Οι "δύστροποι" ψηφίζουν αργά!

Η κάλπη είναι έγκυος!
Θα τολμήσω σήμερα μια πρόβλεψη, η οποία επειδή είναι γραπτή, θα μπορεί να ελεγχθεί και εκ των υστέρων, δηλαδή τη Δευτέρα μετά τις εκλογές. Νομίζω ότι η εκλογική μάχη θα κριθεί την Κυριακή το απόγευμα. Όχι την Κυριακή το πρωί, ούτε το μεσημέρι. Οι ψηφοφόροι της τελευταίας στιγμής των τελευταίων ωρών θα ψηφίζουν διαφορετικά από αυτούς που θα ψηφίζουν το πρωί.

Το πρώτο θύμα αυτής της συμπεριφοράς των πολιτών, θα είναι οι μετρήσεις που λέγονται «έξιτ-πόλ», με τις οποίες τα κανάλια θα προσπαθήσουν να μας δώσουν το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα, ένα λεπτό μετά το κλείσιμο της κάλπης. Είχε συμβεί και στις προηγούμενες εκλογές. Μόνον μία μέτρηση που έγινε αργά το απόγευμα μπόρεσε να προβλέψει το εκλογικό αποτέλεσμα και τις πέντε μονάδες της διαφοράς της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ. Γιατί πάλι ψήφιζαν διαφορετικά οι άνθρωποι το πρωί και διαφορετικά το βράδυ.

Είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό των ανθρώπων οι οποίοι δεν επιθυμούν να καταγράψουν οι εταιρίες μετρήσεων, τι θα ψηφίσουν. Δεν είναι όλοι αναποφάσιστοι. Οι αναποφάσιστοι είναι λιγότεροι από τους μισούς. Οι άλλοι έχουν αποφασίσει, αλλά δεν επιθυμούν να καταγραφεί και να μετρηθεί η προτίμησή τους. Αν σ’ αυτούς τους «δύστροπους», τα ποσοστά είναι ίδια με τους υπόλοιπους ανθρώπους δεν υπάρχει σφάλμα. Υπάρχει όμως βασιμότητα στην υπόθεση ότι και η εκλογική τους συμπεριφορά δεν θα είναι η συνήθης.Φυσικά το αποτέλεσμα θα το δούμε με το μέτρημα των ψηφοδελτίων της κάλπης. Αλλά και μόνον αυτή η διάθεση των ψηφοφόρων να ταλαιπωρήσουν ακόμα και τις εταιρίες μετρήσεων, δείχνει ότι θέλουν να ταλαιπωρήσουν το σύστημα. Ενδεχομένως να είναι από αυτούς που προσπαθούν να σταθμίσουν τα έμμεσα μηνύματα που θα εισπράξουν τα κόμματα, λόγω του εκλογικού νόμου. Για παράδειγμα η άμεση ψήφος στο ΛΑΟΣ, άλλοτε είναι ψήφος εμπιστοσύνης στον Καρατζαφέρη και στις θέσεις του και άλλοτε είναι ψήφος διαμαρτυρίας στον Καραμανλή. Ψήφος διαμαρτυρίας στον Καραμανλή είναι όμως και η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ, η ψήφος στο ΚΚΕ και η ψήφος στον ΣΥΝ. Μ’ αυτή τη σειρά.
Με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, για τα μικρά κόμματα ισχύει η απλή και άδολη αναλογική. Η θετική ψήφος είναι εύκολη και μετράει ολόκληρη. Η ψήφος διαμαρτυρίας όμως μπορεί να εκφραστεί διαφορετικά. Είναι δύσκολο να δεχθούμε ότι όσοι ήταν θυμωμένοι με το ΠΑΣΟΚ το 2004, του έχουν ξεθυμώσει. Αυτό μόνον ο Σημίτης μπορεί να το υποθέτει. Συνεπώς η επιλογή του ΠΑΣΟΚ δεν είναι η αυθόρμητη πρώτη επιλογή του δυσαρεστημένου ψηφοφόρου. Και αυτό ευνοεί τα μικρά κόμματα.

Υπό τις συνθήκες αυτές, τα μικρά κόμματα που θα εκπροσωπηθούν στη Βουλή, έχουν μια καλή ευκαιρία να ξεπεράσουν το φράγμα του 15% συνολικά. Τότε θα αρχίσει να κινδυνεύει και ο δικομματισμός και η αυτοδυναμία. Όσο πιο κοντά στο 85%, τόσο πιο ισχυρός είναι ο δικομματισμός. Όσο πιο κοντά στο 80% τόσο πιο αδύναμος. Στην περίπτωση αυτή οι πολίτες είναι πιο μπροστά από τις πολιτικές ηγεσίες. Δεν το θεωρώ πιθανόν. Οι πολίτες έχουν την κυβέρνηση που τους αξίζει. Από την άποψη αυτή, είναι ανεδαφική η αυτοδέσμευση του Καραμανλή ότι σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας θα πάμε πάλι σε εκλογές. Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας της ΝΔ, θα ήταν ανόητο εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ να αφήσουν τον Καραμανλή να κάνει εκλογές. Μπορούν να τον εμποδίσουν; Σαφώς και μόνον πολιτικά. Τα δύο κόμματα μαζί στην περίπτωση μη αυτοδυναμίας της ΝΔ, θα την ξεπερνούν κατά περίπου τρείς μονάδες. Δηλαδή μπορούν να κυβερνήσουν από κοινού και με τον αέρα της «αριστερής συνεργασίας» μπορούν στην κάλπη να αυξήσουν και να διπλασιάσουν αυτές τις τρείς μονάδες. Πολιτικά ο ΣΥΝ δεν μπορεί να το αρνηθεί γιατί τότε θα ήταν χειρότερο λάθος από τη συγκυβέρνηση ΝΔ- Ενιαίου ΣΥΝ, το 1989. Θα είναι αυτοκτονία. Τραγωδία. Πολύ χειρότερα. Θα είναι λάθος. Δεν θα γίνει.

Επομένως ο Καραμανλής θα κυβερνήσει χωρίς αυτοδυναμία. Είτε ως κυβέρνηση μειοψηφίας με την ψήφο ανοχής του Καρατζαφέρη, είτε ως κυβέρνηση που θα απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της Βουλής, μέσω της προσχώρησης βουλευτών του ΛΑΟΣ στη ΝΔ ώστε να αποφευχθούν οι εκλογές, απέναντι σε μια «αριστερή συνεργασία». Η «δεξιά συνεργασία» αντιθέτως στις κάλπες θα λάβει λιγότερες ψήφους, από ότι τα δύο κόμματα ξεχωριστά. Η επιλογή λοιπόν είναι στα χέρια των πολιτών. Οι ηγεσίες όμως είναι πιο πίσω. Οι πολίτες που δεν θέλουν οι εταιρίες μετρήσεων να τους προσδιορίσουν, τι λένε; Το εκλογικό σύστημα, θέλει να εμπεδωθεί στη συνείδηση των πολιτών, ώστε να οδηγήσει σε μια νέα μεταπολίτευση. Δεν είναι δυνατόν οι πολίτες να είναι τόσο μπροστά από τις πολιτικές ηγεσίες. Μπορεί να το ευχόμαστε, αλλά δεν συμβαίνει. Ο βολονταρισμός στην πολιτική, εδρεύει πάνω στις οργανωτικές αποτυχίες και αδυναμίες. Όχι στο έλλειμμα πολιτικής. Θα είναι πάντως η έκπληξη.
Η νίκη της ΝΔ είναι αναμενόμενη. Οτιδήποτε άλλο συνιστά ανατροπή και επομένως δεν είναι αναμενόμενο. Είναι άραγε τόσοι πολλοί οι ταραξίες;