θα μας στοίχιζε ο κούκος αηδόνι, και έχουμε την απαίτηση να μη φύγει ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί ή οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης;

Και σιγά τα γεγονότα που πρέπει να κάνουν έναν πρωθυπουργό να επιστρέψει άρον – άρον. Επειδή ο Κωστής ο Χατζηδάκης θέλει να βάλει χέρι στον ΟΣΕ με σκοπό όχι να τον αναπτύξει, αλλά να τον πουλήσει; Ή μήπως αυτή η παρωνυχίδα ότι ο διευθυντής του γραφείου ενός πρώην υπουργού είχε επαφές με έναν εφοπλιστή προκειμένου να τον ευνοήσουν στις επιδοτήσεις της άγονης γραμμής; Ποίου το μέρος να πάρει δηλαδή;

Του εφοπλιστή ο οποίος ανήκει στην παράταξη και θεώρησε καλό να πληρώσει για να ευνοηθεί έναντι άλλων εφοπλιστών; Τι να υπερασπιστεί; Τη μπέσα στις συναλλαγές; Εγγυητής παράνομων στοιχημάτων θα γίνει; Κανονικά βέβαια θα έπρεπε ακαριαία να πάρει τηλέφωνο τον αρμόδιο υπουργό το φίλο μου το Γιώργο τον Βουλγαράκη για τον οποίο έγραψε η Ελευθεροτυπία ότι ψηλά αρμενίζει, (το λέω με δικά μου λόγια) και να του πει: Γιώργο, όσο είσαι υπουργός φρόντισε με νόμιμο τρόπο να μην ξαναπάρει δραχμή ο Μανούσης από το υπουργείο. Κι αν γίνεται αζημίως για το δημόσιο να του πάρεις πίσω και όσα κάνει να πάρει, αν έχει κερδίσει κανέναν αδιάβλητο διαγωνισμό. Έτσι λέει ο φίλος μου ο Βουλγαράκης ότι είναι αδιάβλητοι οι διαγωνισμοί. Αφού λοιπόν ο Μανούσης ομολογεί ότι επεδίωξε συναλλαγή, δεν ήταν αδιάβλητοι άρα χάνει ότι κέρδισε. Κι αν νομίζει ότι αδικείται, ας πάει στα δικαστήρια να βρει το δίκιο του. Όχι να περιμένουμε εμείς τα δικαστήρια να δούμε αν θα πάρουμε τα μέτρα μας…

Ούτε να χαλάσει τις διακοπές του ο πρωθυπουργός ούτε τίποτα. Ένα έντιμος να υπάρχει στην κυβέρνηση, αρκεί να είναι πρωθυπουργός και τους μαζεύει όλους. Χώρια που ο Καραμανλής δεν είναι ο μόνος έντιμος. Υπάρχουν κι άλλοι.

Δεν έμαθα αν έκανε αυτό το τηλεφώνημα στον Βουλγαράκη, αλλά είμαι βέβαιος ότι δεν το έκανε. Αλλιώς θα βλέπαμε τις συνέπειες του τηλεφωνήματος. Δεν θα έγραφε ο Βουλγαράκης ότι παραπέμφθηκαν οι καταγγελίες στην υπηρεσία εσωτερικού ελέγχου του Λιμενικού Σώματος. Αυτό έπρεπε να έχει γίνει πέρυσι, όταν πήγε ο Μανούσης και τα είπε στον Καραμάριο κι εκείνος φρόντισε να ενημερώσει αντί για την επιτροπή θεσμών και Διαφάνειας της οποίας ήταν πρόεδρος, το γραφείο του πρωθυπουργού σίγουρα. Κι ο Καραμανλής φρόντισε να τον βγάλει από υπουργό για να έχει καλυμμένα τα νώτα του.

Ο Καραμάριος βέβαια, αφού τα έμαθε ένα χρόνο πριν και δεν ήθελε να κάνει τίποτα για να μην τον παρεξηγήσουν ότι τα κάνει από ανταγωνισμό για τον βουλευτή με τον οποίο εκλέγονται στην ίδια περιφέρεια, όφειλε για να μην γίνει συνένοχός τους, να τα καταγγείλει και στον εισαγγελέα για να διερευνηθούν οι καταγγελίες, αλλά και στα κομματικά όργανα, στην κοινοβουλευτική ομάδα, για να λάβουν τα μέτρα τους. Προσπάθησε όμως να τα κάνει στο πλαίσιο του κακώς νοούμενου κομματικού συμφέροντος, όπου οι μη εμπλεκόμενοι καλύπτουν τα λαμόγια για να μην πλήξουν το κόμμα τους. Και φυσικά έτσι έχουν την απαίτηση να καλύψουν κι εκείνους οι άλλοι αν τους ανακαλύψουν να εμπλέκονται σε καμιά άλλη υπόθεση κουμπαριάς ή κατεργαριάς.

Αλλά εδώ δεν έκανε τίποτα για υποθέσεις εκατομμυρίων ευρώ που έφαγαν οι επιτήδειοι από τα ασφαλιστικά ταμεία με τα ομόλογα, για τους κουμπάρους που ακύρωσαν την επιτροπή ανταγωνισμού και έκτοτε την έχουν για βιτρίνα για να μην αναφερθώ στις υποθέσεις των Πακιστανών και των υποκλοπών γιατί σ’ αυτά εμπλέκεται ο φίλος μου ο Βουλγαράκης…

Την Παρασκευή έχουμε δεκαπανταύγουστο καημένε… με τι ασχολείσαι τώρα;