Αλιά σ' αυτούς που είναι φυλακή, ή κάτω απ' το χώμα!

Σήμερα δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, είναι αργία κι αυτό γιατί πρέπει οι άνθρωποι και να γιορτάζουν. Συνηθίζουμε να λέμε ότι τα Χριστούγεννα είναι οικογενειακή γιορτή, και προφανώς οι οικογένειες συμφωνούν. Οι γονείς ασχολούνται με τα παιδιά τους, ιδίως αν είναι μικρά, ή αν είναι μεγάλα γιορτάζουν με τα αδέρφια τους και χαίρονται οι γονείς τους. Η καθημερινότητα μας κάνει να ξεχνάμε μερικές φορές τους ανθρώπους που αγαπάμε και τους θεωρούμε δεδομένους.

Οι πιο ευαίσθητοι από μας, θα εκμεταλλευτούν την ευκαιρία για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Και με τα δωράκια, ασφαλώς θα τους κάνουν να νιώσουν καλύτερα. Και δεν έχει σημασία η τιμή του δώρου, γιατί έχει αξία από μόνο του. Ποιος γονιός δεν θα εκτιμούσε ιδιαιτέρως μια ζωγραφιά που θα έφτιαχνε το παιδί του για να του την κάνει δώρο;
Και ποιο παιδί δεν θα ήταν ευτυχισμένο ακόμα και με ένα γλειφιτζούρι και με ένα φιλί; Αν μας έχει λείψει, έστω και για μια εβδομάδα, το εκτιμάμε περισσότερο.

Τέτοιες μέρες καλό είναι να σκεφτόμαστε και τους ανθρώπους που είναι φυλακισμένοι για κάποιο λόγο και έχουν στερηθεί εκτός από την οικογένειά τους και την ελευθερία τους. Η αφορμή γι αυτό, ήταν η είδηση ότι η 34χρονη Εύη Τσέκου κρίθηκε προφυλακιστέα χωρίς να δικαστεί. Δεν είμαι νομικός, αλλά η προφυλάκιση είναι μόνον για ανθρώπους που είναι ύποπτοι να επαναλάβουν το αδίκημα για το οποίο κατηγορούνται και για το οποίο είναι αθώοι γιατί δεν έχει γίνει δίκη και ως τότε είναι αθώοι.

Εδώ έχουμε κάποια μαρτυρία ενός φίλου του Ζαχόπουλου που λέει ότι τον εκβίαζε η Τσέκου. Ο Ζαχόπουλος όμως είναι στην εντατική και δίνει μάχη για τη ζωή του. Είναι εξαιρετικά απίθανο μετά από ότι έγινε να αποπειραθεί να τον εκβιάσει. Πρώτος γιατί είπαμε ότι είναι αθώα ώσπου να γίνει η δίκη τουλάχιστον. Δεύτερον γιατί υποτίθεται ότι του ζητούσε διορισμό και μονιμοποίηση. Αυτό ήταν το αντικείμενο του εκβιασμού κατά την κατάθεση του Μυλωνά. Μονιμοποίησέ με γιατί έχω κασέτα και σε κάνω ρόμπα. Ο Ζαχόπουλος όμως δεν είναι πια γγ του υπουργείου Πολιτισμού αφού είχε παραιτηθεί πριν από την απόπειρα αυτοκτονίας.
Άρα είναι απίθανο να επαναλάβει το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται και το οποίο αρνείται. Αν είχε ομολογήσει ενοχή, ίσως και να ήταν διαφορετικά. Σε κάθε περίπτωση όμως έχουμε απόπειρα και όχι εκβίαση γιατί ο Ζαχόπουλος και πριν να αποπειραθεί να αυτοκτονήσει δεν την είχε μονιμοποιήσει.

Εδώ λοιπόν παίζεται ένα παιχνίδι εντυπώσεων με θύμα την Τσέκου. Κάποιοι θέλουν να νομίζουμε ότι ο Ζαχόπουλος αποπειράθηκε να βάλει τέρμα στη ζωή του εξαιτίας του εκβιασμού της Τσέκου. Άρα πρέπει να υποθέσουμε ότι ο εκβιασμός έπιασε και επομένως είναι ακριβείς οι δημοσιογραφικές πληροφορίες ότι η κασέτα έφτασε στο Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο επηρεάστηκε και τον παραίτησε. Τότε όμως η απόπειρα αυτοκτονίας οφείλεται στην απελπισία του ανθρώπου που έχασε την εύνοια του Μεγάρου Μαξίμου γιατί έμαθε από την Τσέκου κάτι επιλήψιμο. Άρα δεν μπορεί να κατηγορείται για συμμετοχή στην αυτοκτονία παρά μόνον μαζί με τα πρόσωπα του Μαξίμου που τον παραίτησαν. Δηλαδή μιλάμε για πρόσωπα που ανήκουν στο περιβάλλον του πρωθυπουργού, υπουργοί, σύμβουλοι, στελέχη κλπ. Αυτοί τον παραίτησαν και όχι η Τσέκου. Ασφαλώς ο Ζαχόπουλος μπορούσε να ζήσει χωρίς την Τσέκου, αλλά του στοίχισε πολύ που έπαψε να είναι ο πανίσχυρος γγ και κυρίως γιατί έχασε την εύνοια του μεγάρου Μαξίμου. Αν δεν είχε χάσει την εύνοια σκασίλα του μεγάλη που τσαντίστηκε η Τσέκου. ‘Άλλωστε ο ίδιος την είχε διώξει από το γραφείο του και υποτίθεται ότι αυτή ήταν η αιτία που στράφηκε εναντίον του. Η μία κατηγορία επομένως έρχεται σε σύγκρουση με την άλλη.

Συμπέρασμα: Πρόκειται για μια υπόθεση όπου ένας απλός πολίτης, ακόμα κι αν έχει μεμπτή συμπεριφορά, αντιμετωπίζει ανθρώπους που έχουν στα χέρια τους εξουσία και ο νόμος παίρνει το μέρος της εξουσίας.
Η λογική λέει: Ποιος έφαγε τον Ζαχόπουλο από γγ του ΥΠΠΟ; Αυτός τον έσπρωξε στην αυτοκτονία. Αν βοήθησε και η Τσέκου, τότε κι αυτή πρέπει να είναι μαζί με τους άλλους. Όχι μόνη της. Και τι κατηγορία είναι αυτή η συμμετοχή σε αυτοκτονία; Υπάρχει τέτοια κατηγορία; Εκτός κι αν μιλάμε ότι απαγορεύεται η αυτοκτονία, αν τη γλιτώσει ο αποτυχημένος αυτόχειρας διώκεται γιατί προσπάθησε να αφαιρέσει τη ζωή του και μαζί του όποιος τον βοήθησε. Ή του έδωσε χάπια αν χρησιμοποίησε χάπια, ή του έδωσε το πιστόλι εν γνώσει του αν χρησιμοποίησε πιστόλι ή του έκανε παρέα και τον παρότρυνε την ώρα που πήδαγε στο κενό αν πήδησε από τον 4ο όροφο στον ακάλυπτο.

Εδώ όμως φαίνεται ότι έχουμε μια ανυπεράσπιστη πολίτη η οποία αντιμετωπίζει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους, χωρίς να έχει δικαστεί, χωρίς να έχει ομολογήσει κάποιο αδίκημα, και χωρίς να υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία που να πείθουν για την ενοχή της και κυρίως έχουμε μια περίπτωση που ακόμα κι αν ήθελε δεν θα μπορούσε να επαναλάβει την απόπειρα εκβίασης γιατί μετά από τη δημοσιότητα που δόθηκε δεν μπορεί να διοριστεί πουθενά, εκτός κι αν δώσει εξετάσεις μέσω ΑΣΕΠ. Πάντως με ρουσφέτι αποκλείεται. Πόσο μάλλον μετά από εκβιασμό. Για άλλους εκβιασμούς όπως να αποσπάσει λεφτά κλπ δεν το συζητάμε. Δεν έχει πιά καμία δυνατότητα να εκβιάσει κανέναν. Άρα προς τι η προφυλάκιση;

Το συμπέρασμα ως πολίτη αυτής της χώρας είναι ότι δεν υπάρχει σύστημα απονομής δικαιοσύνης. Ο αδύναμος είναι έρμαιο των ισχυρών και η Δικαιοσύνη είναι υπηρέτης των ισχυρών και μόνον. Η μόνη δυνατότητα που έχει ένας πολίτης είναι να βάλει τις φωνές, να μιλάει στα μέσα ενημέρωσης, ώστε να υποχρεώσει τη Δικαιοσύνη να σεβαστεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα και την εκτελεστική εξουσία, αστυνομία, κυβέρνηση, κλπ να μην παρεμβαίνει απροκάλυπτα αλλά κυρίως μέσα από υπόγειες διαδρομές για να την επηρεάσει…

Απόδειξη οτι κι εμείς μιλάμε για την Τσέκου που το πρόβλημά της είναι στην επικαιρίτητα ενώ υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι σε όλες τις φυλακές που είναι μέσα για πολύ πιό άδικους λόγους...