Ο αναλυτής επενδύσεων (στον ελεύθερο χρόνο του) Θόδωρος Ρουσόπουλος ο οποίος είναι και κυβερνητικός εκπρόσωπος, ξαναχτύπησε: Από τα κέρδη της θα πληρώσει η κυβέρνηση λέει στα ασφαλιστικά ταμεία το μέρος των τόκων που δεν θα τους επιστρέψει η J.P.Morgan. Παρακαλείται ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να περιοριστεί στα καθήκοντά του και να αφήσει τις οικονομικές συμβουλές για τους ειδικούς. Αν ήταν επαγγελματίας και έλεγε τέτοια πράγματα στους πελάτες του θα του αφαιρούσαν την άδεια επαγγέλματος. Πρώτη φορά ακούμε ότι ο δανειζόμενος που πληρώνει τόκους, έχει κέρδος. Όταν ο κ. Ρουσόπουλος πήρε το στεγαστικό του δάνειο, του είπαν ότι οι τόκοι που πληρώνει ονομάζονται κέρδος; Αν του το είπαν το πίστεψε; Μην γράφουν τέτοια πράγματα στα νον πέϊπερς που μοιράζουν στους βουλευτές, γιατί γίνονται ρεζίλι στα παράθυρα όπου επαναλαμβάνουν αυτά τα … μασήματα. Οι ασφαλισμένοι (και όχι οι διορισμένοι από την κυβέρνηση, πρόεδροι των ταμείων οι οποίοι παριστάνουν ότι κάνουν αυτοκάθαρση) απαιτούν να επιστραφούν όλα τα λεφτά στα ταμεία. Στην περίπτωση του ομολόγου των 280 εκατ. ευρώ απαιτούν να επιστραφεί το ποσό των 42 εκατ. ευρώ που έβγαλαν χέρι με χέρι οι επιτήδιοι. Τα 11,4 εκατ. ευρώ είναι ακόμα στη βαλίτσα του κ. Παπαμαρκάκη και τα 8,4 στις βαλίτσες των κκ Πρινιωτάκη και Αποστολίδη από ότι λέει ο κ. Ζορμπάς. Τα υπόλοιπα αναζητούνται. Και τη ζημιά (άκου κέρδος!) από τους τόκους της περιόδου διακράτησης, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να την πληρώσουμε εμείς οι φορολογούμενοι. Ας την πληρώσουν οι βουλευτές της ΝΔ από την αποζημίωσή τους. Ή ας κατασχεθεί η περιουσία των διορισμένων προέδρων στα ασφαλιστικά ταμεία. Πάλι εμείς οι αθώοι θα πληρώσουμε;
Τι λέγαμε πριν από μερικές εβδομάδες; (Τα σχόλια της ραδιοφωνικής εκπομπής στη διεύθυνση: antoniskokorikos.blogspot.com) Το αυτονόητο. Ότι δεν είναι σωστό να φτάσουμε στις εκλογές με το σκάνδαλο των ομολόγων στην επικαιρότητα και μάλιστα με αυτό τον τρόπο. Γιατί δεν είναι σωστό για τη δημοκρατία να είναι ο πρωθυπουργός όμηρος του εκβιασμού του κάθε κατηγορούμενου στο σκάνδαλο. Δεν είναι παραδεκτό από δημοκρατική άποψη. Να λοιπόν που το είδαμε κι αυτό.
Οι εκπρόσωποι της Ακρόπολης χρηματιστηριακή, μίλησαν στους εισαγγελείς που ερευνούν την υπόθεση και έστειλαν το μήνυμα. Ναι γνώριζαν 4 μήνες πριν εκδοθεί το ομόλογο του ελληνικού δημοσίου, ότι αυτό θα εκδοθεί. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι από κάποιο πολιτικό στέλεχος είχαν αυτή την πληροφορία, αλλά φυσικά δεν ανέφεραν το όνομά του. Το μήνυμα είναι σαφές και φυσικά αυτό δεν απευθύνεται σε κανέναν άλλον παρά στον πρωθυπουργό σε τελική ανάλυση.
Σε ανύποπτο χρόνο, είχαμε πεί ότι και επικοινωνιακά είναι λάθος η μέθοδος που επέλεξε η κυβέρνηση να χειριστεί το θέμα. Έτσι απλώς τροφοδοτεί κάθε μέρα νέες αποκαλύψεις και η συμπεριφορά της είναι συμπεριφορά κάποιου που τον έπιασαν με το χέρι στο βάζο με το μέλι.
Η συμπεριφορά που θα έπειθε ότι ο Καραμανλής δεν διστάζει να κόψει το χέρι των δικών του όταν το βάζουν στο μέλι (γιατί εκεί κρίνεται. Στο πως συμπεριφέρεται στους δικούς του. Όχι στο τι λέει για τα λαμόγια του ΠΑΣΟΚ) θα ήταν σε γενικές γραμμές η εξής: Πρώτον να καλέσει Αλογοσκούφη, Δούκα και Κουρή να δώσουν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία και όχι να κρύβουν τις συμβάσεις. Ταυτόχρονα να αναθέσει σε κάποιο ασυμβίβαστο σε ηθικά θέματα στέλεχος, π.χ. στον Σουφλιά να παρακολουθήσει τις εξηγήσεις και να κρίνει αν είναι πειστικές. Π.χ. στον Σουφλιά που ξέρουμε ότι δεν θα χαριστεί ούτε στον Αλογοσκούφη. Αν πείσουν παραμένουν. Αλλιώς παραιτούνται.
Δεύτερον. Να πάνε στα σπίτια τους όλοι οι διορισμένοι από την κυβέρνηση πρόεδροι των Ταμείων που εμπλέκονται. Οι νέοι να είναι άξιοι ασχέτως κομματικού χρώματος. Προφανώς υπάρχουν άξιοι και στη ΝΔ και προφανώς οι μισοί θα ανήκουν στη ΝΔ κατά την αναλογία που ψηφίζουν και οι πολίτες. Η εντολή του Μαγγίνα προς αυτούς πρέπει να είναι η συγκέντρωση στοιχείων και η κατάθεση μηνύσεων ώστε να επιστραφούν όλα τα λεφτά στα ταμεία. Ούτε μίζες, ούτε προμήθειες ούτε τίποτα. Όλα τα λεφτά πίσω. Στην προσπάθεια αυτή το υπουργείο Οικονομίας πρέπει να είναι στο πλευρό των ταμείων και ρίχνοντας το βάρος του, επειδή είναι καλός πελάτης όλων των τραπεζών και εταιριών που ανακατεύονται θα πετύχαιναν ταχύτατες και εξωδικαστικούς συμβιβασμούς. Αλλιώς θα πήγαιναν σε δίκη, αλλά με το ελληνικό δημόσιο να έχει κόψει κάθε σχέση με κάθε τράπεζα και μεσάζοντα που εμπλέκεται. Αν θέλει η Άλφα Μπάνκ ή η Γιούρομπανκ, ή η J.P. Morgan ή η Κρεντί Αγκρικόλ να κάψει κάθε συναλλαγή με το ελληνικό δημόσιο, ας μην συμβιβαστεί. Ας πάει σε δίκη αλλά σε αντιδικία με το ελληνικό δημόσιο.
Τώρα τι γίνεται; Το μεγάλο κουκούλωμα. Ο κ. Αλογοσκούφης αβαντάρει τις τράπεζες στην εικονική αντιδικία τους με τα ταμεία, τα οποία παριστάνουν ότι αντιδικούν με τους μεσάζοντες και τις τράπεζες, αλλά αυτό είναι κοροϊδία γιατί οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι, έχουν αναλάβει δήθεν την αυτοκάθαρση του εαυτού τους.
Ο κάθε κατηγορούμενος δικαιούται να υπερασπίζεται τον εαυτό του και από την άποψη αυτή δικαιολογώ τον κ. Αλογοσκούφη ακόμα και για την προσωπική επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου. Είναι κατηγορούμενος επί τρείς μήνες στην υπόθεση των ομολόγων και τώρα έκρινε ότι πρέπει να επιτεθεί προσωπικά στον Γιώργο Παπανδρέου που τον κατηγορεί ευθέως. Και κανακάρη τον είπε και προφανώς η ανατροφή του στα καλύτερα σχολεία του Λονδίνου θα έχει εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του και με άλλες λέξεις που θεωρούνται ύβρεις σ’ αυτά τα σαλόνια.
Μην σπεύδετε να φορτώσετε στον Καραμανλή και στον Ρουσόπουλο τις ίδιες ύβρεις και χαρακτηρισμούς. Όχι επειδή είναι φίλος μου, αλλά ο Ρουσόπουλος αποστάσεις κράτησε λέγοντας ότι είναι φυσικό κάποιο στέλεχος της ΝΔ να απαντήσει με ανάλογο τρόπο στους χαρακτηρισμούς του Γιώργου Παπανδρέου. Είπε το ίδιο πράγμα που λέω κι εγώ, ότι ο κατηγορούμενος είναι δικαιολογημένος να υπερασπίζεται τον εαυτό του με τον τρόπο που εκείνος κρίνει προσφορότερο. Έ! Αφού δεν μπορεί να πεί τις ίδιες λέξεις ο πρωθυπουργός και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, είπαν τις πιο κοντινές. Και ο Καραμανλής έχει συνηθίσει να καλύπτει ως την τελευταία στιγμή, τις επιλογές συνεργατών του, ως τη στιγμή που τους απολύει. Όπως Τσιτουρίδης.
Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι ο Κ. Μητσοτάκης βγήκε αμέσως να υπερασπιστεί τον Αλογοσκούφη με τον οποίο διατηρεί αγαθές σχέσεις εδώ και χρόνια γιατί ο Αλογοσκούφης του κάνει όλα τα χατήρια. Δίνει ότι του ζητήσει ο επίτιμος για κείνον και για τους πολιτικούς του φίλους. Ενώ είναι γνωστή η γνώμη που έχει για την άθλια κατάσταση της οικονομίας μας, πάντοτε πλέκει το εγκώμιο του Αλογοσκούφη κάθε φορά που τον επισκέπτεται στο υπουργείο και του ζητάει συγκεκριμένα ρουσφέτια.
Εγώ λοιπόν δεν συμφωνώ με τον τίτλο της Ελευθεροτυπίας ότι έχουμε κυβερνητική συγχορδία κατά του Γ. Παπανδρέου. Πρόκειται για αντεπίθεση σε προσωπικό επίπεδο του Γ. Αλογοσκούφη μαζί με τον φίλο και υποστηρικτή του τον Κ. Μητσοτάκη. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απλώς εκμεταλλεύθηκε την επίθεση αυτή μόνον για να την εντάξει στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς ώστε να μην δείχνει ακάλυπτος ο Αλογοσκούφης. Γιατί δεν είναι ακάλυπτος πολιτικά ο Αλογοσκούφης. Τον καλύπ-τει ο πρωθυπουργός πλήρως μέχρι στιγμής. Δεν έχουμε καμία ένδειξη ότι έχει άρει την υποστήριξή του. Ίσα ίσα.
Έτσι λοιπόν πρέπει να ερμηνεύσουμε και τη στάση του κ. Ρουσόπουλου. Τι είπε; Ότι εγώ δεν μπορώ να βάλω σε μια ζυγαριά ενός λεξικού τη μια λέξη για να δώ ποια είναι πιο βαριά από την άλλη. Αλλά δεν βλέπω να τίθεται θέμα ηθικής τάξεως.
Όσο για τον επίτιμο αρχηγό της ΝΔ απλώς να υπενθυμίσω επειδή το θυμάμαι πολύ καλά, ότι ο Μητσοτάκης έλεγε χαμαιτυπείο και τον ΣΚΑΪ την τετραετία 1989-1993. Και τότε θεωρούσαμε τον χαρακτηρισμό τίτλο τιμής…
Τι λέγαμε πριν από μερικές εβδομάδες; (Τα σχόλια της ραδιοφωνικής εκπομπής στη διεύθυνση: antoniskokorikos.blogspot.com) Το αυτονόητο. Ότι δεν είναι σωστό να φτάσουμε στις εκλογές με το σκάνδαλο των ομολόγων στην επικαιρότητα και μάλιστα με αυτό τον τρόπο. Γιατί δεν είναι σωστό για τη δημοκρατία να είναι ο πρωθυπουργός όμηρος του εκβιασμού του κάθε κατηγορούμενου στο σκάνδαλο. Δεν είναι παραδεκτό από δημοκρατική άποψη. Να λοιπόν που το είδαμε κι αυτό.
Οι εκπρόσωποι της Ακρόπολης χρηματιστηριακή, μίλησαν στους εισαγγελείς που ερευνούν την υπόθεση και έστειλαν το μήνυμα. Ναι γνώριζαν 4 μήνες πριν εκδοθεί το ομόλογο του ελληνικού δημοσίου, ότι αυτό θα εκδοθεί. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι από κάποιο πολιτικό στέλεχος είχαν αυτή την πληροφορία, αλλά φυσικά δεν ανέφεραν το όνομά του. Το μήνυμα είναι σαφές και φυσικά αυτό δεν απευθύνεται σε κανέναν άλλον παρά στον πρωθυπουργό σε τελική ανάλυση.
Σε ανύποπτο χρόνο, είχαμε πεί ότι και επικοινωνιακά είναι λάθος η μέθοδος που επέλεξε η κυβέρνηση να χειριστεί το θέμα. Έτσι απλώς τροφοδοτεί κάθε μέρα νέες αποκαλύψεις και η συμπεριφορά της είναι συμπεριφορά κάποιου που τον έπιασαν με το χέρι στο βάζο με το μέλι.
Η συμπεριφορά που θα έπειθε ότι ο Καραμανλής δεν διστάζει να κόψει το χέρι των δικών του όταν το βάζουν στο μέλι (γιατί εκεί κρίνεται. Στο πως συμπεριφέρεται στους δικούς του. Όχι στο τι λέει για τα λαμόγια του ΠΑΣΟΚ) θα ήταν σε γενικές γραμμές η εξής: Πρώτον να καλέσει Αλογοσκούφη, Δούκα και Κουρή να δώσουν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία και όχι να κρύβουν τις συμβάσεις. Ταυτόχρονα να αναθέσει σε κάποιο ασυμβίβαστο σε ηθικά θέματα στέλεχος, π.χ. στον Σουφλιά να παρακολουθήσει τις εξηγήσεις και να κρίνει αν είναι πειστικές. Π.χ. στον Σουφλιά που ξέρουμε ότι δεν θα χαριστεί ούτε στον Αλογοσκούφη. Αν πείσουν παραμένουν. Αλλιώς παραιτούνται.
Δεύτερον. Να πάνε στα σπίτια τους όλοι οι διορισμένοι από την κυβέρνηση πρόεδροι των Ταμείων που εμπλέκονται. Οι νέοι να είναι άξιοι ασχέτως κομματικού χρώματος. Προφανώς υπάρχουν άξιοι και στη ΝΔ και προφανώς οι μισοί θα ανήκουν στη ΝΔ κατά την αναλογία που ψηφίζουν και οι πολίτες. Η εντολή του Μαγγίνα προς αυτούς πρέπει να είναι η συγκέντρωση στοιχείων και η κατάθεση μηνύσεων ώστε να επιστραφούν όλα τα λεφτά στα ταμεία. Ούτε μίζες, ούτε προμήθειες ούτε τίποτα. Όλα τα λεφτά πίσω. Στην προσπάθεια αυτή το υπουργείο Οικονομίας πρέπει να είναι στο πλευρό των ταμείων και ρίχνοντας το βάρος του, επειδή είναι καλός πελάτης όλων των τραπεζών και εταιριών που ανακατεύονται θα πετύχαιναν ταχύτατες και εξωδικαστικούς συμβιβασμούς. Αλλιώς θα πήγαιναν σε δίκη, αλλά με το ελληνικό δημόσιο να έχει κόψει κάθε σχέση με κάθε τράπεζα και μεσάζοντα που εμπλέκεται. Αν θέλει η Άλφα Μπάνκ ή η Γιούρομπανκ, ή η J.P. Morgan ή η Κρεντί Αγκρικόλ να κάψει κάθε συναλλαγή με το ελληνικό δημόσιο, ας μην συμβιβαστεί. Ας πάει σε δίκη αλλά σε αντιδικία με το ελληνικό δημόσιο.
Τώρα τι γίνεται; Το μεγάλο κουκούλωμα. Ο κ. Αλογοσκούφης αβαντάρει τις τράπεζες στην εικονική αντιδικία τους με τα ταμεία, τα οποία παριστάνουν ότι αντιδικούν με τους μεσάζοντες και τις τράπεζες, αλλά αυτό είναι κοροϊδία γιατί οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι, έχουν αναλάβει δήθεν την αυτοκάθαρση του εαυτού τους.
Ο κάθε κατηγορούμενος δικαιούται να υπερασπίζεται τον εαυτό του και από την άποψη αυτή δικαιολογώ τον κ. Αλογοσκούφη ακόμα και για την προσωπική επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου. Είναι κατηγορούμενος επί τρείς μήνες στην υπόθεση των ομολόγων και τώρα έκρινε ότι πρέπει να επιτεθεί προσωπικά στον Γιώργο Παπανδρέου που τον κατηγορεί ευθέως. Και κανακάρη τον είπε και προφανώς η ανατροφή του στα καλύτερα σχολεία του Λονδίνου θα έχει εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του και με άλλες λέξεις που θεωρούνται ύβρεις σ’ αυτά τα σαλόνια.
Μην σπεύδετε να φορτώσετε στον Καραμανλή και στον Ρουσόπουλο τις ίδιες ύβρεις και χαρακτηρισμούς. Όχι επειδή είναι φίλος μου, αλλά ο Ρουσόπουλος αποστάσεις κράτησε λέγοντας ότι είναι φυσικό κάποιο στέλεχος της ΝΔ να απαντήσει με ανάλογο τρόπο στους χαρακτηρισμούς του Γιώργου Παπανδρέου. Είπε το ίδιο πράγμα που λέω κι εγώ, ότι ο κατηγορούμενος είναι δικαιολογημένος να υπερασπίζεται τον εαυτό του με τον τρόπο που εκείνος κρίνει προσφορότερο. Έ! Αφού δεν μπορεί να πεί τις ίδιες λέξεις ο πρωθυπουργός και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, είπαν τις πιο κοντινές. Και ο Καραμανλής έχει συνηθίσει να καλύπτει ως την τελευταία στιγμή, τις επιλογές συνεργατών του, ως τη στιγμή που τους απολύει. Όπως Τσιτουρίδης.
Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι ο Κ. Μητσοτάκης βγήκε αμέσως να υπερασπιστεί τον Αλογοσκούφη με τον οποίο διατηρεί αγαθές σχέσεις εδώ και χρόνια γιατί ο Αλογοσκούφης του κάνει όλα τα χατήρια. Δίνει ότι του ζητήσει ο επίτιμος για κείνον και για τους πολιτικούς του φίλους. Ενώ είναι γνωστή η γνώμη που έχει για την άθλια κατάσταση της οικονομίας μας, πάντοτε πλέκει το εγκώμιο του Αλογοσκούφη κάθε φορά που τον επισκέπτεται στο υπουργείο και του ζητάει συγκεκριμένα ρουσφέτια.
Εγώ λοιπόν δεν συμφωνώ με τον τίτλο της Ελευθεροτυπίας ότι έχουμε κυβερνητική συγχορδία κατά του Γ. Παπανδρέου. Πρόκειται για αντεπίθεση σε προσωπικό επίπεδο του Γ. Αλογοσκούφη μαζί με τον φίλο και υποστηρικτή του τον Κ. Μητσοτάκη. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απλώς εκμεταλλεύθηκε την επίθεση αυτή μόνον για να την εντάξει στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς ώστε να μην δείχνει ακάλυπτος ο Αλογοσκούφης. Γιατί δεν είναι ακάλυπτος πολιτικά ο Αλογοσκούφης. Τον καλύπ-τει ο πρωθυπουργός πλήρως μέχρι στιγμής. Δεν έχουμε καμία ένδειξη ότι έχει άρει την υποστήριξή του. Ίσα ίσα.
Έτσι λοιπόν πρέπει να ερμηνεύσουμε και τη στάση του κ. Ρουσόπουλου. Τι είπε; Ότι εγώ δεν μπορώ να βάλω σε μια ζυγαριά ενός λεξικού τη μια λέξη για να δώ ποια είναι πιο βαριά από την άλλη. Αλλά δεν βλέπω να τίθεται θέμα ηθικής τάξεως.
Όσο για τον επίτιμο αρχηγό της ΝΔ απλώς να υπενθυμίσω επειδή το θυμάμαι πολύ καλά, ότι ο Μητσοτάκης έλεγε χαμαιτυπείο και τον ΣΚΑΪ την τετραετία 1989-1993. Και τότε θεωρούσαμε τον χαρακτηρισμό τίτλο τιμής…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου